สวัสดียามเช้าครับน้องย่ามแดง
เล่าเอาส้มตำมายั่วน้ำลายพี่แต่เช้าเลยนะเนี่ย
น้ำลายไหล
สวัสดีครับ...พี่แป๊ด
สบายดีนะครับ...ไม่ต้องน้ำลายสอนะครับพี่เดี่ยวจะกินเผื่อครับ ...
ตอนไปทานมื้อเย็น ... ผมเป็นห่วงแทบแย่ เทียวถามคนโน้นทีคนนี้ทีว่าอาจารย์ไปไหนแล้ว....
โชคดีอาจารย์ขจิต บอกว่า มีเพื่อนผู้ชายมารับไป
ตอนแรกดีใจ...
จากนั้นก็พลันตกใจขึ้นมากระทันหัน
งั๋ยเป็นผู้ชายเสียล่ะ...
ก็ได้มาแล้วนี่ครับ...
สวัสดีครับ อาจารย์
เรื่องเล่าที่ไปเบตงจบแล้วยัง แออบไปกินส้มตำที่สารคามเผื่อมั่งก็แล้วกัน เน้อ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ....แม้จะหาโอกาสเจอกันยากแต่เราก็อาศัยบล็อกเป็นสื่อได้ครับ...
เห็นส้มตำของอาจารย์แล้วทำให้น้ำลายสอครับ คงต้องหาโอกาสไปสารคามบ้างแล้วเนอะ