นี่ก็เป็นอีกเรื่องค่ะ ที่เก็บไว้เขียนได้อีกน๊าน..นาน เก็บตกงานมหกรรม KM เก็บได้เรื่อยๆ ค่ะ แล้วแต่ว่าจะนึกได้ตอนไหน เรื่องนี้นึกได้ตอนกินผัดกระเพราราดข้าว (ไม่ใช่ข้าวผัดกระเพรา ต่างกันนะ)
เรื่องมีอยู่ว่าหลังจากงาน งานมหกรรม KM ครั้งที่ 3 จบลง สี่สาวหลายวัยแต่ใจตรงกัน อันประกอบด้วย อ.ปารมี พี่เม่ย คุณศิริ และ nidnoi ก็ได้เวลายกพลกลับหาดใหญ่ (พี่โอ๋ ดังแล้วแยกวงไปกับ อ.จันทวรรณ อ.ธวัชชัย) ระหว่างที่รอเวลาเครื่องออก ได้ออกตระเวนหาร้านอาหารในบริเวณสนามบินสุวรรณภูมินั่นแหละ กวาดสายตาเห็นร้านที่พอจะรับไหว (ไม่แพงมาก) ราคา/ จาน อยู่ที่ 90 บาท ขึ้นไป ชื่อร้าน goodies บรรยากาศดูดี ตกแต่งสวย มีลูกค้านั่งอยู่หลายคน (แสดงว่ารสชาติพอไปวัดไปวาได้)
ร้าน goodies
ผมกำลังเดาว่าภาพล่างสุดใบไหน ของคุณนิดหน่อย
ขอทายว่า 2 จานบนเป็นของคุณศิริ กับอ.ปารมี ส่วน 2 จานล่างเป็นของคุณนิดหน่อยกับพี่เม่ย เหตุผลเอาไว้บอก f2f นะคะ (ส่วนตั๊ว ส่วนตัว....ไม่ได้มีหลักการอะไรเล้ย...ก็เลยไม่อยากชี้แจงน่ะค่ะ)
เสียดายไม่น่าโดนแยกวงเลย ไม่งั้นได้กินข้าวบ้าง เรา 3 คน (ไม่ดูเหมือนดังเลยน่ะ คุณ nidnoi...มันเป็นสำนวนใช่มะ....) กินอาหารฝรั่งกล่องๆของ S&P กันตามที่นั่งรอของสนามบินนั่นเอง (หาว่างยาก....ซะไม่มี แถมเดินแบกป้ายโปสเตอร์ KM BIO award อันเป้งอีกด้วย ว่าแล้วก็ยังเข็ดสุวรรณภูมิไม่หายอยู่เลยค่ะ)
แสดงว่า แผ่นดิน เป็นคนที่ไม่ให้ความสำคัญกับการกินมากนัก ( เลยไม่เคยสังเกตวิธีกินของตัวเอง) ซึ่งนั่นน่าจะดีนะคะ เพราะเป็นการกินเพื่ออยู่ แต่สำหรับดิฉัน ตอนนี้กลายเป็นอยู่เพื่อกินไปแล้วค่ะ นับวันจะสรรหาแต่ของอร่อย
อิอิ ขอมาร่วมขบวนอยู่เพื่อกิน ด้วยคนค่ะ แต่เฉพาะวันหยุดค่ะ ว่างๆทีไร หาเรื่องกิน(อร่อย)ทุกทีเลย
ขอบคุณพี่โอ๋ค่ะ สำหรับหน้าที่ยาม แก้ไขแล้วค่ะ เห็นคำว่า "ผัดกระเพราะหมู" แล้วนึกถึงกระเพาะหมูผัดเกี้ยมฉ่าย อร่อยเหาะ นะจะบอกให้ (นึกถึงแต่เรื่องกิน)
คำว่าดังแล้วแล้ววง เป็นสำนวนพูดให้เก๋เท่ ไปอย่างนั้นเองค่ะ