| อนุทิน ... ๔๙๙๐ |

"การแต่งกายนักศึกษา"

เห็นบล็อกเกอร์หลายท่านเขียนเรื่่อง "การแต่งกายของนักศึกษาในยุคปัจจุบัน"
เกรงจะตกกระแสรถด่วนกับเค้า เลยลองค้นหาดู

บันทึกลิงค์ไว้ก่อน ... http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9560000113647&Html=1&TabID=3&

ที่มหาวิทยาลัยมี ภาคปกติ กับ ภาคพิเศษ (จ-ศ), ภาคพิเศษ (ส-อา)

ภาคปกติที่แต่งกายโป๊ จะตกไปอยู่คณะ วจก. กับ มนุษย์บางส่วน
ภาคพิเศษ (จ-ศ) อันนี้สุดยอด หากเราเรียกเธอว่า โคโยตี้ ได้ ก็น่าจะเรียก
ภาคพิเศษ (ส-อา) มีหลงมาบ้างกับสั้นจู๋ แต่เฉลี่ยจะเรียบร้อยกว่า จ-ศ

สิทธิเสรีภาพ กับ หน้าที่ความรับผิดชอบ มันเป็นคนละเรื่อง

         ช่วงเช้าของวันนี้ น้อง ๆ สายสนับสนุนจาก มรภ.กาญจนบุรี ได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับ มรภ.พิบูลสงคราม โดยขอทราบถึงเรื่องการบริหารจัดการของมหาวิทยาลัย ปัญหาต่อการทำงาน โดยเฉพาะการไม่เข้าใจของผู้บริหารระดับสูง (สายวิชาการ) ในการประเมินเข้าสู่ตำแหน่งผู้บริหารของสายสนับสนุน...เรื่องของเรื่อง เป็นเพราะผู้บริหารที่ขึ้นมาเป็นผู้บริหารใหม่ของ ม. ไม่เข้าใจและมีความรู้ลึกในเรื่องการประเมินเข้าสู่ตำแหน่งของสายสนับสนุน จึงทำให้เป็นสาเหตุของการสะกัดความเจริญเติบโตของสายสนับสนุน...อนิจจา!!!

ครบกำหนดที่ตั้งใจไว้ 5 วัน 4 คืน กราบลาพระอาจารย์ พ่อแม่ครูบาอาจารย์ กราบลาแม่ชี เนกขัมมะ ลากัลยามิตร ขอบคุณสถานปฏิบัติธรรมที่ให้ได้อาศัยพื้นที่และความรู้จากหัวใจของทุกชีวิต รวมถึงเจ้าสุนัขวัดผู้น่ารัก ขอบคุณความร่มรื่นและสายฝนที่กระหน่ำลงมาแบบลืมหูลืมตานำความเปลี่ยนแปลงทางกายภาพให้เกิดขึ้น ขอบคุณครอบครัวที่ให้โอกาสได้เดินทางอย่างกล้าหาญเข้าสู่ประตูโรงเรียนชีวิตอีกครั้งกลับถึงบ้านสิ่งแรกที่ทำคือ เปิดสมุดบันทึก อาบน้ำแล้วมานั่งเคลียร์งาน เคลียร์อีเมล์ขยะ และเข้ามาดูบ้านg2k นาฬิกาย่ำยามเป็นปกติ แต่เราต่างหากที่ช้าลง ขอนำบุญมาฝากกัลยาณมิตรทุกๆท่าน และก่อนนอนคืนนี้ ขอเตรียมตัวไปเรียนรู้สมุนไพรในเช้าพรุ่งนี้ ไม่มีภาพใดๆมาฝากนอกจากความอิ่มเอมในหัวใจ และความปรารถนาให้ทุกจิตวิญญาณมีความสุข สงบ และเบิกบาน นอนหลับฝันดี พรุ่งนี้เช้าตื่นขึ้นมาสดชื่นแจ่มใสกันถ้วนทุกคนค่ะ

| อนุทิน ... ๔๙๙๑ |

"ด้วยสัญญาจากหัวใจ"

บันทึกกวี ... "ด้วยสัญญาจากหัวใจ" ... (รักคิดถึงกันไหม? : วาณิช จรุงกิจอนันต์)

เขียนถึงเธอคนดี...ที่ฉันรัก
ด้วยสิทธิ์ศักดิ์ซึ้งซึ่งคิดถึงได้
รักด้วยใจใจเพียรเขียนด้วยใจ
ด้วยความใฝ่ฝันที่มีต่อเธอ

• ๑๓ กันยายน ๒๕๕๖ ครูกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยจัดทัศนศึกษาโครงการค่ายวิชาการ "สมบัติวรรณคดี"
  โดยพานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ ไปทัศนศึกษาที่ "อุทยานพระบรมราชานุสรณ์พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย"
  จังหวัดสมุทรสงคราม และุอุทยานหุ่นขี้ผึ้งสยาม จังหวัดราชบุรี
• จาก "สยามนิรมิตสู่อุทยานหุ่นขึ้ผึ้ง" สองวันที่เดินทางทัศนศึกษาทำให้เห็นการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมทั้งในด้าน
  การสร้างบ้านเรือน รากเหง้าความเป็นไทย ซึ่งอนาคตอาจเหลือเพียงตำนานการเล่าขาน อดคิดถึงประเทศภูฏานไม่ได้
• ประเทศภูฏานคำนึงถึง "ความสุขมวลรวมของประชาชน" คือ ๑. มีเศรษฐกิจแบบพึ่งตนเอง ๒. ไม่เป็นหนี้เป็นสิน
  ๓.รักและหวงแหนธรรมชาติ ป่าไม้ ๔. มีธรรมาภิบาลหรือการปกครองที่เป็นธรรม
  (แนวพระราชดำริสมเด็จพระราชาธิบดีภูฏานรัชกาลที่ ๔)
• ถึงวันนี้ประเทศไทยกำลังเดินไปทางไหน "อย่าว่าแต่การสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ทางวัฒนธรรมแม้แต่การอนุรักษ์ยังไม่ยั่งยืน"
• ไม่อยากเห็นการหวนไห้หาอดีตเหลือไว้แต่รอยอาลัย  ความหวังคงอยู่ที่เยาวชนไทยที่ผู้ใหญ่ต้องสร้างจิตสำนึกรักชาติและ
  ภาคภูมิใจในความเป็นประเทศเล็ก ๆ ที่ไม่ตกเป็นทาสทุนนิยมสามาย์โดยเริ่มต้นที่ตนเอง
  
                                                                               ธรรมทิพย์
                                                                           ๑๔ กันยายน ๒๕๕๖
  
  
  

• ฉันกำลังอ่านหนังสือ "การเดินทางของก้อนเมฆ" เขียนโดย กิติมาภรณ์  จิตราทร และธีรภาพ โลหิตกุล
  คนแต่ละคนไม่ต่างอะไรกับก้อนเมฆเล็ก ๆ ที่แสวงหาดื่มด่ำกับสุนทรียภาพแห่งชีวิตที่ตนปรารถนา แต่น่าเสียดายที่บางคนกลับ
  ปล่อยวันเวลาให้ผ่านล่วงไปโดยไร้ประโยชน์....
• ย้อนกลับมาดูก้อนเมฆก้อนนี้ดูเหมือนว่าเดินทางมากไปหรือเปล่า...สัปดาห์หนึ่งมี ๗ วัน  วันจัทร์ - ศุกร์ทำงานที่โรงเรียน
  วันพฤหัสบดี และ วันศุกร์ทำงานจิตอาสาสอนหนังสือเด็กวัดหกโมงเย็นถึงสองทุ่ม วันเสาร์ - อาิทิตย์ไปเป็นนักศึกษาครูสมาธิ
• "คนที่รู้ค่าของเวลาย่อมรู้ค่าของชีวิต" ฉันเชื่อเช่นนั้นเสมอ
  
                                                                     ธรรมทิพย์
                                                                 ๑๔ กันยายน ๒๕๕๖
  
  

คืน

• เมื่อวานหยุดรถติดไฟแดงหลังรถกระบะคันหนึ่ง
• หัวเราะก๊าก  รีบหากล้องทันใด
• คิดถึงชายหนุ่มหลายคนแถวบ้าน GTK
• อาทิ  ท่านอาจารย์กามนิตหนุ่ม  คุณ Nobita  อาจารย์วิชญ์?  คุณ Hazoo  อาจารย์เอกฯ
• 
• โดยเฉพาะคนเฝ้าบ้านประจำที่ชอบนั่งหันหลังอยู่ในความมืด .... คุณครูเงา
• โธ่ !!!!  อุตส่าห์หนีขึ้นไปอยู่บนคานอันประเสริฐแล้ว
• ใครช่างคิด  ภาษีคนโสด .... ยังจะตามมารังแกอีก  อิ อิ
</ul>

ปัญหาของโลกที่ยังไม่ล้าสมัย

--------------------------

แย่งอาหารกันกิน

แย่งแผ่นดินกันอยู่

แย่งคู่พิศวาส

แย่งอำนาจกันปกครอง

--------------------------

ดอกมะนาว คะ ^;^

14-09-2556

• สวัสดียามสายๆค่ะ
• ... ด้วยเหนื่อยจัง...
• ... อยากพักแล้ว ...
• ... ยังมีงานเข้า ...
• ปลอบใจตัวเองก่อนอยากเขียนบันทึกเล่นบ้าง
• ไม่เป็นไร เพื่อลูกค้า คนดีที่หนึ่ง จึงทำต่อ...
• เก็บภาพธรรมชาติเล็กๆมาฝาก 
• กันก่อนค่ะ
• 
• ภาพ: เมล็ดชา ...
• วันที่บันทึก 13-09-2556 เวลา 9 : 11 น.
• ณ.มุมหนึ่งของบ้านเจ้ยา /หาดใหญ่
• ......

จิตดวงนี้ดวงเดียวไปตามการกระทำ คำพูด และจิตใจที่แสดงปรากฏตามธรรมหรือตามกิเลส

...

จาก...

ผู้ที่มีปัญญาย่อมตระหนักดีว่าชีวิตนั้นเต็มไปด้วยความผันผวน ปรวนแปร หาความจิรังยั่งยืนมิได้ จึงมองพ้นความสุขเฉพาะหน้าไม่ฝากความหวังไว้กับเงินทอง ชื่อเสียง และอำนาจ หากมุ่งบำเพ็ญธรรม หมั่นฝึกฝนพัฒนาตน เพื่อกายวาจาที่สะอาด จิตที่สงบ และปัญญาที่สว่างไสว มิใช่เพียงเพื่อความสุขในปัจจุบันเท่านั้น แต่เพื่อความสงบเย็นในยามที่ต้องเผชิญกับความพลัดพรากสูญเสียและความแปรเปลี่ยนในวันข้างหน้า

พระไพศาล วิสาโล

========================================================

ข้าพเจ้าได้ตระหนักในเรื่องนี้...หลังจากที่ตื่นออกจากความลุ่มหลงจึงได้ก้าวออกเดินอย่างพากเพียรไม่ย่อท้อมาตลอด ๙ ปีบนมรรคาวิถี

๑๔/๐๙/๒๕๕๖

อนุทิน  ๓๖.

ตอนเกือบเที่ยงเข้าไปอ่านอนุทินและได้ฟังเพลงจากอนุทิน “คืน” ของ อ.ภูสุภา ทำให้เกิดอารมณ์กวีขึ้นมาทันใด ลองแต่งตามอารมณ์เพลงจากที่ได้ฟัง ก็เขียนได้ประมาณนี้แหละ...

ดนตรีเร้า พลังจิต ให้คิดถึง

นวลนางหนึ่ง ในห้องฝัน อันแสนหวาน

คราเมื่อพบ เห็นซึ่งกัน ในวันวาน

สุดแสนหวาน เฝ้าละเมอ ถึงเธอจริง

เธออยู่บน สวงสวรรค์ อันวิจิตร

เฝ้าเพ่งพิศ ดื่มด่ำใจ ไปทุกสิ่ง

หลงรักเธอ แม่มิ่งมิตร จิตประวิง

เธอท้วงติง อย่าได้ทำ ให้ช้ำใจ

รักของฉัน มีให้เธอ เสมอฟ้า

เธอสูงค่า กว่าแผ่นดิน ได้ยินไหม

เธอตอบรับ กับตัวฉัน อย่างมั่นใจ

นานแค่ไหน ยังรักพี่ มิผันแปร

ตื่นภวังค์ หลังมีใคร มาสะกิด

อ้าวนิมิต จิตฝันไป ในกระแส

ตื่นเถิดพี่ มีเรื่องใหม่ ให้ดูแล

คอมมันแย่ อยู่หนึ่งเครื่อง ช่วยเปลืองแรง

...(หน่อย)

...ตกลงเราฝันไปหรือนี่...โอ้!...เสียดายจัง...

เย็นนี้ (14 ก.ย.56) ได้กำหนดฉายภาพยนตร์สั้น " เพื่อนโลกเพื่อนรัก" รอบปฐมทัศน์

ณ บริเวณลานวัดอู่ตะเภาแล้วจ้าาาา...มีขนมจีนแกงเขียวหวาน  และอาหารคาวหวานอื่น ๆ 

ไปบริการให้กับผู้ชมทุกที่นั่ง (เสื่อ) ด้วยจ้ะ อิ อิ  

สาย ๆ วันนี้ คุณป้าไข่มดแดง  มาเรียกคุณมะเดื่ออยู่ที่ประตูรั้ว คุณป้าแวะเอาผักกาดดอง

มาฝากคุณมะเดื่อด้วย  ฝีมือการดองผักของคุณป้าขั้นเทพทีเดียว คุณป้าบอกว่ายังดอง

ผักเสี้ยนไว้อีก 2 กะละมัง ถ้าได้ที่แล้วจะเอามาฝาก...นี่แหละน้ำใจคนไทย น่ารักจริง ๆ 

http://www.gotoknow.org/posts/548274

ห้องเรียนธรรมชาติ...บ้านหนองผือ

ประกอบด้วย..สวนสุขภาพ ศาลาส่งเสริมการอ่าน ห้องเรียนอาเซียน และสวนสมุนไพร

ไปนั่งสอบความรู้เรื่องคัมภีร์อุทรโรค

ขำๆตัวองมาก และพอใจที่เป็นสว.คนหนึ่งเข้าเรียนในชั้นเรียนกับรุ่นลูก

ทำให้ได้ความรู้ที่ไม่เคยรู้ คือไม่เคยรู้ว่าเรานี้หูเริ่มตึงแล้ว เอิ๊กๆ

พระอาจารย์ท่านทันสมัยมาก ท่านเป็นศิษย์รุ่นแรกของแพทย์แผนไทยศิษย์วัดโพธิ์

แต่ก็ยังเป็นรุ่นศิษย์ของคุณปู่ผ่อง ที่ห่างกันหลายสิบปี

คุณปู่เป็นแพทย์ไทยในยุคที่ทางราชการสั่งให้ยกเลิกการแพทย์แผนไทยก่อนฉันเกิดถึง 30 ปี 

ตามประกาศเป็นพระราชบัญญัติการแพทย์และให้เหตุผลว่าอาจทำให้ผู้ป่วยเกิดอันตรายจากการประกอบโรคศิลปะ

ตำราถูกทำลายแอบซ่อน ฝังดิน เป็นอาหารของปลวกยากจะฟื้นได้เพราะอ่านภาษษนั้นไม่เข้าใจ

หลายชายของคุณปู่ผ่อง สอบได้ใบประกอบโรคศิลปได้เมื่อกลับจากสงคราม และเป็นหมอร่วมสมัยมือผ่ากระสุน เย็บแผล ผ่าฝี 

โดยฝึกหัดฝีมือการใช้เครื่องมือผ่าตัดเล็ก แต่นับว่าใหญ่ในสมัยนั้น ฝึกหัดผ่าตัดในสนามรบ ปัจจุบันเครื่องมือชุดนี้อยู่ที่บ้านช่างเหล็ก

สะหัสสะเนตรโท เทวินโท ทิพย์จักขุง วิโสทะยิ

แมคโครมี Rosemary ขายกิโลกรัมละ 690 บาท แต่มีขายปลีกถุงละ 40 บาท ซึ่งก็ไม่น้อยมีหลายกิ่งอยู่เหมือนกัน เอามาใส่หม้อต้มน้ำในห้องนอนทำให้ห้องหอมกรุ่นและชวนนอนเป็นอย่างยิ่ง

วันนี้เป็นวันแรกของการเป็นสมาชิกใหม่ GotoKnow อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ ไม่รู้จะเริ่มต้นเขียนตรงไหนก่อน ซึ่งส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ชอบอ่านมากกว่าชอบเขียน เมื่อสองสามวันที่ผ่านมามีโอกาสได้อ่านบันทึก อนุทิน ของสมาชิกหลายๆท่าน เกิดความประทับใจและได้รับองค์ความรู้ใหม่ๆ จากมุมมองประสบการณ์ที่หลากหลายที่ท่านสมาชิกได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้และถ่ายทอดออกมาให้ได้เรียนรู้กันตกลงใจสมัครเป็นสมาชิก จึงใคร่ขอคำแนะนำ ชี้แนะจากท่านทั้งหลายด้วย ขอขอบคุณค่ะ

รู้สึกสมองโล่ง ๆ กับสามวันของการลาพักผ่อน...

สิ่งที่ได้จากการลาพักผ่อน

๑.  อิสระจากเวลา(ราชการ) วันที่หนึ่ง ไปเป็นวิทยากรอบรม "วัยใส ห่างไกลเอดส์" ให้กับรพ.สต. อื่น โดยไม่ต้องขออนุญาต..

     วันที่สอง ไปเคลมประกันภัยรถยนตร์ เพราะต่อประกันภัยมา ๒ ปีแล้วยังไม่เคยได้เข้าอู่ซ่อม จะได้เปลี่ยนสเกิร์สหน้า (รออะไหล่)

     วันที่สาม ไปช่วยงานศพ สามีน้องพยาบาลเสียชีวิตกระทันหัน(หัวใจวาย) โดยไม่ต้องรอเวลาเลิกงาน 

๒.  มีเวลาอยู่กับตัวเอง นิ่ง เนิบ นาน... 

๓.  ได้ทำอาหารรสจืดไปส่งแม่ทุกวัน แม่เป็นเบาหวาน-ความดันโลหิตสูง และหลอดเลือดสมอง 

วันนี้ ได้หยุดอีกวัน.. บรรยากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝน ฝนตกปรอย ๆ เป็นช่วง ๆ

บ่ายสามกว่า ฝนเริ่มห่าง แดดไม่ร้อนมากพาแม่ไปเดินรอบ สะพานแขวนสองจุด ที่สวนสาธารณะหนองประจักษ์กับหลาน ๆ 1 ชั่วโมงเต็ม แบบไม่ได้นั่งพัก แม่ใจสู้มาก ๆ เหงื่อออกเปียกเสื้อยืดและใบหน้า..แต่ปากบอกว่า ยังไหว ๆ ...(ฮา)..^_^

ดูแลบุพการียามมีชีวิตอยู่ เพราะไม่รู้ว่าจะมีเวลาดูแลท่านได้อีกนานไหม (เราอาจไป(ตาย)ก่อนท่านก็ได้ใครจะไปรู้)

สุขสันต์วันหยุด และทำวันนี้ ให้ดีที่สุดค่ะ...^_^

บ้านหรรษา ๑๔ ก.ย. ๕๖ (๒๒.๐๐ น.)

วันนี้..เห็น..แว้บๆ..ในโลกสี่เหลี่ยม..."เขา"..ขมวด..ความคิดเห็น..รูปลักษณ์..ของเงินตรา..ที่แทนค่าสิ่งแลกเปลี่ยน..ว่า..มันจะมีการเปลี่ยนแปลง..ต่อไป..อย่างไร..ใน..ระบบ..อีเล็กโตรนิค..."ธนบัตร"..จะไม่อาจ..คงรูป..อยู่ได่ใน..อนาคต..(จะเป็นไปในรูปใด..ในอนาคต...น่า..สน).....

ถ้าความรู้เนื้อหาสาระเปรียบเสมือนแสงสว่างทางปัญญา การลงมือทำและปฎิบัติมาก็เปรียบเสมือนสิ่งที่ทำให้แสงสว่างแห่งปัญญาได้เปล่งประกาย 

ก่อนที่หยดน้ำหยดสุดท้ายจะหายไป

เรายังมีเวลา

เวลาที่จะเติมความดี   

เติมสุนทรีย์ให้ชีวิต 

ฝึกจิต  เติมสติ เติมพลัง