ถามถึงดวงดาว

เมฆอุ่น

ดึกดื่นคืนหนาวที่เฝ้ารอกับสายลม
เก็บหัวใจผสมความคำนึงคิดถึงฝัน
วานสายลมกระซิบเมฆอุ่นทุกทุกวัน
บอกว่าฉันคิดถึงเธอ..เพ้อละมุน

          วันนี้เป็นวันที่ข้าพเจ้าโชคดีเป็นพิเศษ ที่ถือว่าเป็นวันพิเศษก็เพราะว่าข้าพเจ้าได้พบกับเหล่าบรรดาดวงดาวเพื่อนเก่าโดยบังเอิญ หลังจากที่ข้าพเจ้าไม่ได้แหงนคอจ้องมองท้องฟ้ามานาน
          ในการพบกันครั้งนี้ทำให้ความอบอุ่นเกิดขึ้นภายในใจของข้าพเจ้าอีกครั้ง โดยข้าพเจ้าถือว่าเป็นการเติมเต็มความรู้สึกในแก้วของความคิดถึงของข้าพเจ้าให้เต็มปริ่มอีกครั้งหนึ่ง

                        เจ้าดอกไม้ถามถึงดวงดาว
                        ว่าคืนนี้เจ้าหนาวเหน็บหรือเจ็บอุ่น
                        ที่ผ่านมาขอโทษทีที่ไม่ได้คิดถึงคุณ
                        หากวันนี้ฉันมีตักนุ่มละมุล..มาฝากให้ดวงดาวหนุนนอน

          หลังจากทักทายถามสาระทุกข์สุกดิบกับดวงดาวได้พอหอมปากหอมคอ ก็ได้เวลาที่จะต้องแยกจากกันอีกครั้งหนึ่ง และก็เหมือนเดิมในการจากกันแต่ล่ะครั้ง ดวงดาวจะเป็นฝ่ายบอกลากับข้าพเจ้าก่อนเสมอ การบอกลาแต่ละครั้งจะมาพร้อมกับแสงสว่างของดวงอาทิตย์ซึ่งเป็นเพื่อนที่สนิทอีกคนของข้าพเจ้า " เรายังเฝ้ามองเจ้าดอกไม้อยู่เสมอและตลอดเวลานะ ดูแลตัวเองและรักษาสุขภาพด้วย " นี่เป็นคำพูดประโยคเดิม ๆ ที่ดวงดาวพูดเป็นประจำกับข้าพเจ้าในทุก ๆ ครั้งของการบอกลา
          ความรู้สึกบางอย่างได้เกิดขึ้นกับข้าพเจ้าอีกคร้งหนึ่งแล้ว
" ดวงดาวยังคงเป็นเพื่อนที่ดีของข้าพเจ้า ยังคงยืนอยู่และเฝ้ามองพร้อมกับเปล่งแสงสว่างอ่อน ๆ ให้เกิดขึ้นในหัวใจของข้าพเจ้าในวันที่หัวใจของข้าพเจ้าขุ่นมัว ข้าพเจ้าเองต่างหากเล่าที่เป็นฝ่ายหลงลืมดวงดาวเพื่อนที่ดีที่สุดอีกคนหนึ่งไป "

                       ขอโทษอีกครั้งนะ..เจ้าดวงดาว..
                       สัญญาแล้ว..ว่าเราจะไม่ลืมกัน
                       หากแต่บนท้องฟ้าในคืนที่เราต่างเกี่ยวเก็บความฝัน
                       สัญญา..จะห่มผ้าอุ่นอุ่นให้กันและกันตลอดไป