การดำเนินงานของเจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตร ที่ปฏิบัติกันมาเป็นเวลานานกับเกษตรกรในอาชีพการเกษตรต่าง ๆ นั้น ตั้งแต่การเก็บข้อมูล การทำทะเบียนเกษตรกร การทำแผนงาน การถ่ายทอดความรู้ การจัดตั้งกลุ่มอาชีพ การทำงานวิสาหกิจชุมชน โรงเรียนเกษตรกร การทำแผนชุมชน อาสาสมัครเกษตร การจัดงานวันเกษตรกร และอื่น ๆ ทั้งที่เป็นงานของกรส่งเสริมการเกษตรโดยตรงและงานที่ทำกับจังหวัดหรือพัฒนาชุมชนหรือองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เช่น ยาเสพติด การจัดงานกาชาด และงานประจำปีอื่น ๆ
ภาระงานเหล่านี้เป็นสิ่งที่เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เพราะบางส่วนเป็นสายการบังคับบัญชาโดยตรง บางส่วนเป็นสายงานทางอ้อม และบางส่วนเป็นการสร้าง/เชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างกัน
ฉะนั้น เนื้อหาสาระที่ทำกันจึงมีมากมายภายใต้ปรากฎการณ์ของบริบทและสภาพแวดล้อมของแต่ละพื้นที่และแต่ละหน่วยงานของแต่ละคน "ระบบส่งเสริมการเกษตร" จึงถูกสร้างขึ้นเพื่อนำมาใช้สำหรับจัดกรอบการทำงานให้กับหน่วยงานที่มุ่งเดินสู่เป้าหมายเดียวกัน ที่มีการรื้อฟื้นแลจัดแกนหลักของงานส่งเสริมการเกษตร เพื่อให้เจ้าหน้าที่ในหน่วยงานมีทิศทางการทำงานที่ชัดเจน
การจัดองค์ประกอบงานส่งเสริมการเกษตร จึงเกิดขึ้นภายใต้ประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่ทำงานแล้วเกิดผลสำเร็จ โดยถอดบทเรียนที่เกิดขึ้นมาเป็นเนื้อหาเพื่อสังเคราะห์ข้อมูลสู่การจัดระบบงาน ที่สามารถปฏิบัติได้และเกิดขึ้นได้จริงที่มี Best Practice ต่าง ๆ ให้เรียนรู้ได้ ได้แก่ 1) กระบวนการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ 2) ข้อมูลสารสนเทศ 3) แผนพัฒนาการเกษตรระดับตำบล 4) การจัดการเรียนรู้/การถ่ายทอดเทคโนโลยี 5) การให้บริการ 6) กลุ่ม/เครือข่าย และอื่น ๆ
ดังนั้น การจัดระบบงาน ที่มาจากการแปลงประสบการณ์ สู่ข้อมูล สู่เนื้อหาสาระ สู่ภารกิจงานขององค์กร จึงเป็นปรากฎการณ์ที่สร้างขึ้นมาใช้เป็นมาตรฐานงานกลาง ๆ ที่สามารถปฏิบัติได้ ตรวจสอบได้ และเห็นผลงานได้.