เติบโตในครอบครัวเกษตรกร ณ ภาคอีสาน ของประเทศไทย อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี มีน้องเป็นพหุพจน์ รวมแล้วได้ทีมตระกร้อ ๑ ทีม เข้าศึกษาระดับการประถมศึกษาที่บ้านเกิด จบด้วยเกรดเฉลี่ย ที่ครูบอกว่าถ้าไม่สงสารว่าไม่มีคนเลี้ยงควายคงให้เรียนซ้ำชั้นอีกหนึ่งปี
จบการศึกษาครุศาสตรมหาบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม และเป็นกรรมการให้คำปรึกษาวิทยานิพนธ์
อนาคตอยากเป็นนักเขียนแต่มันรู้สึกยากจัง ตอนนี้จึงอาศัยทำได้แค่เป็นนักพูดแทน (ไปทุกที่ที่คนเชิญไป) มีความเชื่อส่วนตัวว่า การให้ข้อคิดกับคนเป็นบุญกุศลมหาศาล จึงพยายามเขียนมาเล่าให้อ่านตามที่คิดได้และประสบการณ์ชีวิตที่พานพบเห็นมา
-งานประจำเป็นครูสอนระดับมัธยมต้นวิชาภาษาอังกฤษ และประวัติศาสตร์ไทยภาคภาษาอังกฤษ
-อาจารย์พิเศษมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม
(ชีวิตหลังตายมอบศพให้โรงพยาบาลศรีนครินทร์ขอนแก่น แต่จิตวิญญาณจะไปสวรรค์หรือภพใดไม่อาจรู้ได้ )
I was born in Udon Thani province, in the North-East of Thailand. I come from a big family, my parents had twenty-eight children. We could form a Thakro-team.
I started my study in the school in the village where I was born.
I finished 49% of Grade 6. My teacher said: "You are an idiot". I quitted, and wanted to help my parents on the farm to take care for the buffaloes. If my teacher wouldn't have helped me, I had to do Grade 6 again.
I finished the Bachelor degree at Julalonkong University in Bangkok. I finished my master degree at Rachaphat Mahasarakam University in the Mahasarakam province.
I have aways wanted to be a writer, but I foud it"s too hard.Right now, I am a teacher and sharing my knowledge is my job. I hope will have some advantage with my speech.
Now I am a English teacher at School in Nong Khai.
Sometimes I teach at the Mahajulalonggon University as well as an adviser.