อนุทินล่าสุด


จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

ใช้เวลาน้อย ๆ ในการคิดว่า “ใคร” เป็นคนถูก แต่ใช้เวลาให้มากในการคิดว่า “ อะไร” คือสิ่งที่ถูก

(เก็บมาจาก หน้า Wall ของเพื่อนใน FB)



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

Knowledge makes humble, Ignorance makes proud.



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

ย่างปีที่ ๓ แล้วครับ สำหรับ การทำหน้าที่ CSR. ให้กับบริษัทเอกชน

บทเรียนในการทำงาน ระหว่างรัฐ และเอกชน เป็นบทเรียนที่ดี ความคล่องตัวในการทำงาน เเม้กระทั่งการออกตัวก็สำคัญสำหรับการงานที่อยู่ตรงหน้าที่รอชำระ แต่บางครั้งต้องประสานกับภาครัฐที่มีความจำกัดบางเรื่อง (ซึ่งผมก็เข้าใจ)

ในบทบาทนี้จึงพยายามสมดุลให้มากที่สุด ในการทำงาน ทุกอย่างมีเหตุผล เเละมีเบื้องหลังทั้งสิ้น ดังนั้นเป็นเช่นนั้นเอง บทบาทการขับเคลื่อนงานจึงต้องเรียนรู้เเละเข้าใจ

นี่ละครับ ทำหน้าที่เป็น Facilitator อย่างเเท้จริง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

ที่ รปค.๒๗

ผมนั่งคุยกับน้องประธานนักเรียน ถึงเรื่องราวที่โรงเรียนได้รับการประเมินผ่านโรงเรียนส่งเสริมระดับเพชร ว่ารู้สึกอย่างไร?

น้องตอบว่า "รู้สึกภาคภูมิใจ ดีใจ เเต่รางวัลเป็นเพียงผลพลอยได้ ที่สำคัญคือ การที่นักเรียนแบบน้องเเละเพื่อนได้เรียนรู้ ได้มีจิตสำนึก ตระหนักในการทำงานร่วมกัน ได้ร่วมมือร่วมใจทำสิ่งดีๆให้กับโรงเรียน ตรงนี้สำคัญกว่า"

ทำเอาผม...คนสัมภาษณ์อึ้งไปเลย



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

เสร็จภารกิจของวัน.. ผมเป็นคนแปลกหน้าที่นี่...แต่ผมรู้สึกอบอุ่นสบายใจที่สุด

ผมเดินทอดน่องสบายๆในสวนสวยๆของรีสอร์ท...อากาศที่นี่เย็นลงทันที เมื่อตะวันชิงพลบ

ชีวิตเดินช้าๆ ช่วงเวลาพักผ่อนอยู่ท่ามกลางธรรมชาติสงบ สายน้ำข้างที่พักไหลอ้อยอิ่ง ข้างหน้าต่างกิ่งไผ่ที่โน้มกิ่งลงมาเกือบจะเอื้อมถึงจากไผ่กอใหญ่ริมฝั่งน้ำ

ลมพัดโชยเบาบาง...กลิ่นดอกไม้ไม่ทราบชนิดส่งกลิ่นหอมแรงขึ้นเมื่อขอบฟ้าขลิบทองถูกแทนไปด้วยผ้าคลุมสีหม่น...ความมืดโรยตัวจางๆ

อีกไม่กี่เพลา...ที่นี่ก็จะมืดเเล้ว



ความเห็น (2)

ไม่มีคนเดินด้วยหรือคะนั่น

อ๋อ ! ไปทำงาน

มาทำงานครับ... ว่างจะโผล่หน้าไปทักทายที่ รพ.เลยนะครับ หมอครับ :)

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

ภารกิจงานริมฝั่งโขง

ตั้งหลักสังเกตตนเองก่อนเป็นลำดับแรก ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น "ภายใน" ตน

อ้อ!!!!!

"เพราะเรานี่เอง"



ความเห็น (2)

น้องเอก หมอรุ่งบอกว่า..สับให้เนียน สนให้เร็ว

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

เดินทางไปต่างจังหวัดวันนี้

เหลืออีก 30 นาที Check in สำหรับ Flight สุดท้าย เเต่บริษัทยังไม่ยืนยันตั๋วให้เลย.. -_-"

เป็นอีกวันที่รู้สึกว่าตัวเองกระวนกระวาย เเต่ไม่สามารถจัดการอะไรได้เลย



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

นัดกับทีมงาน Dialogue ชาว มอ.หาดใหญ่ เพื่อสนทนาเรียนรู้ แลกเปลี่ยน ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน The Art of facilitator เวที 2 ครั้งนี้เราคิดว่าจะตั้งวงน้ำชาแลกเปลี่ยนในร้านกาแฟเล็กๆใน มอ.หาดใหญ่

กลุ่มนี้เป็นกลุ่มจิตปัญญาเล็กๆ ใน มอ.ที่พวกเขากำลังเติบโตผ่านการเรียนรู้และไดอะล้อก ...

ชาวหาดใหญ่ เจอกันครับ !!!




ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

สมมุติฐานและการเรียนรู้ :

การที่เราเชื่อมั่นว่าวิธีการใดวิธีการหนึ่งใช้ได้ผลดีและสามารถบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ ปราศจากความยืดหยุ่น พร้อมกับการมองในมุมต่าง ถือว่าเสียโอกาสในการเรียนรู้มากกว่านั้นคือทำให้ผู้อื่นที่เกี่ยวข้องในกระบวนการพัฒนาสูญเสียโอกาสด้วย

การสร้างแรงบันดาลใจนำและการร่วมกันเรียนรู้โดยมีเป้าหมายที่ชัดเจนช่วยกันมอง ในท้ายสุดของกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้มีชีวิตชีวา เปิดใจและมีพลังเป็นอย่างมาก...

สิ่งที่ต้องเปลี่ยนและต้องตระหนักนั้นไม่ใช่ความรู้ที่มี แต่เป็นทัศนคติ-ทัศนะที่มองโลก(ภายใน – ภายนอก)ต่างหาก

Large_533345_344556565615064_407331799_n

Effective strategies for corporative learning : Knowledge management YALA,Thailand.

Jatuporn Wisitchotiaungkoon

16 June 2012



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

ไปทำงานที่ยะลา ๓ วัน มีความสุขทุกวันที่อยู่ที่นี่

  • สุขแรก ที่ได้สัมผัส กลุ่มครูแกนนำ ๒๐ ท่านที่เปี่ยมไปด้วยความสามารถ
  • สุขที่สอง ได้สัมผัสเครือข่ายครูสอนดี กว่า ๑๐๐ ชีวิต ที่มีพลังรวมถึงมี Tacit K ที่คาดไม่ถึง
  • สุขที่สามได้มีโอกาสกราบครูมาโนช (ครูของครู)ปูชนียบุคคลของยะลา ในวันไหว้ครู
  • สุขที่สี่ ได้เจอเพื่อน (อ.จารุวัจน์) พร้อมส้มโชกุนที่หิ้วมาฝาก ๑ ถุง

สุดท้าย Workshop ประสบความสำเร็จเกินที่คาดหวังไว้ กลับ กทม.ด้วยความสุข

 Large_249009_10150903662522659_2115083867_n



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

ที่ยะลานอกจากธรรมชาติที่สมบูรณ์แล้ว เมื่อวานมีโอกาสได้ทานข้าวกับผู้ใหญ่ทางด้านการศึกษาที่นีสองสามท่าน เรียนรู้ถึงความตั้งใจที่ดีและแน่วแน่ในการพัฒนาการเรียนรู้ของคนในพื้นที่ น่าภาคภูมิใจแทนคนที่นี่

"อย่าถามว่าประเทศจะให้อะไรแก่ท่าน แต่จงถามว่าท่านจะให้อะไรต่อประเทศของท่าน"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

วันไหว้ครู :

ผมมีโอกาสดีมากที่ได้มากราบ ครูของครู(ครูมาโนชญ์ บุญญานุวัตร) ที่ จ.ยะลา พร้อมรับพรจากท่าน

รู้สึกมีความสุขและมีพลังใจเป็นอย่างมาก 



ความเห็น (2)

เสียดายจังค่ะที่ไม่ได้เจอกัน

ไว้โอกาสเหมาะคงได้เจอกันนะคะ 

พี่นั้นอยู่ 2บ้าน วันเวลาไม่ค่อยแน่นอน

ขอบคุณนะคะ และดีใจที่คิดถึง ;)

ขอบคุณครับ ผมคงมาที่ใต้เรื่อยๆครับ งานเริ่มเยอะมากขึ้น

คงมีโอกาสได้เจอกันนะครับ ปลายเดือนหน้าจะมาประชุมที่หาดใหญ่ (น่าจะปลายๆเดือน)

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

พรุ่งนี้วันไหว้ครู (แก้ไขตามพี่ครูอ้อยเเจ้ง)

อยากจะขอกราบหัวใจทองคำของครูทุกคน ให้กำลังท่านด้วยการทำความดีผ่านศักยภาพที่มีอยู่ของผมเอง

ทุกปีหากมีโอกาสจะเข้าไปที่มหาวิทยาลัยเพื่อไปกราบ advisor ของผม ผมภูมิใจมากที่มีโอกาสเป็นลูกศิษย์ท่าน แม้ท่านจะดุผมมากกว่าใครก็ตาม แต่ก็รู้ว่าที่ท่านดุมาก ท่านรักเรามากเช่นกัน

พรุ่งนี้ผมอยู่ไกล ถึงสาม จว.ชายแดนใต้ แต่ขอส่งข้อความผ่านโทรศัพท์ให้ครูได้อ่าน ว่าศิษย์คนนี้ภาคภูมิใจมากแค่ไหนที่มีครูเช่นท่าน....



ความเห็น (2)

วันไหว้ครูค่ะ

วันครู 16มกราคม ของทุกปีค่ะ

ยิ้มยิ้ม

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

มีโอกาสคุยกับน้องชาย สายนักข่าวการเมือง ผ่านทาง LINE เขาบอกว่าดีใจมากที่พีี่ทัก เขามีกำลังใจมาก และบอกว่า "ผมอยากกอดพี่จังครับ"

(ผมเข้าใจเอาเองว่าน้องคงมีอาการทดท้อบางอย่าง)

คำว่า "อยากกอด" นี่ มองในมุมการมอบพลังให้แก่กัน น้องคนนี้หมายถึงในมุมนั้น ผมยังเชื่อเรื่องการกอด และเป็นการมอบพลังให้แก่กันอย่างน่ารักที่สุด

ผมคิดถึงพลังของการกอดเมื่องานเสวนาประสบการณ์ครู Facilitator ที่ผ่านมา คุณอาเจนวิทย์ ท่านเรียกผมเข้าไปเเล้วกอดอย่างแน่นที่สุด พร้อมกระซิบบอกว่า "ให้กำลังใจในสิ่งที่ทำอยู่" พร้อมกับมอบพระเครื่องให้ 1 องค์

ครั้งนั้นผมน้ำตาซึม และมีความสุข มีพลังขึ้นมาในทันที

เวทีเสวนาเป็นเวทีเเรกที่คิดเอง ทำเอง ตั้งใจมาก และผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นดีมากในความรู้สึก ที่สำคัญได้เห็นน้ำใจของกัลยาณมิตรที่มอบให้ ผมไม่ปฏิเสธว่า "ผมเหนื่อยมาก"

"การกอด" เป็นการเยียวยา บำบัด และเสริมพลัง อย่างดีที่สุดเลยครับ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

"ทีมงานสำคัญที่สุด"

งานที่ต้องอาศัยทีมงาน ที่มีความถนัดที่แตกต่างกัน เเละต้องมาทำงานสอดคล้องประสานกัน โดยมีเข็มมุ่งเดียวกัน

ความเป็นอิสระ เเละ การให้เกียรติกัน เป็นสิ่งที่สำคัญมากในการทำงานเป็นทีม

เรารักกัน เพราะทุกคนให้ใจ

หาจุดบกพร่อง(งาน) มองเป้าร่วม

"พูด" ก็พร้อมจะ"ฟัง" ด้วยศรัทธา

ให้คุณค่าในสิ่งที่ทำ เเล้วชื่นชมร่วมกัน

 



ความเห็น (1)

ใจถึงใจ ได้คน ได้งาน ตามมาให้กำลังใจค่ะ

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

กำแพงเพชร ถึง ยะลา

นั่งออกแบบกระบวนการพัฒนาศักยภาพครูแกนนำ 21st Century Skills ในเเต่ละจังหวัดออกแบบเเตกต่างกันตามสไตล์ของผู้ประสานงานในพื้นที่ ตามบริบทรวมถึงวัฒนธรรมของครู

โดยหลักๆแล้ว ผมมองดังนี้

1.ให้เรียนรู้ เข้าใจ 3 เกลอ คือ 21st Century skill,PBL เเละ PLC

2.เรียนรู้เเละเข้าใจบริบท ต้นทุน พูดง่ายๆคือ วิเคราะห์ตนเองให้ชัด ก่อนวางแผนพัฒนา

3.พัฒนาทักษะ Facilitator เพื่อให้ครูแกนนำเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง รวมไปถึงการสร้างเครือข่ายในระดับจังหวัด ในเครือข่าย ครูสอนดี

วางแผน Training 2 วัน เเละปฏิบัติจริง 1 วัน โมเดลแบบนี้เร่งรัดเอาการกับการที่จะให้ครูแกนนำเรียนรู้เเล้วลงปฏิบัติตามคาดหวัง 




ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

เวที "ถอดบทเรียนนักถอดบทเรียน" ที่ สคส.จัดขึ้น ที่ กทม.วันนี้ มีโอกาสเจอจอมยุทธ์ หลายท่านที่ถูกเชิญมาร่วมเวที วันนี้จึงเป็นวันที่มีความหมายมากสำหรับผมที่มีความสุขมากกับ เรื่องราวที่คุยกัน หลายเรื่องถูกคลี่คลาย หลายประเด็นถูกเติมเต็ม

Academy ที่ สคส.คิดออกแบบ ส่วนหนึ่งให้ความสำคัญต่อประเด็นที่ผมสนใจคือ Facilitator และเชื่ิอว่า FA จะเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง ผ่านการสร้างกระบวนการเรียนรู้ Learn how to learn.



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

"คนมองเห็นโลก" เเละ "คนมองโลกเป็น" นั้นแตกต่างกัน... สุขก็ต่างกัน



ความเห็น (1)

มีความสุขที่สมบูรณ์ ต้องมองให้เห็นและมองให้เป็น ขอบคุณค่ะคุณเอก

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

เวลานี้โลกไม่ได้ขาด "คนรู้" แต่ขาด "คนเป็น"

พงษ์ ผาวิจิตร



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในศตวรรษใหม่ ทำให้ทุกสาขาอาชีพกลายเป็นมือสมัครเล่น และไม่มีมืออาชีพเหลืออยู่ เพราะเเต่ละอาชีพเรียนรู้ปรับตัวไม่ทันการเปลี่ยนแปลง ทำให้เก่งไม่ต่างกับมือสมัครเล่น

30 กึ๋น แห่งศตวรรษใหม่ : 21st Century Skills



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

วิสาขปุรณมีบูชา : Vesak Day or Visakha Puja Day

วันนี้เห็นสเตตัสหลายท่านเขียนถึงการเดินทางไปทำบุญ การทำทาน รวมถึงเจริญสติ เมตตา ภาวนา เป็นเรื่องที่ดีมากครับ

สังคมออนไลน์เป็นเหมือนพลังสื่อสารสังคมที่สร้างพลังที่ดีได้ บวกได้ ผ่านวัฒนธรรมทางสังคมที่ดีงาม คิดดี ทำดี พูดดี เป็นการสร้างกุศลกรรมให้กับตัวเราเองครับ

ขออนุโมทนากับทุกท่านครับ... Happy Wesak! Happy Buddha Day to all Buddhist!



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

รวม link AAR งานเสวนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์การพัฒนาครู Facilitator

 

คุณไก่ ประกาย พิทักษ์ จ.ขอนแก่น

ประสบการณ์การพัฒนาครู Facilitator ที่ที่บ้านเรียนสมดุลชีวิต ตอนที่ 2

ประสบการณ์แลกเปลี่ยนเรียนรู้ (พัฒนาครู Facilitator ครั้งที่ ๑ ที่บ้านเรียนสมดุลชีวิต ตอนที่ 1

 

คุณแก้ว อุบล จ๋วงพานิช จ.ขอนแก่น

เรียนรู้ “ประสบการณ์พัฒนาครู Facilitator ครั้งที่ ๑ ตอนที่ 1

 

คุณเจษฏา ศรีงาม จ.พระนครศรีอยุธยา

บทเรียน บทรู้ จากเวทีเสวนาพัฒนา Facilitator ครั้งที่ 1

 

ทพญ.ธิรัมภา ลุพรหมมา จ.หนองคาย

บทเรียน บทรู้ ผ่านเวทีเสวนาครู FA ในทัศนะ ทพญ. (“ทหารพรานหญิง !!!”)

 

คุณอรรถวุฒิ ชัชวาลย์  กรุงเทพฯ

เก็บเบี้ยรายทางการเรียนรู้จากเวที "เสวนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์การพัฒนาครู Facilitator"

 

คุณนเรศ หอมหวน(บังหีม) จ.พัทลุง

เดินทางไกล ใช้งบฯ มอ. ไปเรียน ป.เอก

เดินทางไกล ใช้งบฯ มอ. ไปเรียน ป.เอก( เป็นโค้ช หรือเป็น ฟา)

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

ผู้เข้าประกวดไทยเเลนด์ก้อตลาเล้นท์จาก จังหวัดยะลา วารุณี สุวรรณรักษ์เธอมาร้องเพลง what's up สาวชาวบ้านคนหนึ่งที่เล่นเอาน้ำตาผมไหลทีเดียว เป็นกำลังใจให้เธอครับ...



ความเห็น (2)
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

พรบ.ปรองดอง หากเจตนารมณ์ตรงไปตรงมาจะเกิดผลดีต่อประเทศชาติมาก แต่หากมีวาระซ่อนเร้นมากไปกว่าความสงบสุขของบ้านเมืองเป็นเรื่องที่เลวทราม



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เขียนเมื่อ

โฆษณามิสทีน หลายคนชอบเพราะซาบซึ้งความรักระหว่างคุณยายปลิวกับสามีตาบอด เป็นมุมที่นำเสนอ และถูกย้ำด้วยประโยคสวยๆ คือ "ช่องว่างระหว่างนิ้วมื้อของเรา ถูกสร้างไว้ให้อีกคนมาเติมเต็ม"

แต่มองในอีกมุมเป็นมุมที่น่ากังวลเช่นกัน สังคมในปัจจุบันเเละอนาคตที่เรากำลังก้าวสู่ "สังคมผู้สูงอายุ" (Aging society) คาดการณ์ว่าในปี พ.ศ. 2568 ไทยจะก้าวกระโดดมีผู้สูงอายุมากถึง 14.4 ล้านคน และในปี พ.ศ. 2593 ผู้สูงอายุจะล้นเมือง มีจำนวนมากถึงร้อยละ 27 ของพลเมืองทั้งประเทศ ในทางปฏิบัติประเทศไทยเองก็ไม่ได้รองรับปรากฏการณ์นี้ ดูจากมีการพูดคุยกันน้อยมาก

ตาเเละยายในโฆษณามิสทีน เป็นตัวอย่างปรากฏการณ์ที่จะเกิดขึ้นในห้วงต่อไป...ซาบซึ้งผ่านความรักระหว่างกันในโฆษณาไม่น่าจะพอสำหรับ คุณภาพชีวิตที่ดีของประชากรกลุ่มใหญ่กลุ่มนี้



ความเห็น (2)

นักประชากรสนใจการจัดการศึกษาหลังเกษียณอายุ (Post-retirement education) รูปแบบที่พบในไทยคือ ชมรม ผู้สูงอายุ โดยเน้นให้ผู้สูงอายุมีส่วนร่วมในสังคม (Social participation) และพัฒนาคุณค่าแห่งตน (self actualization) ของผู้สูงอายุ - หากมองในมุม KM ผู้สูงอายุเป็นบุคคลที่เปี่ยมไปด้วยความรู้แฝง (Tacit K.)

Noppadon Pumyim 

สะท้อนความโดดเด่นของสังคมไทยว่าเรามีความสามารถประคับปรพคองสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วให้ผ่านไปได้อย่างซาบซึ้งกินใจ การวางแผนล่วงหน้าเราไม่ถนัดหรือบางทีก็ไม่เป็นที่ยอมรับ ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการตื่นรู้และความไม่พร้อมในการวางแผนของสังคมไทย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท