วันจันทร์กับอังคารที่ผ่านมา...ฉันไปอุบลฯ.....พ่อลูกอยู่บ้าน...ดูแลกันเอง.....
ปกติแล้วเมื่อฉันไม่อยู่บ้าน พี่การ์ตูนลูกสาวคนโตจะเป็นคนดูแลน้องเรื่องผมเผ้า....คราวนี้มาแปลก....
เช้าวันอังคารพี่การ์ตูนไม่ได้ไปโรงเรียน..เขาสอบจันทร์-พุธ-ศุกร์..ที่เหลือให้หยุดอ่านหนังสือ ...คงไม่ตื่นมาช่วยป่าป๊าทำงาน.....
ฉันกลับมาบ้านค่ำวันอังคาร...ยายกีตาร์ซึ่งปกติจะมัดผมเป็น 2 แกละ....คราวนี้เธอรวบผมตึง...มัดแน่นหนา
“แม่....ทายซิ...เมื่อเช้านี้ใครมัดผมให้หนู”
“พี่การ์ตูน” ฉันตอบ
“ไม่ใช่...เมื่อวานตอนหนูจะไปโรงเรียนพี่การ์ตูนยังไม่ตื่น...หยุดอ่านหนังสือ”
“งั้นพี่ตาตั้ม..” ฉันทายต่อ
“ไม่ช่าย.....ผิด...ป่าป๊าต่างหาก” เธอลอยหน้าตอบ
“เหรอ...โอ...ป๊าเก่งจัง”
“ป๊าหวีผม...แล้วเอามือรวบ...” เธอเริ่มเล่า
“ป๊าหวีทางซ้าย....แล้วพูดว่า...มันทำยังไงต่อวะ.....แล้วป๊าก็หวีทางขวา...ป๊าก็พูดอีก...แล้วมันยังไงต่อหว่า....แล้วป๊าก็หวีทางซ้าย...ทางขวา...แล้วป๊าก็พูดอีก” เธอเล่าไปเรื่อยๆ
“พอซ้ายอีกครั้งนึงก็ทำได้...สุดท้ายป๊าก็พูดว่า....เออ..ก็ทำได้เหมือนกันนี่หว่า...แล้วมัดยางให้หนู 3 รอบจนตึง” เธอจำได้แม้กระทั่งจำนวนรอบของการมัดผม
เธอเล่าเสร็จป๊าก็เข้ามาพอดี
“แล้วมันตึงไหมล่ะ...” ป๊าว่า
“ตึงถึงเย็นเลย....ผมลูกเรียบกริ๊บ..” ดูป๊าเธอจะภูมิใจในฝีมือ
“จริงๆมันต้องเอายางใส่ไว้ในข้อมือก่อน....รวบเสร็จก็ดึงมามัด” ป๊าเล่าประสบการณ์
ส่วนฉัน มัดมาไม่รู้กี่ร้อย...กี่พันครั้ง...ไม่ได้ใส่ใจว่าต้องเอายางใส่ข้อมือก่อนหรือเปล่า....
แถมบางครั้ง...รวบผมเสร็จแล้วกำผมในมือซ้าย....ให้ลูกเดินนำหน้า...ฉันเดินตาม...เพื่อเดินหายางมัดผมก็มี...
นี่แหละ...แม่”กฤษณา”...แม่ไม้ดำหอม...
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณติ๋ว...
น่ารักมากค่ะบันทึกนี้
สายใยรัก ส่งถึงครอบครัว G2K
มีความสุขแต่เช้าค่ะ
ตกลงว่า เมื่อวานแม่มัวคุยโทรศัพท์ น้องกีต้าร์ได้อะไรไปทานตรึมเลยละสิ ..... ไว้วันหลังน้าอ๊อบจะทำอีกนะลูกนะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครูอ้อย
สวัสดียามเช้าค่ะ...น้าอ๊อบ....
โอ้โห อบอุ่นดีจังคับ แม่ติ๋ว อิอิ
หมูเคยเห็นแฟนตัวเองมัดผม คล่องดีเหมือนกัน
เขาก็เอายางไว้ที่ข้อมือก่อนเหมือนกัน
ส่วนหมูมัดไม่เป็นคับ
อย่างมากก็แค่หวี(^________^)
สวัสดีค่ะ พี่เม่ย
สวัสดีค่ะ น้องหมู
ชอบเด็กผู้หญิงคับ
น่ารักกระจุ๋มกระจิ๋มดี
เจ๊ติ๋วอย่าอู้คับ ยังไม่ 5 โมงเช้าเลย มาตอบบล๊อคและ อิอิ
คุณกฤษณาค่ะ
ที่บ้านคุณรัตติยา คุณsamee เธอมีหน้าที่หวีและมัดผมให้ลูก ส่วนวิธีถือหนังยางของเธอนะคะ ไม่เหมือนใคร เธอไม่ได้เอาใส่ไว้ที่ข้อมือ แต่เธอคาบไว้ที่ปาก ค่ะ อิ อิ
เวลาไปไหนหลายวันแล้วกลับมาเนี่ย...ดิฉันต้องมองที่หัวลูกก่อนเสมอ...กลัว...ป๊า...ของเธอเหลือเกิน....เคยครั้งหนึ่งกลับมาพบกับลูกผมสั้น...โผเข้าหากัน..."พ่อพาลูกไปตัดผมแล้ว...พ่อผูกไม่เป็น"...โกรธกันไป 3 เดือน.....บันทึกนี้น่ารักเชียวค่ะ
สวัสดีครับ น้องหมู
สวัสดีค่ะ คุณรัตติยา..
สวัสดีค่ะ คุณอ้อ...
สวัสดีค่ะ คุณ"ดุ๊ก"..
สวัสดีค่ะ คุณเมตตา
คุณติ๋วขา
แวะไปหาคุณเมตตาที่นี่หน่อยนะคะ http://gotoknow.org/ask/mettac/4075
แวะไปมาแล้วจ้ะ...คุณน้าอึ่งอ๊อบ...ขอบคุณค่ะ
พี่ติ๋วอย่าโหมหนักนะคับ เปงห่วง เด๋วจาดูแลลูกๆและสามี ไม่ไหว อิอิอิ
พี่ติ๋วคับ ลุงหมอ สมบูรณ์หายไปไหนหรอคับ
สวัสดีค่ะ น้องหมู
สวัสดีค่ะ คุณจินตนา
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน