ระหว่างทาง
ข่าวพยากรณ์อากาศแจ้ง จะมีฝนกระจายทั่วไป แต่เราซึ่งหมายถึง ผม ภรรยา และลูกทั้งสอง ก็ออกเดินทางไปทะเลกัน เหมือนทุกปี ตั้งแต่ลูกยังเล็กจนเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้ว เราจะหาโอกาสดีๆร่วมกันอย่างนี้เสมอ ส่วนใหญ่เป็นช่วงปิดเทอม
เวลาเกือบ 8 ชั่วโมงที่ใช้ในการเดินทางแบบไม่เร่งรีบ ผมและลูกชายผลัดกันเป็นพลขับ เรามาปักหลักค้างคืนที่ชะอำอย่างเคย รุ่งขึ้นขับรถต่อไปอีก เป้าหมายเป็นประจวบคีรีขันธ์ ตกลงกันว่าจะใช้เส้นทางเลียบชายฝั่งทะเลให้มากที่สุด ในใจนึกถึงบ้านกรูด ซึ่งเป็นที่กล่าวขานถึงความเงียบสงบ สวยงาม ผู้คนหรือนักท่องเที่ยวไม่มากนัก เอาเป็นว่าไปเรื่อยๆ มิได้เจาะจงตำแหน่งแห่งหนใดเป็นพิเศษ ถึงที่ใดน่าแวะก็จะแวะ ตามความเชื่อของหลายคน “ระหว่างทางก็สำคัญไม่น้อยไปกว่าเป้าหมาย”
เลยหัวหินมาสักประเดี๋ยว เราแวะเข้าไปนมัสการสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พรหมรังสี)ที่วัดตาลเจ็ดยอด ซึ่งป้ายเชิญชวนบอกเป็นรูปหล่อองค์ใหญ่ที่สุดในโลก เมื่อได้เห็นนับว่าเป็นบุญ ทึ่งในศรัทธาพุทธศาสนิกทั้งหลาย พร้อมๆกับคำถาม“ทำไมต้องใหญ่” พุทธศาสนาไม่ได้สอนให้ยึดติดอะไรอยู่แล้ว เราไปเน้นที่อุบายชักจูงคนให้เข้าถึงศาสนา จนบางครั้งพากันหลงลืมว่าแก่นแท้จริงๆอยู่ที่ใด มองตัวเองก็โดนอุบายเหล่านี้ครอบงำไว้ไม่ต่างจากคนอื่น เพราะที่แวะเข้ามา นอกจากศรัทธาแล้ว ก็เป็นเรื่องความใหญ่โตเช่นกัน
ใช้เวลาที่วัดไม่นานนัก ก็ขับรถต่อไปยังอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด เป็นอีกสถานที่หนึ่งซึ่งน่าสนใจ ไปประจวบฯหลายรอบแล้ว แต่ไม่มีโอกาสดีๆสักที ตลอดทางเข้าอุทยานทั้งสองข้าง เห็นบ่อกุ้งมากมายสุดลูกหูลูกตา ทัศนียภาพงดงาม นึกถึงมลภาวะหรือผลกระทบที่เกิดกับป่าชายเลนในหนังสือสิ่งแวดล้อมทันทีทันใดเลย ที่นี่มีปัญหาอย่างนั้นบ้างไหมหนอ ได้อย่างเสียอย่าง จะเลือกเอาแต่ดีๆ หรือเอาแต่ประโยชน์คงไม่ได้ เพราะทุกสิ่งมีทั้งดีและเลวอยู่ในตัว มนุษย์หรือตัวเราเองก็เถอะ หนีความจริงเหล่านี้ไม่พ้น
วนเวียนอยู่ในบริเวณอุทยานเสียนาน เนื่องจากมีสถานที่สำคัญหลายแห่ง จากนั้นจึงขับรถวกกลับมาตามเส้นทางเดิม เล็งป้ายบอกทางตั้งแต่ขามาแล้วว่าไปบ่อนอกได้ การเดินทางขณะนั้นล่วงเลยมาจนบ่ายแก่ ท้องทุกคนเริ่มร้อง สายตาจึงสอดส่ายหาร้านอาหาร มาลงตัวที่ร้านเล็กๆเงียบๆแห่งหนึ่ง ได้ชมทะเลบ่อนอกกันอย่างเต็มตาที่นี่ สงบ ไม่พลุกพล่าน ยังไม่เป็นธุรกิจนัก
ร้านอาหารดูเป็นบ้านที่อยู่อาศัยด้วย หลังบ้านติดทะเล จัดเป็นโต๊ะอาหารไว้บริการลูกค้า มีอยู่สัก 3-4 โต๊ะเท่านั้น เรามาตั้งไกล ขับรถหลายชั่วโมงเพื่อมาที่นี่ แต่บ้านเขาเดินไม่กี่ก้าวถึงทะเลแล้ว เราตื่นเต้น แต่เขาเฉยๆ หากขาด หากไม่มี ย่อมโหยหา แต่ถ้ามีเหลือเฟืออาจรู้สึกธรรมดา ทั้งที่สิ่งเดียวกัน อยู่ที่ใจจริงๆ ถ้าเฉยเสียได้ ทุกอย่างก็ไม่ต่าง
ธรรมะคือธรรมชาติ ธรรมะกับวิทยาศาสตร์ใกล้เคียงกันอย่างยิ่ง เพราะวิทยาศาสตร์ก็เป็นความรู้เกี่ยวกับสิ่งต่างๆในธรรมชาติ จึงเชื่อว่าทั้งพุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์ที่ตัวเองมีโอกาสเรียนรู้มาตั้งแต่เด็กๆ น่าจะมีส่วนสำคัญในการหล่อหลอมให้พอเข้าใจธรรมชาติได้
พิจารณาเวลาที่เหลือในวันนี้แล้ว หากเดินทางต่อไปอีกคงมืดค่ำ อีกอย่างเราว่าจะแวะที่เพลินวานกันด้วย จึงตัดสินใจเดินทางกลับ ท่ามกลางสายฝนโปรยปรายตลอดเส้นทาง ประจวบฯหรือบ้านกรูดที่หมายใจไว้แต่แรก จึงงดโดยปริยาย..
ไม่สลักสำคัญอะไร หากคิดว่าการเดินทางนั้น ระหว่างทางก็สำคัญ
ความเห็น (29)
ผมไปแถบนั้นสองสามครั้ง (เที่ยว) ได้บรรยากาศผ่านภาพกลับมาทุกครั้ง มาชมของครูธนิตย์บ้างครับ งามเเละเห็นอารมณ์ของคนถ่ายภาพเจือลงไปเต็มๆครับ
รูปภาพที่ถ่ายบอกเรื่องราวคนถ่ายภาพได้ดีครับ
สวัสดีค่ะ
มาเที่ยวทะเลทางนี้..เมื่อ.3ปีที่แล้ว..ดูในภาพที่อาจารย์นำมาฝากดูแล้วอยากไปอีกแต่ก็ด้วยหลายมูลเหตุนะคะ..คำตอบก็คล้ายๆกับธรรมะกับวิทยาศาสตร์..นั่นเองค่ะ..มีเหตุ..และมีผล..ทุกสรรพสิ่งไม่ได้อยู่ไกลกันสักเท่าไหร่..ดั่งเช่นความมือ...ความสว่าง..ไม่ได้ห่างกันเลย...
อาจารย์เขียนบันทึกใช้คำที่ถูกใจและประทับใจพี่มาตลอด...บันทึกนี้ก็เช่นกันค่ะ...โดนใจมาก...ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ...แต่เอ๊ะ...คุณพ่อดูใบหน้าละอ่อนแต่ทำไมมีลูกเป็นหนุ่มแล้วคะ...อิอิ...สุขสันต์วันพักผ่อนทั้งครอบครัวนะคะ
" หากไม่มี ย่อมโหยหา แต่ถ้ามีเหลือเฟืออาจรู้สึกธรรมดา "
ชอบข้อความนี้มากนะคะ
เคยเขียนเรื่องบันทึกคล้ายๆท่านเพราะมีแรงบันดาลใจ
ท่านใช้คำทำให้เกิดภาพตามไปด้วย
ขอบคุณที่เขียนเล่าเรื่องทำให้อยากไปเที่ยวอีกครั้ง
ฝากรูปภาพทะเลที่ฟาร์มปูนิ่มจันทบุรีนะคะ
ระหว่างทางก็สำคัญไม่น้อยกว่าเป้าหมาย
มาอ่านเรื่องเล่าจากประสบการณ์...
และได้ข้อคิดดีๆ
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
- ระหว่างทาง...ที่สร้างสรรค์
- ระหว่างนั้น...งานสรรค์สร้าง
- จะต้นทาง ปลายทาง หรือกลางทาง
- ทุกระยะที่ห่าง...ทุกอย่างงาม...
-ขอบคุณครับสำหรับเรื่องราวดีๆ -ปณิธิ-
ก่อนการเดินทางครั้งต่อไป อ.ธนิตย์ น่าจะหา gps ใช้สักตัวนะครับ เพื่ออำนวยความสะดวกสำหรับนักเดินทาง ตจว. เช่นเรา ๆ
สวัสดีค่ะครูธนิตย์ ยินดีกับช่วงเวลาได้พักผ่อนกับครอบครัวค่ะ อช.เขาสามร้อยยอดเป็นทริปประทับใจของที่บ้านเช่นกันค่ะ ชอบภาพองค์พระงามมากๆค่ะ ขอบคุณข้อคิดดีๆ ยามเช้า สุขสันต์วันนี้นะคะ ;)
ระหว่างทาง..........ก็สำคัญ
ระหว่างทาง..........ได้สร้างศิลป์
เพื่อนร่วมทาง........ก็ร่วมจินต์
เกิดงานศิลป์ครูวิทย์ .......ธนิตย์ สวรรณเจริญ(รออ่านตอนเพลินวาน)
ความสำคัญอยู่ที่..ความสัมพันธ์ครอบครัวค่ะ
ได้นั่งรถคันเดียวกัน 4 คน พ่อ แม่ ลูก
ฟังและร้องเพลงที่ตัวเองชอบ คุยกัน สานสัมพันธ์
จะไปไหน ไปถึงไหน ก็สุขใจโลกสดใส..แน่นอนค่ะ
- สวัสดีครับ อาจารย์ธนิตย์
- กลุ่มสาระคณิตศาสตร์เคยไปเหมือนกัน "นมัสการหลวงพ่อทวด"
- ใช่ที่ ประจวบคีรีขันธ์ไหมครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาร่วมเดินทางไปด้วยทางตัวอักษรค่ะ
จุดหมายปลายทางของการเดินทาง อาจไม่สำคัญเท่าสิ่งที่ได้พบระหว่างการเดินทาง...นะคะ
อาจารย์ยังคงถ่ายภาพได้งดงามเหมือนเคยค่ะ
(^___^)
- พี่ครูธนิตย์ครับ
- บางทีเป้าหมายที่เราจะไปไม่ได้สำคัญเท่ากับรายละเอียดที่เราได้พบระหว่าง
- ดีจังเลยครับ
- ได้ไปเที่ยวทั้งครอบครัว
- ผมหนีไปเที่ยวเกาะเกร็ดมา
- สนุกมาก
*** ขอบคุณนะคะ ....ที่ช่วยให้หวนระลึกถึงบรรยากาศเก่าๆ แห่งความทรงจำ....กับการแวะเยือนอย่างประทับใจค่ะ ***
ได้ทั้งความสุขและข้อคิดไปด้วย
พี่ก็ชอบไปกันทั้งครอบครัวแล้วมี GPS นำทาง เวลาเราตั้งเป็นภาษาภาคอื่น ฟังแล้วก็ขำกันกระจาย..
พักสายตาที่นี่นะคะ 
-สวัสดีครับอาจารย์..
-แวะมาติดตามท่องเที่ยวทั่วไทยครับ....
-สบายดีนะครับ....
-เก็บภาพ "รถถีบ"มาฝาก ครับ....
สวัสดีค่ะ
เรามาตั้งไกล ขับรถหลายชั่วโมงเพื่อมาที่นี่ แต่บ้านเขาเดินไม่กี่ก้าวถึงทะเลแล้ว เราตื่นเต้น แต่เขาเฉยๆ หากขาด หากไม่มี ย่อมโหยหา แต่ถ้ามีเหลือเฟืออาจรู้สึกธรรมดา ทั้งที่สิ่งเดียวกัน อยู่ที่ใจจริงๆ
ตอนนี้หลังจากที่ใช้ชีวิตแบบคนบ้านบ้าน ได้ความรู้สึกอีกรูปแบบ คือไม่รีบเร่งไม่ว่าจะทำอะไร แต่ละวันไม่เคยดูเวลา ไม่เคยดูปฏิทิน ถึงเวลาหิวก็ทาน
ครูที่โรงเรียนแวะเวียนมาหา มาเล่า บางคนก็โทรศัพท์มาเล่า แบบที่พี่คิมเคยเล่าให้น้อง ๆ ฟัง แต่พี่คิมก็ไม่รู้สึกอะไร ได้แต่ให้กำลังใจพวกเขาไป
- สวัสดีค่ะ
- บุษราแวะมาร่วมเดินทางผ่านบันทึกนี้ด้วยคนค่ะ และเชื่อเหลือเกินว่า “ระหว่างทางก็สำคัญไม่น้อยไปกว่าเป้าหมาย” ....อยู่ที่มุมมองของบุคคลแล้วค่ะ....
- ฝีมือการถ่ายภาพยังคงงดงาม ไม่มีที่ติเหมือนเดิมค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ยินดีต้อนรับสู่ประจวบครับ
ตอนนี้บนเส้นทางกลับบ้านไป
ประจวบเปลี่ยนเป็นเส้นทาง "บุญ" แวะได้ตลอดทาง
นานาจิตตัง ครับ
มาประจวบต้องแวะ "ปากน้ำปราณบุรี" ปลาหมึกเเดดเดียว อร่อยมากครับ
*** เห็นภาพทะเลแล้วอยากเที่ยว....พี่ตั้งใจจะไปตรัง และภูเก็ตตอนปิดเทอม
*** ฝากสารจ่านกร้องไปให้แล้ว มีข้อผิดพลาดหลายข้อ เพราะโรงพิมพ์เลื่อนภาพ ทำมาหลายฉบับยังไม่มีเล่มไหนที่สมบูรณ์ได้ดังใจเลย
สวัสดีค่ะอาจารย์ธนิตย์ มาเยี่ยมชมการเดินทางไปเที่ยว แสนจะประทับใจในความเป็นครอบครัวที่อบอุ่น แม้จะเดินทางไม่ถึงจุดหมายปลายทางที่ตั้งใว้แต่ก็ได้ความสุขใจ ได้ภาพสวยงามมาฝากนะคะ
มาทักทายในวันหยุดค่ะ
วัดตาลเจ็ดยอดยังไม่เคยไป
อากาศหนาวแล้ว รักษาสุขภาพนะคะ
เป็นความโชคดีที่มีโอกาสได้เที่ยวพร้อมกันทั้งครอบครัว
มาชมภาพก่อน ไม่เคยได้ไปเที่ยวเลย ต้องรอคนขับรถว่าง
เจ้าลูกชายเหมือนกัน รอเข้าสู่ภาวะปกติ ตอนนี้คงช่วยเหลือเพื่อนร่วมทุกข์ก่อนค่ะ
ขอบคุณทั้งครอบครัวที่นำภาพมาฝากค่ะ
ชอบประโยคนี้มากเลยครับ..
"ธรรมะ คือธรรมชาติ ธรรมะกับวิทยาศาสตร์ใกล้เคียงกันอย่างยิ่ง เพราะวิทยาศาสตร์ก็เป็นความรู้เกี่ยวกับสิ่งต่างๆในธรรมชาติ จึงเชื่อว่าทั้งพุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์ที่ตัวเองมีโอกาสเรียนรู้มาตั้งแต่ เด็กๆ น่าจะมีส่วนสำคัญในการหล่อหลอมให้พอเข้าใจธรรมชาติได้ "
ขอบคุณมากครับที่เข้าไปเยี่ยมเสมอมาครับ
ขยันเหมือนเดิมนะขอรับ
"ธรรมะ คือธรรมชาติ ธรรมะกับวิทยาศาสตร์ใกล้เคียงกันอย่างยิ่ง เพราะวิทยาศาสตร์ก็เป็นความรู้เกี่ยวกับสิ่งต่างๆในธรรมชาติ จึงเชื่อว่าทั้งพุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์ที่ตัวเองมีโอกาสเรียนรู้มาตั้งแต่ เด็กๆ น่าจะมีส่วนสำคัญในการหล่อหลอมให้พอเข้าใจธรรมชาติได้ "
ประโยคนี้ชอบมากครับ ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับอาจารย์
มีเวลาสั้น ๆ ชวนครอบครัวไปนอนดูดาวที่ดอยมูเซอสักคืนนะครับ...
-สวัสดีครับอาจารย์...
-สบายดีนะครับ...
-วันก่อนเก็บภาพ "รถถีบ"มาฝาก..
-วันนี้ขอเก็บภาพ "ลูกตะขบ"มาฝากไว้ใน "ระหว่างทาง"ด้วยนะครับ....
-ขอบคุณครับ