ตั้งแต่เป็นครูมาไม่เคยอบรมเด็กครั้งไหนจะรู้สึกประทับใจเท่าครั้งนี้เมื่อฉันเห็น นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูดคุยกับเพื่อนไม่หยุดขณะทำพิธีสำคัญกำลังเปิดเพลงสรรเสริญพระบารมี.

ฉันไม่อาจละเลยการกระทำดังกล่าว ฉันเรียกเด็กมานั่งข้าง ๆ และค่อย ๆ แนะนำด้วยความเมตตา“หนูทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ เสียมารยาททางสังคมจะกลายเป็นความเคยชินที่ไม่น่ารัก เธอมองฉันตาแป๋วอย่างตั้งใจฟังพร้อมยกมือไหว้ขอโทษ และเมื่อลุกจากไปก็ย้งไหว้สวัสดี

พื้นฐานคนทุกคนล้วนต้องการเป็นคนดี การอบรมด้วยความรักเขาจะตระหนักในความเมตตาของผู้ใหญ่

ติดตามรายการถ่ายทอดสดพระราชพิธีบรมราชาภิเษกสิ่งที่เห็นคือความรัก ความเอื้ออาทร ของราชนิกุลที่่ทรงมีต่อกันกิริยามารยาทอันงดงามของสุขุมาลชาติ
สิ่งเหล่านี้ล้วนเกิดจากการฝึกฝน

ความจงรักภักดีของทวยราษฎร์ที่่เปล่งเสียงถวายพระพรด้วยความปลื้มปิติภาพเช่นนี้ มีที่เดียว “ฉันรักประเทศไทย ครอบครัวสยาม อบอุ่นเสมอ”

หายหน้าไปนานคิดถึงฉันจึงได้มา...
วันนี้ฉันมีเรื่องตื่นเต้นแต่เช้า ผู้ปกครองนักเรียนโทรศัพท์มาหา
"อาจารย์เมื่อคืนที่บ้านมีเรื่อง ทอมบุกบ้านหนูค่ะ แอบมาหาลูกสาวหนู หนูจะแจ้งความแล้วค่ะ"
ฉันฟังก็อดขำไม่ได้โลกมันเปลี่ยนไปแล้วหรือนี่ ?

สายหน่อยลูกสาวไลน์มาปรึกษา
โชคดีที่มีครูเป็นศูนย์กลาง คงจะประสานให้จบด้วยดี

ความไม่เข้าใจกันระหว่างโลกสองใบ มีฉันเป็นคนกลางจะทำอย่างไรดีหนอ ?
ในวันที่คนก้าวข้ามเรื่องจิตใจหมกมุ่นอยู่กับวัตถุนิยมจึงมีเรื่อง "ตัณหา" ให้แก้ปัญหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

ฉันและญาติมิตรไปสวดมนต์ข้ามปีที่วัดธารธรรมกับบรรยากาศเรียบง่ายโบสถ์ธรรมชาติตามแนวทางสวนโมกข์...ขณะสวดมนต์เสียงเพลง "...บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก ทำไมจากข้าเร็วเกินไป..." จิตเกือบตามบัวลอยไปเสียแล้ว

ทางเดินชีวิตวันปีใหม่มีให้เลือกเดินหลายสาย บ้างก็เสพสุรามึนเมาอย่างไร้สติ บ้างก็แสวงหาความสุขภายใน "กรรมจำแนกสัตว์โลกดังนี้แล"

สายลมหนาวหยอกเย้า...ใบไม้แกว่งไกว
ผีเสื้อกระซิบดอกไม้ ...ปีกบางเบาจะทนหนาวสักกี่คราว....

• หยุดติดตามข่าวมานานฟังแต่รายการธรรมะ
  กลัวคุยกับชาวบ้านไม่รู้เรื่องมานั่งอ่านข่าวบ้าง...เจอข่าวใหญ่เข้าไปหลายเรื่อง
  เล่นเอามึน...
• แทนที่จะอ่านเรื่องดับทุกข์กลับไปอ่านเรื่องที่เป็นทุกข์ แล้วจะอ่านทำไมนะ ?

• ชีวิตคนทุกวันนี้ช่างเปราะบาง น้อยใจ เสียใจ ผิดหวัง เศร้าใจ  ก็ตัดสินใจลาโลกง่ายๆ
  ไม่มีภูมิคุ้มกันเพราะไม่มีธรรมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวชีวิต "ขาดร่มธรรม  ชีวิตจึงไม่ร่มเย็น"

ขอมอบรางวัลใจให้กับทุกท่าน "ให้สู้ต่อไปก้าวไปสรรคสร้างความดี"

• วันนี้อ่านข่าวช็อกโลกของไมค์ ไทสัน http://www.thairath.co.th/content/460680
  เด็กเจ็ดขวบโดยกระทำจนเป็นจุดดำในชีวิต  บางทีเขาอาจไม่รู้ตัวว่าเขาเก็บ
  ความกดดันนั้นไว้ที่่จิตใต้สำนึก  และไปกระทำผู้อื่นในที่สุด
• ทุกชีวิต ล้วนมีที่มาเสมอ....นี่คงเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่เราต้องมองเบื้องหลัง
  ปัญหาชีวิตของคนแต่ละคน

๒๑ - ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๗ เดินทางไปศึกษาวิถีชีวิตของเมืองมรดกโลกที่หลวงพระบาง ประเทศลาว

เสน่ห์ของที่นี่คือการรักษาวัฒนธรรมอันล้ำค่า แถมใช้จิตวิทยาให้นักท่องเที่ยวมีส่วนเข้าร่วมกิจกรรมไม่ว่าจะเป็นตักบาตรข้าวเหนียวยามเช้า   พิธีบายศรีสู่ขวัญยามค่ำคืน    

ถนนคนเดินที่นำเสนอสินค้าหัตถกรรมพื้นบ้านที่น่าสนใจ

ทำอย่างไรให้เมืองไทยมีเอกลักษณ์ที่เด่นชัดใหนักท่องเที่ยวหลงใหลในมนต์เสน่ห์แบบนี้บ้างนะ

ช่วงนี้สอนนักเรียนเรื่องขัตติยพันธกรณี

ให้เด็กๆ ดูวีดีโอเรื่องการเสียดินแดน ๑๔ ครั้ง

เหตุการณ์ รศ.๑๑๒ ทำให้มองเห็นความเสียสละ

และการปกป้องบ้านเมืองของบรรพชน....

วันนี้สิ่งที่น่าห่วงกว่าการสูญเสียแผ่นดินก็คือ

การสูญเสียจุดยืน  เอกลักษณ์ และวัฒนธรรมไทย

• เช้าวันนี้ฉันเดินทางมาจากบ้านสวน  นานเหลือเกินที่ไม่ได้เดินทางตอนเช้าแบบนี้
  ระหว่างขับรถ  ฟังคู่มือมนุษย์ ของหลวงปู่พุทธทาสไปด้วย  เรื่องของสังโยชน์ ๑๐
  เส้นทางพระอริยะต้องตัดสังโยชน์ให้หมด.....แค่สังโยชน์ ๓ เพื่อเข้ากระแสพระโสดาบัน
  ยังยากแท้...แต่ก็ต้องพยายามนะ...

เจ็บไหม ?

วัยรุ่นยุคใหม่........คลั่งไคล้เกาหลี
ญี่ปุ่นดูดี .............ติดตามดั้นด้น
อาหารการกิน.......ศาสตร์ศิลป์สืบค้น
รากเหง้าแห่งตน...ไม่รู้ที่มา

ธรรมทิพย์
๒ กันยายน ๒๕๕๗

ค่ำนี้ฉันไปสอนเด็กวัดที่โรงเรียนสัมมาสิกขาปฐมอโศก

หยูดไปสามสัปดาห์ให้เด็กกลับบ้านเทศกาลวันแม่

กลับมาเรียนอีกสามสัปดาห์หยุดเทศกาลกินเจ
วันนี้เร่งสอนให้ทัน อัดแน่นด้วยเนื้อหา...

เหนื่อยแต่ก็สนุก สายลมที่นี่พัดเย็นใจ ไร้กลิ่นอายแห่งมารยา
ขอบคุณเด็ก ๆ ที่ทำให้ปณิธานที่ตั้งไว้เป็นจริง

ธรรมทิพย์
๒ กันยายน ๒๕๕๗

• ครูในหมวดจัดไปเที่ยวพักผ่อนชายทะเล  เพลิดเพลินกับอาหารทะเลที่ชื่นชอบ
  ถามฉันว่าจะไปไหม ? ฉันปฏิเสธว่าไม่ไปเพราะอึดอัดกับการปิ้งย่างเนื้อเพื่อน
  อย่างสนุกสนานเอร็ดอร่อย....ฉันได้แต่มองด้วยความรู้สึกหดหู่
• ฉันแปลกไหมที่คิดต่าง  และเห็นต่างจากคนส่วนใหญ่
  "การไม่เบียดเบียนกันเป็นสุขในโลก"

๑ กันยายน ๒๕๕๗ ร่วมรำลึกถึงคนดีที่ไม่มีวันตาย

๒๔ ปีที่จากไปแต่ยังอยู่ในใจคนไทยตลอดกาล

คิดถึง "สืบ นาคะเสถียร"

• ศิลปะการเป็นผู้ให้และผู้รับ
  สุดท้ายผู้ให้ก่อนมักได้รับมากกว่าเสมอ จริงไหม ?

เมื่อคืนไปงานสวดอภิธรรมที่วัดธรรมศาลา
เพิ่งมีโอกาสฟังสวดพระมาลัย...เนื้อหาปรับเปลี่ยนไม่ใช้เนื้อหาดั้งเดิมแต่เป็นการปลงอายุสังขาร
มีวงอังกะลุงของผู้สูงอายุวังตะกูมาเล่นดนตรีให้แขกที่มาร่วมงานฟัง....
เล่นได้ไพเราะมาก  เพลงร่วมสมัย  เช่น ล่องแม่ปิง  ดาว  โลกนี้คือละคร  ทูลกระหม่อม  ฯลฯ
ขณะฟังเกิดอารมณ์คล้อยตามสิ่งเร้าที่มากระทบ...
ที่สำคัญสังโยชน์เรื่องนี้สำหรับฉันล้างยากเหลือเกิน...

สองวันกับเวทีแลกเปลี่ยนของคนพิพิธภัณฑ์จัดโดยศูนย์มนุษยวิทยาสิรินธร

ที่ฉันมีโอกาสเข้าไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ปัญหาที่หนักที่สุดคือ "ขาดคนสืบทอด"

ฟังแล้วทำให้รู้สึกเป็นห่วงเรื่องการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมอันล้ำค่า
เมื่อเยาวชน "เมาของใหม่ไม่เห็นคุณค่าของเก่า"
ทิ้งผู้เฒ่าเฝ้าพิพิธภัณฑ์ด้วยความรู้สึกโหยหาอดีต
เหงาเศร้าเพราะไม่มีรากร่วม

ต้นไม้ที่ขาดรากแก้วย่อมตั้งอยู่ได้ไม่นาน
สังคมที่ขาดเอกลักษณ์ เอกราชทางจิตวิญญาณ
ไม่นานคงล่มสลาย

ธรรมทิพย์
๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๗

• นิพพานง่าย ๆ หลวงปู่ทางภาคเหนือรูปหนึ่งจำชื่อท่านไม่ได้แล้ว ท่านสอนว่า
  "ไม่มีงานให้กังวล  ไม่มีคนให้ห่วงใย  ไม่มีสมบัติใด ๆ ให้ห่วงหา"
• ทำได้ดังว่าก็พบนิพพานขณะมีลมหายใจแล้ว  จะพยายามนะ....

• "ครูคงไม่ได้คุณแม่คืนมาแล้ว"  เสียงคุณครูที่ทำงานห้องสมุดสั่นเครือ
  "ช่วยครูเขียนโครงการหน่อยนะ  ครูอยากให้้เวลากับแม่เป็นครั้งสุดท้าย"
• ฉันได้แต่รับปากว่าจะช่วยพร้อมให้กำลังใจ  คิดถึงแม่ตัวเองจับใจ
  ขอบคุณแม่ที่ดูแลสุขภาพเป็นอย่างดีทำให้ลูกหลานไม่ต้องเป็นทุกข์
  กังวลใจเรื่องดูแล 
• เกิด แก่ เจ็บ ตาย  ใครหนีพ้น  ไม่รู้ว่าเมื่อไร "นักโทษประหาร" คนนี้
  จะถึงคิว... เตรียมพร้อมหรือยัง ?
  
                                                            ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๗

• ตื่นเช้าเจริญภาวนา  ฟังธรรมะรับอรุณ
• ฟังข่าววิทยุจุฬาฯ  เนื้อหาสร้างสรรค์      หลากหลาย
• ทำอาหารรับประทานเอง
• ชีวิตเลือกได้จริงๆ นะะ

•  ตื่นตีสี่มาเดินจงกรมนั่งสมาธิได้สองวันแล้วจะพยายามทำอย่างต่อเนื่อง
• วันอังคารและวันพุธยังไปสอนเด็กวัดภาคค่ำเป็นปกติ  ฝนตกหนักเพียงใดต้องไม่ท้อขอเพียงศรัทธา..
• วันนี้รองฯ เชิญพบขอให้มาเป็นหัวหน้าโครงการเศรษฐกิจพอเพียง  ได้แต่ปฏิเสธแบบนุ่มนวลขอเป็นคณะกรรมการพอ...ท่านเป็นเองเถอะ..ข้าพเจ้าไม่ไหวแล้วอือิ

ขอส่งดาวหนึ่งดวงสู่ห้วงฟ้า
หลับเถิดหนาคนดีอย่าร้องไห้
มารขยี้ดาวร่วงห่วงอาลัย
สูสวรรค์แดนไกลก่อนวันควร

ธรรมทิพย์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๗

"ไปสู่สุคติเถิดนะน้องแก้ม"

• สองวันแล้วซีนะ...ที่เรื่องราวของนักเรียนหญิงฝาแฝดที่ถูกแม่เลี้ยงทารุณกรรมอย่างอำมหิตยังวนเวียนอยูในสมอง
• เพียงมีคุณครูในหมวดเล่าให้ฟัง...ฉันไม่เคยสอนเด็กทั้งสอง  ไม่เคยเกี่ยวข้อง  ไม่เคยเห็นหน้าแต่ก็อยากช่วย  แล้วจะช่วยอย่างไรในเมื่อพ่อเด็กยังปล่อยวางได้ถึงเพียงนี้...
• ปัญหาทารุณกรรมทวีความรุนแรงขึ้นทุกวันน่าเป็นห่วงสังคมที่ไร้ศีลธรรมยิ่งนัก