บันทึกความทรงจำ...ตอน...ผมเคยโดนว่า....ไร้สาระ
ผมเคยถูกเขาว่าไร้สาระ...หัวข้อดูจะรุนแรงนะครับ ........วันนี้ เป็น รวิวาร (วันอาทิตย์) ผมตั้งใจว่าจะ จรรจวน (พูด) เรื่องสบายๆ ของสำนวนไทย กับสำนวนฝรั่ง (ซึ่งได้รับความอนุเคราะห์จาก อ.ขจิต ให้ข้อมูลมา) แต่พอเปิดอ่านบันทึกเก่าๆ..ไปเจอบันทึก เรื่องความ "ไร้สาระ"ที่ผมเคยถูกกล่าวหา......ก็เลยขอพูดถึงก่อนครับ........
ที่มา..ที่ไป..จากที่..ทางเดียว
แต่แวะ..เวียนเอี้ยว..อ้อมไกล..แก่นสาร
แต่งแต้ม..เติมสร้าง..ผิดแผก..ตำนาน
ผิดเพี้ยน..ประการ..ลูกหลาน...."ละวล" (ละวล=สับสน,อื้ออึง)
การสื่อสารเรื่องเดียวกัน ที่ต้องการจะสื่อไปยังผู้อื่นนั้น คนที่จะเป็นผู้สื่อสารหรือประกาศก (ผู้บอก) หลายคนย่อมจะมีวิธีการนำเสนอที่แตกต่างกันไป มันอยู่ที่ว่าสาระสำคัญในแก่นแท้ของสิ่งที่จะนำเสนอ มันครบถ้วนกระบวนความหรือเปล่าเท่านั้นเอง ซึ่งมันก็ขึ้นอยู่กับ จรรยาบรรณ ของแต่ละคน แต่ถ้าการนำ เสนอต้องการแค่ความสะใจของผู้นำเสนอ ต้องการแค่เรียกร้อง ความสนใจโดยไม่สนเนื้อหาสาระ ผลเสียก็จะไปตกอยู่ที่ผู้นำไปปฎิบัติซึ่งก็คือลูกหลานของเรานั่นเอง
ตัวผมเองในบางครั้งผมจะอุปมาอุปไมยให้ผู้ฟังได้รับรู้นั้น ผมอาจมี มติคติ(ทางแห่งความคิด) ที่ไม่ค่อยจะเหมือนกับชาวบ้านเค้าเท่าไหร่เลยทำให้ถูกมองว่า ไร้สาระ (หรือเปล่า) ด้วยมุมมองที่แตกต่างมันอาจเป็นความจริงดังที่เขาว่า...ก็ได้
วันนั้น(เกือบสิบปีมาแล้ว) ผมเดินผ่านศาลาประจำหมู่บ้าน....ได้ยินผู้เฒ่ากำลังสอนเตือนเด็ก เรื่อง คน รติดัสกร (เจ้าชู้) ว่า "คนที่มีชู้กับ ผัวหรือเมีย ของคนอื่นนั้น พอตายไปแล้วก็จะตกนรก ต้องไปปีนต้นงิ้ว" ผมเลยแซวๆแย้งไปว่า
" ต้องรอนานหน่อยนะลุง ตอนนี้ต้นงิ้วไม่ว่าง ท่าน ยม' กำลังปีนอยู่ "
ก็เลยถูกผู้เฒ่าดุเอาว่า "ไร้สาระ" ......
ซึ่งจริงๆแล้วในความคิดของผม ไม่ได้ลบหลู่ ท่าน ยมบาล แต่ผมต้องการจะ บุนนะบุนนัง (เพิ่มเติม) ให้เ็ด็กๆเหล่านั้นได้เห็นว่า ไม่ว่าคนจะมี ประดาป (อำนาจ)มากมายเพียงใดก็ตาม ถ้าคนๆนั้นกระทำความผิด เค้าก็ต้องรับโทษ ภายใต้กฎหมายเฉกเดียวกันกับ ปุถุชนคนธรรมดาทั่วไปในบ้านนี้เมืองนี้ ....ไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่นเลยจริงๆครับ (กราบขอโทษคุณลุงคนนั้นด้วยครับ...)
" หากมี วากยะ สามหาว (วา-กะ-ยะ = ถ้อยคำ)
ถัอยกร้าว ภันเต โปรดสอน (ภันเต=ข้าแต่ท่านผู้เจริญ)(เป็นคำร้องเรียก)
ร่ายกวี อจิตติ บทกลอน (อะ-จิต-ติ=ความไร้วิจารณญาณ)
ส่อซ่อน กระดางลาง โปรดเตือน " (กระดางลาง=มรรยาทหยาบ,สัปดน)
ในบันทึกหลายบันทึกที่ผมได้เขียนผ่านๆมานั้นมันเป็นวิธีการสื่อสารของผม ที่อยากให้ผู้อ่านได้รับทั้งความบันเทิง และข้อคิดไปพร้อมๆกัน แต่ถ้าท่านผู้อ่านเห็นว่าเป็นความ "ไร้สาระ" ผมก็กราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ...
รพี กวี(ไร้สาระ)
ความเห็น (22)
สวัสดีครับคุณรพี...
อ่านแล้วคิด...เพิ่มแผนที่สมอง...แต่ไม่เพิ่มความเครียด..ดีสุด...อะไรแล้วแต่ถ้าหลุดจากเรา...มันเป็นนายเราครับ...ก่อนนั้นเราเป็นนายมัน...หึหึ...แกงกะทิต้องใส่กะทิถึงจะเป็นแกงกะทิ...แต่จะอร่อยหรือไม่...ไม่ทราบครับ
โชคดีครับผม
เอาภาพประกอบคำพูดของ นายช่างใหญ่ มาให้ค่ะ อิอิ
จริงครับนายช่างใหญ่ ก่อนพูดเราเป็นนาย แต่หลังพูดเราเป็นบ่าว(ของคำพูดเราเอง)
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
สวัสดีครับครูปู
แหะๆ มาได้เวลาบริหารพุงพอดี เห็นแล้วหิวครับ
ขอบคุณครับ
รพี กวีหิวข้าว(บ่อยๆ)
มาเยี่ยมเยียน กวีเอก ผู้เก่งกาจ
ขอเป็นญาติห่าง ๆ จะได้ไหม
ขอเรียนรู้ กาพย์ กลอน ว่ากันไป
ชักชอบใน บทกวี ที่กล่าวมา…
คำว่า “ไร้สาระ” ที่ว่า นั่น
ทำให้ฉัน สงสัย เป็นหนักหนา
พอมารู้ ว่า บทกลอน ที่ว่ามา
มีคุณค่า ให้แง่คิด สะกิดใจ…
ขอบคุณท่าน ที่มาแชร์ ให้แง่คิด
สอนลูกศิษย์ ให้ร่ำเรียน เพียรศึกษา
เพื่อสืบสาน วัฒนธรรมที่ผ่านมา
เป็นตำรา สอนลูกหลาน ยาวนานเทอญ...
ขอบคุณ อ.รพี กวีเก่ง นะคะ..
* รวิวาร ปูจรรจวน ละวล ประกาศก มติคติ บุนนะบุนัง
* โอ ยากค่ะ .. แต่ฝึกสมองซีกซ้ายดีค่ะ เอ หรือเปล่า ขวา หรือซ้าย ออ ซ้าย ถูกแล้วค่ะ
* ปู ละวล บ่อยมากๆ เฮอๆ
* ไร้สาระ หรือไม่ ใครจะคิด
... แต่ดวงจิต บริสุทธิ์ ปรารถนา
... ดีด้วยพูด คิด ทำ ตลอดมา
... ใครจะว่า อย่างไร ตัวไผตัวเผือก
* แต่ขอยืนยันว่า บันทึกนี้มีสาระ ขอบคุณค่ะ
ยอมรับครับว่า อ่อนหัดเรื่องกวีเสียเหลือเกิน
ดีนะครับที่มีคำแปลให้เข้าใจ
สวัสดีครับคุณบัวปริ่มน้ำ
ผมไม่ได้ศึกษาด้านนี้มาโดยตรง แต่สะสมเป็นความรู้สึก..มาระบายเป็นตัวอักษร.....ก็ได้ พี่-น้อง-ลุง-ป้า-น้า-ครู หลายๆท่านในที่นี้และที่โน้นแนะนำมาเรื่อยๆด้วยครับ
ยินดีที่คุณบัวปริ่มน้ำชอบครับ
รพี
สวัสดีครับคุณ poo
ยิ่งค้นหา ก็ยิ่งสนุกกับ ความงดงามของภาษาครับ
ยินดีครับที่เป็นกำลังใจให้
รพี
สวัสดีครับอาจารย์ จารุวัจน์
เป็นการระบายความรู้สึกออกมาเพื่อลดความอัดอั้นบางสิ่งบางอย่างครับ
แล้วพอรู้ว่ามันใช้ได้ผลผมก็เลยเป็นคนบ้าเขียนมาจนเดี๋ยวนี้ครับอาจารย์
และผมก็ได้ไปเก็บเกี่ยวความรู้จากบันทึกของอาจารย์ด้วยครับ
ขอบพระคุณที่มาเยือนครับ
รพี
พรใดประเสริฐยิ่งในหล้า
บัดาลพาให้ท่านประจักษ์..และครอบครัว..มีสุขถ้วนหน้าเทอญ..
ขอบคุณที่มาเยือน
รพี
ขอยืมภาพต้นสาระ จาก อ.jj มาฝากค่ะ อิอิ
ขออนุญาต ก็อปปี้ไว้นะครับครูปู ต่อไปนี้ใครจะมาว่าผมไม่ได้ละแหะๆ
คนป่าได้ปืนแล้ว
ขอบคุณครับ
รพี กวีได้สาระ
- สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย คุณ รพี กวีได้สาระ
- ใครนะ ว่า ท่านไร้สาระ อิอิ ถนัดใครก็ของคนนั้นเน๊าะ
- คนเราเก่งไม่เหมือนกันหรอกค่ะ บางคนมีพรสวรรค์มาแต่เกิดก็ดีไป แต่คนเราสามารถพัฒนาได้ เรียกว่า พรแสวง ค่ะ มีสาระหรือไม่สาระ ขึ้นกับเจตนาและจิตใจของเราเองต่างหาก
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณครับคุณกัญญา
ยินดีที่มาเยือนและเป็นกำลังใจให้ครับ
รพี
- สวัสดีครับท่านรพี กวีข้างถนน
คราใดถูกว่าไร้
สาระครานั้นไซร้ จุ่งได้ไถ่ถาม
ตามความที่อ่านนั้น
มิหย่อนทางเชิงชั้น ท่านนั้นสัตถา
จักมาแวะอ่านข้อ
อันท่านบันทึกล้อ อ่านข้อคมขำ(อีกครา) - โชคดีมีความสุขครับ
ไหว้สาครับป้อครู
มาแอ่วดึกขนาดน่อครับขอบคุณที่อวยพรครับ
ขอบคุณครับ
รพี
สวัสดีค่ะ
- ไม่เห็นความไร้สาระตรงไหนเลยค่ะ ได้ความรู้ที่ซ่อนไว้มากมาย ขอบคุณนะคะ
- ทำให้คิดถึงพจนานุกรม คุณค่าของหนังสืออ้างอิงเล่มแรกที่เคยแปลกใจพ่อว่า ทำไมต้องมีติดบ้าน ติดตัว ตลอดมาค่ะ
- คุณรพีเกิดเมืองเดียวกันเลยค่ะ แต่ไปทำงานไกลมากเลยนะคะ
สวัสดีครับ
- ไร้สาระที่ได้สาระ
- แล้วแต่มุมมองของแต่ละท่าน
- คุณลุงคนนั้น อาจจะยังไม่รู้ว่าเราคิดอะไรอยู่
สวัสดีครับคุณ ดาวลูกไก่
ผมมาอยู่ภูเก็ตหลายปีแล้วครับ คิดถึงบ้านก็เลยเขียนๆๆแล้วก็เขียนครับ
ได้ผลดีเกินคาด ตอนนี้ไม่ฟุ้งซ่านแล้วครับ
ขอบคุณที่มาเยือนครับ
รพี
สวัสดีครับคุณวัชรา
คุณพื้นเพอยู่ภาคใต้แต่ไปทำงานทางเหนือ ส่วนผมพื้นเพทางเหนือแต่มาทำงานทางใต้ ยังไงก็ฝากความคิดถึงๆคนเชียงใหม่ด้วยนะครับ
ขอบคุณที่มาเยือน
รพี