ต้นยูคาลิปตัสสูงชะลูด

กระดาษขาวปลิวขึ้นบนท้องฟ้า

เบื้องล่างไม่มีแม้แต่วัชพืช

จ. 2ุ6/10/2558

## อีกมุมหนึ่งยามบ่าย ในห้องประชุมทำแผน...

แสงแดดจ้าทะลุกระจกยามสาย

ผู้คนนำกระดาษมาปิด

ยามบ่ายเอากระดาษออก

จ. 2ุ6/10/2558

## ห้องประชุมทำแผนที่โรงพยาบาล อยู่ตึกบนสุด สร้างใหม่ไม่มีม่าน...

ดอกชุมเห็ดเทศบานรับลมหนาว

สูดกลิ่นไร้ความหอมเย้ายวน

มดเกาะตรงนั้น! ตรงนี้!

จ. 2ุ6/10/2558

## มาประชุมทำแผน ที่โรงพยาบาล ผ่านสวนสมุนไพร ดอกชุมเห็ดเทศสีเหลืองอร่ามบานสะพรั่ง

ร้านคาราโอเกะเล็กเล็ก

ควันบุหรี่จากปากเด็กหญิง

พวยพุ่งแสงสีขาวแทรกในแสงสีแดงไฟนีออน

ส 25/10/2558

## ค่ำนี้ ภรรยาพาครอบครัวใหญ่ ยกโขยงทานข้าวนอกบ้าน ผมไปปัสสาวะมองเห็นร้านคาราโอเกะหลังร้านอาหาร เห็นเด็กหญิงสองคน น่าจะอายุไม่เกินสิบสอง...รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน

แมลงหวี่บินรอบตา

ข้าวเหนียวใหม่ถูกกลืนลงกระเพาะ

ใจไม่เคยมองแม้แต่ใจตนเอง

ส 25/10/2558

## ช่วงนี้ ละเลยการทบทวน และดูลึกลงไปในใจของผมเอง ทำให้พ่ายกระบวนท่าไปบ้างครับ

เหล็กดัดแข็งแรงถี่ยิบ

รั้วบ้านศรธนูกันปีนป่าย

ต้านทานอณูความรักที่เล็ดลอด

ศ 23/10/2558

แก้วมังกรผลสีชมพูสด

ท้าแสงแดดเปรี้ยงปร้าง

ในเปลือกอ่อนนุ่มและหอมหวาน

ศ 23/10/2558

แสงแดดแผดร้อนแรง

แข่งกันวิ่งกับโลก

รอยยิ้มอ้อมกอดคำพูดประโลมของแม่

ศ 23/10/2558

หลุมมากมายบนถนนลาดยาง

ขับรถอย่างระมัดระวัง

ตกหลุมและชนผีเสื้อราตรี

ศ 23/10/2558

...รอยเท้าบนพื้นทราย

สายลมพัดเม็ดฝนโปรยปราย

รอยเท้าหายไปกับท้องฟ้าเที่ยงคืน

ศ 23/10/2558

วันนี้ รู้สึกตื่นเต้น แม้ผมจะเคยรับรางวัลบนเวทีใหญ่ ๆ (สำหรับตนเอง) หลายรางวัลแล้ว

แต่อุ่นใจ...

เมื่อใส่เสื้อยืด GotoKnow ขึ้นไปรับรางวัลด้วย

ต้องขอบพระคุณทุกท่านใน GotoKnow ที่ทำให้ผมได้รางวัล เพราะเป็นรางวัล

ในการเขียนเรื่องเล่า ซึ่งผมเติบโตด้านความคิด และการเขียนที่นี้

และรู้สึกดีใจกับการที่ไม่หลงทางของตนเอง แม้มีผู้อ่านบันทึกของผมเพียงคนเดียว

ผมก็ยังจะเขียนอยู่ที่นี้เสมอ GotoKnow

### 25 กันยายน 2558

มาประชุมกรุงเทพ ฯ และมารับรางวัลด้วย ได้ความรู้เรื่อง ประวัติศาสตร์ของกระทรวงสาธารณสุขที่ครบ 100 ปี และเฉลิมฉลองใน พ.ศ. 2561 ความรู้เรื่องประวัติศาสตร์ ทำให้สามารถทบทวน และเป็นเป้าหมายในการเดินทางในอนาคตได้

เจอพี่ "น้อย" ที่เคยร่วมงานกันในเวที "อาจารย์กะปุ๋ม" คนแม่ฮ่องสอน ลาออกจากราชการ มาอยู่เชียงใหม่ แต่ยังมุ่งมั่นอยู่ และได้ทำงานจิตอาสาตามที่ตั้งไว้

ความรู้สึกหลากหลายในวันนี้ของผม...นอกจากเอาตัวเอง และครอบครัวให้รอด ถ้ามีชีวิตอยู่

เหมือนมีเสียงข้างในเสมอ ๆ ว่า "มีความต้องการที่จะช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนเสมอ ๆ" น้อยหรือมาก ตามกำลัง...เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้ผมมีประโยชน์ และมีคุณค่า

### 23 กันยายน 2558 ศูนย์ประชุมราชการแจ้งวัฒนะ กทม.

หลายเรื่องในชีวิตคนเราจะมาพร้อมเวลาที่ผ่านเลย

วัยหนึ่งเข้าใจเรื่องนี้

อีกวัยเข้าใจอีกเรื่อง

แต่โลกใบนี้แม้จะเห็นอะไรมามาก

ก็ยังมีเรื่องให้ไม่เข้าใจได้เสมอ

###

21 ก.ย.58...ผมพาเด็กหญิงคนหนึ่ง ที่ถูกมรสุมโหมกระหน่ำ มาคุ้มครองสิทธิที่บ้านพักเด็กในตัวจังหวัด...ชีวิตยิ่งกว่านิยาย...

พ่อไม่เคยเลี้ยงลูกให้เชื่อง

และพ่อไม่เคยมอบปีกวิเศษให้ลูกโบยบิน

แต่สิ่งหนึ่ง ที่พ่อจะทำตลอดไป

พ่อจะไม่ซื้อโซ่ตรวนมาล่ามลูกไว้...

### พุธ 26 สิงหาคม 2558

ใกล้เที่ยง ผมได้รับการติดต่อจากผู้จัดงานว่า

งานเขียนของผมได้รับคัดเลือกให้ได้รางวัล 1 ใน 19 ผลงาน (จากจำนวนทั้งหมด 400 กว่าผลงาน)

รอการประกาศเป็นทางการว่า จะได้รางวัลอันดับเท่าไร ต้นเดือนหน้า

ให้เตรียมตัวมารับโล่ และเงินรางวัลปลายเดือนหน้า ที่กรุงเทพฯ

ผมรู้สึกดีใจมากครับ ต้องขอขอบคุณ

1. ผู้ที่เป็นต้นเรื่องและดำเนินเนื้อเรื่อง ที่ทำให้ผมเขียนลุล่วง

2. แม่...และครูทุกท่าน ที่ทำให้ผมอ่านและเขียนหนังสือได้

3. GotoKnow...เป็นบ้านที่ทำให้ผมเติบโตทั้งด้านการอ่าน และเขียนครับ

แล้วผมจะใส่เสื้อ Gotoknow ขึ้นเวทีรับรางวัลนะครับ

### วันจันทร์ 24 สิงหาคม 2558

• สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังแด่...อาจารย์กะปุ๋ม ที่นับถือและเคารพ ผมไปทำบุญด้วย อธิษฐานมากมายจนไม่สามารถเล่าจบ...
• ผมได้รับกล่องโดเรม่อน (เพราะกล่องใหญ่มาก ๆ) จากพี่เปิ้น ชอบทุกชิ้นเลยครับ กราบขอบพระคุณมาก ๆ นะครับ

### จันทร์ที่ 3 สิงหาคม 2558

สุขสันต์วันเกิดพี่ครูอิงนะครับ

ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และเจ้าพ่อพญาแล

ดลบันดาลให้พี่มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง

คิดอะไรขอให้สมปรารถนาทุกประการนะครับ

#### 15 ก.ค. 58

ผมคงต้องแก่ และแก่ไปเรื่อย ๆ

ขี้หลงขี้ลืม...ตอนแรกนึกว่า วันนี้เป็นวันเกิด

พี่ใหญ่ gotoknow ของผมและหลาย ๆ ท่าน

สรรหาคำอวยพร แต่พี่ใหญ่

เกิด 12 ก.ค. ครับ

ตั้งแต่เด็ก ๆ จนกระทั่งเติบโตถึงปัจจุบัน "เจ้าชายน้อย"

เป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่ผมโปรดปรานครับ

.........

ไขปริศนาการหายตัวไปอย่างลึกลับของผู้เขียน เจ้าชายน้อย - See more at: http://www.sarakadee.com/2008/08/19/le-petit-prince/#sthash.mN8GS0hJ.dpuf">http://www.sarakadee.com/2008/08/19/le-petit-princ...

เธอเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผม

ไม่ว่าดวงตาคู่นั้น เสียงของเธอ และรอยยิ้มที่แฝงไว้ด้วยความว้าเหว่

สมมติว่าเธอจะดับสูญไป ณ ที่แห่งใดแห่งหนึ่ง ผมจะต้องรับรู้ได้อย่างแน่นอน

แม้ว่าจะห่างกันไกลแสนไกล

แม้ว่าจะไม่ได้พบกันอีกเลย

###

เมื่อสิบสองปีก่อน ผมมีหนังสือสองเล่มคู่เคียงกัน

เล่มสีฟ้า เป็นมุมมมองของผู้ชาย

เล่มสีชมพู เป็นมุมมองของผู้หญิงเขียน...แต่สองเล่มเรียงร้อยเรื่องราวของคนทั้งคู่

เมื่อสิบสองปีก่อน น้องคนหนึ่งยืมเล่มสีชมพูไป แล้วทำหาย

ผมโกรธมาก ๆ เหมือนเม่นที่พองขน....

แล้วเมื่อสามวันก่อน ผมได้รับหนังสือเล่มนี้เป็นของขวัญจากภรรยา

###เสาร์ 20-6-58