ตั้งแต่เป็นครูมาไม่เคยอบรมเด็กครั้งไหนจะรู้สึกประทับใจเท่าครั้งนี้เมื่อฉันเห็น นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูดคุยกับเพื่อนไม่หยุดขณะทำพิธีสำคัญกำลังเปิดเพลงสรรเสริญพระบารมี.
ฉันไม่อาจละเลยการกระทำดังกล่าว ฉันเรียกเด็กมานั่งข้าง ๆ และค่อย ๆ แนะนำด้วยความเมตตา“หนูทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ เสียมารยาททางสังคมจะกลายเป็นความเคยชินที่ไม่น่ารัก เธอมองฉันตาแป๋วอย่างตั้งใจฟังพร้อมยกมือไหว้ขอโทษ และเมื่อลุกจากไปก็ย้งไหว้สวัสดี
พื้นฐานคนทุกคนล้วนต้องการเป็นคนดี การอบรมด้วยความรักเขาจะตระหนักในความเมตตาของผู้ใหญ่
ไม่มีความเห็น
ติดตามรายการถ่ายทอดสดพระราชพิธีบรมราชาภิเษกสิ่งที่เห็นคือความรัก ความเอื้ออาทร ของราชนิกุลที่่ทรงมีต่อกันกิริยามารยาทอันงดงามของสุขุมาลชาติ
สิ่งเหล่านี้ล้วนเกิดจากการฝึกฝน
ความจงรักภักดีของทวยราษฎร์ที่่เปล่งเสียงถวายพระพรด้วยความปลื้มปิติภาพเช่นนี้ มีที่เดียว “ฉันรักประเทศไทย ครอบครัวสยาม อบอุ่นเสมอ”
ไม่มีความเห็น
หายหน้าไปนานคิดถึงฉันจึงได้มา...
วันนี้ฉันมีเรื่องตื่นเต้นแต่เช้า ผู้ปกครองนักเรียนโทรศัพท์มาหา
"อาจารย์เมื่อคืนที่บ้านมีเรื่อง ทอมบุกบ้านหนูค่ะ แอบมาหาลูกสาวหนู หนูจะแจ้งความแล้วค่ะ"
ฉันฟังก็อดขำไม่ได้โลกมันเปลี่ยนไปแล้วหรือนี่ ?
สายหน่อยลูกสาวไลน์มาปรึกษา
โชคดีที่มีครูเป็นศูนย์กลาง คงจะประสานให้จบด้วยดี
ความไม่เข้าใจกันระหว่างโลกสองใบ มีฉันเป็นคนกลางจะทำอย่างไรดีหนอ ?
ในวันที่คนก้าวข้ามเรื่องจิตใจหมกมุ่นอยู่กับวัตถุนิยมจึงมีเรื่อง "ตัณหา" ให้แก้ปัญหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ยินดีต้อนรับครับ….รออ่านเรื่องราวจของอาจารย์ครับ
ฉันและญาติมิตรไปสวดมนต์ข้ามปีที่วัดธารธรรมกับบรรยากาศเรียบง่ายโบสถ์ธรรมชาติตามแนวทางสวนโมกข์...ขณะสวดมนต์เสียงเพลง "...บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก ทำไมจากข้าเร็วเกินไป..." จิตเกือบตามบัวลอยไปเสียแล้ว
ทางเดินชีวิตวันปีใหม่มีให้เลือกเดินหลายสาย บ้างก็เสพสุรามึนเมาอย่างไร้สติ บ้างก็แสวงหาความสุขภายใน "กรรมจำแนกสัตว์โลกดังนี้แล"
ใช่วัดป่าแถวนครปฐมไหมครับ
ขอให้พี่ครูมีความสุขกับธรรมมะ
อย่าตามเสียงบัวลอยไปนะครับ
555
สวัสดีปีใหม่นะครับ
สายลมหนาวหยอกเย้า...ใบไม้แกว่งไกว
ผีเสื้อกระซิบดอกไม้ ...ปีกบางเบาจะทนหนาวสักกี่คราว....
หนาวแล้วนะครับพี่ครู
สบายดีไหมครับ
ไม่ได้ข่าวเลย
หายเงียบไปครับ
หนาวๆ ร้อนๆ อากาศแปรปรวน
ขอบคุณมากค่ะ…เพลินกับงานไม่ค่อยเข้ามาเยี่ยม
ต้องร้องเพลง “ยังยังฉันยังไม่ตาย ยังหายใจสบาย
และยิ้มได้เต็มหน้า”
อาจารย์สบายดีนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
สร้างเสริมปัญญารู้เท่าทันเหตุแห่งทุกข์..
ไม่มีความเห็น
ขอมอบรางวัลใจให้กับทุกท่าน "ให้สู้ต่อไปก้าวไปสรรคสร้างความดี"
ขอบคุณยิ่งกับกำลังใจที่ต้องเดินสู้ต่อไป..
ไม่มีความเห็น
๒๑ - ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๗ เดินทางไปศึกษาวิถีชีวิตของเมืองมรดกโลกที่หลวงพระบาง ประเทศลาว
เสน่ห์ของที่นี่คือการรักษาวัฒนธรรมอันล้ำค่า แถมใช้จิตวิทยาให้นักท่องเที่ยวมีส่วนเข้าร่วมกิจกรรมไม่ว่าจะเป็นตักบาตรข้าวเหนียวยามเช้า พิธีบายศรีสู่ขวัญยามค่ำคืน
ถนนคนเดินที่นำเสนอสินค้าหัตถกรรมพื้นบ้านที่น่าสนใจ
ทำอย่างไรให้เมืองไทยมีเอกลักษณ์ที่เด่นชัดใหนักท่องเที่ยวหลงใหลในมนต์เสน่ห์แบบนี้บ้างนะ
ประเทศลาว…น่าไปนะครับ…ไปเยือนแล้วติดใจ…
ธรรมชาติยังสมบูรณ์มากค่ะคุณเพชรน้ำหนึ่ง
ช่วงนี้สอนนักเรียนเรื่องขัตติยพันธกรณี
ให้เด็กๆ ดูวีดีโอเรื่องการเสียดินแดน ๑๔ ครั้ง
เหตุการณ์ รศ.๑๑๒ ทำให้มองเห็นความเสียสละ
และการปกป้องบ้านเมืองของบรรพชน....
วันนี้สิ่งที่น่าห่วงกว่าการสูญเสียแผ่นดินก็คือ
การสูญเสียจุดยืน เอกลักษณ์ และวัฒนธรรมไทย
ไม่มีความเห็น
สาธุๆๆ
ได้ปลูกต้นไม้หรือยังครับ
เจ็บไหม ?
วัยรุ่นยุคใหม่........คลั่งไคล้เกาหลี
ญี่ปุ่นดูดี .............ติดตามดั้นด้น
อาหารการกิน.......ศาสตร์ศิลป์สืบค้น
รากเหง้าแห่งตน...ไม่รู้ที่มา
ธรรมทิพย์
๒ กันยายน ๒๕๕๗
ไม่มีความเห็น
ค่ำนี้ฉันไปสอนเด็กวัดที่โรงเรียนส
หยูดไปสามสัปดาห์ให้เด็กกลับบ้า
กลับมาเรียนอีกสามสัปดาห์หย
วันนี้เร่งสอนให้ทัน อัดแน่นด้วยเนื้อหา...
เหนื่อยแต่ก็สนุก สายลมที่นี่พัดเย็นใจ ไร้กลิ่นอายแห่งมารยา
ขอบคุณเด็ก ๆ ที่ทำให้ปณิธานที่ตั้งไว้เป็นจร
ธรรมทิพย์
๒ กันยายน ๒๕๕๗
ไม่มีความเห็น
ไม่แปลกครับ
คนแต่ละคนคิดไม่เหมือนกัน
ผมเลิกทำบาปแล้ว
ชีวิตดีขึ้นมากๆ
ขอบคุณมากๆครับพี่ครู
ยินดีด้วยครับ..ที่มองถึงกฎแห่งกรรม..ผลนั้นตอบสนองแน่นอนช้าเร็ว..และจะมาในรูปแบบไหนไม่ทราบ..
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ขจิต อนุโมทนาสาธุกับจิตที่เป็นกุศลค่ะ
ขอบคุณอาจารยประหยัดมากค่ะ “ผู้ใดเห็นทุกข์ผู้นั้นเห็นธรรม ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเราตถาคต”
ความต่าง คือ ตัวตนเฉพาะของเราเอง
มั่นใจในสิ่งที่เรารู้สึก มั่นใจในสิ่งที่รู้สึกดีๆ ค่ะ
๑ กันยายน ๒๕๕๗ ร่วมรำลึกถึงคนดีที่ไม่มีวันตาย
๒๔ ปีที่จากไปแต่ยังอยู่ในใจคนไทยตลอดกาล
คิดถึง "สืบ นาคะเสถียร"
คนดีของประเทศเลยครับ
ขอบคุณครับ
อยู่ในใจเสมอ ต่ายอรทัย..ครับ
ขอบคุณ อ.ขจิต และ อ.ประหยัดมากค่ะ “ความดีไม่สิ้นสูญจริง ๆ”
ไม่มีความเห็น
เมื่อคืนไปงานสวดอภิธรรมที่วัดธรรมศาลา
เพิ่งมีโอกาสฟังสวดพระมาลัย...เนื้อหาปรับเปลี่ยนไม่ใช้เนื้อหาดั้งเดิมแต่เป็นการปลงอายุสังขาร
มีวงอังกะลุงของผู้สูงอายุวังตะกูมาเล่นดนตรีให้แขกที่มาร่วมงานฟัง....
เล่นได้ไพเราะมาก เพลงร่วมสมัย เช่น ล่องแม่ปิง ดาว โลกนี้คือละคร ทูลกระหม่อม ฯลฯ
ขณะฟังเกิดอารมณ์คล้อยตามสิ่งเร้าที่มากระทบ...
ที่สำคัญสังโยชน์เรื่องนี้สำหรับฉันล้างยากเหลือเกิน...
เพลงเก่าเลยครับพี่ครู
เพลงนี้ฟังตั้งแต่ยังเด็ก ฟังคราวใดก็เข้าถึงสัจธรรมของชีวิตทุกครั้ง
ขอบคุณอาจารย์ขจิตที่แวะมาทักทายค่ะ
สองวันกับเวทีแลกเปลี่ยนของคนพิ
ที่ฉันมีโอกาสเข้าไปแลกเปลี่ยนเ
ปัญหาที่หนักที่สุดคือ "ขาดคนสืบทอด"
ฟังแล้วทำให้รู้สึกเป็นห่วงเรื่
เมื่อเยาวชน "เมาของใหม่ไม่เห็นคุณค่าของเก่
ทิ้งผู้เฒ่าเฝ้าพิพิธภัณฑ์ด้วยค
เหงาเศร้าเพราะไม่มีรากร่วม
ต้นไม้ที่ขาดรากแก้วย่อมตั้งอยู
สังคมที่ขาดเอกลักษณ์ เอกราชทางจิตวิญญาณ
ไม่นานคงล่มสลาย
ไม่มีความเห็น
ถ้าจำไม่ผิด ใช่ทางเกษม เขมโก หรือเปล่าครับ..ถ้าผิดก็ขอโทษนะครับก็นานแล้วเหมือนกัน
คุนแม่หายเร้วๆ นะคะ เป้นกำลังใจ
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ขอส่งดาวหนึ่งดวงสู่ห้วงฟ้า
หลับเถิดหนาคนดีอย่าร้องไห้
มารขยี้ดาวร่วงห่วงอาลัย
สูสวรรค์แดนไกลก่อนวันควร
ธรรมทิพย์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๗
"ไปสู่สุคติเถิดนะน้องแก้ม"
ไม่มีความเห็น
คงต้องเข้าไปดูแลครับอาจารย์ท่านคือผู้มีเมตตา
ขอบคุณค่ะกำลังหาทางช่วยเหลือค่ะ