วิชาโปรแกรมประยุกต์ ม.2/1 แจ้งนักเรียนว่าครูจะบูรณาการกับภาษาอังกฤษ โดยกำหนดกิจกรรมใน 100 นาทีดังนี้ 1.จิตตศึกษา 5 นาที 2.ฝึกคิด 5 นาที 3.ฝึกทักษะภาษาอังกฤษ 10 นาที 4.กิจกรรมการเขียนโปรแกรม 70 นาที 5.กิจกรรมอิสระ10 นาที สอบถามนักเรียนคนไหนต้องการปรับเปลี่ยนกิจกรรมหรือเวลาในแต่ละกิจกรรมหรือไม่ เด็กๆ บอกว่าที่ครูกำหนดมาดีแล้ว หลักจากนักเรียนทำกิจกรรมจิตตศึกษา (นั่งสมาธิ) แล้ว สอนสูตรประโยคภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารแบบเดี่ยว(Communication  EnglishSimple Sentence) ซึ่งเป็นโครงสร้างประโยคระดับพื้นฐาน12 สูตร  คำศัพท์ เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ 15 คำ หลักจากนั้นนักเรียนศึกษาคำอธิบายรายวิชา ผลการเรียนเรียนรู้ที่คาดหวัง เพื่อทำความเข้าใจถึงเนื้อหาสาระของวิชาที่จะเรียน และภาระงานในภาคเรียนนี้  นักเรียนให้ความร่วมมือดีมาก (ไม่รู้ว่าเพราะเป็นชั่วโมงแรกหรือเปล่า..) หมดชั่วโมง เลขที่ 1-5 ทำความสะอาดห้องคอมพิวเตอร์ แล้วไปเรียนวิชาต่อไป

ฝากจันทร์บนฟ้า....   ถ้าฟังอยู่

จันทร์คงรับรู้....   และเข้าใจ

ห่วงเธอคนนั้น...  ที่อยู่แสนไกล...  ไกลกัน

            ฝากดาวบนฟ้านับล้านดวง

           ให้เธอได้รู้ฉันห่วงใย

            เก็บดาวดวงน้อยร้อยเป็นมาลัย  ให้เธอ

 *ไม่รู้ว่าเธออยู่หนแห่งใด....

รู้ไหมว่าใครเขาคอย

ฝากจันทร์บนฟ้าและดาวดวงน้อย

ถึงเธอผู้แสนห่างไกล

ให้เธอได้รู้ให้เธอได้เข้าใจ

ว่าฉัน....  ฝากจันทร์บอกรักเธอ

   ฝากความคิดถึงไปกับแสงจันทร์

ลมหนาวมาเมื่อใด ใจฉันคงยิ่งเหงา
คืนวันที่มันเหน็บหนาวไม่รู้จะทนได้นานเท่าใด
ลมหนาวมาเมื่อใด กลัวฉันกลัวขาดใจ
เพราะหัวใจ ที่มันอ่อนไหว ไม่เคยได้รักจากใครเสียที

ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง.......ไม่­มีคนคอยคิดถึง
อยากมีใครให้รักให้ซึ้ง......เห­มือนคนอื่นเขา
ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง.......คล้­ายฤดูกาลยิ่งเหงา
ต้องทนหนาวกับใจที่เหงา........­คนเดียวอย่างเดิม

อยากได้สักวง....

จะเป็นไปได้มั้ยน๊า!!

ฝันเฟื่องไปละมั้ง!.... จะเอาปัญญาที่ไหนไปซื้อ

เฮ่อ!!!!!

บางครั้งก็เหนื่อย เวลาที่เราต้องตื่นมาเจอกับปัญห­าที่มีแค่เราคนเดียวแบกรับ

ไม่มีมือสักมือยื่นมาช่วย ไม่มีใครรับฟังมันได้ทั้งหมด ก็แค่ร้องไห้ออกมา ปลอบใจตัวเองว่า....

มันจะผ่านไป พรุ่งนี้คงจะสดใสกว่าวันนี้ ผ่านมาแล้วมันก็ผ่านไป และยังมีคนที่เจ็บปวดกว่าเราอีก­มากนัก

"สักวันนั้นเราจะเข้าใจ สุดท้ายร้ายดีเท่าไหร่ แค่ไหนก็ผ่านไป"

ฉันคิดถึงเธอ....
หลับก็ละเมอ  เมฆขาวก็ลอยเป็นหน้าเธอ
ฉันเฝ้านับดาว....
และคอยเฝ้าฝัน  รอวันที่ฉันจะได้พบเจอ
ฉันคิดถึงเธอ....
ตื่นก็ละเมอ  น้ำสะท้อนขึ้นมาเป็นหน้าเธอ
ฉันเฝ้านับดาว....
และคอยเฝ้าฝัน รอวันที่ฉันอยู่กับเธอ

* นานแสนนาน ห่างกันแสนไกล...จะรอแม้อยู่ปลายฟ้า
เพียงมั่นใจ ในคำสัญญา เธอยังมีฉันคอยอยู่

** เพราะสองหัวใจ ไม่มีอะไรขวาง
แม้ระยะทางช่างแสนไกล ขอให้คิดถึงกัน
ผูกพันตลอดไป รวมใจกันเป็นหนึ่งเดียวกัน

ในบางครั้ง คงจะมีใครหลายคน เกิดความรู้สึกคิดถึงใครสักคนจนมีน้ำตา.......

สายลมพัดบางเบา
ความเหงาเข้าครอบงำ
ความรู้สึกตอนนี้โดดเดี่ยว เดียวดาย

       หนาวเหลือเกิน...
     ไม่รู้ว่าคนบนนั้นจะรู้สึกเหมือนฉันไหม
      ความห่างไกลมันทำให้เราไกลห่าง

ใช่..เคยคิดแบบนั้น  
แต่ ตอนนี้...ความห่างไกล มันทำให้ฉันรู้ว่า....
    ฉันรักเธอมากแค่ไหน