สาหวััดดีครับ, ฝนตกพอดีเสียงเลยยานๆหน่อยช่วงนี้หน้าฝนรักษาสุกกะพาบ ให้ดี (รักษาใจใหดีทำหน้าที่ให้ถูกต้อง)

ดีใจค่ะ ที่เข้ามาอ่านชม น้ำมันมะพร้าวตะไคร้หอมกันยุง

http://www.gotoknow.org/posts/547275

ลองทำเสร็จแล้วนำมาฝาก

ฝีมือคุณสีตะวัน

| อนุทิน ... ๕๐๐๒ |

"สติ"

เราเคยหงุดหงิดในการกระทำของตัวเองไหม?

ผมว่าเราทุกคนเคยเป็น
บางเรื่องเราก็รู้ด้วยจิตสำนึกของตัวเองอยู่แล้วว่า
หากกระทำลงไป อาจจะส่งผลต่อตัวเองและคนรอบข้าง
รุนแรงเพียงไหน แต่เราก็ยังกระทำสิ่งนั้น

อารมณ์และความรู้สึกที่อยากกระทำมาก่อน
"สติ" ที่คิดด้วยเหตุผลมาทีหลัง

หลายครั้งนั่นคือบทเรียนสำคัญของชีวิตที่คิดไม่อยากกระทำอีก
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราก็ยังคงทำประวัติศ่าสตร์ให้ซ้ำรอยอีกครั้ง

ผมคิดว่า เพียงแค่เราตั้งมั่นและตั้งใจว่า จะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก
ทุกคนย่อมทำได้แน่นอนอย่างไม่ลังเลใจ
แต่กว่าเราเอาชนะความรู้สึกของตัวเองได้ อาจจะต้องใช้เวลา
บางทีเราอาจสูญเสียสิ่งดี ๆ ในชีวิตไปแล้วก็ได้

ดั่งสุภาษิตจีนที่ว่า "ไม่เห็นโรงศพ ไม่หลั่งน้ำตา"

จุดยืน อุดมการณ์ และความดีงามที่เราวางไว้จะเป็นหลักยึดให้เรา
และเราจะไม่หงุดหงิดตัวเองอีกในเรื่องนี้

สุขสันต์วันทำงานครับ ;)...

มนุษย์เราเกิดมาเพื่อการเรียนรู้ ในวัยเด็กเล็กก็เรียนรู้ในเรื่องของการสื่อสาร การอยู่ร่วมกับคนอื่นให้ได้ การเอาตัวรอดจากสิ่งต่าง ๆ เช่น การช่วยเหลือตนเองเพื่อให้มีชีวิตสามารถอยู่รอด...ในวัยเด็กประถม + มัธยม ก็เรียนรู้เพื่อให้ทราบถึงวิชาการเบื้องต้น ในวัยเข้าสู่มหาวิทยาลัยเรียนรู้ก็เพื่อเตรียมตัวเพื่อเข้าสู่วัยทำงานหาเลี้ยงชีพตนเอง ในวัยทำงานก็เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ เพื่อเป็นการพัฒนาตนเอง นี่กระมัง!!! สิ่งเหล่านี้ ที่มนุษย์เราเรียนรู้มาตลอด เขาจึงบอกว่า "คนเราเกิดมาเพื่อการเรียนรู้ ๆ ตลอดชีวิต"

ในความคิดของฉัน ๆ คิดว่า...คนเราเกิดมามี ๒ ส่วน คือ ชีวิต + การเรียนรู้ สำหรับชีวิตนั้น ผู้ที่ควบคุมตัวเรา คือ จิตใจ ส่วนการเรียนรู้เป็นเรื่องของโอกาสแต่ละคนว่าจะมีโอกาสในการเรียนรู้มาก น้อย เพียงใด...แต่จิตใจนี่สิ!!! เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก ๆ เพราะจิตใจคนเราแต่ละคน ไม่เหมือนกัน (หากเหมือนกันคงมีคนที่มีจิตใจเหมือน ๆ กันมากมายในโลกนี้...แต่ที่เห็นมีความแตกต่างกันมากในแต่ละบุคคล)...แต่คนส่วนใหญ่หลงระเริงกับการเรียนรู้ทางด้านการให้มาซึ่งปริญญาเป็นผู้รับรอง...ส่วนในด้านจิตใจ ผู้ที่รับรองการได้มานั้น คือ ตัวของเราเอง เรารู้ตัวเองว่า เราดี - เราไม่ดี, เราเหมือนคนอื่น - เราไม่เหมือนคนอื่น เช่นเดียวกับ การมีชีวิตที่เป็นสุข กับการมีชีวิตที่ไม่เป็นสุข (ความต่างที่ทำให้คนเราไม่เหมือนกัน...ต่างกันในด้านจิตใจและต่างกันในด้านการเรียนรู้)

"ธนบัตร"...คือ..กระดาษ..ที่ถูก..พิมพ์..ขึ้นมา.."เป็น คุณค่า.(แทน).ของการแลกเปลี่ยน..ซึ่งกันและกัน..ในมวลมนุษย์..ยุคสมัยใหม่..นี้"

"ธนบัตร"..มี..คุณค่า....เนื่องมา..จาก..คำว่า.."ศรัทรา"...(น่า..จะแปล..ได้ว่า..มี..ความเชื่อมั่น.."ต่อกัน"..ใน..คุณค่า..สมมุติ..นั้นๆ).......

"ธนบัตร"..มี..บทบาท..ทางสังคม..ต่อเนื่อง..และเหนียวแน่น(ในสมัยใหม่)...ราวกับ..ความ..งมงาย..ใน (ยุคมืด..ของยุโรป..ก็ว่าได้..)...ผู้ริเริ่ม"ความคิดนี้"..ก็คือ..ฝรั่ง คน ธรรมดาๆ..คนหนึ่ง...

"ธนบัตร"....ครอง..โลก..ทำลาย..ธรรมชาติ..สมบัติ..มนุษยชาติ...มีรูปแบบ..ซับซ้อน..ต่อเนื่อง..สุดบรรยาย..เพราะมันเป็น( เรื่องของ..คอ รับประทาน...).."แปลว่า..กินแบบสุภาพๆ..ไม่ มูมมาม..ค่อยๆ..กิน.."..ศัพท์นี้..ฝรั่ง..ใช้ไม่เป็น..เพราะฝรั่ง..มีรูปแบบการกิน..อีกอย่าง..กิน..แบบฝรั่งๆ...

"ธนบัตร"....กลายเป็น..พระเจ้า..ใน..ระบบ....สมัยใหม่..หลังยุคมืด....

(หมายเหตุ....ตรงนี้..เป็นเรื่อง..ของมดปลวกเล็กๆ..ตัวหนึ่งหรือหลายๆล้านตัว...ที่กำลัง..กัด..กิน.."ธนบัตร"..เหล่านั้นอยู่...)

วันนี้ที่มหาวิทยาลัยซ่อมแซมระบบไฟฟ้า

 ขาดไฟไปหลายชั่วโมง รู้สึกว่า.ว่าง.จากหน้าจอคอมพิวเตอร์ 

แต่มีเวลาทบทวนงานอื่นและตัวเองด้วย. ^_^

    ถ้าใครเคยอ่านเรื่องสั้นทางมานุษยวิทยา ที่อ.ยศ สันตสมบัติ แปลมาชื่อไทยว่า "สืบสายเลือด" คงจะเคยผ่านตาเรื่องของชนเผ่า Yanamami ที่ได้สมญานามว่า "เผ่าคนดุ"

     นักมานุษยวิทยาที่ลงไปศึกษาจนเขียนเป็นงานทางชาติพันธุ์ หรือ

เรื่องสั้นโด่งดังไปทั่วก็คือ Napoleon Chagnon ซึ่ง คนนี้ก็มีนักศึกษา

ระดับปริญญาคนหนึ่ง ชื่อว่า Kenneth Good ซึ่งลงไปเก็บข้อมูลเพิ่ม

เติมเกี่ยวกับเผ่า Yanamami ให้ โดยตอนแรกก็คาดว่าจะอยู่ในภาค

สนามแค่ 15 เดือนแต่เก็บข้อมูลไปข้อมูลมากลายเป็นต้องอยู่ต่ออีก

หลายปี จนหัวหน้าเผ่าถึงกับยกน้องสาวให้แต่งงาน จนมีลูกมีเต้าด้วยกัน

ซึ่งชีวิตหลังจากนี้ก็เป็นเรื่องราวโดดดัง จน national geography ถึง

กับทำเป็นสารคดีเลยทีเดียว

     ในตอนแรกนั้น KennethGood นี่แกเป็นคนขาวล่าสัตว์ไม่เป็น

แถมยังต้องทำงานวิชาการไปด้วย บางครั้งเลยต้องปล่อยเมียไว้ในป่า จน

เมียถูกคนในเผ่า (สังคมแบบชายเป็นใหญ่) ข่มขืน ถึงขั้นตัดหูทิ้ง แก

เลยต้องพาเมียออกจากป่ามาใช้ชีวิตในเมือง เมียแกก็ปรับตัวเข้ากับ

สังคมใหม่ได้ค่อนข้างดีแต่ตอนหลังก็ตัดสินใจกลับมาใช้ชีวิตในป่าอีกครั้ง

ทิ้งลูกไว้กับสามีที่เมกา ลูกชายของ Kenneth ที่ชื่อ David ซึ่งตอน

หลังเดินทางเข้าป่า Amazon ไปเพื่อตามหาแม่หลังไม่ได้เจอกันนาน

กว่า30 ปีสะท้อนถึง บทบาทของนักมานุษยวิทยาที่มองคนว่าต้องผูก

ติดไว้กับชาติพันธุ์ดั้งเดิมไว้ตอนหนึ่งว่า

      David Good กล่าวว่า “ในขณะที่ฉันเริ่มเติบโตขึ้น ฉันเคยไปการประชุมของนักมานุษยวิทยาทุกปี และฉันก็เคยได้ยินคนพูดว่า ‘พวกโน้นก็คือพวกลูกของ Yarima ราวกับว่าฉันเป็นตัวทดลอง คุณรู้หรือไม่” 

          ในครั้งหนึ่ง มีนักมานุษยวิทยาคนหนึ่งถามเขาว่า คุณต้องการ

อะไรเป็นของขวัญวันคริสต์มาส เมื่อ David ต้องให้คำตอบที่เป็น

มาตรฐาน เพราะว่าเขายังเป็นเด็ก และใครๆในยุคนั้นต้องตอบอย่างนี้ทั้ง

สิ้น ก็คือ จอควบคุมเกมนินเทนโด พอตอบอย่างนี้ไป ผู้หญิงคนนั้น

ก็รู้สึกผิดหวัง พร้อมกับพูดว่า ‘เธอต้องการจอควบคุมเกมนินเทน

โดหรอกหรือ? เธอก็เหมือนกับเด็กชาวอเมริกันทั่วไป แต่ฉันคิดว่า

เธอควรจะแตกต่างกว่านี้นะ’  สิ่งนี้เองที่ติดแน่นอยู่กับตัวผม โปรดช่วยเผาผลาญความโกรธเคืองที่ผมมีต่อรากเหง้าด้วย

จาก BBC World Services ได้มาจากโบว์

 ด้วยความรักและคิดถึง

...อันเป็นส่วนหนึ่ง...ของชีวิต!

• ขณะดูแลตนเองและอ่านหนังสือที่ชั้นสอง บนบ้านน้องสาว เด็กๆทยอยไปพบแต่เช้า ต้องพักเรื่องส่วนตัวมาอยู่กับเด็กๆ

• ทานผลไม้ สละ มังคุดกันก่อนจะเริ่มกิจกรรมแรกของวันนี้ ซึ่งตกลงกันว่า จะเขียนจดหมายถึง...

... คนที่เรา... รักและคิดถึง! (คุณพ่อ, คุณแม่, คุณปู่, คุณย่า, พี่สาว)

• โต๊ะญี่ปุ่น ตัวหนึ่งนั้น "พรุน" ไปด้วยริ้วรอยของ "ปลวก" ที่กินเนื้อโต๊ะด้านหลังแหว่งไปมาก แต่ยังตั้งได้อยู่ :)

• ก่อนเขียนจดหมาย ให้ทุกคนฝึกนั่งนิ่งๆ ระลึกถึงคนที่เรารักและคิดถึง...

• เด็กๆพบเห็นกล่องเก็บเครื่องเขียนของพี่แอนพี่อร (ลูกของน้องสาว) พบสมุดหนังสือตั้งๆไว้ เลยรื้อพบงานฝีมือมากมาย

... สมุดบันทึก สมุดวาดเขียน สีน้ำ กระดาษ ฯลฯ หนังสือที่ห่อปกด้วยกระดาษ อย่างประณีต

... และลายมือพี่ๆ เด็กน้อยจับเล่มนั้น ลูบอันนี้ อย่างชื่นชม เหรียญแปลกๆ นกสวยๆทีหลานพับไว้มากมาย ดีใจ...ที่ได้ใช้งาน

• ... เขียนจดหมายจบแล้ว... เรียนวาดเขียนกันต่อ แบ๋มกับรุ่ง ดูแลน้องและคุณตาเรียบร้อย ตามเข้าห้องเรียนหลังเพื่อน

• ป้า...ขอตัวเข้า GtK. ส่งการบ้านแป๊บบหนึ่ง :)

... เด็กน้อย สายตาดี พบไม้แบ็ตฯอย่างดีของพี่ๆแอบไว้ ...ของเก่าพังพอดี เย่ เย่ :)

     ขอบคุณ ทุกๆองค์ประกอบ เหตุปัจจัยที่ให้โอกาสเราได้เรียนรู้..ใส่ใจกันและกันยิ่งขึ้น

๑๕ กันยายน ๒๕๕๖

วันที่ ๑๗ และ ๑๘ กันยายน ๒๕๕๖ เดินทางไปประชุมเตรียมโครงการพระราชทานความช่วยเหลือแก่ราชอาณาจักรกัมพูชา ด้านการศึกษา ณ กระทวงศึกษาธิการ เยาวชนและการกีฬา ร่วมกับกรมราชองครักษ์ 

สวัสดีวันจันทร์

ฉันเบิกบานทั้งกายและใจ

สมองคิดตรึตรองไว้

อ่านและคิดพินิจชม

การใดที่ใหลหลงมิให้หลงจนลืมตน

นกร้องดังจำนง

แม้ใหลหลงใคร่ลืมลง

ดั่งงานที่กำหนด

หากผยศจะบัดสี

เกริ่นนำไม่ราคี

ทำงานที่หน้าที่ตน

ปรัชญาแห่งการตัดสินใจ

โดย รศ.ดร.พันธุ์ทิพย์ กาญจนะจิตรา สายสุนทร

เมื่อวันจันทร์ที่ ๑๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๖

---------------------------------------------

การตัดสินเป็นสิ่งที่จำเป็นในชีวิตของมนุษย์ และควรจะต้องตัดสินด้วยเหตุผล มิใช่อารมณ์

การแสวงหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ตรงหน้า เป็นการสร้างโอกาสที่การตัดสินใจจะไม่ผิดพลาด

ปัญญาจะเป็นตัวช่วยในการแสวงหาข้อมูลที่จำเป็นสำหรับการตัดสินใจ

ความล้มเหลวประการแรกของมนุษย์อยู่ที่การไม่ตัดสินใจอะไรเลย มองสถานการณ์ผ่านไป โดยไม่ทำอะไรเลย รอคนอื่นตัดสินใจ

ความล้มเหลวประการที่สอง ก็คือ การตัดสินใจเร็วไป ด้วยอารมณ์ ไม่ประเมินสถานการณ์ตรงหน้า ไม่รอบรู้ถึงผลกระทบต่อบุคคลอื่น เอาตนเองเป็นตัวตั้ง เอาประโยชน์ของตนเองเป็นตัวตั้ง

การใช้เหตุผลที่รอบด้านด้วยปัญญาและปราศจากอารมณ์น่าจะลดความล้มเหลวทั้งสองนี้ได้

ด้วยรัก...และคิดถึง

อันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต (๒)

.....

นกน้อยส่งเสียงทักทายกัน

... ผ่านแมกไม้ สายลม...สงบ...

... หลากหลายสำเนียง

... สายใยแห่งรักและผูกพัน

แม่เหมียว พี่เหมียว แลน้องเหมียว

งดงาม... เกินเอ่ยถ้อยคำใด

....

ดวงใจ...

อันถูกจุดประกายหนึ่ง

ณ กาลใด... เกินหยั่งถึง

แล ส่งสายใย...

ร้อยรัด...ฝังดวงใจไว้

ให้รู้สึกเป็นไป...ดังนี้...

"...ดั่งลมหายใจ

ของกันและกัน..."

ด้วยรักและคิดถึง

เพ้อ...รำพึง

...ในเช้าวันฟ้าครึ้ม

         บ้านทุ่ง ๑๖ กันยายน ๒๕๕๖

กุญแจ...สู่สัจจะ

เวลาพูดถึง...

...ความรัก

ผมมิได้หมายถึง...

การตอบสนองอันอ่อนไหว หรืออ่อนแอ

แต่หมายถึง...

พลังที่ศาสนาสำคัญทั้งหลาย

ถือเป็น "หลัการสูงสุด" ในชีวิต

ที่เป็น "หนึ่งเดียว"

ความรัก...

เป็น..."กุญแจ" สำคัญ

ที่นำไปสู่... "ความจริงสูงสุด"!

  มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์

ในวันประสาน...สมดุล

♥

♥  หัวใจ ♥

♣ สมอง ♣

♠ และจิตวิญญาน ♠

♣ ♣ ♥ ♠  ♥ ♣ ♣

16-09-2556

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

ทักทายกันเล็กๆน้อยๆ

...ขอเวลาพัก จึงไม่ได้อ่านบันทึก

ไม่ได้ตอบความเห็น ไม่ได้ให้ดอกไม้ ใครๆตามบันทึกและอนุทิน

เหนื่อยนัก พักก่อน ...สะสมพลังงาน ก่อน นะคะ 

ดอก ลั่นทม ที่ร่วงหล่น บนใบ

ดั่งคนที่ล้มแล้ว มีใครบางคนมาช่วยประคองไว้  

ดั่งกำลังใจที่ไม่เคยจางหายไปจาก Gtk ;)

....

| อนุทิน ... ๔๙๙๗ |

"มุมมอง"

มนุษย์เราผ่านฤดูกาลของชีวิต
บ้างก็ร้อนอบอ้าว แต่ตากผ้าแห้งเร็ว
บ้างก็ฝนเฉอะแฉะ แต่นอนฟังเสียงฝนช่างแสนไพเราะ
บ้างก็หนาวเหน็บ แต่อุ่นใจเมื่ออยู่ใต้ผ้าห่ม

ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้จะดีไปทั้งหมด
และไม่มีสิ่งใดในโลกนี้จะไม่ดีไปทั้งหมด

มันขึ้นอยู่กับมุมมองและวิธีคิดของเราต่างหาก
ที่จะมองเห็นสิ่งดี ๆ ในสิ่งที่ไม่ดีหรือไม่

ในสุขย่อมมีทุกข์ และในทุกข์ย่อมมีสุข
เพียงแค่ยอมรับความเป็นจริง
และรู้จักการให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาดของตนเอง
และผู้อื่นให้ได้

หัวใจจะเบาสุขบางทุกข์กว่าที่เป็น ;)...

              พรุ่่งนี้...พรุ่งนี้...

              วันจันทร์อีกแล้วซี...เฮ้อ..! น่าหน่าย

              ไม่อยากตื่น...เบื่อแล้ว....เบื่อจะตาย

              ไม่อยากจะย่างกราย...ไปทำงาน

                                                                      คุณมะเดื่อ

                                                       ลูกบิดกลายพันธุ์

                                                          15/09/56

| อนุทิน ... ๔๙๙๘ |

"พายุใจ"

เมื่อมีพายุพัดผ่าน ทุกสรรพสิ่งก็ย่อมเสียหาย
เมื่อพายุผ่านไป ก็เหลือทิ้งไว้แต่ซากปรักหักพัง
ให้คนที่อยู่เหตุการณ์ได้ยินยลและรับเคราะห์กรรม

พายุก็ไม่ต่างจากอารมณ์โกรธเกรี้ยวของคน
พัดไปที่ใด ย่อมพังทลายไปที่นั้น
บางทีกว่าจะสงบได้ ก็อาจจะต้องสูญเสียอะไรไปมากมาย

ทางที่ดีที่สุด คือ เมื่อพายุในใจเราเกิดขึ้น
หน้าที่ของการดับพายุนั้น คือ ตัวของเราเอง
ยิ่งเร็วมากเท่าไร ยิ่งดี

ดีต่อตนเอง และดีต่อคนรอบข้างของเราเอง

วันนี้ ตั้งใจว่า จะพาแม่ไปไหว้พระนอน ขอพรที่ วัดป่าภูก้อน พร้อมกับครอบครัวของน้องชาย

เช้า : โทรหาแม่...แม่วินและอาเจียน...รีบแต่งตัวไปบ้านแม่..วัดความดันโลหิต.. ปกติ  

      สงสัยอาหารเป็นพิษจากสเต็กปลาเมื่อวาน ..ฉีดยาแก้วิงเวียนให้แม่แล้วให้นอนพัก...

      (ปกติแม่ก็ไม่เคยกินสเต็กค่ะ แต่ลูกเห็นแม่บ่นว่าเบื่ออาหารเลยอยากให้เปลี่ยนรสชาดดูบ้าง..

       เฮ้อ!...หวังดี ประสงค์ร้ายจริง ๆ ..:)

      วันนี้เลยต้องอยู่เฝ้าอาการแม่อย่างใกล้ชิด ทำข้าวต้มและกับข้าวไว้รอแม่ตื่น ...

      น้องชายและครอบครัวไปวัดตามที่ตั้งใจไว้ ติ๊ต่างว่า ไปดูลาดเลาไว้ก่อน...อิ อิ..^_^

เที่ยง : แม่สดชื่นแล้ว อาบน้ำ กินข้าว กินยา พามาพักผ่อนที่บ้านหรรษา นอกเมืองมักจะสดชื่นกว่าในเมือง แต่ปัญหายุงเยอะ

         แม่ถูกยุงกัด และบ่นว่ายุงมันคงชอบเลือดแม่ เลยถูกยุงกัดตลอด....

        ถึงบางอ้อเลยค่ะ รู้แล้วว่า หนูเลือดเหมือนแม่นี่เองยุงก็เลยชอบกัดเหมือนกัน...(ฮา)

เย็น :  ไปส่งแม่ที่บ้าน แวะตลาดซื้อมะพร้าวขูดมาทำน้ำมันมะพร้าวตะไคร้หอมกันยุงไว้ใช้เอง เผื่อให้แม่ใช้ด้วย..

         แม่บอกว่าไม่ชอบกลิ่นตะไคร้..แป่ว..!!!

จากรูป ทำเสร็จแล้วค่ะ มะพร้าวขุด ๑ กิโลกัม ได้เท่าที่เห็น..

ทดลองใช้ ได้ผลดีมาก ๆ..ยุงมิมาใกล้เลยค่ะ...

ขอบคุณพี่กานดาน้ำมันมะพร้าวค่ะ...^_^

ฝากบันทึกดี ๆ ของพี่ไว้ให้เพื่อน ๆ ที่ FB ด้วยนะคะ..:)

คราวหน้าจะลองสูตรใหม่ใส่เปลือกส้มโอดู...ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..^_^

วันนี้ สุขสดชื่นมากมาย ได้พลังแรงใจจากการได้ดูแลแม่..และทดลองทำน้ำมันกันยุง ( ท.ท.ท..เราทำได้ค่ะ)

พรุ่งนี้มีภารกิจใหญ่รออยู่(ประชุม)...

หลับฝันดีทุกท่านนะคะ..ราตรีสวัสดิ์ค่ะ..^_^

บ้านหรรษา..๑๕ ก.ย. ๕๖ (๒๒.๓๐ น.)

| อนุทิน ... ๔๙๙๙ |

"๕๐๐๐"

ฉลองอนุทินที่ ๕๐๐๐

ว้าว ว้าว ว้าว

(เค้านับผิด อนุทินนี้ต้อง ๔๙๙๙)

| อนุทิน ... ๕๐๐๐ |

"ที่อโคจร"

บันทึกแห่งธรรม ... "ไปในที่อโคจร จะเป็นบาปไหม" ... (ยกภูเขาออกจากใจ : พระไพศาล วิสาโล)

| อนุทิน ... ๕๐๐๑ |

"หยุดหรือยัง"

"เราหยุดแล้ว ท่านล่ะ หยุดหรือยัง"

เป็นคำตรัสของพระพุทธองค์ที่มีต่อองคุลิมาล

หากท่านเคยฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ท่านหยุดหรือยัง
หากท่านเคยลักขโมยทรัพย์สินของผู้อื่น ท่านหยุดหรือยัง
หากท่านเคยประพฤติในกาม ท่านหยุดหรือยัง
หากท่านเคยพูดไม่จริง โกหกหลอกลวง ท่านหยุดหรือยัง
หากท่านเคยดื่มสุราเมรัย ท่านหยุดหรือยัง

เพียงแค่หยุด แล้วเจริญภาวนาถือศีล ๕ ข้อ

ท่านจะได้พบแสงสว่างแห่งธรรมในขณะที่ท่านมีชีวิตอยู่
พึงทำความดีใด ๆ ย่อมสำเร็จด้วยศีลที่ท่านถือเช่นนั้น
คนไม่มีีศีล ทำสิ่งใดก็ย่อมล้มเหลวอย่างแน่นอน

รู้ว่าสิ่งใดทำไม่ดี ก็หยุดเถอะ
เพื่อตัวท่านเอง เพื่อพ่อแม่ที่รักท่านสุดหัวใจ
เพื่อใครสักคนที่เขาห่วงท่านมาก ๆ

อรุณสวัสดิ์ วันทำงาน วันแรกค่ะ...

เช้า....ประชุม กับศูนย์ ฯ NECTEC ...ที่สสจ.  ...^_^

กล้วยเครือแรก

• พี่ปลูกกล้วยให้เป็นชุดแรก  ตั้งแต่บ้านยังสร้างไม่เสร็จ
• ช่วยสร้างร่มเงา  ความร่มเย็น  เรียกความชื้นให้พืชอื่น ๆ ที่ปลูกตามมา
  
• พี่บ้าง  แม่ของเพื่อนบ้าง  ให้มาเพิ่มอีกหลายพันธุ์  ปลูกเองอีกหลายหน่อ
• เครือแรกที่ออก  น่าจะเป็นกล้วยน้ำว้า
• ดีใจจัง
•