18 เมษายน ต่อจากอาจารย์ให้ไปดูต้นไม้ การอบรมได้พักลงชั่วคราว ให้โอกาสกิจกรรมของพ่อครูได้แทรก คราวนี้ช่วยกันแบก แยกต้นไม้ไปปลูก ครานี้ทีมกระบี่เป็นขวัญใจค่ะ ที่ไหนมีหลุมและถ่ายรูปกัน ที่นั้นก็มีทีมกระบี่ค่ะ พ่อครูพาไปเลือกที่ปลูกต้นไม้ ทั้งผักหวานต้น ตะไคร้ต้น และเอกมหาชัยของพี่จุ๋ม ช่วยกันขุดหลุมและฝังในดิน
ต้นเอกมหาชัย ป้าจุ๋ม ขนจากกรุงเทพฯมาปลูกไว้
ตอนเริ่มจะปลูกฉันนึกในใจว่า เอ๊ะ! เอ๊ะ! นี่เขาจะปลูกกันอย่างนี้เลยเรอะ ไม่ถามพ่อครูปราชญ์ใหญ่สักคำเลย พอเห็นบางคนเริ่มขมีขมัน จับเสียมมาได้ก็เริ่มขุดหลุม เห็นพ่อครูบายิ้มๆ ฉันจึงแอบถามพ่อครูเบาๆว่า พ่อครูค่ะนั่นปลูกอย่างนั้นใช่หรือไม่ค่ะ พ่อครูหัวเราะแล้วก็บอกว่า ปลูกได้โดยไม่ต้องขุดหลุม แต่พ่อไม่ขยับบอกคนขยันปลูกให้หยุดการขุด ด้วยเห็นให้ใจ อยากจะทำก็ให้ทำ แล้วค่อยไปตามดูคอยตามเรียนรู้ผลเอง ถ้าไม้จะตายก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่ ใจที่ไม่ตายนั้นใหญ่กว่า ฉันว่าพ่อครูคงคิดอย่างนั้นจึงได้ปล่อยเลย ตัวอย่างนี้แหละที่เรียกว่า ไม่ตัดสิน ไม่มีผิดไม่มีถูก
ขุดหลุมไปแล้ว พ่อก็บอกว่า นี่ไงถุงปุ๋ย ให้ใส่ก้นหลุมให้ได้ครึ่งหลุมจึงใส่ต้นไม้ จะใส่ต้นไม้ลงไปในหลุม ให้ลอกถุงออกอย่าให้รากแก้วขาด จะได้ไม่ขลาดว่ามันจะตาย ใครปลูกหลุมไหนให้หมายจำไว้ เมื่อมาเยี่ยมเยือนมัน จะได้จำได้ ระหว่างนี้นั้นทุกคนช่วยกัน เฮโลสาระพันจนต้นไม้หมด เนื้อที่ก็หมดที่จะปลูกกัน บริเวณที่เลือกปลูกต้นไม้ไว้นั้น อยู่ใกล้ตูบนอนข้างบ้านใหญ่ค่ะ
ระหว่างนี้เองมีปรากฏการณ์แปลก หนูจิมาแยกความคิดให้เห็น อยากทำอะไรให้ลงมือทำ ไม่ต้องมัวกันมัวเกรงใครว่า เธอทำอะไรรู้กันแล้วนี่นา ก็อีหนูมันทำให้หมานอนหลับ หมามันนอนเล่นอยู่ระหว่างตามคนไปปลูกต้นไม้ หนูจิเป่ามนต์ด้วยขลุ่ยจนหลับไปเลย อิอิๆนี่แหละพลังใจ ใจใสบริสุทธิ์ที่อยากจะให้ ใจที่เผื่อแผ่และเมตตากัน ใจที่มีพลังให้ตามเรียนรู้ ( เมื่อไม่นานมานี้ ลุงเอกเรียกเธอว่า นางพญาสิงห์ขลุ่ยสยบหมา 5555 )
(ภาพนี้ไม่ใช้ฝีมือ หากินง่ายๆไปแอบจิ๊กมาจากบล็อกคนอื่นค่ะ)
เล่าเรื่องเมตตาแล้วนึกขึ้นได้ เมื่อวานตอนเช้าตามพ่อครูบา ไปชมสวนป่าแล้ววนกลับบ้านใหญ่ ระหว่างทางไปเดินผ่านคอกสัตว์ มีสารพัดสัตว์ หมู นก ไก่ หมา ทุกสัตว์มันรู้ว่าคนมีเมตตา มันไม่หนีห่างจากคนเท่าไร คนเข้าไปใกล้มันไม่ตื่นกลัว พิสูจน์ได้ที่รั้วไก่นะค่ะ ก็ไก่ทุกตัวมายืนเรียงรอเหมือนนางงามรอให้กรรมการคัดเลือก เดินผ่านมันไปมันไม่แตกตื่นบินหนี เห็นจะๆอย่างนี้จะให้คิดอย่างไร ถ้าไม่แปลว่ามันไว้วางใจในความเมตตาที่คนเลี้ยงมีให้ก็ประหลาดแล้วค่ะ ก็แม้แต่นก ไก่ หมูยังมีความสุข ถ้าคนไม่สุขไม่น่าเป็นไปได้ นี่ไงๆเสน่ห์สวนป่า มิน่าเมื่อพ่อครูส่งเสียงเพรียกหาไปถึงแดนไกล คนทั้งหลายจึงสมัครใจที่จะวิ่งมาพลัน
หลังปลูกต้นไม้อาจารย์ก็หยุดให้พักกาย ช่วยกันปรุงช่วยกันทำกับข้าวเย็นอีกรอบ เสร็จแล้วจึงไปอาบน้ำแต่งกายใหม่ การปรุงอาหารในเย็นวันนี้ ฉันแบ่งให้น้องเล็กทำแกงไตปลา น้องจิ๋มทอดกรอบเจ้าปลาข้าวสาร ส่วนฉันนั้นตำน้ำพริกกุ้งแห้งอีก และเพิ่มแกงส้มปักษ์ใต้ปลาน้ำจืดใส่ดอกแคอีกหม้อ น้องเจี๊ยบนั้นให้ช่วยทำหน้าที่ผู้ชิมบอกบทว่าขาดรสอะไร น้องป้อมและเขียวให้ทำหน้าที่เตรียมผักมากหลายไว้เป็นผักเหนาะและผักใส่แกง
วันนี้มื้อเย็นตั้งวงในบ้าน กินแล้วมีกิจกรรมแจกรางวัลประกวดภาพ สมาชิกใหม่อย่างเราคว้ารางวัลมาได้รวม 2 รางวัล ภาพหนึ่งของฉัน ภาพหนึ่งของเขียว ภาพที่เขียวใช้มีฉันเป็นนางแบบค่ะ งานนี้ถ้าประกวดนางแบบยอดฮิต ฉันว่าฉันคว้ารางวัลมาครองแน่ อันนี้ไม่ได้คุยนะฮ้า มีคนแอบมาถ่ายหลายซีนเลยค่ะ
ปิดฉากอาหารเย็น ก็นั่งล้อมวงอีก คราวนี้ให้สิทธิคนที่จะกลับก่อน บอกความในใจให้ในวงรับรู้ บอกแล้วก็กอดๆๆๆ แล้วก็ลาจากกันไปหลายทีม มีทีมพิดโลกของคนชอบวิ่งที่ หิ้วตัวหมอเบิร์ดคนสวยไปด้วย มีทีมลุงเอก พี่จุ๋ม และทีมสุพรรณกลับด้วยอีกทีม ตอนที่ลากันหนูจิต่อว่า อ้าว! ป้าหมอทำไมทิ้งกัน ฉันตอบกลับไปว่า ไม่ใช่จ๊า ป้าจุ๋มต่างหากที่ทิ้งป้าหมอไว้ ตอนนั้นพี่จุ๋มได้ฟังคงเสียใจ ฉันเลยมาขอสารภาพว่า ไม่ได้ต่อว่าพี่จุ๋มค่ะ เดาไว้แล้วว่า อาจต้องมาแก้สถานการณ์ตอนกลับอย่างที่เป็นไป จะกลับพร้อมลุงเอกก็เป็นไม่ได้ ด้วย โปรแกรมนั้นวางไว้แน่นอนหมดแล้ว ซึ้งในน้ำใจพี่จุ๋มที่ห่วงไม่ได้กลับด้วย ช่วยหาข้อมูลให้เรื่องการกลับ ขอบคุณอึ่งอ๊อบและแม่หวีที่ช่วยหาข่าว แอบไปกันตั้งแต่ตอนเช้าสายแล้วจึงเห็นขับรถกลับมา แวบไปถามข่าวเรื่องรถดูว่าจะส่งทีมกระบี่กลับไปทางไหนได้บ้าง ฉันอุทานขอบคุณๆในใจตั้งแต่เห็นแล้วค่ะ จึงขอมาขอบคุณดังๆ ณที่นี้ค่ะ
คนกลับไปกันแล้ว คนที่เหลือก็นั่งสนทนากันต่อ คุยกันอย่างไรเชิญอ่านต่อค่ะ
ปลูกต้นไม้
ปลูกความคิดถึงที่ยั่งยืน
ปลูกมิตรภาพไมตรี
ปลูกความดีความงาม
ปลูกด้วยความรัก รดด้วยน้ำใจ
นี่ใช่ไหม สายใยรัก ของมนุษยชาติ
Supermodel 2008
สวัสดีเจ้าค่ะ ป้าหมอจ๋า
ป้าจ๋า คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง น้องจิไม่สบาย มาขอยาทานหน่อย อ้อนๆๆๆๆ อิอิ คิดถึงนะค่ะ รักป้าหมอค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---> น้องจิ ^_^
อ่านที่คุณหมอเล่า เห็นภาพไปหมดเลยค่ะ น่าไปจริงๆ เสียดาย...
น้องจิเธอย้ำนักหนาในตอนที่คุยเอม ว่า.. "พี่ต้อมต้องไปดูรูปหนูเป่าขลุ่ยจนหมาหลับให้ได้นะ"
ตอนนั้นนึกว่าเธอพูดเล่นค่ะ ก็รับปากว่าจะพยายามเข้าไปดู แต่ตอนที่คุยน่ะไม่ว่าง พอเข้าไปเห็นก็..เออ นะ ฮ่าๆ
สวัสดีครับคุณพี่หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
อยากชิมกับข้าวที่หมอเจ้ คนสวย แซ่เฮ ทำจังครับ
คงจะอร่อย น่าดู
สวัสดีค่ะ อ.หมอเจ๊
มาบอกว่า ไปบ้านพ่อกลัวหลงโทรมาหาน้องนะครับ จะส่งเมล์ไปบอกอิอิๆๆ