บักหำน้อย..มาเรียนในเมืองหลวง

เมื่อตอนกลางวัน ครูอ้อยไปติดต่องานห้องธุรการ ได้นั่งฟังผู้ปกครองคนหนึ่งนำเด็กมาเข้าเรียนหนึ่งคน จะเป็นอย่างไรอ่านต่อไปนะคะ

เปิดภาคเรียนมาได้  ครึ่งเดือนแล้ว   ยังมีนักเรียนมาเข้าเรียนอีกหรือ ครูอ้อยรำพึง

 เป็นนักเรียนชาย  ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 

โถ....เพิ่งจะอดนอนกลางวันมา  ต้องย้ายมาเรียนที่โรงเรียนใหม่ ....แล้วหรือนี่ 

ผู้ปกครองนั้นเป็นลุง  มองหลานแบบอาลัย..ไม่อยากจาก   ครูประจำชั้นก็อยากให้เด็กนักเรียนเข้าชั้นเรียนเลย  เพราะจะเรียนไม่ทันเพื่อนๆด้วย   

นักเรียน....จึงร้องเสียงดังแบบมากๆ  ลั่นห้องธุรการ  กรี๊ด...และทุบประตูที่เป็นกระจกด้วย 

ครูกลัวกระจกจะแตกบาดนักเรียน  จึงดึงตัวนักเรียนออกมา  ลักษณะการดึงจึงเหมือนฉุดกระชากลากถู 

เพราะยื้อยุดกันเป็นเวลานาน  สักครู่...ครูมีแรงมากกว่า  จึงนำนักเรียนเข้าไปไว้ในห้องของรองผู้อำนวย ฯสำเร็จ 

สักครู่ใหญ่  ครูท่านนั้นก็นำนักเรียนออกมา 

ต่อจากนี้ไป..เป็นเสียงในฟีล์ม...เจ้ามาจากไส..มหาสารคามติ..เจ้ามายู้กับไผ   ..ลุงของเจ้าติ  

 ครูอ้อยเห็นครูท่านนั้นสัมภาษณ์  อย่างบรรจงและสนุกสนาน 

ครูอ้อยก็เลยอยากร่วมวงสนทนาด้วย  เลยถามไปหนึ่งคำว่า..เจ้ายู้ที่บ้าน  พ่อเอิ้นเจ้าว่าอีหยัง ...

ไม่มีเสียงตอบ  ถามเท่าไรก็ไม่ตอบ  ครูท่านนั้นจึงพาไปซื้อของกิน 

 คงจะหิว... 

ครูอ้อยเสร็จธุระ  และจะขึ้นไปสอนนักเรียนในชั่วโมงต่อไป 

จึงแวะไปทักทายนักเรียนคนนั้นก่อน  

ครูท่านนั้นบอกว่า...หัวสูงเสียด้วย  เลือกซื้อแต่ของมีราคา..

ครูอ้อยยังไม่ลดความพยายาม  ถามอีกค่ะ...แต่ก็ไม่ยอมบอก 

ครูอ้อยนึกถึงภาพยนต์สมัยเก่าเรื่องหนึ่ง ก็เลยเรียกนักเรียนคนนั้นว่า  ....บักหำน้อย....วันนี้บักหำน้อย..มาเรียนในเมืองหลวง     

พรุ่งนี้คงจะมีตอนสอง..โปรดติดตาม

[pa_daeng]

สวัสดีค่ะ คุณครูอ้อย

คนแถวบ้านป้าแดงเลยนะคะนั่นน่ะค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• พี่อ้อยครับ
• พอเด็กคนนี้โต ทำนายว่าจะไปเป็นครู
• ชื่อครู .....ใช่ไหมครับ
• ต่อไปก็ได้เรียนปริญญาเอกครับ
• ฮ่าๆๆๆ

 

[กมลวัลย์]

ป.๑... ยังเล็กอยู่เลยนะคะ..

แล้วจะรออ่านต่อนะคะ...กำลังจินตนาการตาม อ.ขจิตว่า เด็กคนนี้โตขึ้นแล้วจะเป็นอะไรเลยค่ะ ^ ^

[เพื่อนร่วมทาง]

• ....บักหำน้อย.... น่ารัก
• อ.ขจิต คงนึกถึงอดีตละค่ะเนี่ยะ
  

[ขจิต ฝอยทอง]

• ใช่ครับคุณหมอ
• แต่ผมอยู่ภาคกลาง
• ต่อมาเจ้าบักหำน้อยก็มาเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยครับ
• ฮ่าๆๆๆ

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับ
• เมื่อก่อนผมก็เคยเป็นบักหำน้อยครับ
• 55555555

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

จริงหรือคะน้อง...pa_daeng

• เป็นคนแถวบ้านน้องหรือคะ
• งั้นดีแล้ว..หาเชือกผูกรองเท้ามาให้เธอด้วยและก็..ถุงเท้าด้วยนะคะ
• เอ้อ..แต่ไม่ต้องมั้งคะ  สอบถามเบื้องต้นทราบว่า..อาจารย์ของโรงเรียนชื่อดังละแวกนี้..นำนักเรียนมาฝากค่ะ
• นักเรียน..ยังมีวาสนาค่ะ...ยิ้มยิ้ม

ขอบคุณค่ะ..ติดตามบักหำน้อย..ต่อไปค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะคุณขจิต...ขจิต ฝอยทอง

• ตอนแรกที่ครูอ้อยเห็นหน้านักเรียนคนนี้...ครูอ้อยก็คิดว่า...เอ..เหมือนใครคนหนึ่งที่รู้จักนะ
• แต่พอมาอ่านการแสดงความคิดเห็นของคุณขจิต...ครูอ้อยปักใจทันทีเลยว่า..ใช่เลยคะ  เหมือนกันเปี๊ยบ  ราวกับแกะ..น่ะค่ะ
• ตอนแรกจะถ่ายรูปมาให้ดูเหมือนกัน...แต่กลัวละเมิดสิทธิเด็กค่ะ  ยิ้มยิ้ม

ต้องเป็นคุณขจิตแน่ค่ะ..อิอิ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์...กมลวัลย์

• ยังเล็กมากค่ะอาจารย์..เหมือนเป็นเด็กขาดสารอาหารด้วย  ก๋องแก๋ง  แต่หน้าตาน่าเอ็นดูค่ะ  ตอนที่ร้องไห้   น่าตีจริงๆ  ครูอ้อยถอดแว่นตาดูนะคะ   ยังสงสัยว่า..พ่อแม่ทำไมไม่มาฝาก  มีแต่ลุงเท่านั้นที่พามาค่ะ

พรุ่งนี้ครูอ้อยจะ...ตามไปดูค่ะ..อิอิ

ขอบคุณค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะคุณหมอนนท์คนขยันของครูอ้อย..เพื่อนร่วมทาง

• บักหำน้อย..ครูอ้อยตั้งขึ้นมาเองค่ะ..เพราะเธอเปล่งเสียงออกมาครั้งแรก ..ลาวคักๆค่ะ
• อิอิ
• แล้วจะตามไปฟังเสียงในฟีล์มอีกค่ะ..น่ารักดี..ชอบจริงๆค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

คุณขจิตคะ...ขจิต ฝอยทอง

• หากเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยจริงๆนะคะ..ต้องไปฝากเนื้อฝากตัวล่ะค่ะ..อย่าว่ากันนะคะ..มีความเป็นไปได้  เพราะเธอมี...วาสนาค่ะ..ที่ได้มาพบครูเพี้ยนๆ อิอิ..แบบใครนะ..ว้า..วกมาหาตัวเองเหรอ..ไม่ใช่ค่ะ..ที่มาพบครูที่น่ารักแบบ..ว้า..ชมตัวเองอีกล่ะ..โอย..แล้วแต่จะคิดค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะน้อง..นายสายลม

• เน้นคำว่า..เมื่อก่อนใช่ไหมคะที่เป็น..บักหำน้อย..อิอิ
• ไม่อยากจะเขียนต่อ...วุ้ย...เขิน

ว้าว...ขอบคุณค่ะ