วุ่นวาย และ เงียบสงบ


เมืองหลวงกับความวุ่นวาย เป็นสิ่งที่ทุกคนที่อาศัยอยู่ พยายามสร้างความคุ้นชิน และในที่สุดก็เป็นเรื่องปกติของชีวิตที่ต้องรีบเร่งอยู่เสมอ เมืองแห่งความเร่งรีบ

เมืองหลวงจะมีสภาพ วุ่นวาย เร่งรีบ และโกลาหล หากวันนั้น เป็นวัน

·         วันสุดท้ายของเดือน

·         วันฝนตก

·         วันศุกร์ตอนเย็น

·         วันที่ห้างดังลดสินค้ากระหน่ำ

·         วันที่มีงานใหญ่ประจำปี หรือ event ใหม่ๆที่ถูกจัดช่วงเวลา

คนอยู่ก็ต้องทำใจ คนจะไปจะมาต้องคำนวญเวลาให้ดี

ในช่วง ๒๔ ชม. ผมพบบรรยากาศที่แตกต่างของเมืองหลวง

ช่วงกลางวันไปเดินห้างคอมชื่อดัง ย่านงามวงศ์วาน ผู้คนมากมายเบียดเสียด ซื้อสินค้าและเดินไปมา ด้วยว่ามีการลดราคาสินค้าช่วงปลายเดือนเช่นเคย รถเราไต่ระดับลานจอดรถ วนแล้วแล้ววนอีกในที่สุดโชคดีที่ยังมีที่จอด นึกในใจว่าคนไทยเรามีรถมากมายหาที่จอดกันแทบไม่มี เสียงขยายเสียงอื้ออึง ผู้คนเดินขวักไขว่ เดินกระทบไหล่แย่งชิงพื้นที่ในการปักหลักยื้อสินค้าในบางร้านที่เร้าใจด้วยรูปลักษณ์สินค้าและโฆษณาเชิญชวน ...

ผมมีความรู้สึกว่าเหมือนอากาสหายใจไม่ค่อยพอ และมึนกับเสียงดังที่หลากอารมณ์ในพื้นที่เดียวกัน

ช่วงเวลาไม่นานหลังจากเสร็จภารกิจที่ต้องการ...ทำให้เสียพลังงานมากมายไปกับบรรยากาศที่ผมเขียนมาทั้งหมด

เหนื่อยและรู้สึกต้องการพักผ่อน

 

นอนไม่กี่ชั่วโมง...ต้องตื่นตามเสียงปลุกนาฬิกา ตี ๓ กว่าแล้วเรา ลุกขึ้นอาบน้ำตอนเช้าจัดๆ เพื่อต้องไปสนามบินดอนเมืองให้ทันเช็คอินตอนตี ๕  เพราะอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา (๖ โมงเช้า) เครื่องก็จะบินตามเวลา  - Please be at the departure gate 20 minits before departure time.

ยามเช้าตอนตี ๔ ถนนยังโล่งพอที่รถแท้กซี่จะแล่นเร็วๆได้โดยการทำเวลา เสียงเพลงเบาๆ พร้อมแอร์เย็นฉ่ำยามเช้า ทำให้ผมผ่อนคลายมากขึ้น ไม่เกิน ๓๐ นาที จากที่พักไปยังสนามบิน

ผู้คนที่สนามบินยังบางตา ส่วนหนึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ ทุกอย่างรวดเร็วตั้งแต่ขั้นตอนตรวจสัมภาระ โหลดของ เช็คอิน พร้อมกับก้าวเดินเข้าไปใน Gate เป็นคนแรกๆ รู้สึกแปลกๆ เพราะใน Gate โล่ง เงียบ เป็นภาพที่ไม่เคยเห็น

สิ่งแวดล้อมมีผลต่ออารมณ์ของคนเรา เช้านี้ผมรู้สึกมีสมาธิ เงียบและรู้สึกว่าบรรยากาศแบบนี้ ช่วยให้ผมนั่งคิดหลายเรื่องหลายราวอย่างเป็นระบบ พรมนิ้วลงแป้มคอมพิวเตอร์ หน้า Gate หมายเลข ๘๑ อย่างสบายใจ สมองแล่นดีเหลือเกิน

 

และอีก ๒๐ นาที ผมกำลังจะเดินทางไป นครศรีธรรมราชครับผม

-------------------------------------------------------------------------------

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

๐๕.๓๕ น.

สนามบินดอนเมือง

คำสำคัญ (Tags): #ชีวิต#สงบ
หมายเลขบันทึก: 192480เขียนเมื่อ 6 กรกฎาคม 2008 12:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:15 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (33)

-สวัสดีตอนเที่ยงวันครับ..

-แวะเข้ามาอ่านครับ...ชอบภาพบรรยากาศท่สนามบินครับ ดูสบาย ๆ ดี

-ตอนนี้คุณ"จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร" คงจะถึงนครีธรรมราชแล้วนะครับ....

อ้ายเอกเจ้า...โชคดีที่เราได้อยู่ปาย ธรรมชาติบ้านเราเน๊าะ

  • แต่ก็งานที่ทำ ต้องเดินทาง เป็นข้อดีที่เราจะได้เห็นข้อเปรียบเทียบ บางทีเมืองที่เจริญแล้วมันน่าสับสนวุ่นวาย
  • กลับมามองที่เมืองปายของเรา จุดขายคือธรรมชาติที่สวยงาม อากาศที่สดชื่น ผู้คนที่จิตใจดี มีความสุขตั้งเยอะแน่ะ
  • มิน่าอ้ายเอกจึงกึ๊ดเติงหาบ้านเฮา
  • ทำงานเสร็จแล้ว มาพักผ่อนที่บ้านเฮา สูดอากาศ ดื่มธรรมชาติให้เต็มปอด เต็มกระเพาะไปเลย
  • สู้สู้  น่ะเจ้า

สวัสดีครับ

ความพลุกพล่านและความสงบ เป็นของคู่กัน

แต่บางครั้งมันช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

 

 

  • ว้าว อยากขอไปด้วย ขอตามไปเป็นผู้โดยสารด้วยคน
  • อืมดอนเมืองคงเงียบเหงาน่าดูเนอะ

สวัสดีครับ

ฮิฮิ คุณเอกเริ่มเรียนรู้เก็บข้อมูลความเป็นคนเมืองหลวงแล้ว ขั้นต่อไปคงเป็นขั้นตอนของการเลือกว่าจะเป็นคนเมืองหลวง คนเมือง"น้อย" ฮิฮิ หรือคนเมืองกิ๊ก

บนท้องถนนที่เมืองกรุงแสนวุ่นวาย โดยเฉพาะวิ่งแย่งขึ้นรถเมล์ น้ำใจบนท้องถนน แทบจะไม่มีเลย (ประสบการณ์ที่พบเจอ)

  • ความเงียบสงบ.....
  • ทำให้เราผ่อนคลาย......
  • ความวุ่นวาย ทำให้เราว้าวุ่น?????
  • ขอให้มีความสุขค่ะ

สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายนะคะ

"เมืองหลวงกับความวุ่นวายเป็นสิ่งที่คู่กัน" เห็นด้วยค่ะกับประโยคนี้

เฮ้อ...........งั้นอยู่บ้านนอกดีกว่าสบายกว่ากันเยอะเลย..............

หวัดดีค่ะ...

ก็อย่างว่าแหล่ะค่ะ...

ก็เลยต้องหลบความวุ่นวายมาอยู่บ้านเราดีกว่า

บ้านเรา...แสนสุขใจ

 

  • แวะมาเยี่ยมครับผม
  • เป็น "กำลังใจ" ให้ครับ

ด้วยเหตุ "ความวุ่นวาย" ฉะนั้น ... ผมจึงเลือกมาอยู่ที่ "สงบกว่า" ณ ต่างจังหวัด ฉะนี้

ภาพที่นั่งรอสนามบินดอนเมือง ... ดูขลังชะมัด ครับคุณเอก ... ผมก็ยังไม่เคยเห็นภาพอันโล่งโจ่ง และ ว่างเปล่า ขนาดนี้

สวยครับ

ขอบคุณมากครับ :)

นครฯ อากาศเย็นไหมคะ

เอาความเย็นของเชียงใหม่มาฝาก ที่นี่ค่ะ 

  • ช่วงนี้ทางใต้ร้อนอบอ้าวต่างจากปกติ
  • พี่คาดว่าที่นครศรีธรรมราชคงไม่ต่างจากกระบี่ แต่คงมีฝนมากกว่า
  • อากาศร้อน ทำให้คนใจร้อนได้ก็จริง แต่ใจที่ร้อนและเจือปนด้วยเรื่องร้อนในใจ ทำให้ความรู้สึกร้อนในบรรยากาศเพิ่มขึ้น มาทางใต้ ขอให้ใจเย็นๆนะน้องนะ
  • ขอบคุณสำหรับบริการและความห่วงใย เมื่อคราที่ไปสวนป่าเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ

จำได้ว่าเข้าเมืองหลวงทีไร

กลับไปบ้านไข้ขึ้นทุกที

คงไม่ถูกกันค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ

ภาพที่บันทึก น้อยนักจะได้เห็น

ภาพสะท้อนได้หลายอย่าง

เรื่องของการเตรียมตัวและเวลากับการแข่งขัน

คนไทยถึงยังต้องตามเขาอยู่

สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ

สิ่งแวดล้อม.....อาจทำให้ใจเราเปลี่ยนตาม

แต่บางครั้ง..... สิ่งแวดล้อม สงบ .... ทำไมหนอใจวุ่นวาย

สิ่งแวดล้อม วุ่นวาย ....ทำอย่างไรให้ใจสงบ

แล้วแต่ใจของใครๆๆๆๆ

แต่....จะเลือกอยู่อย่างนี้ค่ะ  สงบทั้งสิ่งแวดล้อม และใจ...

เป็นกำลังใจให้ฅนเมืองสามหมอกค่ะ

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาทักทาย
  • รูปสวยจังเลย เมืองหลวงไทยหรือคะนี่ นึกว่า...สวรรค์  (ล้อเล่นค่ะ)

สวัสดีเจ้า อ้ายเอก

มาชมบรรยากาสเมืองกรุง
ตอนค่ำที่แออัด กับตอนเช้าที่โล่งว่าง

ขอให้สนุกกับการทำงานนะคะ

---^.^---

คิดถึงความวุ่นวายในกรุงเทพฯ
บ่ได้ไปสัมผัสเมินนานแล้ว  นานมาก
ทุกวันนี้เข้าไปคราวละสองสามวัน ก็เหมือนกับไม่ได้ไปกรุงเทพฯ
ลงเครื่องขึ้นรถแท๊กซี่ ไปบริษัท ไปประชุม บริการแท็กซี่ตลอด
ลืมบรรยากาศขึ้นรถเมล์ไปเลย รถลอยฟ้า รถใต้ดินกะบ่เคยขึ้น

แต่อยู่ท่ามกลางขุนเขาเมืองหงสา คนไม่เกินสองร้อย ชาวเมืองไม่ถึงสองหมื่นห้า ก็ยังวุ่นวายนะเอก

อ้ายว่าความสงบที่เกิดจากภายใน จะสงัดได้มากกว่าครับ สำคัญต้องรู้จักบริหารจิตใจ รู้จักปล่อยวาง 

กึดฮอดเน้อ 

สวัสดีครับทุกท่านครับ ท่ามกลางความสงบและ วุ่นวาย สิ่งที่ผมยังมองเห็นเเจ่มชัดนั่นคือ  "มิตรภาพ" และ "ความรู้สึกดีๆ"ที่ส่งผ่าน Gotoknow มาบอกกล่าว

ยามใดก็ตามที่เปิดอ่าน...หลังจากที่ผม ห่างออกไป ด้วยภารกิจ แต่มีความสุขทันทีเมื่อเห็นความคับคั่งของปิยมิตร

ขอบคุณมากครับ...

เอก - จตุพร

-----------------------------------------

 

สวัสดีครับ คุณเพชรน้ำหนึ่ง

หลังจากที่เขียนบันทึก แต่ยังไม่ได้โพส ผมก็ไปเดินเตร่อยู่ที่ เมืองคอนแล้ว...อากาศที่เมืองคอนก็ครึ้มๆ ผมแอบไปนั่งเช็ดน้ำตาป้อยๆ เนื่องจาก บังอาจไปชิมขนมจีนแกงไตปลา เผ็ดจนนั่งร้องไห้เลยครับ  :)

สวัสดีครับน้อง ครูแอน

กึ้ดเติงหา เมืองปาย มากๆเลยครับ ไปที่ไหนก็ไม่สวยงามเท่าเมืองปาย

คิดว่าช่วงหยุดเข้าพรรษาไปสอน นศ.ที่ มช.ด้วย (พร้อมๆกัน)  ผมก็ถือโอกาสนั้นกลับบ้านไปด้วยครับ

ช่วงนี้บ้านของเราคงเขียวขจี...สวยงามนะครับผม

พี่ยาว เกษตรยะลา

เมืองที่งาม สงบ อีกเมือง คือ "ยะลา" ครับ ผมถือว่าเป็นเพชรแห่ง สาม จชต.เลยทีเดียว

ครั้งนี้ผมไปเยือนแถว บันนังสตา กรงปินัง รามัน ครับผม...

บรรยากาศดี สวยงาม  แต่ด้วยสถานการณ์รุนแรงทำให้ต้องระแวดระวังตัว

ขอบคุณครับผม พี่ยาว...มีโอกาสผมจะไปวิ่งออกกำลังกาย นามเช้าด้วยนะครับที่ TK Park

พี่ naree suwan

ผมชอบบรรยากาศที่เงียบๆยามเช้าที่ดอนเมืองจังเลยครับ ทำให้บรรยากาศดูช้าๆ สบายๆ

แล้วผมจะนำเรื่องราวมาเยือนใต้มาฝาก ผ่านทางบันทึกนะครับ

สวัสดีครับ ครูแอน

ประสบการณ์ในเมืองที่พบเจอ เป็นประสบการณ์ที่ปกติ ธรรมดา ครับ คนเมืองต้องเผชิญ...

อ.อีย์ จารุวัจน์

กว่าผมจะปรับตัวกับความเป็นเมืองได้ ก็เล่นเอาเกือบแย่ครับ ตอนนี้ปอดผมดำเท่าๆกับคนเมืองเเล้วครับผม


สวัสดีครับ ศน.ลำดวน

บรรยากาศมีผลโดยตรงกับอารมณ์ของเรามากครับ หากได้โอกาสอยู่ที่บรรยากาศดีๆ ผมคิดว่าเป็นกุศลยิ่งที่ได้เกิดมาในชาติภพนี้

เขียนแบบนี้แล้ว ทำให้ผมคิดถึง "ปาย" บ้านเกิดผมมากขึ้นครับผม

 

พี่ลิ้มศรี

ผมเห็นด้วยนะครับ อยู่บ้านเราดีกว่าไปอยู่ที่เมืองหลวงแน่นอน..

รักและภูมิใจในบ้านเกิดเรามากๆครับ พร้อมกับทำสิ่งดีๆให้กับบ้านของเรา

ช่วยกันครับผม

ขอบคุณน้อง โก๊ะจิจัง แซ่เฮ ^๐^!  ครับผม

สวัสดีครับ คุณ windy

บ้านเราแสนสุขใจ...ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเรา

อย่าไปเลยบางกอกจะบอกให้...   :)

ทะเลที่บ้านครูมธุรส คงสวยงามนะครับ มีโอกาสนำรูปมาอวดบ้างนะครับผม

 

ขอบคุณครับ น้องอำนวย สุดสวาสดิ์สำหรับกำลังใจ ขอมอบกลับไปให้น้องด้วยครับ

ผมดีใจด้วยครับที่ อ.Wasawat Deemarn  มีโอกาสที่ดีทำงานในสถานที่เงียบสงบและมีความสุข ผมเองหากเสร็จภารกิจจากเมืองหลวงแล้ว จะกลับบ้านทันทีไม่รีรอครับผม

ภาพที่ดอนเมือง...ผมเองก็ไม่เคยเห็นภาพที่เงียบ โล่ง แบบนี้ครับ ถือโอกาสเก็บมาให้อาจารย์ได้ชม ให้ได้ร่วมบรรยากาศเดียวกับผมครับ

อ.จันทรรัตน์  ที่เมืองคอน อากาศร้อนชื้น ...ออกอาการเหนียวๆครับ  อากาศที่เหนือบ้านเราดีกว่ามากครับ : )

สวัสดีครับ พี่หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ  พรุ่งนี้ผมจะไป กระบี่ครับ ไปเป็นวิทยากร ร่วมกับ กรมอนามัย โดยมี มสธ.เจ้าภาพครับ ...ตอบตกลงและทาง มสธ.จองตั๋วเครื่องบินให้เเล้ว โดยตัวเองไม่ทราบรายละเอียดเลยว่าจะให้ผมไปทำอะไร ...   : )

ครูรัตน์ Gutjang  กว่าผมจะปรับตัวกับเมืองหลวงได้ ก็เป็นไข้หลายวันเลยทีเดียวครับ สบายดีนะครับผม

 

 

เสียดายจัง ไม่รู้ว่ามาเมืองคอน จะเลี้ยงข้าวยำสักมื้อ แต่ตัวกระผมก็ดันออกจากนคร ไปอยู่ที่ระโนด สงขลาแล้ว ... แล้วนี่กลับวันไหนครับ...

สวัสดีครับ ครู นายประจักษ์   ถึงจะดูเหงาๆ แต่ยังมี โกทูโนว์ ครับผม 

สวัสดีครับ ครูเอ  เป็นเพียงเรื่องราวเล็กๆน้อยๆ ระหว่างเดินทาง นำมาให้ชมด้วยกันครับ...

ขอบคุณมากครับผม

สวัสดีครับ ครู ร่มไม้กลางดอย  จริงๆบรรยากาศรอบตัวเป็นสิ่งทดสอบเราได้ ในความวุ่นวายมีความเงียบสงบครับผม

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม อ่าน และ ให้กำลังใจครับ

ขอบคุณสำหรับ มิตรภาพครับ คุณ lovefull  เมืองไทยของเรามีมุมสวยๆเยอะครับ ...

ช่วงนี้ผมเดินทางต่างจังหวัด ก็ได้เห็น ได้สัมผัสของดี สถานที่สวยๆมากมาย มีโอกาสจะนำมาถ่ายทอดผ่านบันทึกครับ

ติดตามอ่านนะครับผม

สวัสดีครับ น้องพิมพ์ดีด  ขอให้น้องพิม มีความสุขกับวันทำงานเช่นกันครับผม

 

อ้าย เปลี่ยน paleeyon  ผมเห็นด้วยกับอ้ายเปลี่ยนนะครับ ที่ไหนๆก็ล้วนวุ่นวาย หากเราไม่ทำ"ใจ" ให้นิ่ง ให้สงบ หากใจสงบ ที่วุ่ยวายก็เพียงสิ่งแวดล้อมข้างนอก...

ขอบคุณครับผม

สวัสดีครับ คุณ เอกราช แก้วเขียว

ประทับใจ น้ำใจครเมืองคอนมากครับ ผมเองได้เที่ยวหลายๆจุดด้วยกัน ได้เห็นเมืองคอนในหลายมุม

มีโอกาสได้ชิม หนมจีน แกงไตปลา เผ็ดจนน้ำตาไหล...(แม่ค้านั่งหัวเราะ)

มาใต้ครั้งนี้ ผมยังไม่ได้ชิมข้าวยำเลย

ขากลับผมนั่งรถจาก เมืองคอน มาหาดใหญ่ ก็ผ่านระโนด ครับ (หากจำไม่ผิด)

ตอนนี้ผมอยู่ที่หาดใหญ่ครับ หลังจากเสร็จภารกิจที่ ปัตตานีแล้ว พรุ่งนี้ มีงานต่อและ จะเดินทางไปกระบี่ครับผม กลับ กทม.อีกสามวันข้างหน้าครับผม

ขอบคุณในน้ำใจที่มีให้ผมครับ มีโอกาสไปเมืองคอนอีก ผมจะไปทวงสิทธิ์นี้นะครับผม

ผมจะไม่ลืม...ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท