อ่อนโยน...ยิ่งกว่าวัตถุอื่นใด


เพราะเมื่อ "หัวใจเราเท่ากำมือ" มือจึงสามารถเป็นสื่อแทนหัวใจอันอ่อนนุ่มนั้นก็ว่าได้...สัมผัสจากมือจึงเป็นสัมผัสที่อ่อนโยน อ่อนนุ่ม เพราะในเนื้อแท้ของมือที่สัมผัสนั้น คือการเชื่อมต่อด้วยจังหวะการร่ายรำบทเพลงแห่งความรักจากหัวใจ...

สองวันมานี้...อากาศมืด ๆ มัว ๆ ชอบกล...ด้วยเพราะอิทธิพลของพายุกิสนา >> KETSANA หรือพายุกฤษณากระมัง...จากสถิติผู้เสียชีวิตที่พายุโซนร้อนกิสนาพัดถล่มกรุงมนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ และประเทศเวียดนาม มียอดผู้เสียชีวิต ผู้บาดเจ็บ และผู้สูญหาย ตลอดจนผู้ไร้ที่อาศัยเป็นจำนวนมาก อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ >>  พายุกิสนา... ความสูญเสียนำมาซึ่งความโศกเศร้าเสียใจเสมอ...เราเพียงรอวันให้พายุสงบอย่างใจจดจ่อ...เพื่อมิให้เกิดการสูญเสียมากไปกว่านี้

   

เมื่อพายุแห่งความรุนแรงพัดผ่านไป...สิ่งที่เหลือทิ้งไว้คือ ซากปรักหักพังและการดับสูญของสรรพสิ่ง...เช่นเีดียวกับการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน หากปล่อยให้พายุอารมณ์พัดกระหน่ำจิตใจ...ไม่รู้จักควบคุม ไม่รู้เท่าทันอารมณ์แห่งตนแล้ว ย่อมนำมาซึ่งการสูญเสีย...เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว...ลองหันมองรอบ ๆ กาย มองหน้าคนที่นั่งข้าง ๆ หรือคนที่แอบซุกกายอยู่มุมหนึ่งหรือซอกหนึ่งของบ้าน...การได้สังเกตสมาชิกครอบครัว ก็เท่ากับการดูแลเอาใจใส่นั่นเอง บางครั้งมันทำให้เรามองเห็นสมาชิกบางคนในครอบครัว ซุกตัวอยู่ในมุมมืดของบ้าน...จมอยู่กับความเครียด...เพราะเขาได้เปิดประตูรับศัตรูตัวร้ายที่เรียกว่า "ความทุกข์" เข้ามาบ่อนทำลายจิตใจเสียแล้ว...ดังนั้น เราในฐานะผู้ใกล้ชิดที่มีสภาวะจิตใจแข็งแกร่งกว่าเขาในยามนั้น...ต้องคอยเฝ้าปลอบประโลมให้กำลังใจ...คอยปรับคอยเติมอุณหภูมิในร่างกายของเขาให้อยู่ในสภาวะสมดุล...วิธีหนึ่งที่ขอเสนอแนะ คือการสัมผัสอย่างอ่อนนุ่มอ่อนโยน ที่ไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรมากมาย...เพียงแค่มีใจปรารถนาจะช่วยเหลือ...ก็ได้ผลเกินคุ้มแล้วล่ะค่ะ...ความอ่อนนุ่ม ที่ดิฉันกำลังจะกล่าวต่อไปนี้ หาใช่สำลีแต่อย่างใด...แต่อ่อนนุ่มกว่านั้นอีกค่ะ...เอ!! จะหาอะไรมาเปรียบดีน้า!! อย่าดีกว่า...เพราะแท้จริงแล้วสิ่งของแต่ละอย่างย่อมมีลักษณะพิเศษอยู่ในตัวของมันเอง...มีคุณค่า ความงามในแง่มุมที่แตกต่างกัน...พูดเวียนบ้านอยู่หลายรอบ...ไม่เห็นจะเข้าเรื่องสักที (เริ่มแล้วค่ะ...ย่อหน้าถัดไปเลยค่ะ >>)

     

จากประสบการณ์ในชีวิต คุณเคยมีใครสักคนได้เข้ามาสัมผัสใบหน้าหรือลูบไล้ศีรษะด้วยผ่ามืออย่างอ่อนโยนบ้างหรือยัง...อ่านมาถึงตรงนี้ บางคนรู้สึกจั๊กจี๋ขึ้นมาทันที (บ้า!! เป็นสาวเป็นแซ่มาพูดเรื่องพันนี้ที่นี่ได้ไง...แฮๆๆๆ) ดิฉัน หมายถึงสมาชิกครอบครัว พ่อ แม่ ลูก ปู่ ย่า ตา ยาย ประมาณนี้ สิ่งหนึ่งที่ดิฉันเชื่อคือทุกคนอยากได้สัมผัสเช่นนี้จากคนที่เรารัก-คนที่รักเรา (ไม่ได้พูดเรื่องสัปดลหรือทะลึ่งนะคะ)
------
สัมผัสเหล่านี้ จะอ่อนนุ่ม อ่อนโยนสักเพียงใด?...ลองหลับตาแล้วจินตนาการตามนะคะ...หากมือลูกสาว แม่ หรือคนที่คุณรัก สัมผัสมาที่ใบหน้าหรือลูบไล้บนศรีษะของคุณ...เบา ๆ อย่างนุ่มนวลและอ่อนโยน...คุณรู้สึกดีกับสัมผัสนั้นหรือไม่อย่างไร?...แล้วลองจิตนาการต่อ...หากในวันหนึ่งที่คุณเกิดความท้อแท้กับชีวิต...และพบว่าคนที่คุณรักรักที่สุด ยื่นมือมาสัมผัสใบหน้า ลูบศีรษะ หรือแม้กระทั่งกุมมือคุณไว้ด้วยฝ่ามือของเขาอย่างงแผ่วเบา อ่อนโยน และนุ่มนวล เพียงเพื่อปลอบประโลมให้คุณได้หายจากอาการเศร้าหมอง...คิดดูสิค่ะว่ามันจะอบอุ่นและวิเศษขนาดไหน? หากมองภาพการสัมผัสแห่งความอ่อนนุ่ม อ่อนโยน เหล่านั้นไม่ชัดเจน คุณลองเอาถ้วยชายื่นให้คนที่คุณรัก...แล้วให้เขาเอามาลูบไล้บนใบหน้าข้างขวาของคุณ...ส่วนใบหน้าด้านซ้ายก็ใช้มือของเขาลูบไล้อย่างแผ่วเบาเช่นกัน...แล้วจะพบว่ามันช่างให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันเหลือเกิน...ระหว่างแก้มซ้ายกับแก้มขวา เช่นเดียวกัน การลูบไล้ จับกุมมือ ลูบคลำศรีษะเส้นผม หรือลูบไล้ใบหน้า...ด้วยความมีชีวิตชีวา ด้วยความอ่อนโยน และด้วยหัวใจอ่อนนุ่ม ก็ย่อมให้ความรู้สึกที่ดีกว่าวัตถุอื่นใดเสมอ...

    

การสัมผัสด้วยมือที่เต็มไปด้วยความรัก เป็นสื่อของความรู้สึกโดยไม่ต้องใช้คำพูด แม้ว่ามือของเราคู่นี้อาจจะด้านจากการตรากตรำทำงานหนัก จับด้ามจอม ด้ามเสียม หยาบคายกระด้างสักปานใด...แต่มือคู่นี้หรือข้างนี้ ก็ยังเต็มไปด้วยเลือดเนื้อและความรู้สึกที่อบอุ่นมีชีวิตและจิตใจ...ถึงจะกระด้างแต่สัมผัสนั้นก็อบอุ่นเสมอ...เพราะเมื่อ "หัวใจเราเท่ากำมือ" มือจึงสามารถเป็นสื่อแทนหัวใจอันอ่อนนุ่มนั้นก็ว่าได้...สัมผัสจากมือจึงเป็นสัมผัสที่อ่อนโยน อ่อนนุ่ม เพราะในเนื้อแท้ของมือที่สัมผัสนั้น คือการเชื่อมต่อด้วยจังหวะการร่ายรำบทเพลงแห่งความรักจากหัวใจ...อย่าลืมสบตาอย่างอ่อนโยนด้วยทุกครั้ง...เพราะสายตาก็เป็นหน้าต่างของหัวใจ อิๆๆๆ (รู้สึกว่าตัวเองจะหวาน ๆ ไป) เป็นอันว่าจบดีกว่าค่ะ
------
หมายเหตุประเทศไทย: อย่าลืมนะคะว่า...เมื่อเรารู้สึกดีกับการสัมผัสด้วยมือที่อ่อนโยน อ่อนนุ่มด้วยความรัก คนอื่นที่เรารักเขาก็มีความรู้สึกไม่แตกต่างจากเราค่ะ ใช้มันให้เป็นประโยชน์นะคะ "อย่าใช้มือเพียง ชี้หน้าด่าว่าคนอื่น" รักและเข้าใจคนในครอบครัวมาก ๆ ครอบครัวอบอุ่นด้วยสองมือที่อ่อนโยนค่ะ

หมายเลขบันทึก: 302539เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2009 21:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (93)

..เพราะเมื่อ "หัวใจเราเท่ากำมือ" มือจึงสามารถเป็นสื่อแทนหัวใจอันอ่อนนุ่มนั้นก็ว่าได้...สัมผัสจากมือจึงเป็นสัมผัสที่อ่อนโยน อ่อนนุ่ม เพราะในเนื้อแท้ของมือที่สัมผัสนั้น คือการเชื่อมต่อด้วยจังหวะการร่ายรำบทเพลงแห่งความรักจากหัวใจ...อย่าลืมสบตาอย่างอ่อนโยนด้วยทุกครั้ง...เพราะสายตาก็เป็นหน้าต่างของหัวใจ อิๆๆๆ

ชลบุรีวันนี้ฝนตกทั้งวันเลยค่ะ

ภาพงามนัก ทั้งภาพวาดและภาพถ่ายเลย

ขอบคุณค่ะ

แถมๆๆๆๆๆ

มือจึงสามารถเป็นสื่อแทนหัวใจอันอ่อนนุ่มนั้นก็ว่าได้...สัมผัสจากมือจึงเป็นสัมผัสที่อ่อนโยน อ่อนนุ่ม เพราะในเนื้อแท้ของมือที่สัมผัสนั้น คือการเชื่อมต่อด้วยจังหวะการร่ายรำบทเพลงแห่งความรักจากหัวใจ...

โดนใจ...

พี่สาว "อ้อยเล็ก" คนสวย...มีของแถมด้วย...ฮ่าๆๆๆๆ...สงกะสัยหัวใจมีรักท้วมท้น...จึงแบ่งบันมาให้น้องสาว อิๆๆๆ "โดนใจ..."

วันนี้ กรุงเทพฯ มืด ๆ มัว ๆ ค่ะ...เป็นแค่ละอองฝนเล็กน้อยถึงปานกลาง แต่ไม่ตก...ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ

  •    
  • สัมผัสได้หลายมิติค่ะ
  • มือที่ทำดี มือที่สร้างสรรค์ และมือที่ส่งสัมผัส  มือที่สื่อความหมาย
  • ขอขอบพระคุณ...คิดถึงเสมอนะคะ

ขอบพระคุณพี่คิมมากค่ะ...มือสัมผัสได้หลายมิติจริง ๆ ค่ะ...คิดถึงพี่คิมเสมอเหมือนค่ะ

สวัสดีค่ะ

เห็นด้วยอย่างยิ่งและยกสองมือสนับสนุนค่ะ

"สัมผัส" ที่นอกจากจะใช้ กายภาพสัมผัสกันแล้ว ยังสัมผัสได้ทาง สายตา ความรู้ คำพูด รอยยิ้ม และแม้แต่การใส่ใจต่อกัน แม้ในสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ...

คนไม่มีรากกอดหลาน ๆ ทุกว้น วันละสองครั้ง เช้า-เย็นค่ะ ... อบอุ่น และหลานก็จะไม่ดื้อกับเราด้วย เราเขารับได้ถึงสัมผัสแห่งความรัก

ตอน แม่ยังมีชีวิตอยู่ จะนอนกอดกับแม่จนหลับไปทุกคืน และทั้งเช้า-เย็นก่อน-กลับจากทำงาน ก็จะจูบต้นแขนหรือมือแม่ทุกครั้ง ไม่มีเว้นเลยค่ะ

(^___^)

ตามคุณ คนไม่มีราก มาครับ

ได้เวลาทางเที่ยง พอดี

ทานที่นี่เลย ครับ

เชิญ เจ้าบ้าน และแขกที่มาเยี่ยมทุกท่าน ครับ

ชีวิตคนเราไม่ใช่... เครื่องจักร

หยุดพัก....เติมพลังให้กับชืวิตกัน นะครับ

 

สงสัยต้องไปหามือบ้าง(มือตบไม่เอานะ ฮ่าๆๆ) เผื่อจะอุ่น ฮ่าๆๆๆๆ

  • วันนี้แดดออกเป็นครั้งแรกในรอบหลายวัน..อุ่น ๆ
  • สงสารแต่ อ.ขจิต...หามือยังไม่ได้....
  • นักจิตวิทยาให้คำปรึกษาหน่อยเร็ววววว

สวัสดีค่ะคุณ "คนไม่มีราก" รู้สึกถึงความอบอุ่นค่ะ...หลานของคุณคนไม่มีรากโชคดีจังค่ะ...ที่ได้รับสัมผัสแห่งความอบอุ่นนั้น...สัมผัสแห่งรักได้ทั้งผู้หยิบยื่นห้และผู้รับค่ะ...ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี

โอ้ย...กับข้าวน่าทานทั้งนั้นเลยค่ะ...เล่นเอามายั่วน้ำลายกัน...เคยกินผัดไทยไร้เส้นที่เมืองกาญฯ อร่อยเหาะไปเลยค่ะ อิๆๆๆ ไก่ทอดน่ากิน...ลาบก็น่ารับประทาน หิวววววว

ขอบพระคุณมากค่ะ...หอมกับข้าว...อิ่มน้ำใจค่ะ

อ้าว!! เพิ่งทราบว่าคุณขจิต..."ไม่มีมือ"...อิๆๆๆ เป็นกำลังใจให้คุณขจิตหามือเป็นของตัวเอง...ขอให้เจอไวๆ นะคะ...มือนั้นสำคัญนักแล...ขอบพระคุณมากค่ะ...รักษาอาการปวดฟันให้หายก่อนนะคะ แล้วค่อยตามหามือ อิๆๆๆๆ

ฮ่าๆๆๆ วันนี้แดดออกแต่นกเขาคู่รักยังกอดกันกลม อบอุ้นอบอุ่น ทั้งวันแดดออกและวันฝนตก...หนาวนี้พี่ยังมีรักเสมอ อิๆๆๆ...โอ้ย!! สงสัยนักจิตวิทยาจะจบแห่ก็คราวนี้ล่ะ...ลุ้นมาตั้ง 3 ปีดีดัก...ไม่เห็นมีวี่แววว...ไม่มีทีท่าว่าพี่ท่าน "ขจิต" จะเจอมือดีสักที...คนลุ้นก็นั่งลุ้นข้างขอบเวทีกันต่อไป...คนให้คำปรึกษาก็ฮ้าย!! เหนื่อยปากไม่อยากจะบ่นเลยจริง ๆ...(ว่าแต่เขาอีเหนาเป็นเอง...อิๆๆๆ)

ขอบพระคุณมากค่ะ...

  • สวัสดีค่ะ  น้องVij
  • พูดถึงเรื่องปัญหาทางจิต  เมื่อวานชมข่าวแม่ที่มีอาการ
    โรคประสาทกำเริบใช้มีดปาดตาลฆ่าลูกน้อยวัย  ๕ เดือน
    โดยไม่รู้ตัว   น่ากลัวมาก... สังคมไทยวันนี้มีปัญหาสุขภาพจิต
    ที่น่ากลัวและรุนแรงมากขึ้น
  • หากทุกคนช่วยก้นดูแลให้กำลังใจคนในครอบครัว   ปัญหาสุขภาพจิต
    คงลดน้อยลง
  • พูดถึงเรื่องการจับมือ  อะ..แฮ่ม..ก่อนจับมือปลอบโยนใครอย่าลืมล้างมือก่อนนะคะ
    เดี๋ยวจะนำของแถมไปฝากเขาค่ะ  ฮา ...

ขอบพระคุณมากค่ะ คุณ "พี่นงนาท"...ผู้หอบเอาความอ่อนโยนมาให้เสมอ ๆ มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ

ขอยืมมือจากน้องอ้อยเล็กหน่อยนะ แบบว่าพี่ไม่มีมือใครให้เกี่ยวก้อยเลย..ฮือฮือ

ถ้าพูดถึงสัมผัสอ่อนโยนนี่ ..พี่ขอร้องไห้นะ..พี่คิดถึงพ่อกับแม่พี่...แง แง

สวัสดีค่ะ...คุณพี่ครู "ธรรมทิพย์"

ชอบข้อคิดจากรายการอนุทินล่าสุดจังค่ะ

"ชีวิตไม่พอกับตัณหา เวลาไม่พอกับความต้องการ

ที่พักครั้งสุดท้ายของชีวิต คือ ป่าช้า..."

"สายน้ำเปลี่ยนใจปลา กาลเวลาเปลี่ยนใจคน"

---------

อิๆๆๆ แอบมีมุขให้ Vij ได้ขำ ๆ อีกหล่ะ..."ก่อนจับมือปลอบโยนใครอย่าลืมล้างมือก่อนนะคะ เดี๋ยวจะนำของแถมไปฝากเขาค่ะ" ฮ่าๆๆๆๆ...ยิงมุขเป็นชุดเลยนะคะ...ขอบพระคุณมากค่ะ

พี่ครู ป.1 ล่ะก้อ...Vij เกี่ยวมือแม่ เกี่ยวมือพ่อ เกี่ยวมือพี่สาว เกี่ยวมือพี่ชาย เกี่ยวมือน้องสาว เกี่ยวมือหลาน ๆ ประมาณว่าเกี่ยวกันด้วยความผูกพันทางสายเลือด...มือใครจะเกี่ยวได้เหนียวแน่นเท่ากับมือคนในครอบครัวไม่มีอีกแล้ว...เกี่ยวนะมาเกี่ยวก้อยกัน...อิๆๆๆๆ เกี่ยวกันทุก ๆ วันเราก็รักกันไปเอง...เพราะเราเกี่ยวมือและเกี่ยวข้องกันฉันมิตร...อิๆๆๆ

ขอบพระคุณมากค่ะพี่สาว

ว้าว!!!  ขอมือเธอหน่อย...(ร้องเพลงนี้เลยจ้า)

คิดถึงสัมผัสอบอุ่น...มือนุ่มๆ...คอยจับ...จูง...คอยป้องกันภัยให้....

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ  อาจารย์Vij

  • ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม ไปรับรู้ สัจธรรมของมนุษย์
  • ไม่ต้องกลัวนะครับ ทุกอย่างเป็นอนิจจัง
  • ทุกอย่างอยู่ที่ ใจ  สำคัญที่สุด
  • โชคดีนะครับ

น้อง vij ครับ ใจเท่าหัวหมัด สัมผัสทางมือสื่อถึงใจใช่เลยครับ

ใจเป็นศูนย์กลางที่จะแผ่พลังอำนาจอันมหัศจรรย์ได้อย่างมหาศาล

มือเป็นตัวสะพานสือให้พลังแล่นไปสู่อีกที่หนึ่ง..

จะอ่อนโยนหรือแข็งกร้าวมือสามารถสื่อได้อย่างแท้จริง..

สาธุสามครั้งขอรับอาจารย์..

สวัสดีค่ะคุณ "ชาดา" ฮ่าๆๆๆๆ เข้ามาร้องเพลงนันทิดาเลย

"ขอ มือ เธอ หน่อย

ไว้คอย กระชับ ให้ชื่น ใจ

ขอ มอง ตา หน่อย

ไว้คอย เตือนเธอ เมื่อเหงา ใจ

ขอ ใจ เธอ หน่อย

ไว้คอย เป็นแรง ผลักดัน ฝันอัน ยิ่งใหญ่

หากมีหัวใจ ของเธอ ก็สุข เกินพอ"

----------

แนะ!! บรรยากาศเข้ากั้นเข้ากัน...อิๆๆๆๆ ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ...คุณ "ท.ณ เมืองกาฬ" ค่ะ "ทุกอย่างเป็นอนิจจัง" แต่ขอแบบสภาพดี ๆ นะคะ...ฮ้าย!! ทุกอย่างไม่เที่ยงจริง ๆ ด้วยค่ะ แต่ก็....ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะบัง มาถึงไม่พูดพร่ำทำเพลงเลยนะค่ะ..."ใจเท่าหัวหมัด สัมผัสทางมือสื่อถึงใจใช่เลยครับ" อื้อ!!

นมัสการค่ะ...หลวงพี่...สาธุ กราบ 3 ครั้ง เจ้าค่ะ

  • พายุกิสนา นั้นผลกระทบกับลุงมหา แน่นอน เพราะมีบ่อขยายพันธ์ปลาระยะยาวเอาไว้เกษียณอายุราชการแล้วจะไม่ซื้ออาหารแต่จำนำปลาที่เลี้ยงสระสมเอาไว้เป็นทุนเลี้ยงชีพโดยไม่ขาย เอาไว้ดำรงชีพอย่างเดียว  บำนาญเอาไว้ช่วยเหลือสังคมและการท่องเที่ยว
  • น้ำที่บ่อทั้ง 2 บ่อน้ำเริ่มจะล้นบ่อแล้ว
  • ส่วนเรื่องสำผัสนั้น มหา ไม่มีความเห็นเพราะบวชนาน

.. สัมผัส จากสองมือ คือ สิ่งมหัศจรรย์ จรรโลงโลก ...

สบายดีนะคะ ความรัก ความเข้าใจ ในครอบครัว คือ ทุกสิ่งอย่าง ขอบคุณค่ะ

ดีใจจะได้กลับไปบ้าน ไปสวมกอดสองคู่รักวัยดึก .. มีความสุขนะคะ

มือนั้นอ่อนโยนฉันใด

หัวใจย่อมอ่อนนุ่มฉันนั้น

กุมมือเธออ่อนโยนฉันใด

หัวใจย่อมอบอุ่นฉันนั้น...

มาเยี่ยมจ้า..คุณครูยะลาคนสวย...

สวัสดีค่ะ...คุณลุงมหาที่น่ารัก

พายุกิสนา ทำบ่อปลาลุงเจิ่งนองตั้ง 2 บ่อ...แต่ตอนนี้คงดีขึ้นแล้วนะคะ เพราะได้ข่าวว่ามันชอบพม่ามากกว่าไทยเสียแล้ว อิๆๆๆๆ

โห!! ลุงตอนเกษียณฯ ก็สบายเลยนะสิคะ...เผื่อหนูกินตัวหนึ่งด้วย...แถวบ้านหนูโครงการพระราชดำริฯ จัดวางปะการังเทียมในทะเล...ปลาชุกน่าดู...และได้ข่าวว่าคนแถวนั้นได้มีอาชีพพิเศษมีเรือเหมาไปตกปลา...คนเหมาก็ได้ปลามาเยอะมาก ตัวใหญ่ ๆ ทั้งนั้น ราคาเหมารือครั้ง 2,000 บาท...พี่ชายไปตกมาได้ตัวเท่าหลานสาว Vij เลย ฮ่าาาา แต่ตัวใหญ่จริง ๆ...สร้างอาชีพ สร้างรายได้ ไม่ทำลายสิ่งแวดล้อมค่ะ

---------

วางแผนชีวิตหลังเกษียณไว้แบบนี้...เยี่ยมเลยค่ะ สบายโดยไม่ต้องพึ่งพาใคร...หนูจะเอาเป็นแบบอย่างบ้างค่ะ...คิดถึงคุณลุงมหานะคะ

ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ "poo" สบายดีค่ะ...สิ่งนั้นคือยอดปรารถนาค่ะ..."ได้กลับบ้านไปสวมกอดสองคู่วัยดึก"...มีความสุขกับครอบครัวทุก ๆ วันนะคะ...ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • ตั้งใจจะเข้านอน...แต่ขออีกนิดค่ะ
  • อากาศเย็น เพราะฝนตก  ทำให้รู้สึกสบาย ๆ
  • คิดถึงนะคะ

อ่านบันทึกนี้แล้วพบว่าคุณ vij มีความละเอียดอ่อน โรแมนติคมากครับ

ขอบคุณครับที่แวะไปเยี่ยม ระยะนี้งานเข้าเพียบเลย

สภาพร่างกายใกล้ม้วย..

เลยหายหน้าหายตาไป..

แล้วจะหาการ์ตูนดีๆมาฝากอีกนะครับ

อ่านบทความนี้แล้ว คิดตามคะ สัมผัสเพียงเล็กน้อยด้วยสายตาที่เอื้ออาทรและห่วงใยกันด้วยความรัก ระหว่างสามีและถรรยา ช่างเป็นพลังและกำลังใจที่จะต่อสู้ชีวิตแบบหัวชนฝาเลยคะ เพื่อเธอคะและถ้าทำทุกวัน ก็จะสร้างความเข้มแข็งให้กับจิตใจตนเอง ถ้าเป็นผู้ชายจะไปแตะผู้หญิงอื่นก็คงต้องสะดุด เพราะแตะตรงนี้เราแตะกับภรรยาทุกวัน กำลังจะคิดอะไรที่ไม่ดีก็หักเหเปลี่ยนใจได้ด้วยมองเห็นหน้าภรรยาที่แสนดี ที่เอื้ออาทรกันทุกวันจนจิตใจเข้มแข็งแล้ว ไม่คิดนอกใจกันคะ

ส่วนลูกนั้น เวลาร้องไห้ เราไปกอดไปโอบอุ้มเขา เขาก็อบอุ่น จิตใจเขาก็จะเข้มแข็งขึ้นพร้อมที่จะต่อสู้ต่อไป เพราะร้องไห้หรือทุกข์ใจเมื่อใดยังมีอ้อมกดอของแม่ที่รอเราอยู่เสมอ ให้อภัยและกำลังต่อกัน

ฝึกไว้เถอะคะ มันจะเป็นสิ่งที่ทำให้จิตใจเข้มแข้งและอบอุ่นต่อกันคะ โดยเฉพาะคนรักกันใหม่ๆ แต่อย่าเสแสร้งนะคะ เพราะถ้าหากว่าวันใดรู้ว่าเสแสร้ง เพราะไปทำกับหญิงสาวคนอื่นที่ไม่ใช่แม่ของตน มันจะเสียใจมาก และรักอาจเป็นพิษก็ได้คะ

ขอบคุณนะคะที่เข้าไปเยี่ยมพี่สุ ในบทกฏแห่งกรรม ที่ไม่มีใบเสร็จคะ  คิดถึงนะคะ

อ่านสบาย ได้สาระครบครัน...ขอบคุณสำหรับการเติมสาระแก่ป้าเหมียวที่ยังขาดสาระ...ป้าเหมียวยืนยันว่า หากใครได้เข้าบล๊อกนี้ครบ ครอบครัว และสังคม จะอบอวลไปด้วยความรัก...เพราะเธอมีรัก..vij

สวัสดีพี่สาวคนสวย "อ้อยเล็ก"

"...มือนั้นอ่อนโยนฉันใด หัวใจย่อมอ่อนนุ่มฉันนั้น กุมมือเธออ่อนโยนฉันใด หัวใจย่อมอบอุ่นฉันนั้น..." อ่อนโยนและอบอุ้นอบอุ่นเจ้าค่ะ...มีความสุขในวันหยุดกับครอบครัวนะคะ...คิดถึงจ้าาา

สวัสดีค่ะ...พี่คิม ตอนนี้ฟ้าเริ่มมืด ๆ มัว ๆ มาอีกแล้ว...ท่าฝนจะตกอีกค่ะ

ดูแลสุขภาพนะคะ ระลึกถึงพี่คิมเสมอเหมือนค่ะ

สวัสดีค่ะ "Premium"

ยังโรแมนติคได้ไม่สมบูรณ์ค่ะ...เพราะไม่มีใครยอมมาโรแมนติคด้วย...สงสัย Vij จะมีความละเลียดอ่อนมากเกิน แฮๆๆๆๆ

ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ...อ.กู้เกียรติ ดีใจค่ะที่รู้ว่ายังอยู่แถว ๆ นี้ เป็นกำลังใจให้สู้ ๆ นะคะ...งานหนักพักผ่อน รักษาสุขภาพบ้างนะคะ...เดี๋ยวร่างกายแย่จิตใจจะพลอยท้อไปด้วย...ที่สำคัญอาจทำให้ Vij อดดูชมภาพการ์ตูนสาระดี ๆ ไม่ย้อมไม่ยอมค่ะ อิๆๆๆ(เริ่มเห็นแก่ตัวอีกล่ะ) ระลึกถึงเสมอค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดีค่ะพี่สุ...เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ค่ะ..."วงล้อมอ้อมกอดแห่งขุนเขา หรือจะยิ่งใหญ่อบอุ่นเท่าวงแขนอ้อมกอดแห่งคนรัก" มอบความรัก ความอบอุ่น ให้กำลังใจคนในครอบครัว...รอบรั้วไว้ด้วยรักเพื่อครอบครัวอบอุ่น สังคมสงบสุขค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะ คุณ "ป้าเหมียว" คนมีรักมักเขินนิด ๆ พอเป็นพิธีให้รู้ว่าฉันเป็นผู้หญิงนะย๊ะ...มีความสุขทุก ๆ วันกับครอบครัวนะคะป้าเหมียว...จะแวะไปเยี่ยมบ่อย ๆ คะ เพราะติดใจลีลาการเขียนของป้าเสียงหวาน

สวัสดีครับ

อ่านแล้วนึกถึง เพลง มือน้อย ของ เต๋อ เรวัต พุทธินันทน์ ครับ

ลองหาฟังดูนะครับ

สวัสดีค่ะ ผศ.เพชรากร...

เปิดฟังแล้วค่ะ...ไพเราะมาก

เพลง มือน้อย >> เต๋อ เรวัต พุทธินันทน์

ใส สะอาดดุจดัง

น้ำค้างกลางแสงเดือน เหมือน กุหลาบดอกน้อย

ไร้ร่องรอยราคี เธอนั้นมี ใจต่อฉัน

แค่ จับมือเธอ ฉันรู้ทันใด ใจของเธอ เคลิ้มสั่น

เมื่อมือนั้นเริ่มเย็น เพราะเป็นคลื่นใจ

สื่อไปยังรัก รัก เถิด รักให้สมดังใจ

รักมั่นไว้ ใจเดียว ผูกพันกลมเกลียว

เกี่ยวกันไป ใจเรา ที่รัก รัก เถิด รักให้สมใจปอง

รักเพื่อสอง ใจเรา จะคอยเป็น เงา

เฝ้าดูแล เพียงเธอ เสมอ

แค่จับมือเธอ ฉันรู้ทันใด ใจของเธอเคลิ้มสั่น

เมื่อมือนั้นเริ่มเย็น เพราะเป็นคลื่นใจ

สื่อไปยังรัก รัก เถิด รักให้สมดังใจ

รักมั่นไว้ ใจเดียว ผูกพันกลมเกลียว

เกี่ยวกันไป ใจเรา ที่รัก รัก เถิด รักให้สมใจปอง

รักเพื่อสอง ใจเรา จะคอยเป็น เงา

เฝ้าดูแล เพียงเธอ ด้วยรัก จากใจ

-----

เอามาแปะไว้เสียเลย เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ...ขอบพระคุณมากค่ะ

     ผอ.โรงเรียน กอด ลูกศิษย์  ที่โรงเรียนเนินทรายวิทยาคม

  เพื่อน กอด  เพื่อน ที่โรงเรียนสตรีประเสริฐศิลป์

 

แม่กอดลูก  ที่ โรงเรียนหนองบอนวิทยาคม

 

   

 

 

 

 

 

 

  • สวัสดีค่ะ น้อง Vij
    แวะมาเยี่ยมเยือนให้คลายความคิดถึง
  • กำลังยุ่งกับการกรอกคะแนนอยู่ค่ะ
  • ขอให้มีความสุขกับการปลอบขวัญผู้อื่นค่ะ


http://gotoknow.org/blog/yatsamer/303059

 มาขอบคุณครับที่ไปชมการ์ตูน วันหลังจะวาดการ์ตูนน่ารักน่ารักให้เลย...

  • สวัสดีค่ะ น้อง Vij
    แวะมาเยี่ยมเยือนให้คลายความคิดถึง
  • กำลังยุ่งกับการกรอกคะแนนอยู่ค่ะ
  • ขอให้มีความสุขกับการปลอบขวัญผู้อื่นค่ะ


  • ท่านอาจารย์กล่าวหาผมว่า..คอตก คอพับกลับบ้าน
  • ผมมาใหม่ ไม่ปิดตาแม้แต่ข้างเดียว..ถ้าปิดบ่อยๆ เดี๋ยวเคยตัว ฮิฮิ
  • แต่ เอ..กลับได้รับไออุ่น แทน....
  • ดีจริงๆครับ
  • ให้ใจแก่กันและกัน ด้วยการสัมผัส..
  • ขอบคุณสาระดีๆครับ

มาเยี่ยมแล้วนะค่ะ อ่านบันทึกแล้วรู้สึกว่าสัมผัสด้วยมือเล็กๆที่อบอุ่นสร้างให้โลกสวยงามจริงๆ... คิดถึง...และห่วงใยเสมอนะ...ขอให้มีความสุขทุกๆวัน...

สวัสดีค่ะ ท่านรองฯ "small man" ความอบอุ่นจากการกอด...ขอบพระคุณมากค่ะที่นำภาพมาสื่อถึงความรู้สึก...อบอุ่นค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะพี่ธรรมทิพย์...เด็กสอบเสร็จก็ได้หยุดพักผ่อนสมอง...แต่คุณครูก็ยังต้องทำหน้าหน้าของความเป็นครูต่อไป อย่างไม่มีวันหยุด...นี่แหละค่ะความเป็นครู มีความสุขในทุก ๆ วัน กับทุก ๆ คะแนนของเด็กนะคะ(อย่าเวียนหัวกับตัวเลขค่ะ)

สวัสดีค่ะ คุณ "สามสัก" เห็นไหมคะว่าการปิดตาข้างเดียวทำให้เราเห็นอะไร ๆ ไม่ชัดเจน ทำให้ความคิดเอนเอียงไปข้างใดข้างหนึ่ง...การเปิดตามองทั้งสองข้างจะทำให้เห็นทุกอย่างกระจ่างขึ้น หัวไม่เอียงซ้าย ไม่เอียงขวา...ยืนอยู่ตรงกลาง จะทำให้เรารู้สึกอบอุ่นเสมอค่ะ...แต่ก็ปิดตาบ้างบางครั้งกับบางเรื่องราวที่มองแล้วทำให้เป็นทุกข์...ขอบพระคุณมากค่ะ มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ

เอ้า!! กระโดดข้าม อ.กู้เกียรติไปเฉยเลย...อยากดูภาพการ์ตูนน่ารัก ๆ ของอาจารย์กู้เกียรติแล้วซิค่ะ...อยากดู ๆ อย่างใจจดใจจ่อ...งานหนักพักผ่อนบ้างนะคะ...จะได้มีแรงสู้ไหวในวันพรุ่ง ขอบพระคุณมากค่ะ

ขอบพระคุณ คุณ "ธนิตย์" มากค่ะ รักครอบครัวนะคะ

ดีใจที่แวะมาค่ะ...คุณ "Nina" ยังห่วงใยเสมอ ๆ ค่ะ...ดูแลสุขภาพและมีความสุขกับชีวิตนะคะ

ขอบพระคุณพี่ "อ้อยเล็ก" คนสวยมากค่ะ...อิ่มบุญอิ่มใจ ขอให้พี่มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ

มาก่อกวนอาจารย์อีกรอบก่อนกลับบ้านพัก เฉลยคำถามแล้วครับ ไม่รู้หว่านแหไหม ฮ่าๆๆ

ขอบคุณนะครับที่เข้าไปชมกิจกรรมCDDAY ของกรมการพัฒนาชุมชน

สวัสดีค่ะ คุณ"ขจิต" เข้าไปดูและทิ้งรอยไว้แล้วค่ะ...มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ

ขอบพระคุณ อ.กู้เกียรติ ค่ะ ชมกิจกรรมดี ๆ ก็ทำให้เรามีความสุขค่ะ...มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ

สวัสดีครับ Vij

เพราะเมื่อ "หัวใจเราเท่ากำมือ" มือจึงสามารถเป็นสื่อแทนหัวใจอันอ่อนนุ่มนั้นก็ว่าได้...สัมผัสจากมือจึง เป็นสัมผัสที่อ่อนโยน อ่อนนุ่ม เพราะในเนื้อแท้ของมือที่สัมผัสนั้น คือการเชื่อมต่อด้วยจังหวะการร่ายรำบทเพลงแห่งความรักจากหัวใจ...

เป็นแบบนี้เฉพาะกับมือที่อยู่ในหัวใจของเราเท่านั้นนะครับ เป็นความรู้สึกที่อบอุ่นมีความสุขมากๆ

แบบคนนี้ไงครับ

 

สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายและรับ...ความรู้สึกละมุนละไมจากบันทึกนี้....

สบายดีนะคะ

(^___^)

สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายและรับ...ความรู้สึกละมุนละไมจากบันทึกนี้....

สบายดีนะคะ

(^___^)

มาติดตามความรักความอบอุ่นครับ

ผมกับเฌวาใชการสัมผัสเป็นปกติกครับ อุ้ม หอมแก้ม ฯลฯ

กับแม่เฌวาก็ทำ แต่ต้องระมัดระวังสายตาที่สามครับ แบบว่าค่อนข้างเขิน...

ผมมิได้เติบโตในวัฒนธรรมแบบนี้ พ่อและแม่แท้ ๆ ก็ยังไม่เคยกอดไม่เคยสัมผัส มิใช่ไม่อยากทำ แต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร

ขอบพระคุณมากค่ะคุณพี่อ้อยเล็กคนสวย ดอกไม้งามดั่งใจพี่ค่ะ

ขอบพระคุณท่าน ผอ.ประจักษ์ และหลานหม่อนมากค่ะ...

"เป็นแบบนี้เฉพาะกับมือที่อยู่ในหัวใจของเราเท่านั้นนะครับ เป็นความรู้สึกที่อบอุ่นมีความสุขมากๆ"

หลานหม่อนโชคดีค่ะ...ที่มีคุณตาน่ารักและรักหลานซะขนาดนี้...อบอุ่นแทนหลานหม่อนและคนในครอบครัวค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "คนไม่มีราก" สบายดีค่ะ...เห็นคุณคนไม่มีรากยิ้มละไมน่ารักในทุก ๆ วัน...มีความสุขกับชีวิตนะคะ

(^___^)

ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "เบดูอิน" มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ

ขอบพระคุณมากค่ะ คุณ "หนานเกียรติ" ต้องร้องเพลงนี้ค่ะ..."ขยับเข้าไปใกล้ เอาไหล่เข้าไปชิด ทำตีสนิทนิดหน่อยเป็นไร..." สักระยะก็ชินไปเองค่ะ...อิๆๆๆ

  • ...สวัสดีครับ...อาจารย์ Vij ...
  • ...ข้อเขียนของอาจารย์แต่ละเรื่องบรรยายได้ละเอียด อ่านเข้าใจง่าย แฝงไว้ด้วยข้อคิด ดี ๆ หลายประการ ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์อีกคนนะครับ...

สวัสดีค่ะ คุณudomran ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ เป็นกำลังใจให้เช่นเดียวกันค่ะ

      ...เพราะเมื่อ "หัวใจเราเท่ากำมือ" มือจึงสามารถเป็นสื่อแทนหัวใจอันอ่อนนุ่มนั้นก็ว่าได้...สัมผัสจากมือจึงเป็นสัมผัสที่อ่อนโยน อ่อนนุ่ม เพราะในเนื้อแท้ของมือที่สัมผัสนั้น คือการเชื่อมต่อด้วยจังหวะการร่ายรำบทเพลงแห่งความรักจากหัวใจ...

  • ชอบที่สุดสำนวนนี้... ผมขอนะ
  • จะเก็บไว้ในความรู้สึกตลอดไป
  • คิดถึงคุณ

สวัสดีค่ะ...คุณ ท.ณ เมืองกาฬ

แฮ่...ดีใจค่ะที่คุณ ทอ. ชอบ...ชอบที่สุดของแจ้หรือเปล่าค่ะ...ชอบก็เก็บไว้เถอะค่ะ...Vij ไม่หวงสำนวนค่ะ...หันซ้าย หันขวา เอ! คุณ ทอ.คิดถึงใครน้าาาา...หรือว่าคุณคนนั้น...ที่ปลายขอบฟ้านั่น...การคิดถึงสิ่งดี ๆ ทำให้ใจเราเป็นสุข...คิดถึงคนที่เราคิดถึงสุขใจเสมอค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะ...

สวัสดีค่ะ...พี่สาวอ้อยเล็กคนสวย...มือนุ่ม ๆ กับดอกไม้งาม ๆ งามและนุ่มนวลเสมอคนให้...ขอบพระคุณมากค่ะ...ฝันดีนะจ๊ะคนสวย

สวัสดีค่ะ

  • เป็นบทความที่ชวนให้รู้สึกว่า..เราก็น่าจะทำได้ค่ะ
  • หมั่นแสดงความรักด้วยการสัมผัส
  • ด้วยสองมือนี้..ที่สร้างสุขให้ทุกคน
  • ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันค่ะ

ขอบพระคุณคุณ Silvia Irfan Befani ค่ะ...และยินดียิ่งที่ได้รู้จักค่ะ

มีประสบการณ์ถูกสัมผัสมาเล่าครับ

แต่ไม่ใช่หนังอาร์นะครับ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ข้าเจ้ารับราชการเป็นแพทย์แล้ว ช่วยคนมามากแล้ว มีคนเสียชีวิตในมือก็มากแล้ว

กลับบ้านที่กรุงเทพ

สายๆ วันหนึ่ง เข้าไปนอนที่พื้นข้างๆที่พ่อนอนอยู่ แต่นอนในระดับที่เตี้ยกว่า

ท่านเอื้อมมือมาจับหัว (ศีรษะ) ลูบ

รู้สึกอบอุ่นและดีจังเลย

ทั้งๆ ที่เราคิดว่าเราเป็นผู้ใหญ่แล้ว

สวัสดีค่ะ..คุณหมอ...ขอบพระคุณสำหรับการแบ่งปันสัมผัสอันอบอุ่นที่คุณพ่อมอบให้คุณหมอค่ะ...ยิ่งโต ยิ่งห่างไกลความอบอุ่นจากพ่อแม่...อ่านแล้วประทับใจค่ะ...แค่เอื้อมมือลูกศีรษะเบา ๆ โอ๊ว!! อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกจริง ๆ ค่ะ...หัวเราะคุณหมอมีมุขอีกจนได้..."ไม่ใช่หนังอาร์นะ"...ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณพ่อคุณหมอน่ารักจังค่ะ

ฟื้นฟูสุขภาพอยู่หรือจ๊ะ...ไงมีเวลาก็พักผ่อนเยอะๆนะ..พี่ครูอ้อยเล็กก็อยากพักมั่งจังๆเลย..สดชื่นๆในวันทำงานนะ..คิดถึงน้องครูยะลาคนสวยเสมอๆเลยจ้า

มาอีกแระ...มีแรงเป็นต้องมา..ระลึกถึงน้องเสมอจ้า..งานเข้าแล้วนะพวกเราพี่น้อง...เฮ้อ..สู้ๆๆๆ

มาระลึกถึงน้องครูยะลาคนสวยค่ะ..ขอให้ดุษฎีนิพนธ์ประสบผลสำเร็จดังตั้งใจนะคะ...

 

ระลึกถึงน้องครูยะลาคนสวยเสมอนะคะ...

ระลึกถึงเหมือนกัน ตอไดอี้หลบมาโยในโกว์แค่ๆกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท