คำว่ารักเป็นคำที่บอบบาง อาจมีคำในระหว่างแทรกลงได้ ถ้ารักปราศจากความเข้าใจ มันก็คล้ายกับคำคำหนึ่งที่ผ่านมาแล้วผ่านไป...ความรักที่เกิดเร็วโดยยังไม่ศึกษากันให้ถ่องแท้ แค่เห็นว่าหล่อหรือสวยก็รัก... ปัญหาหลายอย่างจึงมักเกิดขึ้น....ปัญหาของหนุ่มสาวที่อยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน สิ่งแรกที่ชีวิตคู่จำเป็นคือทั้งคู่จะต้องเรียนรู้ซึ่งกันและกัน...เมื่อตัดสินใจอยู่ร่วมกันเอาชีวิตของเราไปใช้ร่วมกับชีวิตของเขา ก็จำเป็นที่คนที่เป็นแฟนกันต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับนิสัยกันและกันและบางครั้งก็ต้องปรับและเปลี่ยนนิสัยเข้าหากัน (transform habit together) เพื่อให้ชีวิตที่ใช้ร่วมกัน ดำเนินไปได้ด้วยดี...เรารู้กันดีว่าปกติแล้วในช่วงเริ่มต้นของความรักตอนเริ่มจีบกันใหม่ๆ คนเราต่างก็เอาสิ่งที่ดีของตัวเองออกไปอวดต่อคู่ของเรา...และเราก็รู้กันดีว่าในช่วงเริ่มต้นของความรัก เราก็มักจะปกปิด สิ่งที่เราคิดว่าไม่สู้จะดีของเราเอาไว้…จนกว่าเราจะรักกันและความรักนั้นนำไปสู่การตัดสินใจ ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันแล้ว...
หลังการใช้ชีวิตคู่ร่วมกันแล้ว คนเราถึงจะค่อยๆ ปล่อยให้สิ่งที่เป็นตัวตน(id, ego, super ego)ที่แท้จริงออกมา....แล้วเราก็จะเริ่มรู้สึกว่า คนรักของเราเริ่มเปลี่ยนไป ทั้งที่ความเป็นจริง ไม่มีอะไรเปลี่ยนไป….เป็นเพียงแต่สิ่งที่เราเห็นก่อนอยู่ด้วยกันนั้นเขากระทำอาจจะยังแสดงให้เราเห็นไม่ครบไม่ครบถ้วนทั้งหมด การปกปิดความเป็นตัวตนทีแท้จริงไม่ใช่ปัญหามากนัก ที่เป็นปัญหาที่แท้จริงคือ การไม่รู้จักตนเองที่แท้จริง และไม่เข้าใจคู่ของตัวเองอย่างแท้จริง...
การเรียนรู้การอยู่ร่วมกัน ทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน การยอมรับระหว่างกันและกันปรับและเปลี่ยนนิสัยเข้าหากันได้ การเปิดใจ(open mind)รับฟังกันและกันอย่างตั้งใจ และพยายามจะเข้าใจกัน ปัญหาของกันและกัน ที่มีเราสองคนรู้กันดีที่สุด และแก้ไขได้ตรงจุดที่สุด.... แล้วก็อย่าเพิ่งรีบสรุป หรือ ตีตนก่อนไข้ไปในทางที่ร้ายๆ.... เพราะถ้ามันไม่ใช่หรือไม่จริง แต่ไปย้ำคิดกันอยู่บ่อยๆ มันก็เหมือนไปยั่ว ให้มันเป็นจริงขึ้นมาได้เหมือนกัน...ความรักควรตั้งอยู่บนฐานแห่งความสงสารและความเห็นอกเห็นใจดังคำกล่าวที่ว่า...
เส้นตรงเส้นหนึ่งคือเส้นตรงแห่งความสงสาร ตั้งอยู่บนฐานแห่งความเห็นอกเห็นใจ มุมที่เกิดขึ้นเรียกว่ามุมแห่งความรัก จงพิสูจน์ว่าความรักคืออะไร.. ความสงสารและความเห็นอกเห็นใจคือเบื้องต้นของความรัก หรือว่าเพียงความสวยงาม
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์...อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์
ขอบคุณค่ะ
ความเข้าใจและเห็นอกเห็นใจสิค่ะถึงจะมีความรักที่ยั่งยืน ความสงสารบางครั้งก็ไม่เสมอไปหรอกเพราะบางคนความสงสารก็นำมาใช้ไม่ได้...อาจกลายเป็นข้อแตกแยกไปก็มีเนื่องจากสงสารมากเราก็จะอ่อนให้ทุกอย่างอาจทำให้คนเราคิดว่าตัวเองเป็นภาระ เป็นที่สมเพทและเกิดการดูถูกตัวเองได้ในที่สุด เพราะฉะนั้นความสงสารน่าจะมีได้แต่ไม่ควรจะมากเกินไป..สิ่งสำคํยที่สุดคือความจริงใจและความเข้าใจในตัวคนแต่ละคนจะดีกว่าไหมคะ |
สวัสดีครับแอร์
สวัสดีน้อง
สวัสดีครับ
คนรักกัน..ต้องให้อิสระแก่กัน
ความรักจะอยู่กันได้ยืนนานค่ะ
สวัสดีครับคุณอุบล จ๋วงพานิช