ละครใจ...


เหมือนราวกับว่ากำลังดูละครที่เล่นโดยจิตใจของเราเองเลย...

อ่านบันทึกของ อ.วสวัตดีมาร เรื่องเกี่ยวกับความสุข ขึ้นอยู่กับใจ ของท่านชุติปัญโญ ทำให้คิดได้ว่าไม่ได้เขียนบันทึกการปฏิบัิติธรรมมาพักหนึ่งแล้ว..  (เกี่ยวกันไหมนี่ ^ ^)

ช่วงนี้งานและกิจกรรมส่วนตัว (เที่ยวและเยี่ยมเยียนเพื่อนฝูงที่อยู่อเมริกา) เยอะพอสมควร ทำให้ไม่ค่อยได้มาเขียนบันทึกในโกทูโนว์เท่าไหร่นัก

ชีวิตที่นี่ค่อนข้างเรียบง่าย สะดวกสบาย ดิฉันไม่ต้องขับรถยนต์ เดิน และขึ้นรถเมล์เอา อากาศเย็น ฝนตกบ้าง ทำให้ไ้ด้มีเวลาสัมผัส และเจริญสติมากขึ้น

ถ้ามองในแง่มุมมองของโลกก็ต้องบอกว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้น productive มากขึ้น ทำงานลุล่วงหลายอย่าง  เรียกได้ว่าเกิดความสงบนิ่งในการทำงาน ทำให้ทำงานได้มาก ในการปฏิบัิติกิจวัตรประจำวันมากขึ้น..  แต่ทั้งนี้ก็อาจจะเป็นผลมาจากสิ่งแวดล้อมที่นี่ด้วย ที่สงบจริงๆ.. ทุกอย่างขึ้นกับเราว่าจะทำหรือไม่ทำอะไร ไม่ค่อยมีอะไรมารบกวนนัก

ผลจากสิ่งเหล่านี้ทำให้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจมากขึ้นด้วย  เพราะได้ดู ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับจิตใจตัวเอง...

หากเกิดอคติกับตัวเอง กับคนอื่น หรือสิ่งอื่นๆ ก็มองเห็น

เกิดความสุข สงบขึ้นในใจก็มองเห็น..และรู้สึก greatful กับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็เห็น..

เห็นความสมหวัง...และความผิดหวัง...

บางทีเห็นว่าตัวเองเมื่อครู่จิตใจจับอยู่กับงาน หรือไปจับอยู่เรื่องบางเรื่อง ก็เห็น....

เรียกได้ว่า ตามทันความคิดเล็กๆ น้อยๆ ของตัวเองมากขึ้น...  มีสติมากขึ้น..

เหมือนราวกับว่ากำลังดูละครที่เล่นโดยจิตใจของเราเองเลย... ดูแล้วก็เหมือนดูละครในทีวี ... บางครั้งเห็นความน้ำเน่า บางครั้งเห็นความดี บางครั้งเห็นความสุข บางครั้งเห็นกิเลสมนุษย์...

นี่อาจจะทำให้เรารู้สึกเบาๆ สบายๆ แม้จะต้องทำอะไรมากมายในเวลาอันน้อยนิดก็ตาม... เพราะเห็นแล้ว ดูแล้ว ไม่เต้นหรือเล่นละครไปกับใจตัวเองด้วย..

จะพยายามรักษา หรือดูต่อไปเรื่อยๆ..   อีก ๓ เดือนข้างหน้า กลับเมืองไทย แล้วจะดูว่าจะพัฒนาขึ้นหรือแย่ลงกว่าเดิม ^ ^

บันทึกไว้อนุทินส่วนตัว... ๒๑ มีนาคม ๒๕๕๑  ๐๗.๓๑ น. EST

หมายเลขบันทึก: 172139เขียนเมื่อ 21 มีนาคม 2008 18:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

เจริญสติ  เจริญใจ

.......

ช่วงนี้ใจร้อน  ใจเร็ว  แต่ก็ตามใจทันบ้าง  ไม่ทันบ้าง

อาจด้วยข้อจำกัดของเวลาการทำงาน

อาจด้วยภาระงานที่มอบหมาย

อาจด้วยเรื่องของอากาศ

.....

อาจจะด้วยอะไรก็ตาม 

เราชอบหาเหตุของการเกิด  จากสิ่งข้างนอก

ไม่ได้หาเหตุของการเกิด  จากสิ่งที่เกิดขึ้นภายในใจ

.....

เรียนรู้อะไรมากมายจากมิตรภาพใน G2K  แห่งนี้

และเรียนรู้  ให้บอกว่า "คิดถึง" เหมือนเดิม

.....

ขอบคุณนะคะ

สวัสดีค่ะคุณกมลวัลย์

  • แวะมาเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมค่ะ
  • จะลองพยายามดูความคิดให้ทัน..
  • แต่..ทำยากมากค่ะ.
  • ต้องขอคำแนะนำด้วยค่ะ.

สวัสดีค่ะพี่อึ่งอ๊อบ

กำลังคิดว่าปริมาณงานหรือเรื่องต่างๆ ที่เข้ามารุมเร้า หรือที่เราต้องมีภารกิจทำให้เสร็จนั้น ย่อมมีผลต่อการเจริญสติแน่นอนค่ะ

แน่นอนว่าถ้ามีเรื่องที่ต้องทำหลายๆ เรื่องในเวลาเดียวกัน และต้องทำให้เสร็จทั้งสิ้น ไม่งั้น... นั้น ถ้าคิดแบบนี้ ก็คงว้าวุ่นและเจริญสติไม่ทันเป็นแน่ค่ะ

จากประสบการณ์ตัวเองแล้ว ความเหนื่อยทางใจ มันเกิดจากใจเราเองนี่แหละค่ะ ผสมกับความเหนื่อยทางกายที่เกิดขึ้นหรือเป็นเชื้อด้วย ^ ^

บางทีต้องทันความคิดตัวเอง และหัดดูจิตใจเราให้ดีค่ะ ตอนนี้ก็พยายามทำอยู่เป็นประจำ เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็นมาก่อนบ้าง คล้ายกับว่ามันละเอียดขึ้น

แน่นอนว่าเห็น"ความคิดถึง"อยู่เสมอค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะคุณผึงงาน ^ ^

ยินดีต้อนรับนะคะ

จริงๆ แล้วเรื่องดูให้ทันความคิดนั้นจะ่ว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากยากค่ะ ที่ว่ายากคือเรื่องของความต่อเนื่องค่ะ แต่ถ้าดูเป็นระยะนั้นจะไม่ยากมากนักค่ะ เช่น ตอนนี้ลองหยุดแล้วดูสิว่า เรากำลังคิดอะไรอยู่ มีความรู้สึกอะไรไหม หรือคิดย้อนไปดูเป็นตัวอย่างในอดีตเมื่อวานเมื่อกี้ ที่เพิ่งเกิดเรื่องไม่พอใจหรือดีใจหรืออะไรก็ตามขึ้นมา.. ดูว่าตอนนั้นเรารู้สึกอย่างไร.. บางทีจะเห็นอะไรดีๆ ค่ะ..

ตอนตัวเองเริ่มฝึกนั้นจะเริ่มจากการพยายามตามให้ทันตอนตัวเองเกิดอารมณ์สูงๆ อยู่ค่ะ เช่น กำลังโกรธ กำลังเสียใจ ทำนองนี้ค่ะ เพราะอารมณ์เหล่านี้ ร้อน และเห็นชัดมากๆ ค่ะ พอเห็นความโกรธ หรือรู้ตัวว่ากำลังจะโกรธ แล้วเห็นแล้วว่าโกรธครั้งที่แล้ว ทำอารมณ์ค้างไปกี่วัน หรือเกิดผลกระทบอย่างไร.. ความโกรธมันจะลดลงเองค่ะ เหมือนมันเห็นตอนนั้นเลยค่ะ ว่าโกรธคือโง่ โมโหคือบ้า... แต่ก็ไม่ใช่จะไม่โกรธเลยนะคะ ยังเป็นอยู่ค่ะ ถ้ามีอะไรมากระตุ้น มันก็ขึ้นค่ะ เพียงแต่มันขึ้นแล้วเราเห็นทัน แล้วมันจะลงเร็วน่ะค่ะ

ลองดูนะคะ ^ ^

อีก สามเดือน ข้างหน้า จะกลับ หรือคะ....

ค่ะพี่หน่อย ^ ^

มาอยู่ถึงปลายมิถุนายนเท่านั้นค่ะ กลับไปทำงานต่อตามปกติ เพราะตอนนั้นจะเปิดเทอมไปแล้วเดือนนึง ต้องกลับไปสอนหลายวิชาอยู่ คงสนุกดีค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะอาจารย์

ประสบการณ์ ตอนอยู่ที่อเมริกานะคะ สิ่งที่ไม่เหมือนเมืองไทยอยู่อย่างคือ สงบมากกว่าอยู่ที่บ้านเราเองค่ะ ไม่ค่อยมีสังคมค่ะ

เช้าขึ้นมา เตรียมอาหารให้ลูกไปโรงเรียน เด็กๆเล็กๆที่โน่นเขาต้องเอาอาหารไปจากบ้านทุกคน ไม่มีขายที่โรงเรียนค่ะ จัดการให้ทานอาหารเช้าเสร็จ ขับรถไปส่งลูกไปโรงเรียน คุณพ่อเขาก็ไปทำงาน

กลับบ้านมา รีบแต่งตัวไปเรียนหนังสือเหมือนกัน ตอนบ่าย แวะรับลูกกลับบ้าน ตอนเย็นทำกับข้าวเย็น แล้วก็ล้างชาม ดูทีวี อ่านหนังสือเรียนของเราบ้าง ดูเรื่องเรียนให้ลูกบ้าง

วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ eat out เพราะเหนื่อยจากเรียน ดูแลลูกและทำงานบ้าน และชอบมีแขกมาบ้านอาทิตย์ละ3 วันเฉลี่ย ต้องพาเขาไปเที่ยวอีก

ขับรถพาแขกไปเที่ยวดิสนี่ย์แลนด์บ่อยมากค่ะ แต่ก็สนุกนะคะ พบปะคนไทยด้วยกันก็บ่อยค่ะ

เป็นชีวิตอีกแบบค่ะ สะดวกมาก แต่บ้านเราดีกว่า อบอุ่นกว่าแน่นอนค่ะ

ขอแวะมายิ้มก่อนนะครับ :)

อ่านแล้วรู้สึก "เบาใจ" ครับ อาจารย์

เหมือนรู้สึกว่า ผมก็ปฏิบัติได้ดังเช่นที่อาจารย์กล่าวมาเหมือนกันนะ (คุยเชียว) ครับ

ขอบคุณครับอาจารย์ที่แวะไปเยี่ยมบันทึกธรรม ๆ นั้น

มาอ่านเพื่อเตือนสติตัวเองครับ

เอาใจช่วยนะครับ มีดวงตาเห็นธรรมเมื่อใด อย่าลืมมาโปรดกระผมบ้างนะขอรับ กำลังมืดมน

สวัสดีครับ....

อืม ^_^  เกิดความรู้สึกชอบบันทึกนี้ครับ...

เหมือนภาพที่เกิดลางๆกับเราเอง   มาชัดขึ้นเมื่ออ่านบันทึกอาจารย์ครับ

ละครใจ...ละครใจ...ทำให้มองเห็น  เข้าใจเรื่องราวต่างๆของใจ...

      หากเกิดอคติกับตัวเอง กับคนอื่น หรือสิ่งอื่นๆ ก็มองเห็น

  

เกิดความสุข สงบขึ้นในใจก็มองเห็น..และรู้สึก greatful กับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็เห็น..

เห็นความสมหวัง...และความผิดหวัง...

บางทีเห็นว่าตัวเองเมื่อครู่จิตใจจับอยู่กับงาน หรือไปจับอยู่เรื่องบางเรื่อง ก็เห็น....

เรียกได้ว่า ตามทันความคิดเล็กๆ น้อยๆ ของตัวเองมากขึ้น...  มีสติมากขึ้น.

  

     เป็นการอธบายอาการของการรู้ทันที่เรียบง่าย ชัดเจน  และทำให้จิตที่แม้กำลังเรียนรู้  เริ่มต้นก็สามารถเข้าถึง  เข้าใจ  และสัมผัสถึงความหมายได้บ้างครับ..

  ขอบคุณมากๆครับ ^_^    น้องหมอ..วันอยู่เวร

สวัสดีค่ะอาจารย์กมลวัลย์ พี่ก้ดูจิตตัวเองไปเรื่อยๆอย่างที่อาจารย์กำลังทำอยู่เหมือนกันค่ะ พี่รู้สึกว่าทำบ่อยๆแล้วมันจะจับความรู้สึกต่างๆที่เกิดขึ้นได้เร็วขึ้น การที่เห็นการเปลี่ยนแปลงจากอารมณ์หนึ่งไปสู่อีกอารมณ์หนึ่ง หรือรู้สึกเฉยๆ โดยเป็นแค่ผู้ดู พัฒนาการจะมาเองโดยไม่ต้องตั้งใจให้มา ทำให้สบาย โปร่งเบาดีนะคะ

การที่รู้จักวิธีดูจิตเช่นนี้ทำให้ในแต่วันไม่มีช่วงแห่งความเบื่อหน่ายเลยค่ะ

กว่าจะรู้ว่าการมีสติ และเจริญสติทำอย่างนี้ และเป็นเช่นนี้เองก็มาตั้งค่อนชีวิตแล้ว พอเห็นคนรุ่นใหม่ที่มีโอกาสเริ่มต้นศึกษา ฝึกตนในเส้นทางธรรมแล้วปิติใจกับสังคมค่ะ

  • มาดูสติด้วยคนครับ
  • บางครั้งจิตตกครับ
  • (ว่าจะเก็บ อิอิ)
  • แต่คงต้องฝึกอีกมากเลยครับ

สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์

บ้านเราอบอุ่นกว่าแน่นอนค่ะ อาหารการกินก็สะดวกกว่า อยู่ที่นี่ต้องทำอาหารเอง เนื่องจากอาหารไม่ค่อยถูกปาก กินแล้วไม่ค่อยดีต่อสุขภาพอีกด้วย

การได้ทำอาหารเอง หรือเตรียมอาหารไปทานกลางวันที่ทำงานนั้นก็เป็นสิ่งที่ดีในชีิวิตประจำวันอีกแบบหนึ่งเหมือนกันนะคะ บางครั้งก็รู้สึกเพลิดเพลินดี เลยใช้เวลาเยอะไปนิด บางครั้งไปทำงานสายกว่าปกติเพราะมัวเตรียมอาหารเพลินนี่แหละค่ะ ^ ^

อยู่ที่นี่ตัวเองไม่มีสังคมมากมายจริงๆ รู้สึกสบายดี ถ้าต้องรับแขกอาทิตย์ละ ๓ วัน คงต้องปรับตัวทีเดียว ไม่ค่อยเคยทำน่ะค่ะ ^ ^

อีกอย่างที่ิอเมริกาที่ไม่ค่อยเกิดตอนอยู่กรุงเทพก็คือความเงียบค่ะ ที่นี่เวลาเงียบแล้วจะได้ยินเสียงฮัมเล็กๆ เบาๆ ของความเงีียบเลยค่ะ หรือไม่ก็ได้ยินเสียงลม เสียงท่อน้ำในบ้านทำงาน ฯลฯ ตอนที่เจอความเงียบแบบนี้ใหม่ๆ ก็รู้สึกแปลกใจเหมือนกันค่ะ แต่นานๆ ไปก็คุ้นเคยดี เวลาเงียบๆ แบบนีี้ล่ะค่ะที่เห็นความคิดของตัวเองชัดมาก บางครั้งเหมือนมีการถกกันอยู่ในความคิดของเราเองนี่แหละ ก็เป็นจุดที่ทำให้เราสังเกตอารมณ์หรือความคิดของเราได้ดีทีเดียว ^ ^

สวัสดีค่ะ อ.วสวัตดีมาร

ความรู้สึก "เบาใจ" ก็คือไม่มีเรื่องหนักใจ นับเป็นเรื่องที่ดีจริงๆ นะคะ เวลาเราตามทันจิตตัวเองแล้วดีจริงๆ ค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะพี่บางทราย

ตอนนี้อยากจะเจริญสติให้ต่อเนื่องมากขึ้นไปเืรื่อยๆ รู้สึกว่าสามารถตรวจจับหรือเห็นอารมณ์ที่ละเอียดได้มากขึ้น พยายามดูตามไปเรื่อยๆ พอเห็นอะไรก็มาเล่าสู่กันฟังค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะุคุณกวินทรากร

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ^ ^

ถ้าเห็นอะไรดีๆ มีประโยชน์ จะนำมาเล่าสู่กันฟังแน่นอนค่ะ

สวัสดีค่ะน้องหมอ

พี่เห็นมันเป็นละครจริงๆ เลยนะคะ ดูไปบางทีก็ขำๆ ไปค่ะ ประมาณว่าเออหนอ..ช่างเป็นไปได้.. หรือบางทีก็ตกใจว่า เอ..เรามีความคิดแบบนี้ด้วย เราิเกิดอารมณ์แบบนี้ด้วย แม้่ว่าจะไม่ใช่อารมณ์รุนแรงอะไร บางทีเห็นความขี้รำคาญของตัวเองเล็กๆ น้อยๆ น่ะค่ะ บางทีก็เห็นความกลัว.. ก็เลยรู้สึกว่าเห็นอะไรที่ละเอียดขึ้น เพราะความรู้สึกใหญ่ๆที่เห็นชัดๆ นั้นไม่ค่อยมีให้เห็นเท่าไหร่แล้ว

ดีใจที่น้องหมอได้ประโยชน์จากบันทึกนี้นะคะ ^ ^ เวลาอยู่เวรน่าจะเป็นเวลาฝึกเจริญสติได้ดีทีเดียวเลยนะคะ

สวัสดีค่ะพี่นุช

เห็นด้วยเลยนะคะ ว่าการเจริญสติทำให้เราเห็นอะไรได้แจ่มชัดขึ้น ไม่เกิดความเบื่อหน่ายเลย เพราะมักเห็นอะไรที่ไม่เคยเห็นเสมอ เหมือนกับว่าบางอย่างมันกระจ่างขึ้น ชัดขึ้น เปรียบเทียบเหมือนเรามีแว่นขยาย ทำให้ได้เห็นสิ่งที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อนในมุมมองเดิมๆ

ดีใจที่ตัวเองได้โอกาสมาฝึกเจริญสติ โชคดีที่มีผู้ที่คอยแนะนำสั่งสอนเสมอ แล้วก็โชคดีที่ได้มาพบกัลยาณมิตรมากมายในโกทูโนว์ด้วยค่ะ การเขียนแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับการปฏิบัติก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ได้คิด และก็ทำให้รู้สึกว่ามาถูกทางด้วยค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะ อ.ขจิต

การรู้ตัวว่าจิตตกก็ถือเป็นโอกาสอันดีที่จะไ้้ด้ฝึก(เก็บ)จิตนะคะ ^ ^

การปฏิบัิติธรรม สามารถทำได้เสมอ ทุกเวลา ในทุกสถานการณ์ค่ะ นี่คือข้อดีของการเจริญสติจริงๆ ค่ะ ไม่ต้องไปวัด ไม่มีพิธีรีตรอง ขอให้มี"รู้"ตัว และรู้จัก"ดู" ก็เป็นพอค่ะ ^ ^

สวัสดีครับอาจารย์

แวะมาอ่านเมื่อไร ก็ได้ความรู้การดูใจเพิ่มทุกครั้ง ดีใจด้วยครับ

ขอบคุณค่ะคุณปู่หลง

ดีใจที่เห็นอะไรที่ละเอียดขึ้น รู้สึกว่าจิตใจละเอียดขึ้นด้วยน่ะค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะคุณน้อง ศ ดร กมลวัลย์ที่เก่งและน่ารักสุดๆ

  •  เยี่ยมเลยค่ะคุณน้องค่ะ..เจริญสติทำได้ตลอดเวลา..ดีเยี่ยมเลยค่ะ..อนุโมทนา สาธุ
  • รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • ด้วยรักจากใจพี่ยายหมูอ้วนเอง

สวัสดีค่ะพี่หมูอ้วน

เรียกตุ๋ยแบบนี้ทีไร เห็นแล้วขนลุกทุกที 5555

การเจริญสติตลอดเวลาเป็นเป้าหมายค่ะ ทำได้เป็นบางเวลา บางเวลาสติก็หลุดค่ะ ท่องเที่ยวไปโน่นไปนี่เพลิน ^ ^ แต่เดี๋ยวนี้จิตใจเดินทางเที่ยวไม่นานเท่าใดนัก ไปเที่ยวไหนเห็นอะไรมาเกิดอารมณ์อะไรก็พอมองเห็นบางทีก็ทันที บางทีก็อ้าว..หลุดไปแ้ล้ว...แล้วก็ไปตามกลับมาค่ะ ทำเช่นนี้อยู่ตลอด..

ปฏิบัติแล้วชีวิตสงบสุขขึ้นมาก ทำแล้วรู้สึกว่าเกิดผลดี จิตใจสงบก็เลยตั้งใจปฏิบัติไปตลอดค่ะ ^ ^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท