มารับคุณตาตั้งแต่เช้าที่โรงพยาบาล เพราะต้องเตรียมผ่าตัด คนไข้ในห้องเยอะมาก และต้องทำหลายขั้นตอน เช่น ตรวจสอบสิทธิ์ จองห้อง ไปเจาะเลือดเอกซเรย์ กลัวได้เข้าห้องพักผู้ป่วย เกือบบ่ายโมง บ่ายแก่ๆ ออกมาซื้อของและอาหารให้ญาติๆ คุณตาอายุ 82 ปี เดือนแล้วเพิ่งผ่าตัด และยังต้องมาผ่าที่เดิมอีก สีหน้าและคำพูด เหมือนกังวลและหวาดกลัว เหมือนสายฝนกระหน่ำทะลุกระจกใสของห้อง ทำให้รู้สึกเห็นใจและห่วงใยมากๆ (อ, 18 ต.ค.63)

ตื่นแต่เช้า มาถึงบ้านงานกฐิน รถแห่สวยงาม ผู้คนแต่งกายด้วยผ้าไทย ยิ้มแย้ม ถึงวัดที่ทอดกฐิน คนมาทำบุญเยอะมาก โรงทานก็เยอะมากๆ อากาศดีมาก เย็นสบาย และไม่มีฝน สาธุกับยอดปัจจัยกฐิน กลับมาที่บ้านงาน มาเก็บของ เก็บไป กินไป เสร็จเที่ยง กลับบ้าน อยู่ในห้อง นอนอ่านหนังสือ 3 เล่ม สลับไปมา นอกหน้าต่างฝนตกหนักสลับกับโปรยปราย อากาศเย็นจนได้ห่มผ้า (ส, 17 ต.ค.63)

ลางานอีกวัน ไปส่งลูกๆ ไปโรงเรียน รถติดหนักมาก เพราะฝนโปรยปรายตลอด (ปกติรถก็ติดดดหนัก) รับแขกผู้ที่มาทำบุญกฐิน ไปรับพระท่านมาบรรยายธรรมะช่วงบ่าย1-2 ได้ความรู้ถึงที่มาของบุญกฐิน รอบเย็นๆ ผู้มาทำบุญมาก และไปรับพระ 9 รูปมาสวดมนต์เย็น งานที่ดูแลผ่านไปด้วยดี แต่เมื่อวานทำงานหนักหน่อย เลยขอตัวกลับบ้าน 2 ทุ่ม (ศ,16 ต.ค.63)

ลางานเพื่อเตรียมงานกฐินของผู้ใหญ่ที่เคารพ ซื้อของ ยืมของที่วัด ไป-กลับ หลายรอบ จนรู้จักพระอาจารย์และญาติโยมในวัดยกของ ปีนป่ายทั้งวัน จนรู้สึกว่า งานกฐินเป็นบุญใหญ่จริงๆ เพราะต้องเตรียมอะไรมากมาย5 โมงเย็น ฝนเริ่มตกหนักสลับปรอยๆ เร่งแต่งรถแห่ 2 คัน ประดับประดาด้วยผ้าหลายสี ดอกไม้ได้เรียนรู้อะไรมากมาย กว่าจะเสร็จปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน สภาพเหมือนลูกหมาตกน้ำ อาบน้ำ รีบนอน กินวิตามินซี 1,000 mg.พฤ, 15 ตุลาคม 2563

หนึ่งคนที่จากไปโดยไม่มีวันกลับ

ทำให้หนึ่งคนที่ยังมีชีวิตครุ่นคิดกับวันเวลาที่เหลืออยู่

31-3-60

-"คนธรรมดา"มองชีวิตอย่างที่มันเป็น

แต่"คนบ้า"มองชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น-

(มีเกล เด เซร์บันเตส)

-แต่กระนั้น "คนบ้า" ก็มีความรัก ความหวัง

ความใฝ่ฝัน ไม่แตกต่างจาก"คนธรรมดา"

ใช่ไหมครับ.....-

1. ฝึกจิตทุกวัน ผิวพรรณผ่องใส ฝึกกายฝึกใจ อนามัยสมบูรณ์ เพิ่มพูนโภคทรัพย์ (นั่งหลังตรง สะกดจิตตัวเองเบาเบา ที่เขาค้อ)

1. ฝึกจิตทุกวัน ผิวพรรณผ่องใส ฝึกกายฝึกใจ อนามัยสมบูรณ์ เพิ่มพูนโภคทรัพย์ (นั่งหลังตรง สะกดจิตตัวเองเบาเบา ที่เขาค้อ)

ผมเคยได้ยินมาว่า ความเป็นจริงไม่ใช่อะไรอื่น แต่เป็นกลุ่มก้อนของความฝัน (ระหว่างทางจะถึงเขาค้อ...6 กุมภาพันธ์ 2560

"ความฝันเป็นสิ่งที่บอบบางและพร้อมจะแหลกลาญลงอย่างง่ายดาย แต่คนคนนั้นคงจะลืมนึกไปว่า ความจริงกลับเป็นสิ่งที่เปราะบางและง่ายต่อการแตกสลายยิ่งกว่า” .....

อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/617175 "ความฝันกับชีวิตที่อิตาลี" เรื่องเล่าที่ผมเขียนไว้ปลายปี 2558

เขียนบรรยายราวจะเข้าใจชีวิตตนเองในยามนี้

# อังคาร 18 ตุลาคม 2559

ลูกชายยังถามทุกคืนทุกวันว่า คุณยายไปไหน เมื่อไหร่จะกลับมา จะได้เห็นคุณยายอีกวันไหน

เขาผูกพันกับคุณยายมาก เพราะตอนเด็ก ๆ เขาอยู่ด้วยกันตลอดเวลาสามปี

เพราะผมกับภรรยาต้องจำเป็นทิ้งเขา เพื่อดูแลแม่ผมที่ป่วยหนักช่วงนั้น

เขารับไม่ได้กับการสูญเสียคุณยาย ผมอธิบายถึงความตายที่เขาไม่เข้าใจ

เมื่อคืนที่ผ่านมา ผมบอกลูกไปว่า คุณยายไปเป็นเพื่อนน้าจุ๋ย ไปเรียนที่อังกฤษ

อีก 4 ปี ก็จะกลับมา เขารู้สึกดีใจ แต่ผมเข้าใจว่า เขาเรียนรู้และเข้าใจชีวิต

เติบโตและเดินทางไปกับมัน ทั้งในช่วงเวลาที่มีความสุข และความทุกข์

24 สิงหาคม 2559 * 14 วัน ที่คุณยายเดินทางไปอังกฤษ

เช้าวันนี้อากาศสดชื่นเย็นสบาย หลังจากที่สายฝนโปรยปรายเมื่อวาน

จิบกาแฟดำอุ่นๆ อ่านหนังสือริมระเบียง ชอบประโยคนี้ เห็นภาพชัดเจน

สมาธิ = หลักที่ปักอยู่กับที่

สติ = เชือกที่ผูกวัวไว้กับหลัก

ปัญญา = การตรวจว่าวัวป่วยเป็นอะไร ? และรักษาอย่างไร ?

แม่ครับ ผมไม่นึกภาพตนเองไม่ถูก ถ้าตื่นเช้าขึ้นมาวันหนึ่ง ผมไม่สามารถอ่านหนังสือได้

วันพุธ 24 สิงหาคม 2559

หนังสือ เมื่อความตายไม่ใช่เหตุบังเอิญ ของ ประโยชน์ฐิติ นุตร์อำพันธ์ (2549)

โกทูโนว์ครับ เช้านี้ของผม

อัพไฟล์ และเขียนบันทึกไม่ได้เลย

เลยหลงไปตั้งไฟล์ "สมุด" ใหม่อีกด้วยครับ

"...ไกลห่างคนละฟ้า แต่ด้วยรักและศรัทธา
จะเชื่อมใจถึงกัน จะสัญญาด้วยหัวใจ ไม่มีใครแทนเธอ
เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป ไม่ว่าอีกนานแสนนาน นานเท่าไรไม่ลืมเลือน
ความทรงจำคอยย้ำและช่วยเตือน เราต่างผูกพันด้วยรักตลอดไป..."

>>> คิดถึงใครหลายคน พื้นที่ที่อยู่ด้วยกัน บางกิจกรรมที่เคยทำ แม้อาจจะห่างหายไปบ้าง แยกย้ายกันไป แต่เป็นความทรงจำที่งดงาม แม้ได้คิดถึงเพียงลำพัง...

###เช้าที่แสนร้อนแรงที่กำลังพุ่งพวยขึ้นมา ถูกสติสะกดให้อยู่ภายใต้ความเยือกเย็น >>>ต้องผ่านความ so down ให้ได้นะ...15-3-59

"ฉันจะฆ่าเขาในหัวใจของฉันด้วยการหยุดรักเขา แล้ววันหนึ่งเขาก็จะตาย"

-เซเซ่, ต้นส้มแสนรัก

..........................

ผมกลับจาก กทม. ถึงที่พักตอนดึก, เช้า ๆ เปิดอ่านเซเซ่ เพราะคิดถึงลูก, ทบทวนแนวคำถามที่จะสัมภาษณ์คนดูดส้วมช่วงบ่าย ๆ, กินข้าวเช้าที่ ม.ขอนแก่น ข้าง ๆ มีมหกรรมหนังสือ, ชมสิมและฮูปแต้มแถวบ้านทุ่มน่าจะถึงเที่ยง, บ่ายลงสนามวิจัยที่บ้านฝาง, เย็น ๆ ถึงภูเขียว ได้กลับบ้านไปกอดลูกแล้ว, เสาร์ 27-2-59

วันนี้มีความคิดที่ก่อตัวขึ้นในใจอย่างสงบกับชีวิตการทำงาน

ความคิดที่ว่า เราไม่ต้องการผลลัพธ์ที่เกิดจากการทำงาน

ไม่ต้องการผลสำเร็จจากงาน (แต่ยากกก...เพราะในโลกที่เต็มไปด้วยตัวชี้วัด)

ไม่ต้องการให้ใคร ๆ มายอมรับและชื่นชม

เราควรจะมีความสุข เบิกบาน และเติบโตไปกับงานมากกว่า

17-2-2559

บางครั้งแสงสว่างในตัวเรามอดดับลง

แต่กลับมาลุกโชนเป็นเปลวไฟขึ้น

ด้วยการพบพานกับเพื่อนมนุษย์อีกคน

เราต่างต้องขอบคุณผู้อื่นอย่างลึกซึ้ง

ที่ได้จุดไฟภายในเช่นนี้ให้อีกหน

(Albert Schweitzer)

...ขอบคุณ Gotoknow เมื่อเข้ามาครั้งใด มีกำลังใจล้นเปี่ยมกลับไปทุกครั้ง...

### จันทร์ 25 มกราคม 2559

เป็นเช้าที่หนาวเหน็บครั้งแรกของปีนี้...แถมมีฝนโปรยปรายอีกด้วย

ใครพูดไว้นะ "ความหนาว ทำให้เหงา"...ผมไม่อยากเหงา

เลยหาข้าวต้มร้อน ๆ ดื่มกาแฟอุ่น ๆ เข้าไปในท้องตอนเช้า

มาทำงาน....ข้างถนน เห็นดอกรางจืดสี่ม่วง ชวนให้เก็บใบเขียวแก่ ๆ มาต้ม

ไม่ได้ต้มดื่มล้างพิษ และล้างเหงาต่างหาก

ใข้ใบรางจืด 5 ใบ และตัดพิษรางจืดด้วยใบเตย 1 ใบ

รสชาติชารางจืดหอมมาก ๆ จนคนอื่นขอมาดื่มด้วย ดื่มได้แค่คนละ 2 ถ้วย

เพราะกลัวเครื่องในจะไม่ดี....

ยิ้มบ่อย ๆ แกว่งแขน มีสติกับการทำงาน จิบน้ำอุ่น หายหนาว และเหงาแล้ว...

###จันทร์ 25 มกราคม 2559

ปีใหม่จริง

ปีใหม่ ใหม่หมดทั้ง กายใจ
ปีใหม่ ใหม่แต่ปี ก็บ้า
ปีใหม่ ใหม่ทั้ง ชีวิตเถิด
ปีใหม่ จัดเจิดจ้า ใหม่จริง
ปีใหม่ ตัวกูใหม่ หมดแล
ปีใหม่ เพราะกูใหม่ นะโว้ย
ปีใหม่ แต่กูเก่า ปีหลอก
ปีใหม่ ไม่มีโว้ย! สักคำ

พุทธทาสภิกขุ

Cr. ขอบคุณพี่วินทร์มากครับ

“เมื่อมีดอกไม้สักหลายดอกในสวน รูปภาพสักห้าหกภาพ และหนังสือสักหลายเล่ม ข้าพเจ้าก็มีชีวิตอยู่โดยปราศจากความอิจฉา”

“With a few flowers in my garden, half a dozen pictures and some books, I live without envy.”

Lope de Vega กวีและนักเขียนบทละครชาวสเปนในศตวรรษที่ 16-17

Cr. วินทร์ เลียววาริณ