เข้ามาในGotoknow เหมือนได้ปฏิบัติธรรม
หยุดยาวสี่วัน ได้ตัดสินใจไปปฏิบัติธรรม โดยการเจริญวิปัสสนากรรมฐานที่วัดร่ำเปิง(ตโปธาราม) จังหวัดเชียงใหม่
หลายๆคนส่ายหน้าว่าจะทนหิวได้ไหม ก็ตอบไปทันทีว่าได้แน่นอน เพราะตามปกติก็รับประทานมื้อเย็นน้อยอยู่แล้ว และก็ตื่นเช้าอยู่สม่ำเสมอ เรียกว่าไม่น่าจะมีปัจจัยอะไรเป็นข้อขัดขวางการศึกษามรรคที่ไปสู่นิพพานได้เลย
เมื่อได้ไปฝึกปฏิบัติ ก็ได้พบเจอกัลยาณมิตร มีพระอาจารย์ที่เอาใจใส่ให้ความรู้และคอยสอบอารมณ์ และมีพี่โยคีที่มีพรหมวิหารสี่เกื้อหนุน ทำให้การปฏิบัติราบรื่น ได้เห็นเหตุแห่งทุกข์ของรูปและนาม และได้พบว่า ตัวเองยังต้องใช้ความเพียรอีกมากจึงจะเป็นบัวที่พ้นน้ำ
ออกจากการปฏิบัติแล้ว มานั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ร้องอุทานในใจว่า เข้ามาใน gotoknow เหมือนได้ปฏิบัติธรรม เพราะที่ตรงนี้มีกัลยาณมิตร ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อนผู้ที่มาก่อนก็คอยดูแลผู้มาใหม่ด้วยพรหมวิหารสี่ การเรียนรู้บันทึกเองก็เปรียบดังการปฏิบัติ ที่ต้องมีศิล มีวินัย มีสติ และต้องตั้งสมาธิในการเขียนการบันทึก
และปัญญาจะเกิดได้นั้น ตัวเองก็จะต้องมีความเพียรอย่างต่อเนื่องและอย่างมากๆด้วยเช่นกัน
คิดได้อย่างนี้แล้วก็ขอถือโอกาส ขออธิษฐานให้ผลบุญบังเกิดกับทุกๆท่านที่ร่วมกันสร้างแสงสว่างแห่งปัญญาใน gotoknow นี้ด้วยค่ะ
ความเห็น (5)
ผมก็มีความรู้สึก และมีความคิดเห็นเหมือนอาจารย์ครับ ที่ว่าในGotoknow.org มีแต่กัลยาณมิตร ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
ขอขอบคุณ คุณสิงห์ป่าสัก ผอ.บวร ดร.จันทวรรณ และคุณ tanu ค่ะ
เอาคำพูดของพี่โยคีสิรี วันทะนี่ ที่เป็นพี่เลี้ยงพูดตอนไปปฏิบัติธรรม มาบอกต่อค่ะ ว่า ผู้ที่ได้มาร่วมปฏิบัติธรรมอย่างน้อยต้องมีกรรมร่วมกันในอดีตจึงได้ชักนำให้มาเจอกันได้ส่งเสริมกันให้ประพฤติปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ
กัลยาณมิตรที่ gotoknow คงเพราะเคยทำกรรมดีๆ มาก่อนและสร้างกรรมดีๆ ต่อไป ด้วยค่ะ