เด็กๆน่ารักเสมอ
ช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมตระเวนถ่ายภาพตามสถานที่ต่างๆหลายแห่ง รู้สึกเพลินหรือมีความสุขครับ นึกดูก็แปลก ก็แค่ถ่าย ก็แค่ดู สวย ไม่สวย แค่นี้จริงๆ ไม่ต้องมีอะไรตอบแทนมากไปกว่านี้ เปรียบเทียบกับงานที่ตัวเองทำในปัจจุบัน ถ้าทำให้ครูสอนอย่างเพลิดเพลิน หรือมีความสุขได้ ถ้านักเรียนเรียนอย่างเพลิดเพลินได้ ก็ไม่ต้องอะไรอย่างอื่นอีกแล้ว การปฏิรูปการศึกษาที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้งในบ้านเมืองเรา น่าจะคำนึงถึงเรื่องนี้ให้มาก
หลายครั้งในการถ่ายภาพ ได้พบกับเด็กๆ ซึ่งอาศัยอยู่ในชุมชนนั้นๆ ถ้ามีโอกาสจะซักถาม ชวนพูดคุย โดยเฉพาะผู้ซึ่งแสดงท่าทีสนใจ หรือสงสัยการถ่ายภาพที่ตัวเองกำลังกระทำอยู่ เด็กๆน่ารักเสมอครับ
ครั้งหนึ่งไปถ่ายสะพานแขวนที่บางพยอม เป็นสะพานสร้างใหม่ เพื่อความสะดวกในการสัญจรข้ามฝั่งแม่น้ำของประชาชน ฝั่งหนึ่งเป็นบางพยอม อีกฝั่งเป็นพลายชุมพล ใกล้ท่าน้ำหน้าวัด ซึ่งเคยไปถ่ายพระอาทิตย์ตก เป็นสองชุมชนคนละฝั่งแม่น้ำน่าน ในอำเภอเมืองพิษณุโลกนี่เองครับ
หลังจากเดินถ่ายฝั่งนี้บ้าง ฝั่งโน้นบ้าง จนเหงื่อชุ่มแล้ว ขณะเตรียมกลับบ้าน เด็กหญิงตัวเล็ก 2-3 คน เดินสวนมาพอดี เธอกำลังจะข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง จากการได้พูดคุย ทำความรู้จัก จึงขอถ่ายภาพเป็นที่ระลึก
อีกครั้งหนึ่งเย็นมากแล้ว เร่งขับรถไปอำเภอบางระกำ ซึ่งเป็นพื้นที่ประสบอุทกภัยทุกปี ตั้งใจจะไปเก็บภาพความเดือดร้อน ความยากลำบาก ในการอยู่อาศัยของชาวบ้าน รวมทั้งบรรยากาศน้ำท่วม ปกติชาวบ้านที่ได้รับผลกระทบ จะหนีน้ำ อพยพครัวเรือน ข้าวของ เครื่องใช้ มาตั้งเพิงพักสองฟากถนน แต่ล้มเหลวครับ ฝนมาอีกแล้ว ยิ่งใกล้ถึง ฟ้ายิ่งมืด สุดท้ายต้องวกรถกลับหนีฝน แต่ก็ทำให้ได้แวะเก็บภาพอันสวยงามของวัดเก่าแก่อีกแห่งหนึ่งในเมืองพิษณุโลก วัดจุฬามณีครับ
ระหว่างที่เพลินเก็บภาพอยู่นั้น สังเกตเห็นเด็กชาย 2-3 คนเดินผ่านไป แต่ประเดี๋ยวก็ย้อนกลับมาอีก จึงชวนพูดคุย ถามไถ่ พร้อมขอถ่ายภาพเช่นเคย
ผมมาเป็นครู ทั้งที่มิได้มีเป้าหมายแต่แรกจะเป็นครู แต่ครั้นได้รับโอกาส จึงรู้ว่าอาชีพครูถูกจริตตัวเองเป็นอย่างมาก วิถีชีวิตเรียบง่าย ไม่ต้องแข่งขันกับใคร แค่แข่งกับตัวเอง เป็นข้าราชการที่มีอิสระพอสมควร เงินทองพอมีใช้ พอมีส่งลูกเรียน มีหนี้ก็ยังมีปัญญาใช้หนี้(ฮา)
เคยบอกตัวเองว่า น่าจะได้รับอิทธิพล แนวคิดจากวิถีชีวิตของพ่อและแม่มามาก เพราะท่านทั้งสองเป็นครู นับเป็นความโชคดีอย่างยิ่งของผม แม้เป้าหมายไม่ชัด แต่ก็เลือกอาชีพได้ตรงกับตัวเองพอดี
อีกอย่างหนึ่งในอาชีพครูของผม ซึ่งนับเป็นความโชคดีโดยบังเอิญเช่นกัน งานครูต้องคลุกคลีอยู่กับเด็กๆทั้งวัน จนเกษียณชีวิตการทำงานโน่นเลย ก็ไม่ถึงขนาดว่าเป็นคนรักเด็กอะไรดอกครับ ดูคล้ายคำตอบบนเวทีประกวดสาวงามยังไงไม่รู้(ฮา) รู้ตัวเองดีว่าไม่ถึงขั้นนั้นแน่ๆ
แต่ผมชอบความใสซื่อ ความไร้เดียงสา หรือ ความบริสุทธิ์ของเด็กๆครับ
ความเห็น (26)
- สวัสดีค่ะ อาจารย์ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
- ภาพถ่ายงดงามมีชีวิตชีวา รอยยิ้มเด็ก ๆ ดวงตาสดใส
ดูช่างมีความสุขจริง ๆ ดูแล้วอยากกลับเป็นเด็กค่ะ - เห็นด้วยค่ะ เขาบอกว่าในแต่ละวันให้อยู่กับเด็ก ๆ อายุต่ำกว่า ๖ ขวบ
คนสูงวัยเลย ๗๐ ปี แล้วจะได้อะไรดี ๆ - ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาช่วยยืนยัน "ความน่ารักของเด็ก" ค่ะ
สะพานแขวนที่บางพยอม ยังไม่เคยไปสักที ว่าง ๆจะลองไปชมสักครั้งค่ะ
วันนี้พี่คิมหยุดไปโรงเรียนแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ..เด็กๆมีความบริสุทธิ์ พร้อมเติบโตอย่างมีคุณค่า หากได้รับการดูแลเอาใจใส่ด้วยความรักและให้กำลังใจนะคะ..
เยาวชนกล้าใหม่-ใฝ่รู้ ปี ๕
ยืนยันได้ค่ะว่าเด็กๆน่ารักใสซื่อทุกคน...
แต่สภาพแวดล้อมเป็นตัวทำให้เด็กเปลี่ยนไป
ทั้งในด้านบวกและด้านลบ
สวัสดีค่ะ
ดวงตา รอยยิ้ม ธรรมชาติ ที่สดใส น่ารัก เสื้อผ้าแต่ละคนก็สีสันสดใสสวยงามทำให้ภาพโดดเด่นมากนะคะ ได้ชมก็ยิ้มไปด้วย ภาพโบสถ์ งดงามมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
- สวัสดีครับครู ธนิตย์
- ภาพใสๆ น่ารัก ประทับใจมากครับ
- ขอบคุณครับ
เด็กๆน่ารักจริง เป็นสัญญลักษณ์ของความสุข
เสียดายจังได้เป็นเด็กนิดเดียว เป็นสาวก็ไม่นาน
แต่แก่นี่ แก่นานเลย แก่จนตาย อิๆๆๆ
ฝากความคิดถึงและรอยยิ้มมากับคนน่ารักคนนี้ค่ะ
ทุกครั้งที่มาอ่านบันทึกของครู
รู้สึกถึงกลิ่นไอ...ของความอบอุ่น และเสน่ห์ของความเป็นครู นะครับ
...
อ่านบันทึกนี้แล้ว มีความสุข และอยากฝากภาพแห่งความสุขมาไว้ให้ครูด้วย ครับ
ครูสบายดี นะครับ
ด้วยความระลึกถึง ครับ
เด็กๆ น่ารักเสมอ
จริงค่ะ ยกมือสนับสนุน
*** โบสถ์จตุรมุข ของวัดจุฬามณีสง่างามมาก แต่ทำไมภาพนี้ ทำให้จำแทบไม่ได้ว่าโบสถ์จตุรมุข ของวัดจุฬามณี ...มองอยู่นาน...มุมภาพที่มีต้นไม้อยู่ 2 ด้าน ท้องฟ้าครึ้มนั่นก็ใช่ อารมณ์ทำให้....ภาพดูเล็ก แคบ ต่ำ ไปถนัดตา
*** ครอบครัวพี่ผูกพันกับวัดนี้มาก...ผูกพันจนรู้สึกว่าวัดหยุดการพัฒนามา 10 กว่าปีแล้ว อาจเป็นเหตุผลเชิงอนุรักษ์ เพราะทุกครั้งที่โบราณสถานทรุด ต้องมีเจ้าหน้าที่จากกรมศิลปากรมาตรวจสอบก่อนจึงจะซ่อมได้
*** ขอบคุณ อ.ธนิตย์ที่แบ่งปันภาพนี้ ถูกใจ
*** เพราะป็นเรื่องเด็กๆใช่ไหม จึงจงใจนำภาพสะพานสีสวยถูกใจเด็กๆ มาประกอบ
*** และเพราะคงเป็นลูกของคุณครูจึงมีมุมมองของชีวิต ที่ดูแตกต่างกับคนอื่น
*** ความสุขของชีวิตอยู่ที่การใช้ศิลปะในการจัดการชีวิตให้มีความสุขถูกกับจริตของเรา ไม่ใช่ทำชีวิตไปตามกระแส บางครั้งก็เพื่อค่านิยมและการยอมรับคนอื่น จนลืมความงดงามของสรรพสิ่งอันเป็นความสุขที่จัดสรรให้ชีวิตได้ง่ายๆ และอยู่ใกล้ตัว
*** ชอบวิถีของครอบครัว อ.ธนิตย์ มากๆ อบอุ่นและงดงาม
น่ารัก และสดใสสมวัยค่ะ
สวัสดีค่ะ...
เด็ก ๆ มีแต่ความใสซื่อบริสุทธิ์ค่ะ...อยู่ที่ผู้ใหญ่แบบเรา ๆ จะแต่งแต้ม เติมสีใดให้กับพวกเขาค่ะ...ขอบคุณสำหรับคำแนะนำในการนำภาพมาลงในบล็อกนะค่ะ...ครั้งแรกหงุดหงิดมากเลยค่ะ...คิดว่าคอมฯ เราเป็นอะไร...แต่ก็ยังสงสัยอีกนั่นแหล่ะค่ะ...ว่าเป็นเพราะเหตุใดที่ทำไมคลิกที่เพื่อแทรกรูปภาพ ไม่ได้ เหมือนเมื่อก่อนละค่ะ...
มาขอบคุณที่กรุณาไปแนะนำการจัดการไฟล์ภาพแทรกในบันทึกครับ แต่ยังมีปัญหาภาพยังเบลอๆ อยู่ครับ
ความน่ารักของภาพอยู่ที่คนถ่ายภาพจัดองค์ประกอบและเลือกแอคชั่นที่ดูน่ารักครับ
- ทักทายยามเที่ยง
- มาดูกี่ครั้ง ก็ยังน่ารักเสมอ
- เด็กๆ มีความสุขนะครับ
อ.ธนิตย์ถ่ายรูปเด็กออกมาได้น่ารัก สดใส ทั้งสีสรรเสื้อผ้า หน้าตา ท่าทาง
ขอชื่นชมครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ธนิตย์ มาชมภาพสดใสของเด็กๆค่ะ ภาพชัดเจนสวยชอบมากๆ เด็กๆน่ารัก คงจะไม่บอกว่าอยากเลี้ยงหลานน้อยๆนะคะ อิอิ เหงาๆที่ลูกออกบ้านไปเรียน ตจว. นะคะ ตายายพี่ครูทั้งสองท่าน
Krudala ไม่อยากเออรี่ ก็เพราะอย่างนี้เองค่ะ อยู่กับเด็กแล้วมีความสุข ถึงเขาจะดื้อจะซนก็ตามประสาเด็ก จริงค่ะ ที่คนแก่อยู่กับเด็กแล้วจะมีควมสุข เพราะความไร้เดียงสาของเขาค่ะ
สวัสดียามค่ำคืนค่ะ
เด็กๆ บริสุทธิ์ น่ารักใสซื่อ ไม่มีจริตมายา..
ภาพถ่ายฝีมีพี่ธนิตย์ สวยมีชีวิตชีวา... ชอบหล๊าย หลาย ไม่รู้จะชมยังงัย ว่าเริ่มมากๆ
ส่งความคิดถึงไว้ให้ แล้วก็ชวนเข้านอนกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องทำงาน อิ อิ
ฝันดีนะคะ
- ผมชอบดูเด็กๆๆมาก
- อยากมีเป็นของตัวเองสักคน(ฮา) แต่ไม่อยากได้แม่มัน (ฮา)
- เอาเด็กๆๆมาฝากอาจารย์ด้วย
สวัสดีค่ะ
- แวะมาส่งข่าวว่าน้องกานต์หายดีแล้ว พี่เพิ่งกลับมาวันนี้
- ขอบคุณมากที่ไปถามข่าวค่ะ
- ฝากบอกน้อง อ.ขจิตด้วยว่า ถ้าไม่เอาแม่ก็ไม่มีวันได้ลูกเอง (ยกเว้น ลูกฟิลม์) อิๆๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์
เด็กๆ มีความสดใส และความน่ารักเป็นอาวุธค่ะ
ไม่ว่าจะซนแค่ไหน เจอแววตาซื่อๆ และรอยยิ้มอันสดใสเข้า ก็โกรธไม่ลง
ขอบคุณนะคะที่แบ่งปันบันทึกน่ารักๆ ^v^
ฝากภาพแจมก่อน ค่อยมาคุยค่ะ
เพียงมองด้วยใจ ก็จะเจอแต่ความไร้เดียงสา..
-สวัสดีครับอาจารย์ธนิตย์
-สำหรับผมแล้ว.."เด็ก ๆ น่ารักเสมอ"...เช่นกันครับ....
-สองสาวน้อย....ครับ...
เห็นด้วยค่ะอาจารย์ ว่าเด็ก ๆ น่ารักเสมอ
จะผิวสีอะไร จะอ้วนจะผอม เขาดูไร้เดียงสา
เด็ก ๆ ภาพข้างล่างก็ยังน่ารักค่ะ
