บล็อกที่ประทับใจที่สุด

การเขียน การอ่านบล็อก การแสดงความคิดเห็น และการตอบความคิดเห็นเหมือนเป็น Virtual Dialogue เป็นเสมือนอยู่ในวงสุนทรียสนทนา จึงควรเขียน ( พูด ) อ่าน ( ฟัง ) แสดงความคิดเห็นและตอบความเห็น ( พูด ) เหมือนเรานั่งอยู่ในวงสุนทรียสนทนา ต้องตั้งใจฟัง ไม่ตัดสินผู้อื่น แขวนคำพิพากษาไว้ก่อน เปิดใจ ลดอัตตา

ต้องทำความตกลงกันก่อนนะครับ บล็อกนี้อาจไม่ใช่บล็อกที่เขียนดีที่สุดใน G2K แต่เป็นบล็อกที่คนชอบวิ่งประทับใจที่สุด ทั้งมิใช่เพราะคนที่เขียนน่ารัก และคุยสนุกที่สุด อิอิ
บล็อกที่ว่านี้คือ มะ..มารู้จักอาหารปลอดภัยกันเถอะ.. ของหมอเบิร์ด เคยแวะเวียนอ่านบทความของหมอเบิร์ดอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ค่อยได้ทักทาย ไม่ได้ฝากความคิดถึงหรือความคิดเห็นเอาไว้

เมื่อไม่นานมานี้ ยกทีมไปเชียงรายก่อนไปจัดอบรมให้น้าอึ่งอ๊อบที่เชียงใหม่ ตั้งใจไปเยี่ยมคารวะ อาจารย์วิศิษฐ์ วังวิญญู ที่ห้องนั่งเล่น ซึ่งอาจารย์ก็กรุณาต้อนรับด้วยวงสุนทรียสนทนา ( วงน้ำชา ) ทั้งช่วงบ่ายวันที่ 24 และช่วงเช้าวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา เหล่านักการได้รับความรู้ต่างๆมากมาย ต้องขอขอบพระคุณอาจารย์มากที่สละเวลาให้กับพวกเรา ไว้วันหลังคงมีโอกาสมาเล่าให้ฟัง อิอิ

           วันอาทิตย์ที่ 24 หมอเบิร์ดคนขยันไม่ว่างต้องไปติดตามดูแปลงผักที่พะเยา ( วันหยุดนะเนี่ย ) คนชอบวิ่งก็ห่อเหี่ยวคิดว่าคงไม่ได้เจอซะแล้ว แต่พอเย็นๆก็มีโทรศัพท์เข้ามา บอกว่าเพิ่งกลับจากพะเยา ถามว่าอยู่ที่ไหน ก็เลยบอกไปว่านั่งทานข้าวกันอยู่ หมอเบิร์ดเลยมานั่งคุยด้วย
           นั่งคุยกันสนุกมากๆขอบอก พอหมอเบิร์ดขอตัวไปหยิบของฝากมาให้ราณีกับครูสุ ทีมงานก็บอกว่า น่ารักจัง คุยสนุกมาก รู้จักกันมานานแล้วหรือ   พอบอกว่าเพิ่งเจอกันวันนี้ ไม่มีใครเชื่อ หาว่าคนชอบวิ่งโกหก คุยกันสนิทสนมเหมือนรู้จักกันมานานแล้ว อิอิ
           เกริ่นมาตั้งนาน ยังไม่เข้าเรื่องสักที เริ่มจะเหมือนครูบาเข้าทุกที รูปไปทางนึง ชื่อบล็อกไปทางนึง เนื้อเรื่องไปอีกทางนึง 55555
           ในวงสนทนาก็คุยกันเรื่องการลดน้ำหนัก การควบคุมน้ำหนัก ก็เลยไปถึงเรื่องอาหารปลอดภัย   อาหารแมคโครไบโอติก การกินของคนไทยสมัยอยุธยา ได้ความรู้มากมายและทึ่งในความรอบรู้ แถมตั้งอกตั้งใจทำเรื่องนี้ ขนาดตามไปดูแปลงผักถึงพะเยาในวันอาทิตย์ คุยกับคนน่ารักนี่เวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโกหก คุยยังไม่เท่าไหร่ก็ต้องร่ำลากัน เฮ้อ...... เสียดาย   กอดก้อไม่ได้กอด

           กลับมาพิษณุโลก ว่างขึ้นมาก็รีบเปิดบล็อกของหมอเบิร์ดมาอ่าน โห.... คนอะไร เขียนดีจริงๆ ขยันค้นข้อมูลมาเขียน แถมยังเล่าประสบการณ์การทำงานจริง ลงพื้นที่จริงให้ฟังอีกด้วย
           แปลกใจว่าทำไมบล็อกนี้มีคนอ่านมาก มีคนแสดงความคิดเห็นกันมาก และเขียนกันยาวๆเสียด้วย มีทั้งซักถาม ต่อยอดความรู้ มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน มีภาษาบาลีแถมอีกต่างหาก อิอิ หรือคนเขียนจะสวยก็ไม่รู้ 55555
          ก็เลยทักทายไปเล่นๆ เอ๊ย ทักทายจริงๆตามประสาคนไร้สาระ วันรุ่งขึ้นคิดถึงหมอเบิร์ดมากก็เลยเปิดบล็อกดูต่างหน้า อ่านดู อ้าวหมอเบิร์ดตอบความเห็นของเรา ( ความจริงเป็นการทักทายเฉยๆ ) แถมชวนคุยต่อซะอีก

           ตอนนี้แหละครับ ปิ๊งเลย แว๊บเลย คลิกเลย ใครจะเรียกอะไรก็ไม่ว่ากันหละ ว่าทำไมคนถึงมาอ่านบล็อกนี้มาก มาให้ความเห็น มาทักทาย คงไม่ใช่เพราะสาว เพราะสวย เพราะน่ารัก เพราะคุยเก่ง แต่เป็นเพราะอะไรตอนนี้ยังบอกไม่ถูก ขอตั้งสติ รวบรวมสติสักเดี๋ยวครับ อิอิ
           คนชอบวิ่งตั้งสติได้ก็เลยต้องอ่านอย่างละเอีอดอีกครั้งนึง อ้อ..   เป็นเพราะการอ่านในครั้งแรกเป็นการอ่านผ่านอย่างรวดเร็ว ถ้าเทียบวงสุนทรียสนทนาก็เหมือนฟังมั่งไม่ฟังมั่ง ไม่ตั้งใจฟังก็เลยจับประเด็นหรือความตั้งใจของผู้เล่าได้ไม่หมด นี่ถ้าเป็นวงสนทนาก็หมดโอกาสไปแล้วนะ อิอิ เจอเสียงหวานๆ ใจเลยล่องลอย เรา.. หนอ ... เรา
           พออ่านอย่างละเอียด ตั้งใจอ่าน เหมือนตั้งใจฟัง ก็เลยได้รับทราบถึงความละเอียดอ่อนของผู้เขียนบล็อกนี้ รู้ถึงความรักในสิ่งที่หมอเบิร์ดทำ ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน การหาความรู้ การเล่าเรื่องราวต่างๆรวมทั้งประสบการณ์ ความตั้งใจที่จะถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านี้ การต้อนรับเพื่อนๆที่มาเยี่ยมบล็อกด้วยน้ำใจ ทักทาย ตอบคำถามด้วยอัธยาศัยไมตรี ค้นคว้าเรื่องราวที่มีคนสอบถามแล้วเอามาเล่าอย่างละเอียดละออ ถ้าตอบควรามคิดเห็นช้าก็มีการขอโทษขอโพย โอ๊ย... เทียบกับเราแล้ว ไม่รู้จะพูดยังไง
           คนชอบวิ่งเองเปรียบเทียบกับสิ่งที่ตัวเองทำก็อาย ( เป็นคนขี้อายอยู่แล้ว อิอิ ) ตั้งใจว่าจะขยันเขียน อ่าน แสดงความคิดเห็น และตอบความเห็นต่างๆ ด้วยหัวใจ ด้วยความรัก ด้วยความตั้งใจ แต่คิดว่าไอ้เรื่องเฮฮา สนุกสนานก็คงเลิกไม่ได้หรอก เพราะมันซึมเข้าไปในสายเลือดเสียแล้ว อิอิ

มีความรู้สึกว่า การเขียน การอ่านบล็อก การแสดงความคิดเห็น และการตอบความคิดเห็นเหมือนเป็น Virtual Dialogue เป็นเสมือนอยู่ในวงสุนทรียสนทนา จึงควรเขียน ( พูด ) อ่าน ( ฟัง ) แสดงความคิดเห็นและตอบความเห็น ( พูด ) เหมือนเรานั่งอยู่ในวงสุนทรียสนทนา ต้องตั้งใจฟัง ไม่ตัดสินผู้อื่น แขวนคำพิพากษาไว้ก่อน เปิดใจ ลดอัตตา ถ้าทำได้อย่างนี้ก็จะเกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เกิดประโยชน์ต่อทุกๆฝ่าย

สุดท้ายนี้ก็อยากจะขอให้พ่อแม่พี่น้องช่วยเป็นพยานด้วยครับ เพราะหมอเบิร์ดบอกไว้ว่า

8. เบิร์ด
สวัสดีค่ะคุณหมอสุธี
ถ้ามีโอกาสพบกันในงานเฮฮา ฯ เบิร์ดจะไม่ลืมกอดแน่ค่ะ คริ คริ

เจออีกครั้ง ทวงแน่ๆเลยครับ อิอิ

เขียนใน GotoKnow โดย คนชอบวิ่ง
ใน .:จิปาถะ:.

คำสำคัญ (Tags): #km#virtual dialogue#การจัดการความรู้#สุนทรียสนทนา

หมายเลขบันทึก: 169455เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2008 23:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:00 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (56)

ธ.วั ช ชั ย

เขียนเมื่อ 7 มีนาคม 2008 00:05 น. ()

สวัสดีครับ

ติดตามอ่านทั้งสองท่าน แต่ไม่ค่อยได้เขียนข้อความฝากไว้ครับ

บันทึกหมอเบิร์ดอ่านสนุก ตื่นเต้น และยาวววว อิๆ

คนชอบวิ่ง