• นึกถึงรถยนต์บนถนนกรุงเทพฯ หุหุ
• นึกถึงภาพวาดราคาเรื่อนแสน...(มีศิลปะ)
• นึกถึงเด็กไทยเมื่อ 20 ปีที่แล้ว...
• นึกถึงอีก 20 ปี ข้างหน้า...
• นึกถึงเสรีภาพบนความขัดแย้งที่ไปด้วยกันได้...
• นึกเสียว่า...ฯลฯ

นึกถึงตอนเจ้าชายสิทธัตถะตัดสินใจออกบวช

• คิดถึงความหลากหลายของบุคล
• คิดถึงระเบียบวินัยในสังคม
• คิดถึงคนช่างคิด
• นับถือๆๆๆ
• 

• สวัสดีค่ะ ..

นึกถึงความหลากหลายของสรรพชีวิตและสรรพสิ่ง ค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณครูโบราณ

คิดตามคุณครูไม่ทันค่ะ.....รูปทำให้คิดถึงตอนเจ้าชายตัดสินใจออกบวช...ขอคุณครูเล่าความคิดให้สักนิด(ยาวๆ)ด้วยค่ะ...

สวัสดีค่ะ คุณ

• สวัสดีอีกครั้งค่ะ  ^_^

ความหลากหลาย นั้นรวมไปถึงความแตกต่างทั้งในด้านชีวภาพ  และกายภาพ ด้วยค่ะ   ตลอดจน เผ่าพันธ์  ความคิด  อุดมการณ์  วัฒณธรรม  แลประเพณี และอื่น ๆ เป็นต้น

จากคำตอบข้างบน .. หนูลืมแถมไปว่า ความหลากหลายของสรรพสิ่งนั้นก็คือรองเท้านานาชนิด   และความหลากหลายของสรรพชีวิตก็คือผู้สวมใส่ นั้นแล

ธุค่า  ^_^

อดยิ้มไม่ได้กับคำว่า ธุค่า..^__^

รู้สึกเอ็นดูคนพูดขึ้นมาทันที...^___^ คงเป็นสาวสวยที่น่ารักมากค่ะ

ใจของเจ้าของรองเท้าที่แสดงออกผ่านรองเท้าที่หลากหลายและโดดเด่นในตัวเอง?? ...ดูๆไป ในความหลากหลายมีความกดขี่เกยกันของรองเท้าบางคู่ด้วยเน๊อะ...^__^

แหม! หนูจันทรรัตน์มีมุมมองเหมือนอาจารย์เปี๊ยบเลย

ครั้งแรกที่เห็น...อาจารย์ก็ว่าจะถ่ายมาเขียนบันทึกแล้ว บังเอิญกล้องไม่อยู่กะตัวและมัวไปกำกับเรื่องอื่น

แต่สะดุดใจและสะดุดตา เหมือนอย่างหนูเห็นและคิดนี่แหละ

ปกติจะไม่ค่อยเห็นแบบนี้ เคยเห็นแต่ในวัดครับ

อาจารย์เคยถ่ายเอาไปสอนเด็ก :)

เป็นเชิงประจักษ์ เขาจะสำนึกและติดตัวไป เวลาถอดรองเท้าจะได้ระลึกถึง

แต่ในภาพนี้ มีทั้งความต่างทางจิตใจ วินัย อุปนิสัย เพศและบ่งชี้ถึงพื้นเพที่มาของบุคคลต่างๆได้อย่างดี

สมัยก่อนเขาเตือนกันว่า เวลาไปวัดให้ใส่รองเท้าคู่เก่าไป...เพราะถอดแล้วมักจะหาย

อีกฝ่ายก็บอกกันว่า เวลาไปวัดเอาคู่เก่าไป แล้วใส่คู่ใหม่กลับมา(อยากได้ยี่ห้ออะไร เลือกตามใจชอบ:)

ตอนอาจารย์บวช อุปฌาจารย์สอนโดยทำให้ดูคือ เวลาถอดรองเท้า เรียงเรียบร้อย วางพ้นทางเข้าออกแล้วหันรองเท้าออก เวลาขาออกใส่ได้สะดวก ไม่ต้องหันหลังใส่ครับ :)

เห็นความสับสน วุ่นวาย คอยดูเวลาออกจากที่ประชุม จะวุ่นวายว่านี่อีกเยอะ ค่ะ

ท่านอาจารย์

สวัสดีค่ะ คุณ

สวัสดีค่ะ คุณ

มองดูแล้วก็ทำให้เห็นนิสัยคนไทย  นี่เราจะต้องไปร่วมสัมมนาด้วยนะ 13-15 ส.ค. 50 นะ ในเมื่อเค้าให้ถอดรองเท้าแล้วทำไมไม่ทำที่วางรองเท้าไว้ให้  มันก็คงต้องถอดกันอย่างนี้แหละ

เอาโคลงโลกนิตินี้มาเติมให้กับความหลากหลายของคนค่ะ

       ฝูงชนกำเนิดคล้ายคลึงกัน

ใหญ่ย่อมเพศผิวพรรณแผกบ้าง

ความรู้อาจเรียนทันกันหมด

ยกแต่ชั่วดีกระด้าง อ่อนแก้ฤาไหว

รู้สึก

• ทึ่ง คนถ่ายภาพ และ ตะกอนขุ่นนิดๆ กับความไม่เป็นระเบียบนิดๆ

คิด

• ถึง ความช่างสังเกต ของใครนะที่เป็นคนถ่ายภาพนี้ อดอมยิ้มไม่ได้
  
• ถึง โมเดลปลาตะเพียน ของการจัดการความรู้ ถ้าปลาหันหัวไปคนละทิศละทาง พลังจะน้อย  คิดไปโน่น
• ถึง รองเท้าจองคิว เวลารอพบแพทย์ 

• ..มีเรื่องราวเล็กๆรอบตัวอยู่ทุกวันให้พวกเราได้ชวนหัว และชวนคิดนะคะอาจารย์...
•    ความธรรมดาในความไม่ธรรมดาของกลุ่มรองเท้า.....สอนได้หลายอย่างเลยนะคะ....^__^

• คิดถึงสมัยมีการเลือกตั้งครั้งหนึ่ง
• ส.ส.แจกรองเท้าฟองน้ำ คนละข้าง แล้วบอกว่าถ้าเลือกเขาเข้าสภา เขาจะมาแจกอีกข้างที่เหลือ
• แสดงว่า รองเท้าคู่หนึ่ง แจกหาเสียงได้ 2 คน
• สิทธิของคนไทย มีค่าเท่ากับรองเท้าข้างเดียว อิ อิ..
• มาถึงสมัยนี้น่านำมาใช้อีกครั้งหนึ่ง เอาไปแจกเป็นมัดจำพวก ส.ส.ที่จะย้ายพรรค โดยแจกร้องเท้าข้างเดียว เมื่อสมัครในนามพรรคแล้วถึงแจกอีกข้างหนึ่ง เราก็จะได้สส.อิอิ.

ครูบาคะ

แล้วปีนี้ชาวบ้านได้รองเท้าอีกข้างไหมคะ

ครูบากำลังจะเสนอนโยบาย.."มัดจำเกือกเลือก สส เข้าพรรค"??...อืม...นโยบายนี้...แหมๆๆ..ค่ะ ....อิอิ

ถ้าภาพนี้เป็นภาพรองเท้าหน้าห้องเรียน  คงนึกไปถึงครูค่ะว่าได้ปลูกฝังระเบียบวินัย อันเป็นพื้นฐานอันดีงามในชีวิตให้กับนักเรียนหรือเปล่า(สงสัยคงต้องย้อนดูตัวเองบ้างแล้ว...)

• สบายดีนะคะอาจารย์

สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแก

สบายดีค่ะ ขอบคุณค่ะ..

สอนนักเรียนเหมือนพระอุปฌาจารย์ของอาจารย์พิชัยท่านสอนด้วยใช่ไหมคะ