การจัดการความตาย

สวัสดีปีใหม่ครับทุกท่าน ช่วงปีใหม่หลายๆ ท่านก็คงกลับบ้าน
หลายๆ ท่านก็ไปฉลองกับเพื่อนบ้าง ญาติพี่น้องบ้าง สำหรับผมก็ไม่ได้กลับบ้าน แต่มาบ้านญาติๆ
เนื่องจากญาติทางคุณพ่ออยู่ กทม ก็เลยไม่ต้องไปไหนไกล
ผู้คนมากมายในโลกที่เห็นภัยในสุราแต่ก็เมินเฉย
ด้วยเห็นว่าสุราเป็นเครื่องกระชับมิตรบ้าง เห็นเป็นเครื่องสร้างบรรยากาศบ้าง ก็พากันดื่มสุรา
ผมก็มานั่งข้างๆ วงสุราฟังผู้ใหญ่เค้าคุยกัน ฟังแล้วก็ได้ข้อคิดครับ เลยเอามาเล่าให้ฟัง

......

..........

ผู้อาวุโสที่สุดท่านหนึ่ง ก็กล่าวขึ้นมาว่า ตอนนี้นะ ผมได้เตรียมตัวตายเรียบร้อยแล้ว
ท่ามกลางความตกตะลึง ท่านก็กล่าวต่อว่า ชีวิตเรานะตั้งแต่เกิดมา
ได้เตรียมตัวเพื่อสิ่งนั้น สิ่งนี้ มากมาย หากนับจริงๆ คงนับไม่หมด
แล้วทำไมเวลาจะตาย เราถึงไม่เตรียมตัวกันบ้าง
เวลานั้น . . แววตาของผู้พูดมิได้แสดงถึงความหวาดกลัว แม้หลายคนในวงเริ่มคิดถึงวันสุดท้ายของตน
ผู้อาวุโสรองลงมาถามไปว่า : แล้วเตรียมอะไรบ้างละ
ท่านนั้นก็ตอบว่า: อย่างแรก และเป็นอย่างสำคัญ ที่คนอื่นจะมาทำแทนไม่ได้เลย นั่นคือ “ของที่ระลึก”
ท่านว่างานทั่วๆ ไป เมื่อมีญาติพี่น้องเสียชีวิต คนจัดงานก็เสียใจบ้าง จองวัดบ้าง นั่นนี่บ้าง
เพื่อเป็นการง่าย ก็จะหาของที่ระลึกเช่นพวงกุญแจ มาลัยสบู่ หรืออื่นๆ
นั่นก็เพื่อเป็นธรรมเนียม และไม่ยุ่งยาก ท่านนั้นก็ว่าของท่านต้องไม่เป็นเช่นนั้น
ประการแรก ของที่ระลึกงานศพก็เพื่อให้ระลึกนึกถึงผู้ตาย ด้วยความอาลัยในมิตรภาพ
ท่านถามว่า เห็นท่านแล้วนึกถึงอะไร มาลัยสบู่รึเปล่า แล้วกลับกับ เห็นมาลัยสบู่แล้วนึกถึงท่านหรือไม่
ท่านกล่าวว่า แน่นอนละ เพราะมาลัยสบู่ไม่ใช่ตัวตนของเรา
แล้วเราจะเอามาให้ระลึกถึงกันจากมาลัยสบู่ได้อย่างไร

......

........

ท่านบอกว่า อีกกรณีหนึ่ง ชีวิตเราเกิดมานาน มีประสบการณ์ ความรู้ แนวคิด
ที่พัฒนาสั่งสมมานานเท่าจำนวนอายุ เรื่องอะไรจะปล่อยให้เผาสิ้นไปพร้อมร่างกาย
สิ่งเหล่านี้ควรจะถ่ายทอดไว้สู่ลูกหลานตลอดจนมิตรสหาย เพื่อที่ว่าจะได้เอาไว้ศึกษาเอาอย่าง
หรืออย่างน้อยก็เป็นภาพสะท้อน แนวคิด ค่านิยม ของคนในยุคนั้น
ซึ่งในอดีตตอนที่เราเป็นเด็ก กับวันนี้วันที่เราแก่ หลายๆ อย่างมันก็เปลี่ยนไป
แต่ที่ไม่เปลี่ยนคือความทรงจำ และ หากเรามีเวลาก็น่าจะบันทึกเก็บไว้
เพราะหลายครั้งที่เราเห็นหนังสืองานศพ ก็เป็นหนังสือที่ลูกหลานเขียน
ผู้ตายมิได้เขียน นั่นคงเพราะไม่ได้เตรียมตัวตาย
แล้วถามว่าลูกหลานเขียนมันจะเหมือนผู้ตายเขียนเองมั้ย ชีวิตใครก็ควรให้ชีวิตนั้นเขียน
เพราะคงไม่มีใครถ่ายทอดชีวิตเราได้ดีกว่าตัวเรา

.........

มีคนกล่าวว่า หนังสือที่ดีที่สุดคือ หนังสืองานศพ
ผู้อาวุโสท่านนี้กล่าวว่า ท่านจะเขียนหนังสือเป็นที่ระลึกสำหรับงานศพของตัวท่านเอง
ท่านว่าท่านไม่กลัวหรอกความตายนะ ท่านว่าท่านไม่มีอะไรต้องเสียใจในอดีตการกระทำที่ผ่านมา
แต่จะน่าเสียดายอย่างยิ่ง ถ้าท่านมิได้ถ่ายทอดภูมิความรู้ที่สั่งสมอยู่ในตัวท่าน
บทสนทนาจบประเด็นไป แต่งานเลี้ยงยังไม่จบ และชีวิตของพวกเราก็ยังดำเนินต่อไป
มาตระหนักกันดีกว่าครับ ว่าอะไรคือความชั่ว คือทางเสื่อม ละสิ่งเหล่านั้นมาประพฤติดีกันดีกว่า
ทำไมเหรอครับ ก็สถิตย์ทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกาไงครับ

ปล. หลายคนในโลกนี้โชคดีนะครับ ที่ได้เตรียมตัวและเตรียมพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความตาย
       วันนี้ผมเห็นยอดตัวเลขผู้เสียชีวิตเพราะการเดินทางช่วงปีใหม่แล้วก็เศร้า
       ย้อนกลับไปก็เศร้าทุกปี น่าจะเป็นสิบปีกว่ามาได้ละ ปีใหม่ที สงกรานต์ที
       ด้วยจิตคาราวะ สวัสดีปีใหม่ครับ

เขียนใน GotoKnow โดย บีเวอร์
ใน จิตอิสระ

คำสำคัญ (Tags): #beever#happy new year#การจัดการความตาย#ธรรมะ#บีเวอร์#พุทธศาสนา#มหาวิทยาลัยบูรพา#รงค์รบ น้อยสกุล#สวัสดีปีใหม่#เทคโนโลยีการศึกษา

หมายเลขบันทึก: 232976เขียนเมื่อ 1 มกราคม 2009 22:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (18)

ดร. ดิศกุล เกษมสวัสดิ์

เขียนเมื่อ 1 มกราคม 2009 23:21 น. ()

อฐิษฐาน พระรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เบิกชีวิต ให้แจ่มใส และไพศาล

เจริญสุข สรรเสริญ เจริญงาน

ทรัพย์ศฤงคาร อนันต์ใน ปีใหม่เทอญ

สวัสดีปีใหม่ครับ..

บีเวอร์

เขียนเมื่อ 1 มกราคม 2009 23:32 น. ()

สวัสดีปีใหม่เช่นกันครับ

@..สายธาร..@

เขียนเมื่อ 2 มกราคม 2009 08:16 น. ()

สวัสดีปีใหม่ 2552 ค่ะ

มีความสุขในทุกๆวันนะคะ

โชคดี ตลอดปีและตลอดไป

J สุขภาพแข็งแรงค่ะ J

บีเวอร์

เขียนเมื่อ 2 มกราคม 2009 08:59 น. ()

สวัสดีปีใหม่ มีความสุขถ้วนหน้าทุกท่านครับ

สุณีรัตน์ โจโจ้ วิทักษบุตร

เขียนเมื่อ 2 มกราคม 2009 14:26 น. ()

เตือนตน เตือนจิต ระวังตน สวัสดีปีใหม่ค่ะ

บีเวอร์

เขียนเมื่อ 2 มกราคม 2009 17:58 น. ()

สวัสดีปีใหม่เช่นกันครับ

Sila Phu-Chaya

เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2009 19:08 น. ()

สวัสดีวันวาเลนไทน์ค่ะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่เคยมีไว้ในบันทึกศิลาค่ะ

nana

เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2009 19:19 น. ()

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ เรื่องเตรียมตัวตาย

ขอให้ทุกคนมีวันพรุ่งนี้ไปนาน ๆ นะคะ

ลุงเทียน

เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2009 13:35 น. ()

ที่วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี ท่านจะมีป้ายคำว่า "ตาย" ติดที่ต้นไม้ กระจายไปทั่ววัด เดินไปไหนก็เจอคำว่า "ตาย" พระที่ดูแลท่านบอกว่า จะได้ไม่กลัวตาย

Todsapol

เขียนเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2009 03:07 น. ()

สวัสดี บีเวอร์ เลยปีใหม่ เลยตรุดจีน เลยวันครู ... เลยวันสำคัญๆ ก็สวัสดีกันได้ ร้จักกันไว้ เป็นดีที่สุดนั้นคือ .... พันธกิจที่ได้มาเป็นกัลญานมิตรร่วมกัน และนี่ก็คือการเตรียมตัวตาย ..... คือสร้างความดีไว้กับทุกๆ คน ไม่จำเป็นต้องมีนำสุราผูกสัมพันธ์ ยินดีที่ได้มารู้จัก ท่านคอรัมนิส จะเก็บไว้ในแพลนเน๊ต ขอบคุณ