อนุทินล่าสุด


ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

ผมมีแว่นตาสามอัน...

ที่ไม่มีในรูป...เล่นน้ำทะเลกับลูก ๆ คลื่นซัดสาดแว่นตาหายไปพร้อม ๆ คลื่น (ทำไมไม่ถอดแว่นก่อนลงทะเล?)

อันที่หัก...พ่อและลูกชายมาทะเลาะกัน เพราะขับรถมอเตอร์ไซด์ล้ม ลูกมาล้างแผลที่อนามัย พ่อมาตีลูก ผมต้องไปห้าม ชุลมุนแว่นตาเลยเป็นสภาพเช่นนี้

อันที่สมบูรณ์...คือ แว่นตาที่ใช้ในวันนี้...

(ทะเลมีคลื่น เล็กน้อยถึงปานกลาง....ชีวิตมีคลื่น เล็กน้อยถึงปานกลาง)

### เสาร์ 20-6-58



ความเห็น

ไม่งั้นก็ไม่ใช่ชีวิตนะคะ

เล็ก ๆ น้อย ๆ นะคร้า

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

บ่ายสามแล้ว ผมยังไม่ได้ทานข้าวเช้า และเที่ยงเลย...

ตลอดสัปดาห์ผมมาอนามัยก่อนหนึ่งโมง...ผู้รับบริการเกือบสองร้อยคนทุกวัน

การมีชีวิตเพื่อผู้อื่นบ้าง...เป็นแรงหล่อเลี้ยงให้มีพลัง...

###เสาร์ 20-6-58

ไม่ได้เขียนอนุทินและบันทึกเลยในช่วงที่ผ่านมา....



ความเห็น

เป็นกำลังใจนะคะ
ดูแลสุขภาพค่ะ

จัดเวลากินบ้างนะคะ เดี๋ยวโรคเครียด กระเพาะ ถามหานะคะ

ด้วยความเป็นห่วง ห่วงตัวเองด้วยค่ะ จะได้มีแรงทำงานให้พี่น้องประชาชนไปนาน ๆ นะคะ

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

ไม่ได้ยินเสียงเปียโนของลูกมาหลายวันแล้วนะ...พอ ๆ กับไม่ได้ยินเสียงของสวรรค์

พรุ่งนี้ต้องออกไปทำงานแต่เช้าอีก

สัญญา...จะกลับมาบ้านเร็ว ๆ

จะได้ Kiss The Rain กัน...

### คืนฝนตกพรำ ๆ 9-6-58



ความเห็น
ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

เพราะการตั้งคำถาม...จะนำไปสู่ความรู้...

ความเป็นมนุษย์แท้ คือ คนที่รู้จักความผิดพลาด ยอมรับว่าโง่เขลา และพร้อมที่จะแก้ไข

เกิดเป็นมนุษย์ไม่มีอะไรที่เราไม่ได้ มันต้องทำได้ เดี๋ยวมันก็ทำได้...

เสาร์ 6-6-58




ความเห็น

ช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง ใช่ไหมคะ

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

เงินน้อย แล้วอิสรภาพเยอะ เราควรจะเลือกอิสรภาพ... เสาร์ 6-6-58




ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ
  • ห่างหายไปนานจากที่นี้สำหรับความคิดของผม เพราะปั่นเรื่องเล่าส่งเข้าประกวดสองเรื่อง เนื้อเรื่องไม่น่าห่วงเพราะเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น แต่พล็อตอดห่วงเล็กน้อย แต่ที่น่าห่วงหนักที่สุดคือเวลาที่กำหนด ทั้ง ๆ ที่ ประกาศมานาน แต่ผมเพิ่งมาเขียนแค่ห้าวันสองเรื่อง เสี่ยงมาก เพราะไม่ผ่านสายตาของเพื่อน ๆ ตรวจสอบ และต้องรีบส่งก่อนเที่ยงคืน ไม่ตกผลึกเลย
  • ขอขอบคุณมากที่สุด เจ้าของเรื่องที่มีผมเป็นตัวประกอบ ผมคิดว่า ต้องได้รางวัลชมเชยบ้าง (หนึ่งพันบาท) ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรเพราะเราดูแลกันอยู่แล้วนะครับ ขอขอบคุณโครงการที่ทำให้ผมเขียนเรื่องเล่าได้อีกครั้ง ขอบคุณแม่ที่ทำให้ผมชอบการเขียนและเป็นคนช่างฝัน และเรื่องเล่าของพี่แมว เมื่อผมได้อ่านทำให้ผมมีพลังในการเขียนอย่างเหลือเชื่อ ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้ผมทำงานเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่ในใจผมมาก
  • ช่วงนี้ผู้จัดยังไม่ให้โพสต์ ถ้าตกรอบ ต้องโพสต์ไว้ในโกทูโนแน่นอนครับ

พฤหัส ฯ 4-6-58

  • บทเรียนที่ต้องเตือนตัวเอง และท่องบ่อย ๆ ท.ท.ท. (ทำทันที)


ความเห็น
ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

พลังของความเปราะบางทางใจ...https://www.ted.com/talks/brene_brown_on_vulnerability?language=th#t-39926



ความเห็น

ด้วยความนอบน้อมประหนึ่งดอกไม้ยืดรากฝอยไปเกี่ยวก้อยกับเม็ดดินครับ

เ)้นคลิปที่ดีมากเลยค่ะ เมื่อวานดูผ่านๆวันนี้จะมานั่งดูให้หมด

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

สารคดีที่งดงาม...เห็นการเดินทางของอาหารจีน...กับหญิงสาวผู้ยิ่งใหญ่...หิวรอบดึกเลยครับ

https://vimeo.com/ondemand/soulofabanquet



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

ด้วยพิษสงแห่งความฝันในวัยเยาว์

ฉันท่องเที่ยวเร่ร่อนไปทุกหนทุกแห่ง

ผ่านย่านตลาดและนิคมคามชนบทนับไม่ถ้วน

กระทั่งในที่สุด ได้พบพระพุทธองค์

### บางตอน ในหนังสือ...คือเมฆสีขาว ทางก้าวเก่าแก่

ติช นัท ฮันท์ ประพันธ์

รสนา โตสิตระกูล และ สันติสุข โสภณสิริ แปล

พี่อุ้ม-ถาวร ให้มา

### อ่านช้าอิดออด เพราะไม่อยากให้จบเร็ว



ความเห็น
ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

อยู่ค่ายนาน...เราจะคิดถึงบ้านไหมนะ?

แต่รู้สึกสุขใจ เมื่อมาทำงานเสมอ...

#####

แมวที่เราเห็นว่านอนเซาอยู่เฉยๆนั้น

มันอาจกำลังนอนครุ่นคิดถามตัวเองอยู่ก็ได้-ว่ามันมีชีวิตอยู่ไปทำไม...



ความเห็น

เดยถามแมวเหมือนกันว่าคิดอะไรอยู่

ไม่รู้…ไม่เห็น..ไม่เป็นทุกข์…

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ
    "เราจะเห็นอะไรได้เพียงหัวใจเท่านั้นสิ่งสำคัญไม่อาจเห็นได้ด้วยตา"

จาก (เจ้าชายน้อย-อองตวน เดอ แซงเตก ซูเปรี)

#####

อ่านนิทานก่อนนอนให้ลูกฟัง..."เอ้อ! ไม่อยากให้ลูกโตเลย"

คิดไปคิดมา ผมคงเป็นคนประเภทแก่มากขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่เคยเติบโตทางความคิดเลย...

พุธ 13 พฤษภาคม 2558



ความเห็น

อย่าเดินตามฉัน ฉันอาจไม่นำ อย่าเดินนำฉัน ฉันอาจไม่ตาม แค่เดินเคียงข้างฉัน และเป็นเพื่อนของฉัน (อัลแบรต์ กามูส์) คืนต่อไป- ต้องอ่านงาน อัลแบรต์ กามูส์ ให้ลูกฟัง…คืนนี้ราตรีสวัสดิ์- ฝันดีนะครับ

มีความคิดเหมือนตอนที่ีลูกของคุณมะเดื่อยังเป็นเด็กน้อยเดินเตาะแตะ คุณมะเดื่ออยากให้เขาเป็นเด็กอยู่แค่นั้น ไม่อยากให้เขาโตเลย….มาวันนี้ความรู้สึกนี้กลับมาเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อเจ้าหลานตัวน้อยมาซนอยู่ข้าง ๆ จ้ะ

น่ารักจังเลยค่ะ ฟ้าเคยถึงตอนเด็กเลยแม่ชอบเปิดเทปนิทานให้ฟังก่อนนอน

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

ทุกชีวิตในบ้านต่างมีซอกมุมของตนเอง...

เมื่อความระส่ำระสายนั้นผ่านพ้นไป เราจะรู้สึกขอบคุณกับสิ่งที่เกิดขึ้น...

#####

"เป็นกำลังใจให้ครับพี่..."

อาทิตย์ 10 พฤษภาคม 2558




ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

♪ ・・・。 ดอกคูนบานสะพรั่งหัวเราะเยาะเปลวแดดร้อน

หัวใจที่แล้งแห้งยามนี้ของผม-หวังว่าสักวันจะผลิบานอีกครั้ง

ในเมื่อชีวิตไม่ใช่อะไรอื่นเลย

นอกจากการผลัดใบระหว่างความสุขและความทุกข์

ที่ไม่รู้จักจบสิ้น...・・・。♪

#####

อาทิตย์ 10 พฤษภาคม 2558




ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

คุณเป็นบอสแบบไหนใน Game of Thrones



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

อยากเก็บตัวเขียนบันทึก...



ความเห็น

เก็บแบบนักกีฬาป่าวคะ.. หรือไปอยู่กระท่อมปลายนา.. อิอิ

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

ผมรู้สึกโชคดีท่ามกลางความร้อนแรงของเดือนนี้

กำลังง่วนกับการเก็บข้อมูลแรงงานไทยที่ไปทำงานกลุ่มประเทศ EU

ที่กลับมาเยี่ยมบ้านช่วงสงกรานต์...พวกเขากลับมาต้อนรับแสงแดดโดยเฉพาะ

ได้เรียนรู้วิธีคิด...วิถีชีวิต...

คิดถึงนะครับ...แล้วจะกลับมาเขียนบันทึกและอนุทินเยอะๆๆๆๆๆๆครับ

##### อาทิตย์ 19 เมษายน 2558



ความเห็น
ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

นอนไม่หลับ... คิดถึงหลายสิ่งที่ไม่ควรครุ่นคิด...

#####

อาทิตย์ 22 มีนาคม 2558...แย่จัง อาจเป็นเพราะตื่นเช้า...เลิกงานมืดๆ...ตากแดดทั้งวัน...ร้อนมากๆ...และต้องประสานกับใครหลายๆ คน...เตรียมงานมหกรรมพรุ่งนี้...ทำให้ต้องตัดต่อกับความคิดของเราเองกับผู้อื่น...รับรู้ถึงความอ่อนแอ และเดียวดาย ในความมืดมนของมหาสมุทรของตนเอง...Let it be...เดี๋ยวก็เช้าแล้ว....



ความเห็น

นอนไม่หลับก็ตื่นมาเลย แล้วเดี๋ยวง่วงเอง

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

เด็กชายเซเซ่ในต้นส้มแสนรักเคยบอกว่า

เพียงเขาไม่มีที่ในหัวใจให้ใคร

ก็เท่ากับเขาได้ฆ่าคนคนนั้นให้ตายไปแล้ว....

เสาร์ 21 มีนาคม 2558



ความเห็น

ผมชอบเรื่องนี้มากๆครับ โดยเฉพาะเล่มที่ 1 ครับ

ยิ่งกว่าตายจากกันจริง ๆ นะคะ

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

ชอบจัง..ตรงใจครับ จาก...http://www.thaifranchisecenter.com/quotes/show.php...

ศุกร์ 20 มี.ค.58



ความเห็น

เลือกที่จะทำค่ะ แม้จะโดนต่อว่าก็ยังสร้างคุณค่าแก่สังคมได้

ขอเอาไปแชร์ในเฟสด้วยนะครับคุณหมอ

ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

...ดอกคูนบานผ่านร้อนมาหลายแล้ง

ดินผากแห้งเพื่อนขาดข่าวฝนลืมสั่ง

ปล่อยบันทึกอนุทินให้ผุพัง

แต่มนต์ขลังยังตรึงคิดถึงเธอ...

(ถนนหน้ามอ... เส้นทางกลับบ้านผม...สองข้างทาง ดอกคูน เริ่มสะพรั่งบานท้าแล้ง...)

(ภายในมอ...ดอกกัลปพฤกษ์สามัคคีเบ่งบานพร้อมกัน...)

######

อาทิตย์ 15 มี.ค.58 # มาส่งหลานที่หอพักในหหาวิทยาลัยขอนแก่น...ระหว่างทางอยากเขียนกลอน....คิดถึงเพื่อน ...ความมหัศจรรย์กับดอกกัลปพฤกษ์ ..ชมพูขาวพราวเด่นเป็นสง่า... ออกจากมอ...ผมรักคูณ...เหลืองอร่าม...เวลาและดอกไม้ซื่อตรง ซื่อสัตย์ ไม่ขี้เกียจเหมือนเลย...# ยืมภาพจาก # http://picpost.postjung.com/265924.html ขอบคุณครับ...



ความเห็น

ดอกคูณบาน ขอนแก่นต่างภูมิใจคิดถึง ชาวมอขอกันผมผ่านเข้ามอตลอดอาทิตย์ละสามวันศุกร์เสาร์อาทิตย์ที่จะถึงสามวันเลยครับ

จากมานาน คิดถึ้งจังเลย แต่ยังคุ้นค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท