เที่ยวทุ่งหน้าแล้ง (3) : เถียงนา กับความเปลี่ยวเหงากลางสายลมร้อน

เถียงนา,   เป็นหนึ่งในความทรงจำอันมากมายที่เกิดขึ้น   และดำเนินไปอย่างไม่รู้จบในชีวิตของผม   ซึ่งในช่วงหน้าแล้งนั้น   ผมมีโอกาสได้สัญจรไปยังที่ต่าง ๆ  อยู่อย่างต่อเนื่อง  และไม่หลงลืมที่จะแวะลงบันทึกภาพของ  “เถียงนา” มาเก็บไว้เป็นภาพเตือนใจ – เตือนชีวิตของตนเอง

    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมไม่เคยลืมความเป็น  “เด็กบ้านนอกขอบชนบท”  ของตนเอง  ชีวิตของผมวิ่งเล่นและเติบโตมาจากทุ่งนาป่าโคก   </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>     </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ในสมัยที่เรียนมัธยมต้นนั้น  ในทุกวันศุกร์และวันเสาร์ผมจะไปนอนค้างคืนที่เถียงนาของตนเองซึ่งตั้งอยู่ท้ายหมู่บ้าน   โดยมีภารกิจหลักคือการนอนเฝ้าฝูงวัวในคอกที่อยู่ใต้ถุนของเถียงนาหลังใหญ่  บางค่ำคืนผมพามิ่งมิตรมานอนค้างเป็นเพื่อน   เราก่อไฟทำอาหาร, ตำส้มตำ,  ตำแตง  กินกันอย่างเอร็ดอร่อย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แรกเริ่มก็รู้สึกกลัวต่อความมืดอยู่มาก   ครั้นผ่านพ้นค่ำคืนนั้นไปได้   ความกลัวดังกล่าวก็มีอันมลายหายไปอย่างไม่น่าเชื่อ… </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">จะว่าไปแล้ว,  เถียงนา  ก็เป็นเสมือนงานสถาปัตยกรรมอย่างหนึ่งของชาวนาก็ว่าได้    หากแต่เป็นงานสถาปัตยกรรมที่ไม่มีต้นทุนในการปลูกสร้างที่มากมายนัก   วัสดุเศษไม้ หรือท่อนไม้เนื้อแข็งหยาบ ๆ  ที่หาได้ตามหัวไร่ปลายนาก็สามารถนำมาทำเป็นเสาได้   ขณะที่หลังคาก็มุงด้วยฟาง,  ใบไม้,  หญ้าคา  หรือไม่ก็สังกะสีเก่าโทรมสนิมเกรอะที่ปลดระวางแล้ว   ก็ถือว่าเป็นวัสดุหลังคาชั้นเยี่ยมของเถียงนาเลยทีเดียว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>ในอีกมุมหนึ่งของชีวิต,  เถียงนาก็เป็นเสมือนบ้านอีกหลังของชาวนาเหมือนกัน  ชาวนาจะสร้างเถียงนาเป็นที่พักพิงชั่วคราวในห้วงของฤดูกาลแห่งการไถหว่าน  … </p><p></p><p></p><p>   </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมจำได้อย่างแจ่มชัดว่า  เถียงนาในหน้าฝนดูจะมีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ   ข่า, ตะไคร้,  ผักอีตู่,  กระถิน,  มะเขือ , พริก,  มะละกอ, สะเดา,  ชูช่อใบออกหมากออกผลรายรอบเถียงนา  กองไฟถูกก่อขึ้นเพื่อการหุงหาอาหารยังคงโชยเปลวแสงวูบวาบอยู่ใต้ถุน   ผ้าขาวม้าผืนยาวผูกโยงจากเสาหนึ่งสู่อีกเสาหนึ่งเป็นเปลให้ลูกตัวน้อยได้นอนพัก – หลับรอ  พ่อและแม่ที่กำลังก้มหน้า  หลักขดหลังแข็งปักดำอยู่กลางสายฝน …</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>      <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แต่เถียงนาในหน้าแล้งที่ผมพานพบกลับมีสภาพที่แตกต่างไปจากเถียงนาในหน้าฝนอย่างสิ้นเชิง  แต่นั่นก็เป็นปรากฏการณ์ธรรมดาสามัญที่พบได้   เพราะหน้าแล้งเช่นนี้   ชาวนาแทบไม่มีกิจวัตรใดจะลงทุ่งไปประกอบการกสิกรรม  เถียงนาจึงเหมือนถูกปล่อยทิ้งให้เคว้งคว้าง, ต้านแดดลมอย่างเปลี่ยวดาย  หลังคาถูกเปลวแดดอันเริงแรงบดขยี้จนแห้งกรอบ  บางส่วนแหว่งโหว่ไปตามแรงลมพัด,  เสาหลายต้นเอนโอนโยกคลอน, บันไดทรุดพัง,  ตุ่มน้ำบนเถียงแห้งขอดและแตกกระจาย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เถียงนาในหน้าแล้งจึงเป็นแค่ที่พักริมทางของคนสัญจรผ่าน   เป็นที่พักหลบแดดของเด็กเลี้ยงวัวเลี้ยงควายเท่านั้นเอง  หรือแม้แต่กลายเป็นที่มั่วสุมของบรรดาหนุ่ม ๆ  ที่คะนองเดชเสพยาและของมึนเมา  ก็มักยึดเอาเถียงนาเป็นฐานที่มั่นประกอบกิจอันไม่สร้างสรรค์   โดยไม่ยินดียินร้ายต่อสายตาอันดีงามของสังคม</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>   </p><p></p><p>ครั้งหนึ่งในวัยแรกหนุ่ม,  ก่อนที่พ่อ, พี่ชายและเพื่อนบ้านจะยกเสาเถียงนาหลังใหม่ที่เคลื่อนจากหัวนามาสู่ปลายนา   ผมได้ยินพ่อบอกเล่ากับพี่ชายว่า   การสร้างเถียงนาต้องไม่หันหน้าไปยังทิศตะวันตก  เพราะถือว่าเป็นทิศ   “ผีตาย”  เป็นข้อขะลำเตือนใจให้ถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัด  เพื่อให้มีความเป็นสิริมงคลต่อชีวิตและท้องทุ่ง  เพาะปลูกคราใดก็จะเป็นผลบุญหนุนส่งให้สามารถเก็บเกี่ยวพืชพันธุ์ได้อย่างอุดมสมบูรณ์     </p><p></p><p>เถียงนาในหน้าแล้ง,   ยังคงหยัดยืนอยู่กลางทุ่งโล่งอันแห้งแล้ง  เถียงนาหลายหลังตั้งอยู่บนพื้นที่สูง  (อีสานเรียก “โนน”)   หรือไม่ก็ตั้งแนบแอบชิดกับต้นไม้ใหญ่  พึ่งพิงกิ่งก้านใบของต้นไม้เป็นร่มเงาอีกชั้นของหลังคาอันกร้านแดด        </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เถียงนาในหน้าแล้งของวันนี้ยังคงดูเงียบเหงาเหมือนที่เคยเป็นมาอย่างยาวนาน   .. เป็นความเงียบเหงาที่คงอยู่และดำเนินไปอย่างไม่เปลี่ยนแปลง   และเมื่อถึงหน้าฝนโน่นแหละ  ความเปลี่ยวเหงาเหล่านี้จึงจะบอกลาไปจากเถียงนาและทุ่งแล้ง  พร้อม ๆ กับการมาเยือนของฤดูกาลแห่งชีวิตและการปักดำอย่างหนักหน่วงของผู้คน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">พนัส   ปรีวาสนา,</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ต้นฤดูฝน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">สารคาม, 50</p> 

[ใบบุญ]

เมื่อต้องเดินทาง มักจะชอบดูเถียงนาค่ะ เป็นวัฒนธรรมอย่างหนึ่งของแต่ละท้องถิ่น เพิ่งทราบว่าเค้าไม่ให้หันหน้าไปทิศตะวันตก แต่ด้านไหนเป็นด้านหน้าของเถียงนาละคะ  ที่พักชายนา เอ ภาคอื่นๆ เค้าเรียกที่พักแบบนี้ว่าอะไรกันบ้างคะเนี่ย

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

ใบบุญ

ด้านหน้าของเถียงนาก็คือด้านที่มีบันไดพาดผ่านนั่นแหละครับ  ,  แต่ช่วงหน้าแล้ง   ส่วนใหญ่ที่บันทึกภาพมาได้  บันไดจะชำรุดเสียหายไปหมดแล้ว   ซึ่งเชื่อว่า  ตอนต้นฝนเช่นนี้   เจ้าของที่นาคงซ่อมแซมแล้วกระมัง  เพราะไหน ๆ ก็ย่างเข้าฤดูการทำนาอย่างเต็มตัวแล้วนะครับ  ขืนปล่อยไว้ก็ไม่มีบันไดให้ไต่ขึ้นไปบนเถียงนาเป็นแน่   

ส่วนกรณีชื่อของเถียงนานั้น  ผมก็ไม่ใคราแน่ใจนัก  ภาคใต้เรียก ขนำ,  ภาคกลางเรียกโรงนา  หรือเปล่าครับ   แต่คำว่าเถียงนาก็ใช้กันกว้างขวางเลยทีเดียวนะครับ

 

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

ใช่ค่ะ ทางภาคกลาง ใช้ว่า โรงนาค่ะ เคยไปคลุกคลีกับชาวนาสุพรรณอยู่พักหนึ่ง ได้ความรู้อะไรอยู่บ้างต่ะ

[แผ่นดิน]

ขอบคุณมากครับ..

sasinanda

ผมไม่ค่อยได้พบเห็นโรงนาของภาคกลางนัก  แต่ตอนนี้มีกล้องติดตัว  ไปไหนมาไหนก็คงสะดวกที่จะบันทึกภาพตามอำเภอใจของตนเองแล้ว..

[แผ่นดิน]

แวะมาเพิ่มเติมเรื่องชื่อของเถียงนา อีกสัก  2  ชื่อครับ

-  ห้างนา

-  กระท่อมปลายนา

ตอนนี้นึกออกแค่นี้แหละครับ

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับ
• ผมว่าเวลาไปนอนเถียงนาอย่าไปคนเดียวนะครับ
• เพราะว่านอนเถียงคนเดียวไม่ได้ เดี๋ยวจะบ้าเอาครับ
• ต้องไปอย่างน้อยสองคนขึ้นไปจะได้มีคนเถียงด้วยครับ ......55555

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ  น้องสายลม

นายสายลม

ไปหลายคน, พอมีคนเถียงก็คงนอนไม่หลับกระมัง...

ตามที่ศึกษามา  การสร้างเถียงนา  ต้องแกล้งให้คนสองคนไปยืนเถียงกันเสียงดัง ๆ  อยู่บริเวณที่จะปลุกสร้างนะ  ... เขาบอกว่าภูตผี ที่อยู่ตรงนั้นจะได้ตกใจเตลิดหนีไปไกล ๆ  จากนั้นจึงจะสามารถขุดหลุมลงเสาและปลูกสร้างเถียงนาได้ตามที่ต้องการ

[augustman]

สวัสดีครับ คุณแผ่นดิน

การบรรยายถ้อยคำประกอบภาพพื้นถิ่น ท้องนาของคุณแผ่นดินเห็นแจ่มชัดดีจัง  ชอบครับ

แต่"เถียงนา"ที่เห็นในภาพ  แถวถิ่นบ้านผมเขาเรียกกันว่า"ขนำ"  ..คงไม่ต้องบอกนะว่าผมอยู่ถิ่นไหน...แหะๆ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยือน ครับผม

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

augustman

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนเช่นกันนะครับ ...

ขนำ  ที่ภาคใต้รูปทรงเป็นยังไงบ้างครับ ...  ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสไปภาคใต้เลย  นับครั้งได้ก็ราว ๆ  3  ครั้ง  ส่วนใหญ่เห็นแต่สวนยาง..และท้องทะเล  ..

ขอบคุณครับ

[nutim]

• แวะมาชมอีกบริบทหนึ่งของสังคม ที่ไม่ต้องแก่งแย่ง ไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องวุ่นวายเหมือนสังคมเมืองตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งเข้านอน  จิตใจได้มีเวลาพักผ่อนบ้าง เก็บความสดชื่นไปเป็นพลังต่อสู้ต่อไปค่ะ 
• เถียงนา ที่พล.เรียกว่าห้างนาค่ะ(ห้างนี้ไม่มีอะไรขายนะคะ..อิอิ) 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

nutim

มุมหนึ่งของสังคม ณ  มุมนี้..ถ้าจะดิ้นรน ก็คงแต่เฉพาะการดิ้นรนต่อสู้กับดินฟ้าอากาศเป็นสำคัญ

เสียดายจัง... ห้าง (นา)  ไม่มีของขาย  แต่มีน้ำใจแบ่งปัน , กันฟ้ากันฝนได้เป็นอย่างดี ครับ..

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• อยากบอกว่าอาทิตย์ที่แล้วผมไปกินข้าวที่เถียงนา บ้านของพี่ที่ทำงานครับ
• คิดถึงสมัยเป็นเด็กมาก ๆ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ  น้องสายลม

นายสายลม

น่าอิจฉาเวลาคุณภาพในพื้นที่คุณภาพเช่นนั้นจังเลย   สำหรับพี่นานและนานมากแล้วที่ไม่เคยได้ไปกินข้าวบนเถียงนา..เฮฮา  ตามประสาคนคุ้นเคยกับผองเพื่อนและญาติมิตร

ช่วงฝนนี้  เชื่อว่าเถียงนาหลายที่กลับมามีชีวิตชีวาอย่างมากมาย  กระนั้นพี่เองก็ยังไม่ได้ลงทุ่งเลยนะครับ

 

[yamol]

พอพูดถึงเถียงนาก็อดคิดถึงสมัยเด็กๆไม่ได้ สิ่งที่ปรารถนาที่สุดคือได้นอนนา ในช่วงเวลาเย็นๆ จะเป็นเวลาที่ชอบมากๆ พอแสงแดดเริ่มอ่อนแรงลง ความร้อนเริ่มหดหายไปและมีความเย็นเข้ามาแทนที่ ความเงียบสงบเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  แต่มันไม่น่ากลัวเลยสักนิดสำหรับผม มันกลับดีซะอีก อากาศกำลังสะบาย มีเสียงกบ เขียดและแมลงร้องแข่งกันให้ฟัง ไม่ผิดอะไรกับการฟังเพลงโอเปร่าของคนไฮโซ แต่ผมโชคดีกว่า ที่ไม่ต้องไปซื้อตั๋วราคาแพงๆทุกสิ่งทุกอย่างที่ฟรีหมดเถียงนาเปรียบดั่งโรงละคร สัตว์ทั้งหลายเสมือนนักร้องนักดนตรี เราคือแขก  VIP.จะนั่งฟังนอนฟังก็ได้ บรรยากาศก็แสนหวานอาหารก็เลิศรส ฝีมือกุ๊กมือ 1 ของโลก(แม่ผมเอง) ว่าแล้วก็อยากจะกลับบ้านไปนอนนาซักคืนสองคืนเน๊าะ ....แต่หน้าที่การงานบังคับทนอีกหน่อยละกันต้องมีสักวันที่ผมจะกลับไปนออนนาให้ได้...................สายเลือดชาวนา

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ มาเขียนไปแล้วรอบนึง แต่เน็ตรวน นึกว่าบล็อกนี้มีอาถรรพ์ อิๆ เห็นเถียงนาก็ยิ่งคิดฮอดบ้านค่ะ คิดถึงบรรยากาศที่สุดคลาสิคนั้น

• เก็บเห็ดในทุ่งนาสองข้างทางตอนกลับมาจากโรงเรียน
  
• อู่ผ้าที่แม่กางให้นอนใต้ต้นขี้เหล็ก มีหนอนขี้เหล็กเอาไว้เล่นเป็นเพื่อนด้วย
• ไปนากับไม่ แม่ให้นั่งในกะต่า(ตระกร้า)แล้วแม่ก็หาบเดินไปนา
• เก็บดอกกะเจียวมาลวกกินกับป่นปลา
  
• ฯ
  
• ภูมิใจจังที่ได้เกิดท่ามกลางธรรมชาติค่ะ
  

[ลูกอีสาน]

ประโยชน์ของเถียงนา

หน้านาเอาไว้ทานเข้าเช้า เที่ยง และ นอนกลางวันก่อนจะลงนาในตอนบ่าย

หน้าฝนหลังปักดำเอาไว้นอนใส่เบ็ดในนาข้าว

หน้าเก็บเกี่ยว เอาไว้นอนเฝ้าลอมข้าว นอนนา ใต้หนู เล่นว่าวธนู

หน้าแล้ง เอาไว้พักเวลาออกไปเลี้ยงควาย

เอาไว้เก็บค่าตํง เมื่อมีผีการพนันมาเล่นโบก

แล้ว เป็นที่เอาผู้สาวออกยามมีหมอลำ

ฯลฯ

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

สวัสดีค่ะ

*แวะมาเยี่ยมทุ่งนา

* เห็นภาพนี้แล้วคิดถึงวัยเด็กค่ะ

                  

* ต้นไม้ใหญ่ๆ ชอบปืนขึ้นไปกินนอนบนนั้น  หิวก็ลงไปงมหอยในหนองน้ำมาย่างกินกัน...บ่ายๆ เย็นๆ ก็ได้เวลากลับบ้าน...หนีโรงเรียนไปเที่ยวทุ่งนากันค่ะ..

* สุขกายสุขใจนะคะ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ... yamol

ในช่วงเวลาเย็นๆ จะเป็นเวลาที่ชอบมากๆ พอแสงแดดเริ่มอ่อนแรงลง ความร้อนเริ่มหดหายไปและมีความเย็นเข้ามาแทนที่ ความเงียบสงบเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  แต่มันไม่น่ากลัวเลยสักนิดสำหรับผม มันกลับดีซะอีก อากาศกำลังสะบาย มีเสียงกบ เขียดและแมลงร้องแข่งกันให้ฟัง ไม่ผิดอะไรกับการฟังเพลงโอเปร่าของคนไฮโซ แต่ผมโชคดีกว่า ที่ไม่ต้องไปซื้อตั๋วราคาแพงๆทุกสิ่งทุกอย่างที่ฟรีหมดเถียงนาเปรียบดั่งโรงละคร สัตว์ทั้งหลายเสมือนนักร้องนักดนตรี เราคือแขก  VIP.จะนั่งฟังนอนฟังก็ได้

ผมอ่านข้อความเหล่านี้ในระยะแรกๆ  ประทับใจและอึ้ง จนไม่รู้จะเขียนตอบด้วยถ้อยคำใดดี  จึงทิ้งเลยให้ล่วงมาจนบัดนี้เลยทีเดียว...

ผมชอบคำเปรียบที่ว่าเถียงนา..เป็นดั่ง "โรงละคร" ..มาก  มันชัดเจนและเปรียบเปรยได้อย่างมีชีวิต และสื่อให้เห็นสัมพันธภาพ และเรื่องราวอันงดงามที่ปราศจากการปรุงแต่ง และสิ่งเหล่านี้ก็ไม่จำเป็นต้องแลกซื้อด้วยเงิน

ในช่วงที่เรียนมัธยมต้น..
ทุกวันศุกร์-เสาร์  ผมกับเพื่อนจะนอนเฝ้าฝูงวัวที่เถียงนาปลายทุ่ง  ห่างหากครัวเรือนหลังสุดท้ายพอสมควร  ปลายทุ่งใกล้ๆ เถียงนา เคยเป็นที่เผาศพคนมาก่อน-บรรยากาศวังเวงจับใจ

เรามีกิจกรรมกันต่อเนื่อง  ทั้งตำแตง, ตำส้ม, ร้องเพลง, บันทึกเสียงเอง  รวมถึงทำการบ้านกันที่นั่น  ไม่เคยหลบไปมั่วสุมกันที่ไหน  ถึงแม้วัยรุ่นส่วนใหญ่จะตระเวนไปจีบสาวตามหมู่บ้านต่างๆ  ..พวกเราก็ไม่ใคร่สนใจเท่าไหร่..

ยิ่งเป็นหน้าหนาว,
บรรยากาศยิ่งประทับใจ  กองฟางและกองไฟ เป็นทางออกที่ดีของการ "นอนนา"  ยิ่งได้ไก่มา "อบฟาง"  สักตัว  ยิ่งช่วยเติมสีสันให้กับชีวิต

ทุกวันนี้  ภาพชีวิตเหล่านี้ ชัดเจนเสมอ...
ในฤดูฝน นอนฟ้าเสียงฟ้าคำรามลั่นทุ่ง.. กบเขียดร้องระงมอย่างครึกครื้น  เสียงฝนกระทบหลังคาเถียงนาราวกับดนตรีร็อคก็ไม่ปาน

ทั้งหมดนั้น ผมยืนยันได้ว่า  ผมเติบโตมาจากท้องไร่ท้องนา, โดยแท้..

ขอบคุณครับ

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ narumon6

• ผมเองก็เคยหาบคอนตะกร้าอาหารไปทุ่ง
• เคยหาบจากบ้านไปทุ่ง แต่ไปไม่ถึง หม้อแกงเห็ดพลิกคว่ำระหว่างทางอย่างน่าเจ็บใจ
• ดอกกะเจียวที่เกิดตามหัวไร่ปลายนา ก็ถือเป็นอาหารชั้นเลิศ  ลวก หรือนึ่งร้อนๆ จิ้มแจ่ว...อร่อยอย่าบอกใคร  ยิ่งแจ่วปลาร้าบองที่มีข่าป่าเป็นเครื่องเทศ ก็ยิ่งได้รสชาติ
• เช่นเดียวกับเก็ยเห็ดเพ็กมาแกงใส่ไข่..นั่นก็อร่อยไม่แพ้กัน
• หน้าฝน...
  ขึ้นจากนาค่ำๆ ..กินข้าวเย็นที่เถียงนาแล้วค่อยเดินกลับบ้าน  หรือไม่ก็อาบน้ำตามแปลงนา-
• สิ่งเหล่านี้ คือความทรงจำที่ยิ่งใหญ่และงดงาม....สำหรับชีวิต
• ....
• ขอบคุณครับ

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..ลูกอีสาน

ประโยชน์ของเถียงนา

หน้านาเอาไว้ทานเข้าเช้า เที่ยง และ นอนกลางวันก่อนจะลงนาในตอนบ่าย

หน้าฝนหลังปักดำเอาไว้นอนใส่เบ็ดในนาข้าว

หน้าเก็บเกี่ยว เอาไว้นอนเฝ้าลอมข้าว นอนนา ใต้หนู เล่นว่าวธนู

หน้าแล้ง เอาไว้พักเวลาออกไปเลี้ยงควาย

เอาไว้เก็บค่าตํง เมื่อมีผีการพนันมาเล่นโบก

แล้ว เป็นที่เอาผู้สาวออกยามมีหมอลำ

ยอมรับเลยว่า ทั้งหมดนั้น ถอดบทเรียนจากชีวิตจริงโดยแท้กระมังครับ โดยเฉพาะ...เรื่องหลังนั้น  มีหลายคู่เลยแหละที่ลงท้ายด้วยการต้องขอขะมาลาโทษผู้ใหญ่  ตบแต่งกันตามครรลอง...

จะให้เรียกว่า ประโยชน์ของเถียงนา..ก็ไม่ผิดจริงๆ...

ยิ้มๆ..

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)

ไม่ว่าวันนี้ทุ่งนาจะดูเงียบเหงาและแห้งโหยไปบ้าง
แต่ถึงกระนั้น  ผมก็ยังเคารพต่อทุ่นาเสมอ
อย่างน้อยก็เคารพในมุมคิดที่ว่า

ทุ่งนา...คือ...ห้องเรียนที่ทรงคุณค่าของมนุษย์ ...

ขอบคุณครับ

[ไร่อ้อย]

             จากบ้านมากะหนาวหัวใจ มื่อนี่ได้มาเรียนยู่มหาสารคาม ยามขี่รถเมียบ้าน แนมลงไปกลางโท่งนา เห็นเถียงนาน้อย แห่งคิดฮอดบ้านแฮง แฮง

[โณทัย อุดมบุญญานุภาพ]

"เถียงนา"นิยามและเหตุผลทำใมจึงตั้งชื่อว่าเถียงนา ความเป๊นมาในแต่ละภาคหรือพื้นที่มีความเหมือนและแตกต่างกันอย่างไร โครงสร้างหลักในการสร้างและระบบนิเวศเถียงนา(ฮวงจุ้ย) คุณค่า ภูมิปัญญาและวัฒนธรรมปรัชญาคู่เคียงเถียงนามีหรือไม่เป็นอย่างไร มีข้อจำกัดเฉพาะชาวนา ท้องทุ่งทำนาเท่านั้นหรืออย่างไร น่าศึกษาและบันทึกอย่างยิ่งเพราะคติและวถีชีวิตที่เถียงนากล่อมเกลาให้บทเรียนชี้บอกสำหรับข้าพเจ้าเอนกอนันต์จริงๆ.......โณทัย/กาฬสินธ์

[สิงห์ภูเก้า]

ชอบมากที่คนแผ่นดินเล่า...มันตรงกับชีวิตผมเลย...ลูกอีสานรุ่นก่อนๆ มักจะคลุกคลีอยู่กับ ทุ่งนา  เถียงนา วัว  ควาย  ...ช่วยพ่อแม่ทำงาน...เรียนไปด้วยช่วยพ่อแม่ทำงานไปด้วย...ทุกวันนี้หาแทบไม่เจอแล้ว ลักษณะนี้...เด็กทุกวันนี้...แทบจะไม่เคยเดินลงทุ่งนา.  มีแต่ขี่มอไซด์  เข้าร้านเน็ต...ตั้งวงกินเหล้าหรือเม้ากันตามศาลา.............อยากบอกว่า....คิดถึงทุ่งนา...และบรรยากาศในอดีตมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ