หนึ่งความรักมีให้ใครด้วยใจรัก
เฝ้าฟูมฟักรักษาใจไม่แปรผัน
แต่สิ่งที่ได้รับหากกลับกัน
คือแปรผันเปลี่ยนไปไม่แน่นอน
....
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีรัก : โลกแคบและความเป็นจริงของใครบางคน (3)
การบอกรัก คือ วิธีหนึ่งในการแสดงความรัก และขอให้มีความสุขที่จะบอกรัก โดยไม่ขลาดกลัวต่อการได้รับผลตอบแทนจากการบอกรัก”
อันที่จริงผมเข้าใจว่าบันทึกที่เขียนเรื่อง “โลกแคบและความเป็นจริงของใครบาง” ได้ปิดตัวลงไปนานแล้ว แต่ไม่นานนักผมมีโอกาสได้อ่านบันทึก วันนี้คุณบอกรักใครหรือยัง ของคุณ sompornp (http://gotoknow.org/blog/sompornpcmu/74206) กอปรกับล่าสุดวันนี้เอง ผมได้พบปะกับนิสิตท่านเดิมที่เคยมาปรึกษาเรื่องชีวิตและความรักกับผม...ทำให้ทันทีที่กลับมาถึงบ้าน ผมจำต้องย้อนกลับมาอ่านบันทึก “โลกแคบและความเป็นจริงของใครบางคน” อีกครั้ง..
เขาบอกกับผมว่า, บัดนี้ได้รู้แล้วว่านิสิตหญิงที่เขาตกหลุมรักทั้งตัวและหัวใจนั้นเป็นใคร ? เรียนคณะอะไร ? ชั้นปีไหน ? และพักที่หอพักใด ? อันเป็นความกรุณาที่เพื่อนพ้องได้ช่วยลงแรงใจในการสืบเสาะให้
เมื่อความรักมาเยือนเช่นนี้ ด้วยความที่ตลอดห้วงชีวิตที่ผ่านมาเขายังไม่เคยมีคนรัก และยังไม่เคยถูกรักโดยผู้หญิงคนใดเลย จึงย่อมไม่แปลกที่ขณะนี้เขาจะยังรู้สึกร้อนรุ่มใจและขบคิดอย่างไม่รู้จบว่าจะทำเช่นไรดีเพื่อให้ผู้หญิงคนนั้นได้รับรู้ถึงความรักที่เขามีต่อเธอ
เขาบอกกับผมว่าตอนนี้ “มีความสุขที่ได้รัก” แต่ในขณะเดียวกันก็จ่อมจ่มอยู่กับความไม่สบายใจกับอาการ “ทุกข์ใจที่ไม่กล้าบอกรัก” ซึ่งผมก็ยิ้ม ๆ ด้วยความรู้สึกว่าเป็นธรรมดาแหละ โลกและชีวิตมีสองมุมเสมอ
เขาเปรยกับผมอย่างราบเรียบว่านี่ใช่ไหมที่โบราณพูดไว้ว่า " ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์”
ผมบอกว่าโบราณกล่าวไว้เช่นนั้นจริง แต่สำหรับผมกลับมองว่าแท้ที่จริงความรักเป็นสิ่งงดงามเสมอ เป็นยิ่งกว่าแดดอุ่นยามเช้าในสายลมหนาว เป็นยิ่งกว่าฝนแรกแห่งวสันตฤดู และเป็นยิ่งกว่าลมเย็นกลางห้วงเดือนเมษายน
ผมย้ำกับเขาอย่างหนักแน่นว่า “ที่ใดมีรัก ที่นั่นย่อมมีรัก” แต่ที่เขากำลังทุกข์ร้อนอยู่นั้นเป็นผลพวงของการไม่กล้า “บอกรัก” ..
แต่เขาก็สวนกลับด้วยคำถามที่ทำเอาผมต้องต้องตะลึง แน่นิ่งว่า “ถ้าบอกรักแล้ว หากผู้หญิงคนนั้นปฏิเสธความรักของเขา จะถือว่าเป็นความรักได้หรือไม่”
“ได้สิ ! การได้รัก ก็มิได้หมายความว่าจะต้องถูกรับรักเสมอไป สำคัญที่หัวใจของเราเข้าใจคำว่ารักสักแค่ไหน” ผมอธิบายราวกับนักรักผู้จัดเจน (ทั้ง ๆ ที่ชั่วโมงบินของผมไม่เคยโบยบินออกไปไกลกว่าปัจจุบันที่เป็นอยู่) “การได้รักก็ย่อมแสดงให้เรารู้ว่าความรักมีอยู่จริง และมีอยู่ในทุกสถานที่ โดยเฉพาะมีอยู่อย่างเต็มล้นในหัวใจของคนเรา การได้รักใครสักคนถึงแม้อาจจะไม่สมหวังในความรัก แต่อย่างน้อยการได้รักก็เป็นเครื่องยืนยันได้ว่า เรายังมีชีวิตอยู่และมีจิตใจอันงดงามที่จะแบ่งปันความดีงามให้กับคนอื่น”
ก่อนแยกออกจากกัน ผมนึกขึ้นได้ว่ามีหนังสือกวีนิพนธ์เล่มหนึ่งที่ชื่อว่า “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีรัก” ของคุณไพวรินทร์ ขาวงาม จึงได้เอ่ยปากชวนให้เขามายืมไปอ่าน มิหนำซ้ำยังแซว ๆ หยอก ๆ ว่า “วันนี้งดอ่านหนังสือธรรมะสักวันนะ แล้วหันมาอ่านหนังสือว่าด้วยรักจากทางโลกสักวันเถอะ” ... เขายิ้มอย่างเขินอาย ก่อนจะถีบจักรยานตามรถเก๋งผมมาอย่างไม่รู้จักหอบเหนื่อย
ผมให้หนังสือกับเขาไป ย้ำว่ารักษาให้ดี เพราะมีเหลือเพียงเล่มเดียว และอวยพรให้เขามีความสุขกับการอ่านหนังสือเล่มนี้ พร้อมทั้งย้ำเตือนว่าวันหลังอ่านเสร็จแล้วค่อยมาสนทนาแลกเปลี่ยนกันว่าเขาเชื่อเหมือนที่ผมเชื่อว่า “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีรัก” หรือไม่ ? รวมถึงการวกกลับไปกล่าวย้ำกับเขาอีกหนว่า “การบอกรัก คือ วิธีหนึ่งในการแสดงความรัก และขอให้มีความสุขที่จะบอกรัก โดยไม่ขลาดกลัวต่อการได้รับผลตอบแทนจากการบอกรัก”
ผมอยากให้ท่านทั้งหลายได้อ่านบทกวีที่ชื่อ “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีรัก” เหมือนนิสิตท่านนี้บ้าง เผื่อบางทีท่านอาจได้หวนรำลึกขบคิดถึงประเด็นที่ผมได้กล่าวไว้ในทำนองว่า แม้บรรพชนจะพร่ำสอนเตือนสติเรามายาวนานว่า “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์” ซึ่งผมก็เชื่อเช่นนั้นเหมือนกัน หากแต่ก็ยังเชื่อและศรัทธาไม่น้อยไปกว่ากันว่า “ที่ใดมีรัก ที่นั่นย่อมมีรัก” เพียงแต่เราต้องเรียนรู้ที่ “จะรัก” และ “ถูกรัก”อย่างมีเหตุมีผล
(ลองอ่านดูนะครับ) เผื่อเราและเราจะได้ต่อยอดทัศนะที่ว่าด้วย “รัก” กันสักยก..
ที่ใดมีรัก ที่นั่น ย่อมมีทุกข์ !
ที่ใดมีสุข ที่นั่น มีรักไหม ?
หมื่นคำถาม แสนคำถาม ก็ถามไป
โลกมิเคยแล้งไร้ซึ่งความรัก
ยังสุขทุกข์ ทั่วทุกหัวระแหง
ต่างตำนานอันแสดงแจ้งประจักษ์
บางตำนาน เบิกบานหวานชื่นนัก
บางตำนานสำลักแต่น้ำตา
รักเช่นใด ? คือรักที่ก่อทุกข์
รักเช่นใด ? ก่อสุขเสน่หา
รักเช่นใด ? รุ่งโรจน์แล้วโรยรา
รักเช่นใด ? ปรารถนาชั่วฟ้าดิน
ปริศนา ปรารถนา คะนึงนับ
ปวงปราชญ์เอย เฉลยสดับ มิเคยสิ้น
ถามยิ่งถาม ตอบถาม ยิ่งย้ำยิน
น้ำตารัก ยังรดริน รอยยิ้มรัก
คำสำคัญ (Tags): #โลกและชีวิต
หมายเลขบันทึก: 74825เขียนเมื่อ 27 มกราคม 2007 18:33 น. ()ความเห็น (33)
หวัดดีคะ....ไม่เคยอ่าน หนังสือที่แนะนำนี้หรอกคะ....แต่สนับสนุนเรื่อง
" การบอกรักกับคนที่เรารัก " คือ ถ้าเราได้บอก / ได้แสดงความรู้สึก เราก็จะไม่ต้องอึดอัด...พอบอกไปแล้ว เขา ไม่รักตอบ
ก็ แนะนำว่าให้ทำความเข้าใจ สภาวะนั้น ให้ได้....แต่ถ้า น้องนักศึกษา เขามีทุนเดิม ในตัวเอง ก็จะดีมาก
คือ จะไม่เศร้า นานเกินไปนัก.....
ทุนเดิมในตัวเอง คือ การเข้าใจตัวเอง มีความมุ่งมั่น
ม ีความสุขกับสิ่งที่เราค้นพบและกระทำ.....
ถ้าจะให้ดี ก็คบเป็นเพื่อน ดูแลกันไป เรียนรู้กันไป
น่าจะดีกว่า.....
คุณแผ่นดิน.....
- บล็อกนี้เหมือนกับเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านความรักเลยนะคะ
- เห็นด้วยค่ะ“การบอกรัก คือ วิธีหนึ่งในการแสดงความรัก และขอให้มีความสุขที่จะบอกรัก โดยไม่ขลาดกลัวต่อการได้รับผลตอบแทนจากการบอกรัก”
- โรแมนติกจังเลยค่ะ
สวัสดีครับคุณ
ดอกแก้ว
ดอกแก้ว - ขอบคุณครับที่ทัศนะเกี่ยวกับทุนเดิมในตัวเอง
- ปัญหาสำคัญคือเด็กคนนี้มีทุนเดิมในตัวเองน้อย...ช่วงหลังผมพาไปพบนักจิตวิทยา และยังติดตามดูแลเขาเป็นระยะ ๆ
- และอันที่จริงผมก็บอกกับเขาว่า หากได้รับการปฏิเสธก็ขอให้เรียนรู้ที่จะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และดูแลกันไปเรื่อย ๆ
- ขอบคุณมากครับ
ผมเห็นด้วยว่าคุณแผ่นดิน โรแมนติค ละเอียดอ่อนเรื่องของความรู้สึก
และบางครั้งก็จริงจังดูดุดัน เด็ดเดี่ยว
- สวัสดีครับ
- ขอบคุณนะครับที่แวะมาทักทาย
- จริง ๆ ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเรื่องความรักเลย ถึงแม้จะต้องทำหน้าที่ให้คำปรึกษาอยู่ถี่ครั้ง ประสบการณ์ก็มาจากการสังเกตจากแวดล้อมเป็นหลัก
- ส่วนโรแมนติคนั้น...พอดีบ้างครับ
- กระนั้นก็แสดงออกไม่ค่อยเก่ง
โรแมนติกแมน
หาคนมาเทียบชั้น หนุ่มหล่อเมืองปายได้แล้ว
สาวๆ บล็อก คงต้องตามติด 2 หนุ่มนี้แน่ๆ เลย
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีรักจริงๆ ค่ะ....พี่จะบอกรักลูกก่อนนอนทุกวันว่า "แม่รักหนูนะคะ"...จนวันหนึ่งแกสงสัย ถามว่า...."แม่ทำไมแม่ต้องบอกรักลูกทุกวัน....." แม่แก้เขินเลยจึงบอกไปว่า....แม่จะนอนไม่หลับถ้าไม่ได้พูดอะไรกับลูกก่อนนอน....แม่ก็อยากนอนเร็ว...จึงอยากพูดสั้นที่สุดไง....ถ้าพูดเรื่องอื่นต้องพูดนาน...ไม่รู้คิดได้ไงวันนั้น...อิ...อิ...
- สิ่งที่ทุกคนปรารถนาคือความรักต่อตัวเอง ต่อคนอื่น ต่อสิ่งรอบตัว
- เมื่อให้ย่อมมีรับ เมื่อรับย่อมมีให้
- โรงเรียนกับชุมชน ก็หลีกไม่พ้นสิ่งนี้ ครับ
|
- สวัสดีครับคุณ
- ผมยังเทียบชั้นเทียบเชิงคุณเอกไม่ได้กระมัง, ชั่วโมงบินห่างกันเยอะเลย
- แต่ก็ถือเป็นเกียรติกับที่มีบางส่วนละม้ายคล้ายเหมือนกับคุณเอก...ที่ใครต่อใครก็ชื่นชม ยกย่อง
- มีความสุขครับ...ขอบคุณล้นใจ ...
- และเป็นกำลังใจ เสมอไป...
- แวะมาชื่นชมค่ะ...ทำให้บรรดาผู้สูงวัยได้ย้อนกลับคิดถึงอดีต...
- ขออนุญาตที่จะไม่คุยด้วยมาก...เพราะถ้าคุยเรื่องรักนี้...รับรองดิฉันจะคุยยาวมากๆค่ะ...เพราะ....ฉันเกิดความรักได้ตลอดเส้นทางชีวิตเลย...
- ขอบคุณสำหรับบันทึกที่สุดยอดนี้ค่ะ....
- ...จงอิ่มเอมกับความรักที่เพื่อนๆแวะเวียนมาให้นะคะ.....
- เยี่ยมเลยครับ
- ตาม สว จากข้างบนมา
- ชื่นชอบบันทึกที่เข้ากับบรรยากาศ เดือนแห่งความรัก ของคุณแผ่นดินมากค่ะ
- อ่านแล้วได้ข้อคิดดี ๆ แม้ว่า"วันนี้บอกว่างดอ่านหนังสือธรรมะสักวัน" แต่ดูเนื้อหาแล้วเชื่อมโยงกันได้อย่างดีค่ะ
- เมื่อไรที่รัก เพราะอยากให้เขารักตอบเรา แสดงว่าเรารักตัวเองค่ะ ไม่ได้รักคนอื่น อย่างที่พร่ำบอกว่า "ฉันรักเธอ" เพราะแท้ที่จริงคือ "ฉันรักตัวฉันเอง"
- การบอกรักผู้อื่นจะสร้างสุขได้ ต้องไม่คาดหวังว่าอีกฝ่ายต้องรักตอบ คุณค่าของความรัก คือการได้รัก ไม่ใช่การได้รับรัก
- ขอให้รักอย่างที่เขาเป็น อย่าคิดรักโดยหวังให้เขาเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น
- ความรู้สึกอยากครอบครอง เป็นเจ้าของ ไม่ใช่ความรู้สึกรักอย่างแท้จริง
- หากวันนี้นิสิตชายคนที่อาจารย์พูดถึง บอกรักเพื่อนหญิงไปแล้ว เพื่อนหญิงไม่รักตอบ ก็ใช่ว่าหัวใจของเขาจะต้องหมดรักในวันนี้
- ฝากบอกเขาว่า อาจเป็นเพราะไม่ใช่บุพเพสันนิวาส เนื้อคู่ตุดาหงันยังไม่ได้มาบรรจบพบกัน เก็บหัวใจเราไว้รอคอยคู่แท้ของเราเถอะค่ะ สำหรับคนนี้ถึงไม่ได้เป็นคู่รักกัน ก็เป็นเพื่อนกันได้นี่คะ
- ที่สำคัญช่วงที่เขา "ตกหลุมรัก" นี้ก็ขอให้ระวังอย่า "ตกหลุมชีวิต" ไปด้วย เดี๋ยวจะพาลเสียการเรียน และขออย่าได้ทำลายเกียรติของผู้หญิงค่ะ
- วันนี้สีชมพูทั้ง blog เลยนะคะ
- มีความกันถ้วนหน้าค่ะ
- ในทัศนะของดิฉัน ที่ผ่านความร้าวราญมา 1 ครั้ง ก็ยังเห็นว่า ความรักเป็นสิ่งสวยงามค่ะ
- ความรักก็เหมือนใบไม้ ใบเก่าตาย ใบใหม่ก็ผลิมาแทนค่ะ (ไม่มีใครรัก ก็รักตัวเองค่ะ)
Life cannot be without.......LOVE
- มีคนบอกอยู่เสมอค่ะ จึงต้องใช้ชีวิตให้คุ้มค่า การบอกรักเป็นสิ่งที่ดีงาม....บอกน้องเค้าเถอะว่า....รักเป็นสิ่งสวยงาม
- การบอกรักผู้อื่นจะสร้างสุขได้ ต้องไม่คาดหวังว่าอีกฝ่ายต้องรักตอบ คุณค่าของความรัก คือการได้รัก ไม่ใช่การได้รับรัก (คุณปวีณา)
We have only one life to live, so enjoy it every moment you can.
- ที่สำคัญช่วงที่เขา "ตกหลุมรัก" นี้ก็ขอให้ระวังอย่า "ตกหลุมชีวิต" ไปด้วย เดี๋ยวจะพาลเสียการเรียน และขออย่าได้ทำลายเกียรติของผู้หญิงค่ะ (คุณปวีณา)
We have only one life to live, so enjoy it every moment you can.
- ชแว๊ปมาชอบประโยคนี้ค่ะ คุณสมพร
แวะมาสนับสนุนสิ่งที่คุณสมพรเขียนค่ะ เห็นด้วยอย่างยิ่ง เพราะตัวเองก็ยังมองว่า"ความรักเป็นสิ่งสวยงาม" ถึงแม้ว่าจะไม่สมหวังในความรัก
- เขากำลังทุกข์ร้อนอยู่นั้นเป็นผลพวงของการไม่กล้า “บอกรัก” .. >> ใช่ค่ะ
- คนเราทำอะไรขัดกับหัวใจ เพราะความ ไม่กล้านี่เอง
- ยังไม่อ่านค่ะ จะเข้าไปอ่านดูนะคะ
- ขอบคุณพี่ค่ะสำหรับบันทึกนี้
- สวัสดีครับอาจารย์เมตตา
- ขอบคุณครับ..กับเรื่องเล่าที่เต็มไปด้วยความหมาย และเป็นรักในอีกมิติหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ในความเป็นแม่
- ผมชอบถ้อยคำและอารมณ์นี้จังครับ...แม่จะนอนไม่หลับถ้าไม่ได้พูดอะไรกับลูกก่อนนอน....แม่ก็อยากนอนเร็ว...จึงอยากพูดสั้นที่สุดไง....ถ้าพูดเรื่องอื่นต้องพูดนาน.
- เพราะอาจารย์ด้วยย้ำเตือนให้รู้สึกอีกครั้งว่า "รัก" เพียงคำเดียวนี้...ไม่จำเป็นต้องมีคำอื่นใดมาขยายความหมายใด ๆ อีกแล้ว
- ชัดเจน...ลงตัว และยิ่งใหญ่เสมอ
- ชอบคุณอีกครั้งครับ
- สวัสดีครับอาจารย์
- วันนี้เดินทางไกลทั้งวันตั้งแต่ตี 4 ยัน 4 ทุ่ม
- ขอบคุณนะครับที่แวะมาเป็นกำลังใจอยู่เสมอ
- และขอบคุณที่นำวาทะแห่งชีวิตมาแลกเปลี่ยน ซึ่งประทับใจมาก.. เมื่อให้ย่อมมีรับ เมื่อรับย่อมมีให้
- สวัสดีครับอาจารย์
- ยังไงเสียก็ยังอยากฟังเรื่องราวดี ๆ โดยเฉพาะมุมมองความรักจากอาจารย์บ้างนะครับ
- คลับคล้ายว่าอาจารย์ก็มีตำนานรักดอกจำปีใช่หรือเปล่าครับ
- ขอบคุณอาจารย์มากครับ..
สวัสดีครับคุณ
 |
- ขอบคุณครับกับการมาทักทาย
- การตาม สว มาเป็นธรรมเนียมไทยแท้เลยนะครับ..เด็กเดินตามผู้ใหญ่ อีกนานมั๊ยอาจารย์ขจิต จะเป็น "สว"
- ถึงอีกนาน, ผมก็ยินดีเดินตามนะครับ
- สวัสดีครับอาจารย์
- ถ้าไม่ทักว่าเป็นเดือนความรัก ผมก็ลืมไปเลยว่ากำลังเข้าสู่เดือนแห่งความรัก..ขอบคุณครับ
- เด็กคนนี้อยู่ในมุมอับของตนเองมานาน ไม่ค่อยพบพานโลกภายนอก จึงค่อนข้างไม่มีประสบการณ์โลกและชีวิตภายนอกเท่าที่ควร
- ขยันอ่านหนังสือธรรมะ แต่ก็วิเคราะห์ไม่แตก เลยวก ๆ วนอยู่ร่ำไป
- เป็นห่วงเขามาก เพราะเขามีต้นทุนชีวิตน้อยมาก แต่ก็เชื่อว่า เมื่อเขาตัดสินใจลองผิด ลองถูก เขาจะเติบโตและเข้มแข็งขึ้นมาได้ในไม่ช้า
ขอบคุณครับอาจารย์ปวีณา 
- ผมจะย้ำกับเขาอีกครั้งในการ "ตกหลุมรัก" แต่ต้องไม่ "ตกหลุมชีวิต"
- และเช่นเดียวกันก็จะนำประโยคนี้ขออาจารย์ไปบอกกล่าวกับเขา... คุณค่าของความรัก คือการได้รัก ไม่ใช่การได้รับรัก
- ผมเชื่อว่าไม่นานเขาจะเรียนรู้และเข้าใจอะไรมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่..ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับ
- อันที่จริงผมเคอะเขินกับสีชมพูมากเลย..ไม่รู้เป็นไง หรือเพราะชื่อตนเอง (พนัส) แปลว่า ป่า, คนป่า เลยดูเคอะ ๆ เขิน ๆ กับสีแห่งความรัก
- ผมชอบประโยคนี้จัง..ความรักก็เหมือนใบไม้ ใบเก่าตาย ใบใหม่ก็ผลิมาแทน...มันมุมมองชีวิตที่เข้าใจชีวิต เข้าใจโลก และเข้าใจรักอย่างลึกซึ้งและเป็นการเข้าใจในแง่งามของความรัก
- ขอบคุณครับที่ศรัทธาต่อความงดงามของความรัก
สวัสดีครับคุณสมพร
-
เดินทางอยู่บ่อยครั้ง ก็คงมีโอกาสได้เห็นเรื่องราวความรักทีงดงามอยู่เสมอ ๆ ใช่ไหมครับ - จริงดังว่าแหะครับ...ความรัก เติบโต และงอกงาม เหมือนใบไม้ ผลิบใบ ร่วงโรย และผลิใบออกมาใหม่อย่างไม่รู้จบ
- ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม
- งามรักผู้อื่น
- งามรักตัวเอง
- งามรักสังคม
- งามรักสิ่งแวดล้อม
- สวัสดีครับอาจารย์
- ใช่ครับ "ความรักงดงามเสมอ"
- ผมเองก็ชอบนะครับเกี่ยวกับเรื่องเศรษฐศาสตร์กับความรักที่อาจารย์เคยเขียนไว้ในบันทึกที่ผ่านมา
- ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับ
- เป็นธรรมดานะครับอึดอัดเมื่อไม่กล้าพูด หรือไม่มีโอกาสที่จะพูด เหมือนถูกกดทับด้วยภูเขา
- แต่เมื่อเอ่ยพูดแล้ว โล่งสบาย และเหมือนเราหลุดพ้นออกมาจากภูเขาที่ทับเราอยู่นั่นเอง
- เป็นกำลังใจให้..เสมอไป นะครับ
- สวัสดีครับอาจารย์
- ขอบคุณในทัศนะของ "ความงาม" ที่ว่าด้วน "รัก" และรักนี้ดูจะเป็นรักที่กว้างใหญ่และเป็นรักที่มีมติเพื่อสังคมอย่างชัดเจน...
- เป็นรักที่ไกลออกไปจากการรักแต่เฉพาะตัวเอง
- และที่ประทับใจก็คือ ความรักที่มีต่อสิ่งแวดล้อม...ซึ่งไม่แปลกและไม่ใช่เรื่องใหม่แต่ต้องยอมรับว่า..เป็นความรัก ความงามที่ใคร ๆ ต่อใครมองข้าม หรือไม่ก็ให้ความสำคัญน้อยมาก
- ขอบคุณครับ
บทหนึ่ง..ฝากไว้ให้พิจารณา
หนึ่งความรักมีให้ใครด้วยใจรัก
เฝ้าฟูมฟักรักษาใจไม่แปรผัน
แต่สิ่งที่ได้รับหากกลับกัน
คือแปรผันเปลี่ยนไปไม่แน่นอน
สวัสดีครับ
บทกวีข้างต้นสะท้อนให้เห็นสัจจะที่น่าสนใจมาก นั่นคือ ความไม่เที่ยงแท้ของวิถีชีวิต หรือแม้แต่ความรัก
แต่สำคัญ ผมว่าคนเราต้องตระหนักถึงความรักที่แท้จริงว่าเป็นการให้หรือไม่ ..
ถ้าเราคิดว่าใช่ ... การให้ จึงกลายเป็นหัวใจหลักของการมีความรักของคนเรา ..
...
ขอบคุณครับ