ผิดหรือที่หนูวาดช้างได้เหมือน....

ครูไม่เชื่อหรอกว่าเธอวาด ครูเป็นครูมาสิบกว่าปีไม่เคยมีใครวาดช้างได้สวยเท่านี้

         

               ครั้งหนึ่ง ผู้เขียนได้มีโอกาสชมภาพยนตร์ขนาดสั้น    ความยาวเพียงสิบนาที   เรื่อง  ด.เด็ก ช.ช้าง เป็นภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัลเรื่องสั้นยอดเยี่ยม  ในเทศกาลเรื่องสั้นครั้งที่หก  สะท้อนเรื่องราวชีวิตของครูและนักเรียนในโรงเรียนประถมศึกษาแห่งหนึ่ง

              เปิดฉากที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง  กล้องจับภาพไปที่บริเวณก๊อกน้ำ       น้ำกำลังไหลหยดดังติ๋ง ๆ ตรงส่วนที่ชำรุดขาดการดูแล     พัดลมติดเพดานเก่า ๆ  รุ่นโบราณ   กำลังส่ายเสียงดังออดแอดบ่งบอกอายุการใช้งาน       ที่ห้องเรียนนักเรียนชั้น ป.๑  คุณครูผู้หญิงสูงวัย    หน้าตาเคร่งเครียดแสดงให้เห็นถึงความจริงจังในชีวิต   หน้าตาเฉยชา  ปราศจากรอยยิ้ม  มีข้อความบนกระดานให้นักเรียนวาดรูปสัตว์อะไรก็ได้เป็นเวลา  ๑  ชั่วโมง   เด็ก ๆ ต่างขะมักเขม้นวาดรูปอย่างตั้งใจ  จนหมดเวลา   คุณครูดูนาฬิกาแล้วให้นักเรียนนำงานมาส่ง

              คุณครูค่อย ๆ ตรวจผลงานนักเรียนทีละคน ๆ   เด็กวาดรูปกุ้งบ้าง  ไก่บ้าง  ลิงบ้าง  ภาพไหนไม่สวยก็ให้ ๖ คะแนน  ดีหน่อยก็  ๘ - ๙  คะแนน   ตรวจไปตรวจมา   ไปพบสมุดเล่มหนึ่ง  วาดรูปช้างได้สวยมาก   ครูหยุดพิจารณาพลิกกลับไปดูชื่อที่ปกสมุดวาดเขียน   เปิดผลงานเก่า ๆ ดู   ทำท่าลังเล  มองแล้วมองอีก  ให้ ๑๐  คะแนน  แล้วก็ยังลังเลอีก  เปิดดูชื่อ  ดูผลงานเก่า....เสร็จแล้วก็ตัดสินใจนำยางลบมาลบคะแนนออก  ลบจนกระดาษแทบขาด.... 

                             "ธำรงกุล  มานี่ซิ  รูปช้างนี่เธอวาดเองหรือเปล่า"
                              "ผมวาดเองครับ"   เด็กชายพูดด้วยความมั่นใจ
                             "เธอให้ใครวาดหรือเปล่า   เธอให้พี่เธอวาดหรือเปล่า..เธออย่าโกหกครูนะ"

                             "ผมวาดเองจริง ๆ ครับ  ผมไม่มีพี่"   เด็กชายยืนยัน
                             "เป็นไปไม่ได้หรอก   ตั้งแต่ครูเป็นครูมาสิบกว่าปี  ยังไม่เคยมีใคร
วาดรูปช้างได้สวยขนาดนี้   แล้วครูก็ไม่เคยให้คะแนนใครเต็ม   เธอบอกความจริงมาดีกว่า"

                              "ผมวาดเองจริง ๆ ครับ"   เด็กชายพยายามชี้แจง

              คุณครูถือสมุดวาดเขียนของธำรงกุล  แล้วเดินไปถามเด็กที่โต๊ะเรียนทีละคน ๆ
จนหมดห้องประมาณสามสิบกว่าคน  "สมชาย  เธอเชื่อไหม  ว่าธำรงกุลวาด  ... มาลีเธอเชื่อไหมว่า  ธำรงกุลวาด......"   ไม่มีเด็กคนไหนที่ตอบว่า เชื่อ แม้แต่คนเดียว

              ขณะที่ครูเดินถามเด็ก  กล้องจับภาพไปที่โต๊ะเรียนของ ธำรงกุล  ซึ่งมีภาพช้างที่เขาวาดทิ้งไว้แล้วไม่เอา  มีร่องรอยการใช้ยางลบดินสอที่ลบภาพเป็นเศษยางลบอยู่บนโต๊ะ

                         "ธำรงกุล   เธอไปวาดรูปช้างใหม่นะ  ครูให้เวลาเธอหนึ่งชั่วโมง"

               เด็กชายเดินคอตกไปรับสมุดคืน    แล้วเดินไปที่โต๊ะ   ขณะที่คุณครูเดินไปดูเขาวาดภาพพร้อม ๆ กับที่เด็กนักเรียนทุกคน  ต่างเดินมารุมดู"ธำรงกุล"  ผู้น่าสงสารกันหมดทั้งห้อง..

                หนังค่อย ๆ ปิดฉากพร้อมกับเสียงท่องสูตรคูณของเด็ก ๆ  ยังคงแว่วดัง..
แล้วค่อย ๆ ... ลบเลือนไปเรื่อย ๆ  สองหนึ่งสอง   สองสองสี่  สองสามหก  สองสี่แปด....เหมือนหนึ่งต้องการสะท้อนอะไรบางอย่างให้คนชมค่อย คิดตาม...  

                          .............................................

               ภาพยนตร์จบแล้ว       หากแต่ผู้เขียนยังรู้สึกซึมซับอารมณ์ของเด็กชายธำรงกุลเป็นอย่างดี.. บ่อยครั้งที่เด็กส่งงานผลงานดีเกินคาด...แต่ก็ไม่กล้าหักหาญน้ำใจเด็ก   โชคดีที่ตนเองไม่เคยทำอย่างคุณครูในเรื่อง....      เพราะการกระทำดังกล่าวย่อมสร้างตราบาปและบาดแผลทางใจฝังลึกในตัวเด็ก    ศักยภาพและพลังสร้างสรรค์จะหยุดชะงักทันที...เพราะความรู้สึกเกลียดชังมาแทนที่... โปรดอย่าทำลายเด็กแม้จะไม่เจตนาก็ตามที

 อ่านบทความเพิ่มเติมได้ที่http://www.kudson.com/clm.phpaction=detail&contentid=10&section=35&columnid=685&cid=
ขอบคุณภาพ  จากอินเทอร์เน็ต

[บุษรา]

• สวัสดีค่ะยามเช้าค่ะคุณธรรมทิพย์
• แวะมาทักทาย พร้อมกับนำกำลังใจมามอบให้ค่ะ
• เช้านี้อากาศดีเป็นพิเศษ มองไปทางไหนก็สดชื่น สวยงาม มองบวก คิดบวก ทำบวก เพื่อสิ่งที่ดี ๆ ทั้งของตนเอง และผู้อื่น ๆ สังคมจะได้น่าอยู่กว่านี้
• ขอบคุณข้อคิดดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันค่ะ
• มีความสุขในการทำดีต่อไปนะค่ะ

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณบุษรา
• แวะมาให้กำลังใจแต่เช้า
• ขอให้มีความสุข  สดชื่น  เหมือนอากาศยามเช้านะคะ
• ขอบพระคุณค่ะ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

เด็กๆต้องการโอกาสและกำลังใจจากคนรอบข้างนะคะ..ขอบคุณค่ะที่นำมาแบ่งปัน..

 

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ  คุณนงนาท
• ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
• เด็กๆต้องการโอกาสและกำลังใจจากคนรอบข้างนะคะ..ขอบคุณค่ะที่นำมาแบ่งปัน.
• ครูอาจเป็นนางฟ้า หรือ ซาตาน ในเวลาเดียวกันหากขาดพรหมวิหารสี่นะคะ

[nana]

น่าสงสารธำรงกุลนะคะ

สมัยดิฉันเป็นเด็กก็เคยเจอสภาพแบบนี้ค่ะ คือทำการบ้านคณิตศาสตร์ซึ่งมีหลายข้อ แต่ละวันจะต้องมีผิดบ้างถูกบ้าง แต่มาวันหนึ่งทำการบ้านถูกหมดทุกข้อ ในขณะเด็กเก่งประจำห้องเขาทำถูกไม่หมดทุกข้อ ครูจึงถามว่าเธอลอกใครรึปล่าว เมื่อปฏิเสธ ครูไม่เชื่อจึงให้ไปทำโจทย์ข้อนี้ใหม่ที่หน้ากระดานดำ ก็ทำได้เพราะเข้าใจ แต่ความรู้สึกเคล้าย ๆ ที่คุณบรรยาย เหมือนกับโดนดูถูกอย่างแรง

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณnana งาน พสว.ศอ.8
• ขอบพระคุณค่ะ  ที่ให้เกียรติมาทักทาย
  สมัยดิฉันเป็นเด็กก็เคยเจอสภาพแบบนี้ค่ะ  คือทำการบ้านคณิตศาสตร์ซึ่งมีหลายข้อ แต่ละวันจะต้องมีผิดบ้างถูกบ้าง    แต่มาวันหนึ่งทำการบ้านถูกหมดทุกข้อ ในขณะเด็กเก่งประจำห้องเขาทำถูกไม่หมดทุกข้อ ครูจึงถามว่าเธอลอกใครรึปล่าว เมื่อปฏิเสธ   ครูไม่เชื่อจึงให้ไปทำโจทย์ข้อนี้ใหม่ที่หน้ากระดานดำ ก็ทำได้เพราะเข้าใจ แต่ความรู้สึกเคล้าย ๆ ที่คุณบรรยาย เหมือนกับโดนดูถูกอย่างแรง...
• อ่านแล้วเข้าใจและเห็นใจเป็นที่สุดค่ะ  ขอบพระคุณเรื่องดี ๆ ที่แลกเปลี่ยนค่ะ
  จะได้เป็นอุทาหรณ์แก่คนเป็นครูทุกคน

[เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์]

• ด.เด็ก ช.ช้าง หนังสั้น...สั่นสะเทือนใจคนดู
• เป็นครูด้วยจิตวิญญาณของความเป็นครู
• การเขียนบันทึกเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าให้รู้จักเปรียบเทียบข้อดี ข้อเสีย สมกับเป็นครูใจบุญ

[mena]

สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยม สบายดีนะคะ

[วราภรณ์]

• เรียน  ท่านมหาเหรียญชัย
• เป็นครูด้วยจิตวิญญาณของความเป็นครู 
  หากครูแค่สอนวิชาก็คงเป็นเพียงคนบอกความรู้  ย่อมไม่เกิดคุณค่าทางใจนะคะ
• การเขียนบันทึกเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าให้รู้จักเปรียบเทียบข้อดี ข้อเสีย
  สมกับเป็นครูใจบุญ
• ขอบพระคุณที่ชื่นชมค่ะ  ทุกครั้งที่เขียนบันทึกจะถามตนเองเสมอว่า
  "ผู้อ่านจะได้อะไร.... มากกว่าการเสียเวลา...  เสมอค่ะ"

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณมีนา
• ขอบพระคุณที่ให้เกียรติมาเยี่ยมทักทาย
• สบายดีค่ะ  ขอให้มีความสุขในทุกวันนะคะ...

[Vij]

• สวัสดีค่ะพี่สาวธรรมทิพย์
• สองหนึ่งสอง สองสองสี่ สองสามหก สองสี่แปด
• ทำให้คิดตามได้หลายอย่าง
• มองในมุกมวก เด็กทุกคนย่อมมีการพัฒนาขึ้น
• การตีตราเด็กเพียงครั้ง ย่อมเพิ่มทวีความเจ็บปวดทางใจขึ้นเท่าตัว
• สงสารเด็กจังเลยค่ะ
• แต่ขอชมเชยในจิตวิญญาณความเป็นครูของพี่สาวค่ะ
• สองหนึ่งสอง สองสองสี่ สองสามหก สองสี่แปด
• โชคดีมีเงินทองใช้ สุขกาย สบายใจ เป็นของพี่ธรรมทิพย์ค่ะ

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ  น้อง vij
• ทำให้คิดตามได้หลายอย่าง
• มองในมุมบวก เด็กทุกคนย่อมมีการพัฒนาขึ้น
• การตีตราเด็กเพียงครั้ง ย่อมเพิ่มทวีความเจ็บปวดทางใจขึ้นเท่าตัว
• สงสารเด็กจังเลยค่ะ
• ใช่เลยค่ะ... ในโลกใบนี้มีเด็กจำนวนไม่น้อยที่ต้องเจ็บปวดเพราะผู้ใหญ่
  หัวใจพิการ...เราต้องช่วยกันดูแลหัวใจเด็กนะคะ...
• ขอบคุณที่มาเยี่ยมพร้อมกับคำอวยพร....
  โชคดีเป็นของน้อง  เงินทองเป็นของพี่ละกันนะคะ  อิอิ...

[สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ]

                               

                เด็กในวันนี้ ก็คือผู้ใหญ่ในวันหน้าแหละคะ น่ารักนะคะ มอบให้คะ

-อย่าพึ่งคิดดูถูกความสามารถของเด็กคะ  วันไหนเด็กเกิดรักและสนใจในวิชานั้นขึ้นมา เขาก็ต้องตั้งใจขึ้น และพยายามทำให้ถูก หรือให้ดีขึ้น เด็กอาจกลับใจ ตั้งใจเรียน แต่ครู ยังมองเด็ก เหมือนเดิม คือไม่เก่ง ไม่น่าจะใช่ ไม่เชื่อถือเขา อย่ามองข้ามนะคะ มีวันพัฒนาขึ้น  ถ้าเขาชอบ ทำอย่างไรจะให้เขาชอบ 

-เหมือนพี่สุนี่แหละ  อยู่ดีๆ ก็มานั่งเขียนกลอน หาภาพประกอบ ซึ่งคนอย่างพี่สุ น่าจะไปเขียนวิชาการ หรืออะไรที่ควรจะมากกว่านี้ แต่คนเรา มีส่วนเปลี่ยนแปลงคะ ถ้ารักและเกิดชอบขึ้นมา และมันไม่ได้ใช้หัวอะไร ให้หนักสมอง เป็นสุนทรีเบาๆ เข้าใจง่ายๆก็ทำได้ดี เพราะเกิดชอบ

-เด็กๆ ก็เหมือนกัน วันดีคืนดี เกิดรู้ใจตนเองว่าชอบ เขาก็ทำดีเองคะ และครูทั้งหลายจงดีใจถ้าเด็กตั้งใจทำ แม้จะสวยหรือไม่สวย เมตตาธรรมค้ำจุนโลก เด็กจะมุ่งมั่นเองคะ

-เป็นความรู้สึกของพี่สุคะ น้องครูวราภรณ์ธรรมทิพย์ได้ให้ข้อคิดแก่บรรดาครูแล้วหละคะ

-ขอบคุณสิ่งดีๆ มามอบให้กันนะคะ พี่สุยังไม่ได้เขียนเรื่องใหม่หรอกคะ คิดถึงและหายปวด ตะขาบกัด เลยมาเยี่ยมคืนคะ คนดี ไปหละ

[วราภรณ์]

• สวัสดียามเช้าค่ะ  พี่สุ
• ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทาย  พร้อมภาพเด็กน่ารักมาก ยักคิ้ว หลิ่วตา
  น่าหยิกจังค่ะ... อิอิ
• ชอบเวลาที่พี่สุ  เขียนแสดงความคิดเห็น  เขียนอย่างเต็มที่  เต็มใจ  เต็มเวลา
  ไม่เหมือนใครบางคน   ที่เขียนสักแต่ว่าเขียน  ไม่เคยคิดคำนึงถึงความรู้สึกของ
  คนอ่าน.... นี่ถือว่าเป็นหลักจิตวิทยาในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างหนึ่งค่ะ
• เห็นด้วยทุกประการค่ะ  ความรักและความเมตตาจะเป็นพลังสร้างสรรค์โลกใบนี้
  ให้งดงามและมั่นคงเสมอค่ะ....

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

สวัสดีครับ ธรรมทิพย์

• ใช่เลยครูคนนี้อาจสร้างตราบาปให้เด็กๆ
• คุณครูท่านนี้มีนิสัย "ขี้มักง่าย"
• ด้วยการเอาความรู้สึกตนเองมาพิพากษา
• เป็ฯบทเรียนให้กับทุกคนได้อย่างดีมาก
• ขอบพระคุณ

[วราภรณ์]

• เรียน  ผอ.ประจักษ์
• ใช่เลยครูคนนี้อาจสร้างตราบาปให้เด็กๆ
• คุณครูท่านนี้มีนิสัย "ขี้มักง่าย"
• ด้วยการเอาความรู้สึกตนเองมาพิพากษา
• เป็นบทเรียนให้กับทุกคนได้อย่างดีมาก
• ขอบพระคุณท่าน ผอ.ประจักษ์ ที่นำเสนอข้อคิด มุมมองที่ชัดเจน
  น้องม่อนยังน่ารักและร่าเริงเหมือนเดิมนะคะ...

[kpam boon]

• เด็กๆต้องการการยอมรับค่ะ
• หากมีครูเป็นแบบนี้มากๆ
• ศักยภาพที่มีในตนของเด็ก
• อาจไม่มีโอกาสได้เห็นกันพอดี..

นำภาพน้ำค้างยามเช้าๆมาฝากค่ะ

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ  คุณครูแป๋ม
• ภาพน้ำค้างยามเช้าบนใบหญ้า  งามสดใสซ่อนปรัชญาบางอย่างในชีวิต
• เด็กๆต้องการการยอมรับค่ะ
• หากมีครูเป็นแบบนี้มากๆ
• ศักยภาพที่มีในตนของเด็ก
• อาจไม่มีโอกาสได้เห็นกันพอดี..
• ขอบพระคุณที่มาทักทายพร้อมข้อคิดเห็นดี ๆ เสมอค่ะ...
  

[ยูมิ]

มาชม

เก่งจริงตัวแค่เนี๊ย...วาดช้างได้สวยงาม...อิ อิ อิ

แต่เป็นความสวยงามในจินตนาการนะครับ...ยังวาดเองให้สวยงามไม่ได้...

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ อาจารย์ยูมิ
• ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
  บางครั้งเด็ก ๆ ก็สามารถสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ ชนิดที่เราคาดไม่ถึงนะคะ
  หากผู้ใหญ่คอยส่งเสริมและให้โอกาส  ย่อมทำให้ต้นกล้านั้นเติบใหญ่
  ด้วยความมั่นคงค่ะ...

 

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

• สวัสดีครับคุณครูธรรมทิพย์
• แวะมาเยี่ยมและมาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม#1664362
• หลายๆครั้งครับที่ผมรู้สึกผิด ตรงที่ไม่เชื่อในผลงานเด็ก บาปหลาย
• อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

[ตาหยู]

การเชื่อใจตน และเชื่อใจคนเอง

อยู่ในเวลาที่เหมาะ และเหตุที่ควร

..

คนที่เชื่อแต่ใจตน ไม่เชื่อใจคนอื่น ยิ่งเป็นเด็กไม่เชื่อใจเค้าไม่ทำให้เค้าภูมิใจ เชื่อมั่นในตนเอง ให้ใครจะอยากคิดอยากทำ

.

เหมือนการสอน คงต้องสอนให้เด็กเป็นตัวเด็กเอง คงมิใช่สอนอยากที่เราอยากให้เค้าเป็น

จงเชื่อว่าเค้าทำได้ แล้วเค้าจะได้

...

เรื่องที่ไม่ควรมองข้าม

.

ขอบคุณครับ ที่เล่าสู่กันอ่านครับ

[วราภรณ์]

• เรียน  ผอ.ทนัน
• ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
• หลายๆครั้งครับที่ผมรู้สึกผิด ตรงที่ไม่เชื่อในผลงานเด็ก บาปหลาย
  ไม่เป็นไรค่ะ  อดีตแก้ไขไม่ได้  ทำปัจจุบันให้ดีก็พอแล้วนะคะ...
• อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
• ขอบพระคุณค่ะ  รักษากาย  ดูแลใจเช่นกันนะคะท่านผอ.ทนัน

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ  คุณตาหยู
• ขอบพระคุณที่ให้เกียรติมาทักทาย  พร้อมข้อคิดเห็นดีๆ ค่ะ
  การเชื่อใจตนเอง  และเชื่อใจคนอื่น .. ยิ่งเป็นเด็กควรส่งเสริมให้เขาภาคภูมิใจ
  เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
• การมองข้ามจุดเล็ก ๆ  บางครั้งอาจส่งผลถึงอนาคตข้างหน้าอย่างคาดไม่ถึงนะคะ..

[ป้าเหมียว]

คุณธรรมทิพย์

• ป้าเหมียวเห็นเป็นภาพอารมณ์ความรู้สึกของหนังสั้นเรื่องนี้เลย สุดยอด อยากทำหนังสั้นมาให้ดูบ้างจังเลย...
• ขอบคุณที่แวะไปทักทายป้าเหมียวค่ะ

 

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณป้าเหมียว
• ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
• อยากดูหนังสั้นของคุณป้าเหมียวจังเลยค่ะ

[พิมพรรณ]

ไม่น่าเชื่อว่าจะพบพี่ที่นี่ จำพิมได้ไหมคะ แวะมาอ่านเรื่องราวของเด็กๆค่ะ

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณพิมพรรณ
• ชื่อคุ้น ๆ ค่ะ ถ้าเห็นหน้าคงจะจำได้
• ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ