ความหลังครั้งที่5

     

สืบเนื่องมาจากการบอกเล่าถึงงานวิจัยในประเทศไทย ดร.สินธุ์ สโรบล ตื่นแต่เช้า ลงจากบ้าน ออกเดินๆท่อมๆไปทั่วบริเวณมหาชีวาลัยอีสาน ด้วยสายตาเอ็กซเรย์ของผู้ที่ผ่านประสบการณ์งานศึกษาวิจัยท้องถิ่นมาอย่างช่ำชอง ทำไมถึงพูดเช่นนี้  ในช่วงที่เรานั่งรับประทานอาหารเช้า ท่านอาจารย์ได้คุยในสิ่งที่ได้ไปพบ ยกเอาตรงจุดนั้นจุดนี้มาแทรกในวงสนทนา        

การพูดคุยกันลักษณะนี้ มีผู้รู้นั่งแบบสบายๆ มีผู้อยากรู้ล้อมวง สนทนากันไปเรื่อยๆไม่รีบร้อน คำถาม-คำตอบถ้อยทีถ้อยอาศัยร้อยเรียงกันเหมือนการร้อยพวงมาลัย บรรยากาศและอารมณ์ตรงนี้ จะเดินมาถึงจุดพอดีไม่ง่ายเลย ตลอดระยะ30 ปี เกิดขึ้นไม่กี่ครั้ง        

ครั้งที่1 เมื่อท่านอาจารย์ใหญ่ ศ.เสน่ห์ จามริก มานั่งบนตั่งสูงอ่านหนังสือเงียบๆ เราลูกศิษย์จอมป่วนค่อยๆทะยอยกันมานั่งล้อมวง ดร.เอเซีย คุณปุ๊ คุณตุ๊ คุณคนโน้นคนนี้ (ถามแบบคุย) อาจารย์ไม่เป็นทางการ นึกอยากจะถามก็ถาม แต่ก็แปลกที่คำถามมันร้อยเรียงสัมพันธ์กันในด้านเนื้อหา เวลาผ่านไป  ผ่านไป แบบไม่รู้ตัว แต่รู้สึกว่ารับ และ แลกอะไร?        

ครั้งที่2 ศ.น.พ.ประเวศ วะสี ตื่นแต่เช้า อาจารย์นั่งที่ชิงช้าหน้าบ้านหลังเล็ก ผมถือถ้วยน้ำชาไปให้แล้วถือโอกาสนั่งที่พื้นชานด้านล่าง คุยกับอาจารย์ 2 คน คุยในเชิงหารือบ้าง ออกความเห็นบ้าง ให้ข้อมูลบ้าง ผสมกลมกลืนกันไป สักพักมีคนทยอยมาที่ละคนสองคน คุณหมอทานทิพย์ ธำรงวรางกูล นำคณะมาถึง ประเด็นการพูดคุยเริ่มหนัก แน่น แน่น กระชับเข้าๆ         

ครั้งที่3 ช่วงเวลาเช้ามืด ผมเอาอุปกรณ์ใส่ย่ามขึ้นไปนั่งบนต้นมะม่วงขนาดใหญ่ ที่เราตัดกิ่งให้มันแตกกิ่งกระโดงออกมาใหม่ เพื่อที่จะเอายอดมะม่วงพันธ์ดีแปลกๆไปทาบ ให้มันออกมาเป็นมะม่วงแฟนซีมีหลายๆพันธุ์ ในเวลานั้นอากาศเย็นสบาย ผมนั่งอยู่กับกิ่งไม้ในที่สูง มองเห็นภาพยามเช้า ลมเย็นๆ เสียงนกเขาคันคูรอบๆตัว ผมนั่งต่อกิ่งนั้น กิ่งนี้ ไปเรื่อยๆ ไม่รู้เวลา ไม่รู้ตัว สามารถหยุดโลกได้จริงๆ กว่าจะลงจากต้นไม้ก็ต่อเมื่อความร้อนแรงของแดดต้นฤดูฝนมากวักมือให้ลงจากต้นไม้ ได้เวลาตรงกับที่พระตีกลองเพล

ครั้งที่4 เป็นช่วงสายของวันหนึ่ง  ผมมีย่ามกับเครื่องมือเสียบยอดไม้ เข้าไปในแปลงที่เราปลูกต้นกระสังผสมกับต้นมะกรูดและมะนาว กระสังเป็นไม้ตระกูลส้มที่สูงใหญ่แข็งแรงทนแล้งได้ดีมาก เราเอายอดส้ม มะนาว ส้มโอ ส้มเช้ง ส้มเขียวหวาน ไปเสียบยอด ต้นกระสังก็จะเป็นต้นแม่บุญธรรม ที่มีลูกๆออกมาเป็นส้มชนิดต่างๆรอบต้น แต่รายการนี้มีหนามแหลมคมล้อมรอบตัวเรา การเสียบยอดแต่งกิ่งดำเนินไปเรื่อยๆ เวลาผ่านไปไม่รู้ตัว จนกระทั่งได้เวลากลับออกมา ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ ผิวหนังโดนน้ำรู้สึกเจ็บแสบนิดๆที่แขน ต่อมาจึงเห็นริ้วรอยเป็นเส้นเล็กๆที่โดนหนามแหลมคมทั่วแขน ทำให้เห็นว่าแม้ระวังตัวแล้ว แต่จิตวอกแวกทำให้มีหลักฐานปรากฏที่ผิวหนัง         

ครั้งสุดท้าย เมื่อวานนี้ ดร.สินธุ์ สโรบล ผู้อำนวยการโครงการจัดตั้ง “วิทยาลัยวิจัยเพื่อท้องถิ่น”แห่งสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) ที่ลงมาพบปะกันเพื่อหารือกันที่จะร่วมมือกันสร้างนักวิจัยมืออาชีพขึ้นในประเทศไทย เรื่องที่เล่าทั้งหมด ไม่มีการหยิบกระดาษ หรือมีเอกสารใดๆ เรียงลำดับเนื้อหาใด รายละเอียดไม่ได้ถูกหยิบมาวาง เป็นแต่ว่าคุยกันไปเรื่อยๆ รายละเอียดสาระที่แต่ละฝ่ายต้องการ ก็จะถูกทยอยบันทึกลงในความเข้าใจ ..ก็เท่านั้น! ในการวางแผนที่จะจัดตั้งวิทยาลัยวิจัยเพื่อท้องถิ่น เท่านี้! จริงๆ

[ก้านแสด]

• พ่อครูยังไม่นอน หรือเพิ่งตื่นคะ
• บรรยากาศสบายๆ  กับการเรียนรู้  น่าอิจฉาจริง
• วันนี้ก็เป็นโอกาสดีเช่นกัน  ที่โรงเรียนเม็กดำจะได้รับเกียรติจากท่าน ดร. สินธ์  ชโรบล  แวะมาทักทาย

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

ก้านแสด ขยันจัง

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

อรุณสวัสดิ์ค่ะครูบา.....

• ครูอ้อยเข้ามาจะทักทายทีหนึ่งก่อนแล้วค่ะ
• เห็นว่าท่านยังตกแต่งบ้านไม่เสร็จ..ก็เลยถอยหลังออกไปก่อน
• ครูอ้อยขออนุญาตแนะนำว่า  ติ๊กเครื่องหมายในช่องยังไม่แสดงก่อนก็ได้ค่ะ  เมื่อทำอะไรเสร็จแล้ว  ค่อยเปิดประตูคลิกคืนก็ได้ค่ะ
• จะได้ไม่มีใครถอยหลังออกจากบ้านไปก่อนแบบครูอ้อยไงคะ

อ่านแล้ว...ดีจัง..ขนลุกด้วยค่ะ

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ชอบเสียบยอด  น่าทึ่งค่ะ รู้สึกได้กลิ่นมะกรูด มะนาว และยังแสบๆ คันๆ ขณะอ่าน

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล เมื่อ พฤ. 15 ก.พ. 2550 @ 06:30 จาก 61.19.32.26 ลบ

ชอบเสียบยอด  น่าทึ่งค่ะ รู้สึกได้กลิ่นมะกรูด มะนาว และยังแสบๆ คันๆ ขณะอ่าน

ดอกไม้ทะเล เมื่อ พฤ. 15 ก.พ. 2550 @ 06:44 จาก 203.156.117.9 ลบ

สวัสดีค่ะ พ่อครู

ดิฉันประทับใจเรื่องต้นไม้กับสติค่ะ  ที่บ้านดิฉันตอนนี้ พ่อกับแม่เกษียณแล้ว ก็จะสนุกสนานอยู่กับการปลูกนั่นตัดนี่ถอนโน่น (พ่อตัดไปแม่ก็บ่น...บ้านไม่เหงาดีค่ะ )

ดิฉันสอนเด็กๆวิชาอะไรเด็กๆมามากมาย  แต่ไม่เคยปลูกต้นไม้ยืนต้นด้วยตัวเองเลยแม้แต่ต้นเดียว  ไม่เคยแม้แต่จะดูแลต้นไม้ เพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไรให้ถูก แม่บอกว่าถ้าลูกมีเวลาดูแลต้นไม้ลูกก็จะเข้าใจเอง 

เมื่อกลับจากที่ทำงาน...ดิฉันก็เข้าในบ้านเลย ดูเหมือนตัดขาดจากพื้นที่ธรรมชาติไปเลย   เวลาสอนเด็ก  ก็เลยรู้สึกว่ายังขาดอะไรไปบางอย่างด้วย    ได้อ่านที่พ่อครูเขียนวันนี้  รู้สึกว่าสว่างวาบขึ้นมา....

ประเดี๋ยวจะลงไปดูต้นไม้ค่ะ  จะรดน้ำต้นไม้เสียหน่อยด้วย   (พ่อกับแม่อาจจะงงๆไปบ้างเล็กน้อย..ว่าวันนี้เป็นอะไร)

ขอบพระคุณพ่อครูมากนะคะ   :-) 

เรียน อาจารย์ ทั้งสอง

• ขอบคุณแทนต้นไม้ ที่อาจารย์ชอบ
• เพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์ คือ ต้นไม้
• ต้นไม้ ให้ร่มเงา อาหาร ดอก ออกซิเย่นฯลฯฯฯฯฯ ประมาณหมื่นความดี
• ร้อนไม่มีขาเดินเข้าร่ม
• แล้งหิว ไม่มีขาเดินไปดื่มน้ำ หาปุ๋ย
• การที่อาจารย์เมตตารดน้ำให้ปุ๋ย จึงเป็นเรื่องน่าชื่นชมอย่างยิ่ง
• อยากให้อาจารย์คุยกับลูกสาวผม เธอชื่อ อาจารย์ลูกหว้า เธอรักต้นไม้ ปลูกต้นไม้ ดูและทนุถนอมต้นไม้ เธอคงจะพร้อมคุยเรื่องต้นไม้และดอกไม้อย่างสุดปลื้มกับอาจารย์ ลองดูนะครับ.

[นางสาว จิณงนภา(หนู) ไชยพรมพาณิชย์]

ถ้ามีคำว่า "ศรัทธา" คนเราก็ทำอะไรน่ารักๆ ได้ตั้งมากมาย...ดีจังค่ะ... คิดถึงค่ะ จะหายไปจันทบุรี 3 วันนะคะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ไม่ธรรมดาเลยครับ
• แต่ละครั้งได้ความรู้มากครับพ่อ
• ขอบคุณครับ