พี่นกครับ
ให้กำลังใจนะครับ ...
ผมไม่ทราบว่าอาการที่กล่าวมาส่วนหนึ่งมาจากความเครียดหรือไม่นะครับ อย่างไรก็ขอให้พี่นกหายจากอาการป่วยนี้ และ มีกำลังใจในการทำงานต่อไป
ที่นี่ gotoknow เรามีเพื่อน เรามีไมตรีจิตมากมายครับ พร้อมที่จะมอบให้เสมอ
ดูแลสุขภาพนะครับ
ดอกไม้พื้นเมืองช่อนี้ ให้พี่นกครับ
แวะมาเป็นกำลังใจ ให้พี่นก จ้า
บางครั้งการแก้ปัญหา ต้องใช้เหตุผล และคิดให้มาก
แต่ถ้าเหนื่อยนัก ก็พักเสียหน่อยดีกว่าไหมคะ
บางครั้งการแก้ปัญหา อาจเป็นแค่การปล่อยวาง เท่านั้นเอง
.......นักการเมี่ยง..........
(((((((ยิ้มเอาใจ))))))))
สวัสดีค่ะคุณนก
มิตรใหม่ขอแวะเข้ามาเป็นกำลังใจให้
น่าจะให้คุณหมอตรวจดูหน่อยนะคะ
ขอให้หายวันหายคืน
สวัสดีครับ
· ผมคนหนึ่งละที่เวลาเครียดมานอนไม่หลับ จะหยิบยาแก้ปวด 1 เม็ด กับแก้แพ้หนึ่งเม็ด มากิน ถึงจะนอนได้
· วันหนึ่งระบายให้ ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง เธอเป็นทั้งน้องสาว เพื่อน คอยให้กำลังใจผม
· เธอแนะนำว่า แก้ปัญหาโดยวิถีพุทธสิ หลักธรรม อริสัจ 4
1 ทุกข์
2 สมุทัย
3 นิโรธ
4. มรรค
ใช้แล้วได้ผลจริงๆครับ ตอนนี้ค่อยๆ หายเครียดแล้ว
เป็นกำลังใจให้คนทำงานครับ
น้องนกค่ะ พี่หมูแวะมาให้กำลังใจ หายเร็ว ๆ นะค่ะ
เมื่อวานคงเครียตมากเลยค่ะ เลยเขียนบทความไปแบบนั้น ก็เลยกลายเป็นว่า กลางคืนกลับมานอนนึกว่า เราเขียนไปนั้นมันเหมาะสมหรือไม่ ก็ตั้งใจว่า วันพรุ่ง จะรีบลบบทความออก ตอนเช้าเปิดเครื่องก็ให้ตกใจว่า พันธมิตรที่แสนดีทั้งหลาย เข้ามาให้กำลังใจนกจนนกเองอ่านไปก็น้ำตาไหลไปค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ นกสัญญาว่าจะเข้มแข็งค่ะ ขอบคุณ น้องขจิต คุณกวินทรากร น้องจตุพร ก๊วนคุณสะอาด คุณเอื้องแซะ ก๊วนคุณสะอาด ครูข้างถนน อาจารย์หมู และโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้บังคับบัญชา ท่านหัวหน้าก๊วน ฯ ค่ะ สัญญาว่าจะสวดมนต์และทำสมาธิก่อนเข้านอนทุกวันค่ะ แล้วจะไม่กินยาพารา ฯ เยอะมากๆๆขนาดนี้อีก วันนี้นกมีกำลังใจขึ้นเยอะมากแล้วค่ะ และพร้อมจะเดินไปบนถนนที่เป็นหลุม เป็นบ่อ ด้วยใจที่เข้มแข็งอีกครั้...ขอบคุณ..ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
สวัสดีครับ
ถึงแม้จะผ่านไปแล้ว แต่ก็จะขอแนะนำให้ฝึกการกำหนดสติโดยการกำหนดตามอาการเคลื่อนไหวของร่างกายนะครับ จะทำตอนไหนก็ได้ ก่อนนอนก็ได้ คือเคลื่อนไหวช้าๆ โดยเอาความรู้สึก(ตามความเป็นจริง)ไปตามรู้ด้วย เช่นขณะที่นอน ค่อยๆ ยกมือแต่ละข้างขึ้นลงช้าๆ จนกว่าจะเหนื่อย ก็หยุด
หลักการนี้จะช่วยทำให้จิตไม่ไปจรดจ่ออยุ่กับปัญหา จิตมีมีงานทำและจะลดความเครียดได้ครับ
ส่วนเรื่องสมาธิหรือหลักธรรมอื่นๆ ที่มีผู้แนะนำนั้น ดีอยู่แล้วครับ
ด้วยความปรารถนาดี
นานมาแล้วพี่ก้าวเข้ามาทำงานกับผู้มีวัยวุฒิ คุณวุฒิ และตำแหน่งหน้าที่การงานสูง เรายังเป็นเพียงเด็กๆคนหนึ่ง วันหนึ่งได้รับคำตำหนิจากผู้ใหญ่ท่านนั้นว่าทำงานไม่ได้อย่างใจ และสารพัดจะไม่ดี เราก็จ๋อยไปเลย คิดมากเสียจนข้าวปลาไม่กิน เพราะกินไม่ลง
ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ทำอย่างไรก็ไม่เข้าตาสักที...เลยใช้วิธี บู้ลิ้ม..กระบี่อยู่ที่ใจ ไม่ได้ไปฆ่าแกงนะ แต่สร้างความกล้าหาญขึ้นมา แล้วเดินไปเผชิญหน้ากับเจ้านายท่านนั้น นอบน้อม สุภาพ แสดงความต้องการรับคำแนะนำ และต้องการแลกเปลี่ยนเหตุผลของเราที่ทำแล้วผลออกมาเช่นนั้น
ทางวิชาการเรียน Conflict confrontation ได้ผลครับน้องนก ความสุภาพ อ่อนน้อมแบบต้องการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จากท่าน
โดยระบุสาระที่ท่านตำหนิ แล้วขอรับคำแนะนำอย่างเต็มใจ พร้อมกับอธิบายเหตุผล ข้อจำกัดของเรา หรือเงื่อนไขของเรา ซึ่งบางทีเจ้านายไม่ทราบ หลังจากนั้นเจ้านายก็เข้าใจเรา และแนะนำเรา พร้อมทั้งเปิดโอกาสให้เราได้พัฒนาแก้ไขอย่างตรงไปตรงมา
หากผู้ใหญ่เป็นคนดีจริง (ไม่ใช่เห็นหน้าเราแล้วไม่รู้เกรียดกันมาแต่ชาติไหน) ก็ย่อมรับฟังและให้คำแนะนำดีดี พร้อมให้โอกาสเรา
และเมื่อพี่เติบโตมีลูกน้อง พี่ก็ชอบลูกน้องที่เข้าหาตรงๆ มาซักถาม มาขอคำแนะนำ มาเสนอแนะเพื่อพัฒนางานให้ก้าวหน้า
หรือหากทำดีที่สุดแล้ว พยายามที่สุดแล้ว ขอคำแนะนำแล้ว ทำตามคำแนะนำแล้ว ยังไม่พึงใจอีก.....ก็ต้องทำใจ "อะไรจะเกิดมันก็ต้องให้เกิด" แล้วมันจะผ่านไป ชีวิตเรายังอีกยาวไกลนัก เรื่องแค่นี้เอง มันแค่อุปสรรคชีวิตที่ผ่านเข้ามาในเพียงไม่กี่วันเอง ชีวิตเรายังอยู่อีกตั้งเป็นพันเป็นหมื่นวัน รักษาสุขภาพ รักษาชีวิตสำหรับช่วงเวลานั้นดีกว่าครับ
อย่าให้ชีวิตเราต้องจมอยู่กับอารมณ์ร้ายที่ถูกกระตุ้นเข้ามาโดยปัญหาแล้วส่งผลต่อจิตใจเรา และจะส่งผลต่อร่างกายเราต่อมา
คนข้างกายของพี่นะเมื่อเครียดเรื่องงานผลก็คือ ร่างกายจะเจ็บปวด นอนแล้วพลิกกายไม่ได้ ต้องดันต้องดึงกัน ตัวก็เล็กๆซะเมื่อไหร่..อิอิ.. บางคนเป็นท้องร่วงท้องผูกไปเลยก็มี...
พี่เหรอ..ฝึกมาบ้าง วางมันไว้ตรงนั้น เมื่อพยายามที่สุดแล้ว ในญาณทัศนะของพี่คิดแล้วว่า นี่เราทำที่สุดแล้วนะ วางเลย เป็นไงเป็นกัน... วางในที่นี้หมายถึงปล่อยวาง (พูดน่ะง่าย.. ทำน่ะยากกกก..ต้องฝึกครับ)
สิ่งที่เล่าให้น้องนกฟังอาจจะไม่ใกล้เคียงกับปัญหาที่นกเผชิญเลยก็ได้ แต่ก็เล่าให้ฟังว่า คนจำนวนมากเผชิญสิ่งที่นกเผชิญอยู่ครับ..
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ มีทางออกอยู่หรอก..พี่เชื่อเช่นนั้น..
ผมแวะมาให้กำลังใจครับพี่นก.. และขอให้ผ่านพ้นภาวะเช่นนี้ไปอย่างไม่ยากเย็น เข้าใจและเห็นใจมาก ดังที่เราเคยคุยกัน ผมก็ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน แต่บัดนี้ก็ตัดสินใจก้าวลงจากงานบริหารแล้ว เตรียมตัวกลับสู่คนธรรมดาสามัญอีกครั้ง
...
พักบ้าง..
เพราะเส้นทางยังอีกไกล
จุดหมายอยู่ที่ใจ
รีบเร่งไปก็อ่อนแรง
...
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ขอบคุณ พี่บางทรายค่ะ นกจะจำไว้ปฏิบัติค่ะ
ขอบคุณ คุณแผ่นดินค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
แวะมาดูอีกรอบ...
ดีขึ้นมากโขเลยใช่ไหมครับ
ปล. นกยังโชคดี แถวนั้นมีคนชอบวิ่ง แต่แถวบ้านป้าแดงไม่ค่อยมีคนชอบวิ่งเลยค่ะ เค้าชอบขี่จักรยานกัน
คุณหมอเป็นหัวหน้าก๊วนที่น่ารักค่ะ เป็นผู้บริหารที่ใส่ใจลูกน้องค่ะ อาการปวดตาน่ะเป็นเวลาที่นกเครียต ๆค่ะ มันจะมีอาการพร้อมกับปวดหัวและไข้ขึ้นเหมือนตลอดเวลา ขอบคุณป้าแดงค่ะ ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วค่ะ