สิ่งที่ได้เรียนรู้ จากการทำแผนในชุมชน จะเห็นว่า การจะทำแผนใดใดก็ตาม หากใช้ข้อมูลเพียงตัวเลขที่มี เช่น ข้อมูลทางระบาดวิทยา สถิติต่างๆ โดยไม่ได้มีการสื่อสาร และมีเพียงมุมมองของเจ้าหน้าที่เพียงอย่างเดียว ไม่มีมุมมองของชุมชน ก็จะทำให้แผนงานที่ได้อาจไม่ตรงตามความต้องการที่แท้จริงของชุมชน การนำไปสู่การแก้ไขปัญหาก็จะไม่ตรงจุด ตัวอย่างเช่น กลุ่ม รพ.ค่ายสุรนารี ได้ค้นหาปัญหาสุขภาพชุมชนหนองไผ่ล้อมในมุมมองของเจ้าหน้าที่ปัญหาที่ได้ก็คือ ปัญหาโรคเบาหวาน เป็นอันดับหนึ่ง แต่พอได้มีการประชุมกลุ่มกับชาวบ้านเพื่อค้นหาปัญหา พบว่าปัญหาของชาวบ้านอันดับหนึ่งก็คือปัญหาวัยร่นมั่วสุมกันก็ให้เกิดความรำคาญ ซึ่งจากเหตุการณ์ดังกล่าว ก็เป็นจุดที่สำคัญทีจะต้องกระตุ้นให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการดำเนินการ และมองเห็นปัญหา ตั้งแต่การค้นหาปัญหาของตนเอง เพื่อนำไปสู่การแก้ไขปัญหาของชุมชน โดยสมาชิกในกลุ่มก็ต้องมีการร่วมมือกัน และมีการเตรียมการมาเป็นอย่างดี เพื่อให้การดำเนินการประชุมเป็นไปตามวัตถุประสงค์ และแผนชุมชนที่ได้สอดคล้องกันทั้งชุมชนและเจ้าหน้าที่
อัจฉรา บูรณรัช
ไม่มีความเห็น