ด้วยสัญญาจากหัวใจ
เขียนถึงเธอคนดี...ที่ฉันรัก
ด้วยสิทธิ์ศักดิ์ซึ้งซึ่งคิดถึงได้
รักด้วยใจใจเพียรเขียนด้วยใจ
ด้วยความใฝ่ฝันที่มีต่อเธอ
ความรักคือเวลาอนาคต
อาจสวยสดหรือคือวันการฝันเก้อ
สำหรับคืนและวันอันเลิศเลอ
หากจะเพ้อพลาดก็ควรพอใจ
ยิ้มให้กับวันนี้ที่เป็นสุข
อย่าไปทุกข์ถึงวันหน้า...ถ้าร้องไห้
วันพรุ่งนี้ที่ไม่รู้ยังอยู่ไกล
ปล่อยมันไปตามกาลวารเวลา
ในโลกเงียบสวยงามของความฝัน
มากับฉันได้เสมอ...ถ้าเธอกล้า
มาคอยเป็นเพื่อนใจกับสายตา
เน้นคุณค่านิยามความรักเรา
ยิ้มเถิดยิ้มถ้าซึ้งซาบความปลาบปลื้ม
ลืมเถิดลืมทางผ่านการโศกเศร้า
เพื่อความรักแสนหวานนี้นานเนา
อยู่ตราบเท่าที่สวรรค์จะบัญชา
ด้วยใจซื่อมือสองของฉันนี้
พร้อมจะพลีเพื่อวันที่ฝันหา
เพื่อและโดยดวงใจในดวงตา
ซึ่งศรัทธารักอันนิรันดร
วันจันทร์ที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๕๑๔
.....................................................................................................................................
บทกวีที่ผมยังไม่เกิดอีกครั้ง ;)...
...
เขียนถึงเธอคนดี...ที่ฉันรัก
พร้อมสลักหัวใจของใครหนอ
ด้วยความรักวาดหวังที่ยังรอ
จะกี่นานพอศอยังรอคอย
...
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
......................................................................................................................................
หนังสือกวีงาม
วาณิช จรุงกิจอนันต์. รักคิดถึงกันไหม?. กรุงเทพฯ : เพกา พับลิชชิ่ง, ๒๕๕๔.
คุณวาณิช เป็นคนเขียนกลอนได้ไพเราะมาก ๆ เป็นคนเก่ง เขียนหนังสือก็สนุก-จดหมายถึงเพื่อน นิยายก็ดัง-แม่เบี้ย
เล่มที่ได้รับรางวัลซีไรท์-ซอยเดียวกัน ไม่ได้อ่านค่ะ เพราะอะไรไม่ทราบ แต่จดหมายถึงเพื่อน สนุก น่าอ่านมาก ๆ ค่ะ
อ้อ เป็นแฟนคอลัมน์การทำอาหารของคุณวาณิชด้วย
ถ้าพบเล่มอื่น ๆ อีกจะมาเล่าสู่กันค่ะ
คิดถึงคุณวาณิช
คิดถึงแก่นความรักความผูกพัน
ไม่จำเป็น ... ซ้อนทับอยู่เสมอ
แค่สายใยเหนียวแน่น ... เหมือนเส้นรอบสองวงกลมแตะไม่ขาด
ขอบคุณมากครับ พี่หมอเล็ก ภูสุภา ;)...
ว้าว ขอบคุณมากครับ คุณหมอธิ ทพญ.ธิรัมภา ;)...
สงสัยบทกวีนี้ผมเกิดแล้ว
555
อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง แก่ครับ 555