เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา...เจอเพื่อนร่วมงานสวมแว่นตาดำหลังจากทักทายกันแล้วเขาก็เล่าเรื่องนี้ให้ฟังว่า
เขาไปร่วมงานชมรมที่ต่างจังหวัดขณะนั่งรอฟังการจับฉลากว่าผู้ที่มาร่วมงานคนไหนได้ของขวัญชิ้นใดเจ้าของชิ้นนั้นต้องเป็นผู้มอบให้แก่ผู้ที่จับรางวัลได้
และแล้วการขานหมายเลขก็มาตรงกับเพื่อนเขาคนนี้ เขากำลังนั่งเพลินเพื่อรอเรียกชื่อให้ขึ้นไปรับของขวัญอยู่ดี ๆ ก็มีหนุ่มน้อยท่าทางไม่ค่อยเต็มบาท
ไปจับกล่องของขวัญหมายเลขนั้นแล้ววิ่งมาโยนใส่เขา...โป๊ะ...โดนหน้าผากเหนือคิ้วขวาอย่างจัง...ทำให้เขามองเห็นดาวกลางวันและร่างเขาหงายลงไปกองกับพื้นพร้อมเก้าอี้ที่นั่งเลยครับ...มึน...งง...
ไม่นานตรงที่โดนโตเท่าลูกมะนาวผ่าครึ่ง...พอเขาเล่ามาถึงตรงนี้ก็ถอดแว่นออกให้ผมดูและชี้ไปที่ดวงตาว่ามีเลือดออกมาจากขอบตาข้างในด้วยนะครับ
ผมนิ่งอยู่นานด้วยความสงสารและกล่าวให้กำลังใจเขา...เรื่องนี้สอนใจได้ดีตรงที่การมีสติระวังตัวอยู่เสมอนะครับไม่ปรารถนาให้ใครโดนอย่างนี้อีกเลย