• 
• เช้าพาครอบครัวไปทำบุญที่วัดศาลาตึก
• บ่ายลูกศิษย์ตัวน้อยหลายคนขี่จักรยานสะพายกระเป๋าหนังสือมาหาฉัน  บอกจะมาเรียนหนังสือ  "มัดมือชกครูเสียแล้ว"  
• เด็กวาดภาพเสร็จครูพาไปเก็บดอกอัญชัน แล้วก็ชวนกันไปเล่นเปตองที่สนามเทศบาลห้วยกระบอก
• เห็นเด็กๆ ทำให้คิดถึงเพลง"ผ้าห่มใจ"             

จงทำใจให้อดทนต่อทุกสิ่งประหนึงว่าไม่ต้องทน

                                                                     ธรรมทิพย์

• น้องแพรวกับน้องกีตาร์เด็กข้างบ้านวัยเก้าขวบมาตะโกนเรียกทักทายที่หน้าบ้าน
• "เป็นยังไงบ้างไม่เห็นหลายวัน" ฉันร้องถาม    
    "หนูไม่ค่อยสบายตะขาบกัด" น้องแพรวตอบ
    "อ้าว...แล้วเป็นยังไงบ้าง" ฉันถามเพราะตกใจ                                                  
   "ก็เจ็บนะซี..ครูหน่อยไม่น่าถาม" น้องแพรวหัวเราะร่วน...
• พวกเราสามคนต่างหัวเราะร่วน..ถามไปได้

• วันนี้ฉันไปทำงานจิตอาสาที่วัดห้วยจระเข้ ทั้งวัน  มีโอกาสพบปะผู้คนมากมาย
• คนบางคนชอบพูดและมองแต่สิ่งไม่ดีของคนอื่น  ฟังแล้วจิตพลอยเศร้าหมอง  สุดท้ายเธอก็เครียดลงกระเพาะอาหาร
• การดำเนินชีวิตที่ขาดศิลปะไม่ยืดหยุ่น พูดคิดมองแต่มุมมืด แล้วใจเธอจะสว่างได้อย่างไร น่าสงสารนะ ฉันพยายามช่วยเธอก้าวข้ามแผลเป็นที่กลัดหนองในใจเธออยู่

• วันนี้พักผ่อนเต็มที่กับการอ่านหนังสือ
• อ่านนิทานสีขาวของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา จบแล้ว อ่านแล้วหัวใจพลอยเป็นสีขาว 
• "...ในวันที่เรามีทุกอย่างพร้อม เราก็ควรเสียสละบางสิ่งเพื่อผู้อื่นบ้าง..." (หน้า ๑๓๐)ืื
• 

• ปัญหาทุกอย่างแก้ได้อยู่ที่เราจะเพียรพยายามหรือไม่เท่านั้นเอง....
• ใกล้เที่ยงเดินผ่าเด็กชั้นม.๒ เด็กๆ ต่างทักทายเด็กบางคนถามว่า "อาจารย์ทำไมสวยอย่างนี้" "พูดได้ถูกใจอย่างนี้ต้องให้รางวัล" ฉันเล่นกับเด็ก...
• คนเป็นครูต้องเป็นทั้งเพื่อนทั้งพ่อแม่ในขณะเดียวกัน                                                    

• จงฝึกตนจนเคยชินจนดี....อย่าเคยชินจนชั่ว
  
  
  

ไปสอนเด็กวัดภาคค่ำสอนฟรีแต่กลับรู้สึกมีความสุขกว่าสอนเด็กไร้ศีลหลายเท่า

ทำอย่างไรให้เด็กทุกคนมีศีล  ตงยากยิ่งกว่าจูงอูฐเข้ารูเข็ม....เขาโคย่อมมีน้อยกว่าขนโคเป็นธรรมดา

• ธรรมะสอนใจผู้ที่ท้้อแท้ฉบับเต็ม  ดูแล้วให้ข้อคิดสะกิดใจดีมากค่ะ
  "สุขของคนแตกต่างกัน บางคนลงทุนมากจึงจะสุข  บางคนแค่ทำใจให้สงบเขาก็สุขแล้ว"

• ทุกครั้งที่ฉีกปฏิทินวันสุดท้ายของเดือนใจหายทุกที....ผ่านมาอีกครึ่งปีแล้วนะ
  อายุที่เราได้รับเท่ากับ...เวลาชีวิตที่สูญเสียไป....ยังมีความดีหลายอย่างที่ยังไม่ได้ทำ...
• อ่านข่าวงานวิจัยของ มหาวิทยาลัยมหิดล  วิจัยเด็กอายุ ๓ - ๖ ขวบ มีปัญหาน้ำหนักเกินเกณฑ์
  ส่วนสูงน้อยไม่ถึงเกณฑ์  ไอคิวต่ำ  ....อนาคตของชาติ อ้วน เตี้ย ฉลาดน้อย... น่ากลัวจัง
• สำคัญที่อาหารการกิน  สิ่งแวดล้อม  การอบรมเลี้ยงดู
  
  

• บนถนนชีวิตที่เราก้าวเดินไม่ต่างอะไรกับการเดินทางบนท้องถนน  บางขณะต้องอดทนรอคอย  บางขณะก็ราบเรียบไร้ขวากหนาม
• ที่สำคัญต้องมีสติไม่ประมาท แล้วเราจักก้าวข้ามอย่างปลอดภัย

• เช้าวันเสาร์เตรียมอาหารบุญตักบาตรพระหลายรูป ทำมากว่าสามสิบปีจนเป็นเรื่องปกติ
• พักผ่อนด้วยการฟังเทศน์ทั้งวัน
• เย็นแวะไปชมงาน "มหกรรมสินค้ากลุ่มทวารวดี" ที่องค์พระปฐมเจดีย์  เตรียมซื้อผลไม้ไปฝากแม่และพี่สาวที่บ้านกำแพงแสนพักค้างหนึ่งคืน
• พรุ่งนี้เช้าทำหน้าที่พี่เลี้ยงครูสมาธิต่อ  อีกห้าอาทิตย์ภารกิจจิตอาสาจะครบหกเดือนแล้ว...ใจหนึ่งก็ยินดีใจหนึ่งก็เสียดายที่ไม่มีโอกาสพบกัลยาณมิตรที่เคยเรียนเคยร่วมงานกันอีกแล้ว

• ใกล้เที่ยงได้มีโอกาสต้อนรับอาจารย์กับลูกศิษย์ผู้น่ารักจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์บล็อกเกอร์ชื่อดัง...มิตรภาพไร้พรมแดนจริงๆ
• ขอบพระคุณที่ให้เกียรติมาเยี่ยมเยือนพร้อมพาเด็กชายฟักข้าวมาให้เลี้ยงรอวันเติบโต
• ตอนเย็นไปทำงานจิตอาสาทำความสะอาดสถานที่ที่วัดห้วยจระเข้ให้นักศึกษาครูสมาธิเรืยนอย่างมีความสุข
• 

• สอนนักเรียนอย่างมีความสุขสอดแทรกคุณธรรมและประสบการณ์จากโลกกว้าง
  ที่ตนเองได้พบเห็น เด็ก ๆ เพลิดเพลิน ผ่อนคลายทั้งครูทั้งเด็ก
• ในชีวิตการเป็นนักเรียนฉันพบครูที่สอดแทรกคุณธรรมในเวลาสอนน้อยมาก
• ฉันเพียงสร้างความแตกต่างของคนเป็นครู...ให้ลูกศิษย์เห็น

• ตามรอยสุนทรภู่ ๒๖ มิถุนายน วันสุนทรภู่

• ตอนเช้าก่อนไปทำงานวันนี้ฟังธรรมจากท่าน ป.อ.ปยุตโต
• ท่านพูดเรื่องวัฒนธรรมของต่างชาติคือวัฒนธรรมแห่งปัญญาแต่ขาดวัฒนธรรมแห่งความเมตตา ต่างคนต่างอยู่    ส่วนคนไทยมีวัฒนธรรมแห่งความเมตตา แต่ขาดวัฒนธรรมแห่งปัญญา
  น่าแปลกที่พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาแห่งปัญญาแต่คนไทยส่วนใหญ่กลับไม่แสวงหาความรู้ทางปัญญา
• สิ่งที่น่าเป็นห่วงก็คือในขณะนี้วัฒนธรรมแห่งความเมตตาเราเริ่มลดน้อยลง...สุดท่ายเราจะไม่เหลืออะไร
• ทำอย่างไรให้สังคมไทยเป็นสังคมที่มีวัฒนธรรมแห่งปัญญาควบคู่ไปกับวัฒนธรรมแห่งเมตตา
  น่าคิดนะ....

ภาคค่ำไปสอนเด็กวัดสองชั่วโมง

• ตื่นเช้าฟังวิทยุฟังพระเทศน์สบายใจวันนี้ฟังท่าน ป.อ.ปยุตโตพูดเรื่องการมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี
  ต้องสามารถเข้าได้กับคนทั้งสามระดับคือ คนที่เหนือกว่า ต่ำกว่า และคนที่เสมอกัน..
  บางคนเข้ากับผู้ใหญ่ได้ดีแต่เพื่อนเกลี่ยด  (ฮา ฮา มีเยอะ)
  

• ทำอย่างไรย่อมได้อย่างนั้นจริง ๆ 
  
  
  

• สถานการณ์เดียวกันคน ๆ หนึ่งสงบนิ่งน้อมรับ 
   อีกคนหนึ่งโกรธเคืองเป็นฟืนเป็นไฟ...นี่กระมังการฝึกจิต..สำคัญมาก
• วันนี้ฉันได้ยินได้ฟังเรื่องราวต่าง ๆ มากมายจากเพื่อนร่วมงานที่อยู่ในห้องทำงานเดียวกัน
  เกือบยี่สิบคน   "ที่นี่วุ่นวายจริงหนอ"  ฮา ฮา  คิดถึงพระยสกุลบุตรเสียแล้ว
  แม้นท่ามกลางความวุ่นวายเธอต้องอยู่ให้ได้โดยไม่ทุกข์  นั่นแหละยอดคนจำไว้...

• 
• ตอนเย็นมีวงดนตรีผู้พิการทางสายตามาเล่นที่โรงเรียน
• สะดุดตากับลูกสาวนักดนตรีที่พ่อแม่สายตาพิการทั้งคู่  เด็กน้อยร่าเริงสดใสวัยขวบเศษ
• ขอบคุณฟ้าที่มอบลูกให้เป็นดวงตาสวรรต์สำหรับพ่อแม่  ฉันนึกภาพไม่ออกจริงๆว่าพวกเขาเลี้ยงลูกอย่างไร.........
• 

• วันนี้กลุ่มสาระภาษาไทยเริ่มจัดกิจกรรมสัปดาห์สุนทรภู่
  ในฐานะคนใหม่ของที่นี่่จาก "หัวสุนัขกลายมาเป็นหางราชสีห์"
  ทำให้ลดบทบาทตนเองลง   รู็สึกสบายใจกว่าเดิมมาก ๆ 
• เห็นครูรุ่นใหม่  แสดงทีท่าไม่น่ารัก แฝงด้วยอหังการ มมังการ
• ทำให้คิดถึงนิทานสุนัขสามตัว  ตัวแรกสุนัขอายุน้อยไล่เห่าไล่กัดคนที่ผ่านไปมา
  ตัวที่สองอายุกลาง ๆ เห่าบ้างพอเป็นพิธี แต่ไม่ไล่กัด  ตัวที่สามสุนัขเฒ่าได้แต่มอง
  ผู้คนที่ผ่านไปมาและมองสุนัขตัวแรกและตัวที่สอง พร้อมกับนึกในใจว่า
  "เดี๋ยวมันก็เหมือนเรา"
• ในที่ทำงานเรามักเห็นคนประเภทนี้มากมาย  กว่าจะเข้าถึงสัจธรรมก็คงย่างปัจฉิมวัย

• ค้นหาประวัิติเจงกิสช่านเพิ่มเติม  นักรบผู้ยิงใหญ่ย่ำไปที่ไหน "ราบเป็นหน้ากลองที่นั่น"  มีกลยุทธ์ในการศึกที่ไม่ธรรมดา
  ได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลแห่่งสหัสวรรษ (พันปี)
• อำนาจและความสามารถที่ปราศจากเมตตาจะเกิดประโยชน์อันใดหนอ...
• http://www.chongter.com/Articles/general/jengiskha...
  

• วันนี้ฉันไปทำงานจิตอาสาเป็นพี่เลี้ยงครูสมาธิย่างเดือนที่ห้าแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็หมดพันธะผูกพันที่ให้สัจจะ
  ช่วยงานหลวงพ่อวิริยังค์  สถาบันพลังจิตตานุภาพ
• กิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ของนักศึีกษาครูสมาธิ รุ่นที่ ๓๔  ร่วมมือกันปฏิบัติบูชาพัฒนาวัด  
  ข้อสังเกตก็คือนักศึกษาบางคนทุ่มเทตั้งใจทำงานก่อนล่วงหน้า หลายวัน  ทำมุ้งลวด  
  ทาสี  ศาลาวัดชั้นสองใหม่หมด  บางคนก็ประสานรถดับเพลิงมาฉีดน้ำทำความสะอาด
  นายตำรวจชั้นสัญญาบัตรที่มีบารมีสูงก็นำนักเรียนพลตำรวจ  
  มาช่วยนับสิบราย...ขออนุโมทนาบุญกับนักศึกษาและผู้เกี่ยวข้องทุกคน
• อ่านหนังสือ "ชีวิตใหม่ ๒ "  ทำให้ต้องค้นหาประวัติพระถังซัมจั๋ง  และเจงกิสช่าน  ที่ผู้เขียนกล่าวถึงเพิ่มเติม
  อ่านแล้วก็ทึ่งในพลังศรัทธาของพระถังซัมจั๋งที่เดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎก ไปศึกษาที่มหาวิทบาลัยนาลันทา
  บนเส้นทางสายไหมที่ยากเข็ญ  ผ่านทะเลทรายโกบีที่กลินกินชีวิตนักเดินทางนับไม่ถ้วน  สิบเก้าปีที่ท่านศึกษา
  และเดินทางไปกลับ  
• พลังแห่งศรัทธายิ่งใหญ่่จริง ๆ 

• วันนี้ฉันฟังวิทยุสถานีเผยแผ่พระพุทธศาสนาทั้งวัน ฟังหลวงปู่พุทธทาส  หลวงพ่อปัญญา หลวงพ่อจรัล  ฟังแล้วก็เกิดปัญญา
• อ่านหนังสือ ชีวิตใหม่ 2 ของวิกรม  กรมดิษฐ์ ได้ครึ่งเล่มแล้ว  มุมมองของผู้เขียนเกี่ยวกับคนเวียดนามเรื่องยิ้มแย้มแจ่มใส...ฉันรู้สึกคิดต่างและขัดแย้งในใจขณะอ่าน....ความคิดติดลบนี้อาจเกิดจากกลุ่มคนที่เราพบคนละกลุ่ม
• เราจึงไม่ควรด่วนสรุปอะไรง่าย ๆ เพราะบางครั้งสิ่งที่เราเห็นอาจไม่ใช่ของจริงก็ได้