บทความนี้เป็นประสบการณ์ตรงของฉันเอง ในการที่จะควบคุมเบาหวานไม่ให้มีโอกาสออกมาอาละวาดให้เจ้าตัวต้องเกิดความกังวลจนกลายเป็นความเครียดบั่นทอนทั้งกำลังกาย และกำลังใจตนเอง และยังส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตประจำวัน อีกอย่างเป็นคำถามจากผู้ที่กำลังป่วยด้วยเบาหวาน แถมโรคแทรกซ้อนเบาหวานอีกเช่น โรคความดันโลหิต โรคไต ปัญหาสายตาไม่ดี โรคหัวใจ ข้อยึดเอ็นยึด กล้ามเนื้อไม่ทำงาน แผลเรื้อรังถึงต้องตัดอวัยวะเช่นขา และโรคอื่นๆที่จะตามมาเมื่อปล่อยให้เบาหวานครอบครองอาณาจักรคือร่างกายของเรา
ปัญหาการออกกำลังกายสำหรับผู้ป่วย
ก็เป็นปัญหาพื้นๆเรื่องความไม่ขยันมาก่อนเป็นอันดับแรก
สะสมการกระทำเช่นนี้ไปนานๆ
เช่น รอก่อนพรุ่งนี้ค่อยออกก็ได้
วันเดียวหยุดไม่เป็นไรหรอก
บางรายบอกว่าฉันไม่มีเพื่อน
บางรายพอได้ยินเพื่อนชวนไปออกกำลังกาย
ก็รีบทำหน้าเบ้และบอกว่า แก่ป่านนี้แล้ว..ใครจะมอง อิอิ ก็มองตัวเองซิคะ
สังขารที่ร่วงโรยไปๆในแต่ละวันหากไม่ดูแลเอาใจใส่ ไม่นานก็ต้องเป็นภาระของคนใกล้ชิด ของสังคม บางรายพอพูดถึงปัญหาเรื่องการดูแลตนเองกลับบอกว่า”ฉันคิดเอาไว้แล้วว่าถ้าฉันเจ็บป่วยจนช่วยตัวเองไม่ได้ ฉันก็จะไปอยู่วัด” ...เอ้าไปกันใหญ่.... เอาของไม่ดีเข้าวัดอีกเหมือนคนบางจำพวกใจบุญขนสุนัขพิการไปไว้วัด พระพุทธรูปชำรุดก็ไปพิงไว้ตามต้นโพธิ์ ต้นไม้ใหญ่ เด็กเล็กวิ่งเล่นในวัดเหนื่อยแล้วอยากพักผ่อนหลบแดดใต้ร่มเงาไม้ใหญ่ หันไปเห็นของชำรุดเข้า ก็คิดจินตนาไปไกลว่าแม้แต่พระพุทธรูปยังศอกหัก ถ้าทางต้นไม่ต้นนี้จะมีภูตผีปีศาจมาสิ่งสถิตอยู่แน่คิดเช่นนั้นก็ส่งเสียงร้องลั่นผีหลอกๆๆๆ ที่จริงใจมันหลอกตัวเอง ความเป็นเด็กทำให้ขาดความคิดที่รอบคอบ ขาดเหตุผลเพื่อนๆได้ยินก็วิ่งหนีกลับบ้าน ไอ้ที่วิ่งหนีกลับบ้านพอพ่อแม่ถามก็รีบตอบว่าไอ้จุกมันโดนผีต้นโพธิ์หลอก..หอบยังไม่ทันหายเหนื่อยแม่ได้ยินก็ปรี่ไปหาเพื่อนบ้าน...ทีนี้เป็นเรื่องเลย ต้นไม้เขาอยู่ดีๆแท้ๆ บางคนหนักไปกว่านั้น ยกศาลพระภูมิเก่าๆไปฝากวัดอีกแล้วบอกว่าพระภูมิเจ้าที่เจ้าทางท่านจะได้ฟังธรรมใกล้ๆพระ ..แน๊ะเอาดีว่าใจบุญอีก...เออ..มนุษย์นี่เป็นอย่างนี้แหละ
เรื่องนิสัยการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเป็นประจำนี่ฉันเองก็เคยเป็นไม่ใช่ไม่เคย แต่การเพาะนิสัยไม่ดีบ่อยๆ บ่อยๆเข้าก็กลายเป็นความเคยชิน ขี้เกียจหนักเข้าหาเวลาออกกำลังกายไม่เจอ
มาตอบคำถามว่าจะออกกำลังกายช่วงไหนดี มันก็ขึ้นอยู่กับว่าจะออกกำลังกายเพื่อจุดประสงค์อะไรหละ
1.อยากลดความอ้วน เรื่องนี้นะ ขี้เกียจพูดเลย เพราะบอกคนอ้วนๆก็บอกว่าปากมันอยากนะครู ฉันอดไม่ได้เดี๋ยวหิวๆ ที่จริงไม่ได้บอกให้อดเลย อยากกินอะไรก็กินไปเถอะ แต่กินให้มันพอควรกับร่างกายตัวเองอ้วนนักก็ลดอาหารประเภทแป้ง และไขมัน ของทอด หักดิบได้ก็หักดิบ ทนไม่ไหวก็ใส่ปากเคี้ยวๆๆแต่อย่ากลืนเคี้ยวแล้วรีบเอาออกมา แล้วดื่มน้ำตาม กินเพื่ออะไรต้องตอบให้ได้ มื้อเย็นร่างกายไม่ต้องการหรอกนะอาหารหนักๆนะ มันขี้เกียจย่อย กระเพาะมันทำงานหนักบ่อยๆเข้ามันก็เกเร เลิกงานโดยไม่ขอค่าแรงขึ้น ก็จะเดือดร้อน ต้องเสียเงินรักษาบังคับให้มันทำงาน มันก็ต่อต้านแกล้งทำเป็นท้องอืด แน่น จุกเสียนี่ ก็ยังบังคับมันให้ย่อยด้วยการกินยาทั้งช่วยย่อย ช่วยขับแก๊สในกระเพาะ นี่การแพทย์เจริญมากเท่าไรคนยิ่งนิสัยเสียไม่ใช้ธรรมชาติที่มีอยู่บำบัด.... ก็ง่ายๆคือกินผักทุกมื้อ บ้านเราผักหาง่ายแล้วออกกำลังกาย ..เห็นไหมหนีไม่พ้นการออกกำลังกาย หลังรับประทานอาหารแล้วก็เดินเล่นสูดอากาศบริสุทธิ์สัก 15-20 นาที
2.ออกกำลังกายช่วงไหนดี ถ้าอยากลดความอ้วนก็ออกตอนเช้าไง จะวิ่งเยาะๆสูดอากาศบริสุทธิ์ไปด้วยหรือจะทำโยคะในที่อากาศปลอดโปร่ง สัก45 นาที ฉันใช้การรำกระบอง และโยคะ รวมทั้งการออกกำลังกายแกว่งแขน เพราะร่างกายจะนำคาร์โบไฮเดรตที่กินเข้าไปเมื่อวานมาใช้เป็นพลังงาน จึงทำการสลายไขมัน และมาเผาผลาญแคลอรี่ได้ดีกว่าเวลาอื่น เรียกว่าการออกกำลังกายตอนเช้าช่วยระบบการย่อยสลายไขมันและเผาผลาญแคลอรี่
ผู้ป่วยเบาหวานควรรับประทานอาหารให้ได้สัดส่วนครบทั้ง 5 หมู่ และเรื่องนี้ฉันแนะนำให้ไปพบนักโภชนาการของโรงพยาบาลไม่ต้องเสียสตางค์ค่าที่ปรึกษาใดๆ เพียงแสดงเจตนาว่าอยากดูแลสุขภาพเบาหวานให้ดีจะควบคุมอาหารอย่างไร คุณหมอท่านก็จะแนะนำให้ไปพบนักโภชนาการนักสุขศึกษาทันทีค่ะ
ผู้ป่วยเบาหวานบางรายบอกว่าเย็นๆนี่ไม่ว่างอยากพักผ่อนเพราะทำงานประจำมาเหนื่อยมากแล้ว ฉันก็แนะนำว่าช่วงเวลาเย็นถ้าเป็นไปได้ก็หาโอกาสเดินกลับบ้านสัก 30 นาที ดีกว่าไปยืนรอรถเสียเวลาฟรีๆ รดน้ำ ต้นไม้ให้ที่ทำงานบ้างก็ได้ ช่วยกวาดขยะ ในที่ทำงาน ไม่ต้องไปกลัวว่าใครเขาจะว่า บางคนติดตำแหน่งหน้าที่การงานบอกว่าทำไม่ได้หรอกอายตายเลย
..มันฆ่าเจ้าตัวมามากนักต่อนักแล้ว ไอ้ความกลัวเสียหน้าแบบนี้ มันจะเสียไงไม่เข้าใจ.... ก็ในเมื่อทุกคนเกิดมาไม่มีอะไรยังไม่เสียหน้าเลย มาตัวเปล่าๆทั้งนั้นมีใครเกิดมามีเสื้อผ้า ตำแหน่งมาบ้าง.. แล้วตายก็เอาไปไม่ได้ เสื้อผ้าสวยๆแพงๆที่เขาสวมให้ตอนตายก็เอาไปไม่ได้ แถมเขายังเผาเสียอีก..นี่มันเป็นอย่างนี้หากเราตัดอัตตาลงได้ ความสุขใจ สุขกายก็มีมาเอง อีกทั้งยังช่วยให้คนอื่นๆหันมาทำในสิ่งที่ควรทำ เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน....อย่างคนงาน พนักงานกวาดเขาก็ยิ่งมีความสุข เราก็ยิ่งสุขที่ทำให้เขาสุขมากยิ่งขึ้น ว่าไปแล้วขยะที่มีก็เราทิ้งเอง ห้องน้ำสำนักงานก็เราใช้เอง ก็ทำเองเก็บเอง คนใช้ต่อจากเราก็จะมีความรู้สึกว่าเขาเป็นคนแรกที่ได้ใช้ห้องน้ำนี้ ..นี่เป็นอย่างนี้เขาก็สุขใจ เราก็ได้กุศลไปด้วย
2.ผู้ป่วยบางรายมีอาการชาตามนิ้วมือนิ้วเท้า ฉันเองก็เคยเป็น ก็ต้องหาสาเหตุว่ามันเกิดจากอะไร แก้กันที่เหตุ...นี่ทุกข์เกิดแล้ว ก็ใช้ธรรมะนั่นแหละมาพิจารณา หาเหตุ หาทางแก้ จะแก้อย่างไรให้มันถูกต้อง ก็อาศัยผู้รู้ผู้มีประสบการณ์ชี้แนะ พอมีประสบการณ์เองต่อไปก็ให้รู้ทันรู้พิจารณาตัวเอง แล้วป้องปรามนะ ไม่ใช่รอก่อนรอให้มันเกิดแล้วค่อยเรียนรู้ ค่อยรักษาอย่างนั้นเรียกว่าประมาท ประมาทคือไม่รู้
การออกกำลังกายเพื่อฟิตร่างกายฟิตกล้ามเนื้อนั้นก็ทำในที่ทำงาน ทำที่บ้าน ทำขณะเดิน ได้หมด และทำในช่วงบ่ายของวันเพราะกล้ามเนื้อของคนเราจะพร้อมใช้งานได้ดีในช่วงหลังเที่ยงไปแล้ว สังเกตดูผู้ใช้แรงงาน กรรมกรแบกหามนะเขาจะทำงานได้ดีหลังเที่ยงไปแล้วกล้ามเนื้อตอนเช้ายังไม่ยืดหยุ่นเท่าช่วงบ่าย
ทำไมต้องฟิตกล้ามเนื้อ เพราะผู้ป่วยเบาหวานส่วนใหญ่จะมีอายุกลางคนขึ้นไป(แต่ขณะนี้เด็กๆของเรากำลังจะมีภาวะน้ำตาลในร่างกายสูง สูงขึ้นเพราะปัญหาการรู้จักเลือกรับประทานอาหารและเครื่องดื่ม)กระดูกเริ่มไม่แข็งแรง การดูแลกล้ามเนื้อให้ฟิตและแข็งแรงเป็นการช่วยยืดอายุการใช้งานของกระดูก เช่นหัวเข่า เพื่อนของฉันต้องเสียเงิน 2 แสนกว่าบาทเพื่อผ่าตัดเปลี่ยนหัวเข่าเพราะไม่เคยออกกำลังกายเลย หมอบอกว่าเขาเสื่อมเร็วกว่าอายุ
3.ช่วงเวลาที่ควรออกกำลังกายเพื่อผ่อนคลาย และรับอากาศบริสุทธิ์นั้น ฉันใช้เวลาช่วงเช้า...ชิงทำก่อนตะวันจะทอแสงค่ะ เป็นช่วงเวลาที่ปลอดโปร่ง ทำสมาธิได้ดี หลังจากทำสมาธิไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง (ยกเว้นท่านอน เพราะอาจทำให้สมาธิของท่านลึกเกินไป..คร๊อกกกกฟี่...)แล้วก็ออกกำลังกายสัก 45 นาที
รอดูนะคะ..เมื่อปฏิบัติได้ถูกต้องคือปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการรับประทานอาหาร จัดเวลาในการออกกำลังกาย บริหารจิตทำสมาธิ จะพบว่าโลกเบาหวานนี้น่าอยู่ขึ้นเยอะเลย ท่านอาจไม่ต้องกินยาควบคุมเบาหวานตลอดชีวิต เพราะการกินยานั้นจะทำให้เกิดผลค้างเคียงตามมาเป็นระยะๆไม่เว้นวาง
ภาพการออกกำลังกายของข้าราชการครูสังกัดสพท.สมุทรสาคร,เชียงใหม่, ปัตตานี
และสพท.อื่นๆที่ร่วมกิจกรรมในโครงการปฏิบัติธรรม ณ สวนพนาวัฒน์ อ.ฮอด จ.เชียงใหม่ ขอขอบคุณท่านผอ.สพท.ทุกท่านที่ร่วมปฏิบัติธรรมครั้งนี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านผอ.พิศุทธิ์ วีระจิตต์ ผอ.สพท.สมุทรสาคร
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ พี่ต้อย
เข้ามาทักทายพี่แล้ว จะไปออกกำลังกายตามที่พี่เชิญชวนครับ
ภาพสวยงามมากนะครับ
สวัสดีค่ะ ภาพสวยจริงด้วยค่ะ
ที่คุณแม่แอบเล่าว่างๆบันทึกซิครับ เป็นความรู้ทางประวัติศาสตร์ พวกเราต้องมีส่วนในประวัติศาสตร์
สวัสดี ครับ
เข้ามาทักทายคุณครูต้อย
ด้วยความระลึกถึง ก่อนกลับบ้าน นะครับ
สวัสดีค่ะครูต้อย ออกกำลังกายดีต่อสุขภาพยิ่งถ้ามีเพื่อนๆชวนไปออกกำลังกายเนี่ยยิ่งดีใหญ่เลยค่ะ จะได้ไม่เบื่อ สนุกดีค่ะ
ขอบพระคุณครูต้อยมากคะ ที่นำเรื่องห่วงใยสุขภาพมาฝากกัน สุก้อายุมากแล้วคะ คิดแต่ว่าตนเองแข็งแรง และไม่เคยเจ็บป่วยรุนแรงถึงขนาดนอนโรงพยาบาล มีก็ตอนที่ตะขาบกัด ถึงได้นอน ไม่ถึงคืนด้วยซ้ำ แต่มารู้สึกตัวว่าระยะนี้ นั่งนานๆ เหนื่อยง่าย ทั้งที่ไม่ได้ทำงานหนักอะไร มีก็อุ้มหลาน นานๆ แล้วรู้สึกระหว่างสี่ทุ่ม ก็เริมเริ่มแบบหมดแล้ว ง่วงหงาวหาวนอน ถ้าไม่ไปนอน ก็ต้องหลับตรงนั้น เพลียมากขึ้น ยามเช้าก็ไม่อยากตื่นนอน ที่เคยตื่น 1 โมงเช้า ก็อยากนอนต่อ 2 โมงเช้าถึงตื่นก็ไม่ได้ ต้องตื่นเพราะลูกค้าจะมาแล้ว มานั่งคิดอยู่ เราเริ่มแก่เริ่มเพลีย เพราะแต่ก่อนเราสู้ทำงานทุกอย่าง แอคทีพ แอคชั่น แล้วเราเอาพลังงานอนาคตมาใช้ มันจึงเริ่มเสื่อมถอย มันจะเป็นเช่นนั้นจริงหรือ ส่วนสายตา ก็เริ่มไม่ชัดเจน อ่านหนังสือพิมพ์ หนังสืออะไร ก็ไม่ถนัด แม้แต่เล่นจิ้ม GTK นี่ ก็ไม่ค่อยจะถนัด หรือว่าได้เวลาที่เราจะต้องเริ่มดูแลตนเองแล้ว
-สำหรับเรื่องโรคเบาหวานนั้น ก็กำลังศึกษาอยู่ แต่คงจะไม่เป็นหรอกนะคะ ส่วนการออกกำลังกาย ก็จะขอเอาแบบอย่าง และทำเท่าที่จะทำได้คะ พักผ่อนให้เพียงพอ ยิ่งนอนเยอะ ยิ่งจมหรือเปล่าไม่รู้ กำลังสังเกตตนเองอยู่คะ
-ขอบคุณมากนะคะ ที่ทำให้ตระหนัก และเขียนได้ดีมาก และชื่นชมภาพบรรยากาศยามเช้าที่ออกกำลังกายพร้อมกัน ถ้ามีเพื่อนแบบนี้ทุกวัน รับรองออกกำลังกายทุกวันเลยคะ
ดอกไม้สวยๆ มอบให้กำลังใจคนเขียนบทความ ที่มีความห่วงใยจริงใจให้กันคะ
ขอบคุณคะ
กว่าพี่จะได้ตอบน้องเวลาก็ข้ามไปวันใหม่แล้ว
งานราชการค่ะ
เก็บมาทำที่บ้าน
อันที่จริงก็น่าจะทำที่โรงเรียน
แต่อุปกรณ์ในห้องทำงานของพี่มันป่วย
โดยเฉพาะเครื่องprint ก็ป่วยมานาน 8-9 เดือนแล้ว
วันนี้ก็ไปยืมใช้ที่ห้องสมุดแต่มันช้ามากๆเลย
เสียเวลา เลยกลับมาทำที่บ้าน
แต่ก็ต้องรอให้งานบ้าน เสร็จก่อน
ก็เลยดึกแบบนี้เองเป็นธรรมดา
ของการบริหารจัดการตัวเองไม่ลงตัว
พ้นพรุ่งนี้ไปแล้วก็คงเข้าสู่สภาวะปกติค่ะ
ขอบคุณน้องสุมากนะคะ
อยากให้ทุกคนมีสุขภาพดีค่ะ
พรุ่งนี้เย็นโรงเรียนเลิกพี่ก็จะไปทำKmที่รพ.ค่ะ
อยากให้ถึงเป้าหมายเร็วๆ ตามที่ทีมงานตั้งเป้าไว้
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
ขอให้มีความสุขทุกคืนวันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
น้องมหา(เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์)
พี่ครูต้อยprint ออกมาให้เด็กน้อยศึกษาเรียนรู้แล้วนะคะ
ที่ดินที่โรงเรียนมันเค็มมาก บางบริเวณก็เอาลูกรังมาลง
ปลูกผักไม่งามเลย พี่เคยเห็นตามป่าตามเขา
ก็เป็นลูกรังทำไมเขาปลูกผักงามจังเลย
อีกอย่างใบไม้ร่วงที่โรงเรียนก็มาก
ก็เลยอยากนำมาช้ให้เกิดประโยชน์
ขอบคุณค่ะ