เมื่อสาวใต้ตาคม โดนสาวขอนแก่น tag


เป็นงัยค่ะ ความลับของดิฉัน เพื่อน ๆ รู้อย่างงี้แล้ว รักดิฉันเพิ่มขึ้นรึเปล่าค่ะ อิ อิ

             เกือบตก tend ซะแล้ว ก่อนอื่นต้องขอบคุณ คุณ Paew มาก ๆ ค่ะ ที่กรุณาให้เกียรติดิฉัน เป็นหนึ่งใน 5 สาว ที่คุณ paew อยาก tag ด้วย


           จริง ๆ แล้ว เรื่องราวที่เป็นความลับของดิฉัน มีมากมาย เอามาเผยให้ชาว gotoknow ได้รับทราบบ้าง แค่ 5 ข้อ ยังน้อยไปค่ะ  แต่ที่ยากก็คือ จะคัดสรรว่าอันไหนจะโดนใจที่สุด นี่สิยากกว่า
แต่เพื่อชาว gotoknow  จะเลือกเอาความลับเด็ด ๆ ที่ไม่เคยเปิดเผยให้ใครทราบมาก่อน 5 ข้อ นะคะ

             1.  ด้วยความที่ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้หญิง  แต่ไม่มีนิสัย หรือความเป็นผู้หญิงสักนิดเดียว เช่น  ไม่ชอบการแต่งตัว  ไม่ชอบใส่ตุ้มหู  ไม่ชอบดอกไม้  ไม่ชอบให้ใครมาบอกว่ารัก  ไม่ชอบพูดคะ ขา กับคนรัก (เฉพาะกับคนรักเท่านั้นนะคะ)  แต่เชื่อหรือไม่ค่ะว่า ขนาดเป็นคนที่มีนิสัยแบบนี้ แต่สมัยสาว ๆ หนะ  มีหนุ่ม ๆ มาตอมกันเป็นฝูงเลยค่ะ 


อั่นแน่  แสดงว่าต้องมีดีตรงอื่นแน่เลย


             2.  สมัยเรียนชั้นมัธยมต้น  ด้วยความที่ไม่ชอบขี้หน้าอาจารย์ฝึกสอนพละ  พอถึงเวลาชั่วโมงเรียนก็เลยชวนเพื่อน ๆ ในห้องเรียนเอากางเกงพละไปแช่น้ำ  เพื่อที่จะได้งดเรียนในคาบนั้น


ผลหรือค่ะ  โดนตียกชั้นเลยค่ะ


         3.  ความลับอันนี้ สำคัญมากเลยนะคะ  อย่าบอกน้องฟ้าลูกสาวคนเล็กของดิฉันนะคะ  ว่า การที่ดิฉันตั้งครรภ์น้องฟ้านี้หนะ  สาเหตุมาจาก ดิฉันนับวันผิดค่ะ   ถึงจะนับวันผิดก็เถอะ  แต่ขอบอกว่า ลูกสาวคนนี้ได้อย่างใจดิฉันมากเลยค่ะ

           4.   ดิฉัน  กับ สามี  ไม่มีพิธีแต่งงาน  เราอยู่ด้วยกันทันทีหลังจากที่ดิฉันเรียนจบปริญญาตรี  และเมื่อดิฉันท้อง  เราก็เลยตัดสินใจจดทะเบียนกันเฉย ๆ โดยความเห็นชอบของผู้ใหญ่  ถึงแม้เราจะไม่มีพิธีมงคลสมรส  แต่จนถึงวันนี้  เรารักกันมาตั้งแต่ ปีพ.ศ.  30  จนถึงตอนนี้  ก็เกือบ 20 ปีแล้วค่ะ 

               ดังนั้น เวลาลูก ๆ ขอดูรูปแต่งงานคุณพ่อ คุณแม่  เราจึงไม่สามารถหามาให้ลูกดูได้


           ความลับข้อสุดท้าย  เป็นอะไรที่สะท้อนในใจมากเลยตอนนี้  นั่นคือ  ดิฉัน คงเป็นคนเดียวในเพื่อนร่วมรุ่น MPA 14 ที่ไม่จบตามหลักสูตร  แต่ดิฉันสัญญาค่ะ ว่า ดิฉันจะต้องจบให้ได้

 

เป็นงัยค่ะ  ความลับของดิฉัน  เพื่อน ๆ รู้อย่างงี้แล้ว  รักดิฉันเพิ่มขึ้นรึเปล่าค่ะ  อิ อิ

 

อ้อ      อีก 5 ท่านต่อไปนี้ คือผู้ที่อยากให้ท่านมาเล่าความลับค่ะ.....ท่านแรก  ด้วยความเคารพนะคะ  คือ ครูบาฯ  ,  ต่อด้วย  ครูนงเมืองคอนฯ ,  ต่อด้วย  คุณภูคา,    ต่อด้วยพี่เม่ย  และสุดท้าย  คุณหมอปารมี


ด้วยความเคารพค่ะ

หมายเลขบันทึก: 77021เขียนเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2007 22:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม 2012 20:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (55)

(^_____________^)

กะปุ๋มรอตั้งแต่...อ.แป๋ว tag พี่แป๊ดค่ะ...ว่าเมื่อไหร่จะเข้ามาเสียที...ตั้งหน้าตั้งตารอจจจะหมดแบ็ตแล้วค่ะ..อิอิ...ความลับน่ารักมากเลยค่ะ...โดยเฉพาะข้อ 3 กับข้อ 4 ค่ะ....อ่านแล้วหน้าแดงค่ะ....555.....

เอ๊ะ...เกี่ยว ความลับของพี่แป๊ดเกี่ยวอะไรกับหน้าแดงเน๊ยะ...งง...งง...งง

(^_______________^)

555.....อาการ "ง่วง" เข้ามา..อาการเอ๋อ...พูดผิดก็พลอยไล่ตามมาติดๆ...ทนทนฟังไปนะคะ....พี่แป๊ดจ๋า

ขอบคุณค่ะ ไม่นึกว่าจะมีคนของ tag ด้วย เพราะสำรวจตรวจสอบตัวเองแล้ว ราบ เรียบ เสียเหลือเกิน ขอนอนคืนหนึ่งก่อนนะคะ มีความลับอะไรที่ไม่ลับ คือบอกชาว g2k ได้บ้าง

 

 

กล้าtag ครูบา คุณหมอ เก่งมาก ครับ ยิ้ม ยิ้ม น้องไม่กล้าครับ
แวะมาอ่านความลับค่ะ  สนุกค่ะ อ่านไป ยิ้มไปอีกแล้ว

เรียน คุณหมอปารมี

           กำลังจะไปขออนุญาต tag คุณหมอ อยู่พอดีค่ะ  แน่เน็ตหลุดซะก่อน  แล้วเผอิญคุณหมอแวะมาอ่านบันทึกนี้ซะก่อน

            หนูถือโอกาสขออนุญาตคุณหมอ ผ่านทางบันทึกนี้เลยนะคะ

          ด้วยความเคารพ ค่ะ

เอ๋...???

 ข้อสุดท้ายเป็นปริศนาชวนคิด  อิอิ

รักกันมาตั้งแต่ปี 30 แล้ว จบตรีปีไหนคะ

ฮ่ะ ฮ่ะ.. งานนี้คือล้วงถามอายุนัยๆ 55555

 

ว้าๆๆ เที่ยงคืนแล้ว ต้องไปนอนแล้ว  มาอ่านความลับเพื่อน เถลไถลอยู่อีกข้าพเจ้า 55555

  • ที่ว่าตอมกันเป็นฝูง ๆ ตกลงแน่ชัดนะครับว่าเป็นหนุ่ม ๆ  ..(แซวครับแซว)
  • เป็นข่าวดีว่าด้วยความรักในเดือนแห่งความรัก ขอให้รักนั้นยาวนานนิรันดร์...นะครับ
  • มายิ้มๆคุณแผ่นดิน
  • ได้รับหนังสือหรือยังครับ
  • พี่จูนยังงงอยู่เลยว่าหนังสืออะไร
  • ขอบคุณคุณรัตติยาค่ะที่มาเล่าเรื่อง "ลับๆ" อิอิอิ.....อ่านไปยิ้มไป..น่ารักดี นับวันผิดจึงได้ลูกสาว นับวันถูกน่าจะได้ลูกชาย อิอิอิ.....
  • แล้ววันวาเลนไทน์นี้...จะมีอะร surprise คุณ samee รึปล่าวละค่ะ?....น้องกะปุ๋มจะหน้าแดงอีกมั้ยเนี่ย.....(ว่าแต่ว่า..น้องกระปุ๋มอาบน้ำแล้วจริงรึปล่าว?)
  • นับถือ คุณรัตติยาจริงๆนะค่ะ กล้า tag ครูบาฯ....แจ้งท่านยังค่ะ....รออ่านความลับท่านครูบาฯ....ท่านจะเล่นด้วยรึปล่าวหน้อออ.....
  • ขนาด อ.ขจิต ยังไม่กล้า tag เลยค่ะ.....

เรียน คุณรัตติยา

สังเกตไหมว่า ชมรมชาวบล็อกนั้นเป็นอะไรที่สุดๆ ไม่เครียด แต่เต็มไปด้วยมิตรไมตรี ที่หาไม่ได้ในสังคมอื่นที่เต็มไปด้วยเงื่อนไข อย่างโน้นอย่างนี้ไม่ได้คิดและทำอะไรด้วยพลังใจ ซึ่งเป็นพลังที่มีอานุภาพมหาศาล ใช่ไหมครับ ไกลแค่ไหนก็จะเหมารถยกทีมมากันทั้งครอบครัว ดีใจหลายที่จะได้ต้อนรับญาติทางใจชาวใต้ในช่วงสงกรานต์

  • พระเจ้าช่วย กล้วยทอด! นึกว่าจะรอดจากการ tag ซะแล้ว  ขอเวลาพี่เม่ยไปค้นหาข้อมูล ที่ "ห้องแห่งความลับ" ก่อนนะคะ...ชะแว้บ
  • หาข้อมูลพ่อครูบาไม่พบครับพี่
  • tag ไว้ที่ไหนครับ

ความลับ กับใบทะเบียนสมรส 20 ปี

ไม่น้อยเลยครับ 

  • ข้อสามนี่...นับวันผิดก็มีข้อดีระยะยาวนะครับ (ถ้าแต่งงาน สงสัยต้องให้แฟนมาปรึกษาคุณรัตติยาเรื่องนับวัน) :>

คุณรัตติยา ครับ

       ขอบคุณที่ให้เกียรติ tag มาหา ผมคิดไม่ออกจริงๆว่าตัวเองมีความลับอะไร เพราะไม่เคยทำอะไรลับๆยกเว้นเรื่องงานที่ทำอยู่ที่บางอย่างต้องเคลื่อนไหวอย่างลับๆ ลองนึกดูเท่าที่พอจะเอามาละลายพฤติกรรมไ ด้

  • ลับหนึ่ง ผมพูดกลางไม่ชับครับ(ไม่ชัด) อย่านึกว่าเดี๋ยวนี้ชับ(ชัด)แล้วเด็ดขาดนะครับ เรื่องมันก็มีอยู่ว่าในชั่วโมงภาษาไทยตอนเรียนปี 1 ที่จุฬาฯ อ.สุนีย์ สินธุเดชะ(รศ.สุนีย์ สินธุเดชะ)ท่านสอนวิชานี้ ให้นิสิตออกฝึกพูดหน้าชั้น จำได้ว่าเป็นชั่วโมงแรกๆก็ให้นิสิตแนะนำตัวเองครับ  ผมสั่นประหม่าเหงื่อแตกแบบไม่เคยเลยในชีวิตที่จะต้องออกมายืนอย่างนี เด็ก กทม.ที่เขาจบมาจากเตรียมอุดม ฯ  สวนกุหลาบ  นี่เขาคล่องกันเหลือเกิน อ้ายผมนี่จบ ม.8 (มศ.5)ไปจากภูธร จากพัทลุงครับ ผมพูดว่า"ผมจำนง หนูนิล เป็นคนจังหวัดปั๊ดตะลุงครับ" เท่านี้แหละครับท่านเชื่อไหวว่าทั้งอาจารย์และนิสิตทั้งห้องหัวเราะกันครื้นเครงแค่ไหน กะท่อนกะแท่นกว่าจะจบลงได้ รู้สึกว่าชั่วโมงภาษาไทยนี้มันชั่งเป็นเวลาที่นานแสนนาน ท่านเชื่อไหมว่าหมดชั่วโมงภาษาไทยเพื่อนเรียกผมว่าอะไร  ใช่แล้วครับคุณปั๊ดตะลุง เหตุเกิดเมื่อ พศ. 2519 ครับ ผมว่าเหตุการณ์ทางการเมืองเรื่องถังแดงที่พัทลุงตอนนั้นมันดังมากอยู่แล้ว  ผมแนะนำตัวทีเดียวยิ่งเพิ่มดีกรีชื่อเสียงจังหวัดเข้าไปอีกไมรู้เท่าไหร่  ไม่รู้จะคิดค่า PR ประชาสัมพันธ์จากใคร
  • ลับสอง ก็เกี่ยวกับการพูดอีกนั่นแหละครับ คือได้มีการให้กล่าวในนามของนิสิตสาขาการศึกษานอกระบบโรงเรียน จุฬาฯที่ออกไปฝึกงาน ที่ศูนย์สารภีที่โคราช(นครราชสีมา) ฝึกงานกันอยู่ที่นั่นนานเป็นเดือนสองเดือน พศ.ก็ประมาณ 2521 ครับ ในวันลากลับมหาวิทยาลัยก็มีกิจกรรมอำลากันให้พอเป็นพิธี นิสิตและอาจารย์จุฬาฯ(ที่ควบคุมสิตฝึกงาน)เข้าแถวยืนตรงหน้านายอำเภอ และคณะของอำเภอ ปัญหาว่าใครจะกล่าวในนามของผู้ที่ไปฝึกงาน ผมยืนอยู่แถวหน้า เพื่อนก็ดันมาจากข้างหลัง บอกว่าเอ็งแหละ นายแหละ  มึงแหละ แถมอาจารย์ที่คุมนิสิตฝึกงานซึ่งท่านรูปร่างเล็กมากก็บอกอีกว่า  ท่านภูมิไม่น่าเชื่อว่าเป็นอาจารย จำนง นั่นแหละกล่าวในนามชาวคณะ ท่านลองจินตนาการดูว่าบรรยากาศการอำลาจะเป็นอยางไร ผมคิดว่าท่านคงจินตนาการผิดแล้วหละ มีโพยให้พูดครับ มีร่่างให้อ่าน ผมไม่ได้พูดเอง แต่ก็ใช่ว่าอ่านตามโพยแล้วจะไม่มีทองแดงนะครับ  ผมอ่านไป ก็ได้ยินเสียงขบขนหัวเราะอยู่ในลำคอ บางคนก็ก๊ากออกมา เพราะสำเนียงมันส่อ....ผมว่าเพื่อนๆมันคงแกล้งดันหลังผมออกไป เพื่อจะได้สะใจ สมใจอะไรมันบางอย่าง แล้วมันก็สะใจ สมใจจริงๆครับ
  • ลับสาม ไม่เกีี่ยวกับการพูดครับ แต่เกี่ยวกับเหตุการณ์ตอนผมบวชพระ ผมบวชและจำพรรษาอยู่ที่วัดภูผาภิมุข ในตัวเมืองพัทลุงครับ ประมาณ พ.ศ.2527 ครับ ตอนบวชผมได้ฉายาทางพระว่า พระจำนง สุภโร คำว่าสุภโร เป็นภาษาบาลี แปลว่าให้ทำตัวเป็นผู้เลี้ยงง่าย อย่ากินยาก ฉันยากว่างั้นเถอะ ให้กินง่ายอยู่ง่าย ใครถวายอะไรก็กินๆฉันๆอย่าเลือกมาก มีอยู่ครั้งหนึ่ง เจ้าภาพซึ่งอยู่ทางทะเลสาปลำปำ นิมนต์ไปงานขึ้นบ้านใหม่ พระอาวุโสที่ท่านเจ้าคุณซึ่งเป็นเจ้าอาวาสจัดคิวไว้ ไม่สามารถไปได้  ท่านเจ้าคุณก็จัดใให้ผมไปแทน  จำได้ว่าสำหรับที่ถวายล้วนแล้วแต่อะหร่อยๆทั้งนั้น  หนึ่งในนั้นคือปลาที่ไข่เต็มท้องเพราะเป็นฤดูวางไข่  ผมชอบมาก ผมฉันเสียอิ่มแปล้ ลุกแทบไม่ไหว ตอนกลับวัดพระอาวุโสในท่านหนึ่งพูดว่า สุภโรเหลือเกินนะ พระจำนงเขินครับ
  • ลับสี่ ผมเป็นคนขี้สงสารคนครับ ใครถูกกระทำย่ำยี ถูกรังแก คนด้อยโอกาส เสียโอกาส หรือขาดโอกาส แล้วผมจะรู้สึกสงสารครับ แม้แต่ดูกีฬา จะเป็นมวย หรืออะไรก็แล้วแต่ จะเชียร์เขาครับ เชียร์ตัวรอง นิสัยมันชอบสงสารนะครับ
  • ลับห้า ผมไม่ค่อยมีอารมณ์โรมันติก สนุกสนาน บันเทิงเริงรมณ์ครับ เวลาไปงานสังคมผมจะทุกข์ใจมากไม่ค่อยมีความสุขกับเขาเลย กลัวจะถูกเขาเชิญขึ้นไปร้องเพลง ผมจึงหนีบ่อยในจังหวะอย่างนี้ ถ้าฟังเขาร้องเพลง แสดงอะไรแล้วผมก็ชอบครับ อย่าให้ต้องผมต้องออกเอง มันไม่ชอบครับ รวมไปถึงอารมสุนทรีย์อื่นๆ เช่น วาดรูป ดูงานศิลป์ ฯลฯ ขรึมๆ เครียดๆ เก็บตัว อยู่คนเดียว เสียมากกว่า
        ลากพอให้ครบ 5 ข้อ ครับคุณรัตติยา ทำเอาเหงื่อตกเลย ขอบคุณที่ให้เกียรติครับ ไม่ขอ tag ใครต่อครับ...ขออภัย

blog tag นี้ดีหนักหนา

ได้รู้ว่าใคร ๆ ทำเปิ่นที่ไหน

ทั้งเหนือ กลาง อีสานและจดใต้

อ่านแล้วเพลิดเพลิน...และดีใจที่ไม่ใช่เรา...อิอิอิ ^___^

 

ครูนงคะ...ยกไปเขียนอีกบันทึกนะคะ...จะได้ tag กันเจอ...

มาเยี่ยม...

ข้อสุดท้าย...

ขอส่งกำลังใจมาช่วย  นะครับ

ทุกอย่างเมื่อมีเหตุก็ต้องมีผลเกิดขึ้นเป็นธรรมดา...

อยากต่อยอดความเห็นของแต่ละท่านนะคะ แต่ toolbar มันไม่ยอมขึ้น ดิฉัน กลัวเนื้อหาจัดไม่สละสลวย รอแป๊บนะคะ จะตามเก็บตอบทุกท่านเลยค่ะ

สวัสดีครับคุณรัตติยา

เป็นความลับของชีวิตที่สนุกมากเลยครับ

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

มาขำกลิ้งกับครูนงค่ะ....ขำสุดยอด..จริงๆ...

โห  ผมตก tend ครับ หายไปวันสองวัน  ตามเกือบไม่ทันครับ....ดีนะครับ..การเปิดเผยความลับแสดงถึงความจริงใจกันดี..ขอบคุณนะครับที่ให้เกียรติผม ..ขอเป็นวันพรุ่งนี้ตอนสายๆ..จะสาธยาย ความลับให้แจ้งแถลงไขครับผม...

ขอบคุณครับ ที่ไปแนะนำ

จะตามต่อ ความลับ 6-10

เปิดมาเลยนะครับ 

ยินดีกับพี่รัตติยาคับ เสน่ห์แรงจังเลยคับ

แฟนของคุณรัตติยา อยู่ในกลุ่มหนุ่มๆ ฝูงนั้น หรือเปล่าคะ ฮิ ฮิ

มาขออนุญาตใช้พื้นที่แซวครูนงด้วยค่ะ ว่าต่อไปจะเรียกท่านว่า "คุณปั๊ดตะลุง" ได้มั๊ย

แอบมาประทับใจในการครองรักที่ยาวนานถึง 20 ปี อ่านแล้วโรแมนติกจังเลยค่ะ....
P  กะปุ๋มขา  จริง ๆ แล้วในข้อ 3 ยังมีซ่อนอยู่อีก 1 ความลับนะคะ  แต่เปิดเผยไม่ได้ ไว้เรากระซิบกันข้างหู สองคนนะคะ  อิ อิ
        สำหรับความลับข้อ 4 หนะ  จนถึงวันนี้ ถ้าให้ย้อนเวลากลับไปได้ แล้วถามว่า พี่อยากจัดงานแต่งงานไหม
     ขอยืนยันคำตอบเดิมค่ะ  ว่าไม่  ความรัก เกิดจากคนสองคน  ดังนั้น ถ้าเราสองคนพร้อมที่จะอยู่ด้วยกันแล้ว  การจะประกาศให้สาธารณะได้รับทราบหรือไม่นั้น ไม่ใช่เรื่องที่สำคัญ  และสาเหตุที่เราสองคนทำแบบนี้ได้  เพราะผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายของเรา ไม่คัดค้านความคิดนี้ของเราค่ะ
P  คุณครูขจิตค่ะ
           ตอนแรกก็กลัวนะคะ ที่ tag ครูบา แต่ตอนนี้ หายกลัวแล้วค่ะ  ต้องขอบคุณครูบา ที่ช่วยมาเผยความลับให้พวกเราฟัง จนถึงตอนนี้ ดูท่าว่าท่านจะยังเผยออกมาเรือย ๆ
         เป็นสีสันของ blog tag เลยค่ะ
P  นู๋มะปรางเปรี้ยว สาวน้อยหลากหลายรสชาด
      ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายเสมอ  ความลับหนูก็ใช่ย่อยเหมือนกัน  อิอิ
P คุณ k-jira ค่ะ
         ไว้ได้มีโอกาส f2f กะคุณ k-jira เราแลกบัตรประชาชนกันดูนะคะ 
        ให้รู้กันไปเลย ใครหมู่ ใครหมวด
         ฮาๆๆ
P  คุณแผ่นดินคะ
        ก่อนอื่น ขอบอกว่า ลูกชายทั้ง 2 คน น่ารักมากเลยค่ะ  เสียดายจังที่ลูกสาว 2 คนของดิฉัน อายุมากกว่า ไม่งั้น จะคว้ามาทั้งคู่เลย  อิ อิ
        อ้อ สำหรับข้อ 1 นั้น ไม่เฉลยนะคะ  ให้ทายดูว่า อะไรหละ ที่ชอบตอม  และตอมอะไร  ฮือ ๆ
P  คุณ paew ค่ะ
          เสียดายจัง ที่ยังไม่ได้คุยกันซะที  วันนี้ ได้ p2p ตั้งหลายคน ไม่ว่าจะเป็น คุณหมอสมบูรณ์ คุณหนิง คุณสมพร นู๋กะปุ๋ม คุณครูขจิต
         ขาดก้อคุณ paew กับคุณกฤษณา
         เสียดายจัง
        สำหรับเรื่องตั้งครรภ์ลูกคนนี้ ยังมีอีกครึ่งนึงที่กั๊กไว้อยู่  ถ้าเขียนหมด รับรองได้ฮากันทั้ง gotoknow
          และวันเวเลนไทม์ปีนี้ ก็คงเหมือนทุกปีนั่นแหละคะ คือไม่เคยมีอะไรพิเศษให้สามีเลย อย่างดีก็หยุดบ่นหนึ่งวัน ฮา ๆ 
         มีอยู่ปีนึง สามีซื้อดอกไม้มาให้ในวันวาเลนไทม์  ดิฉันงอนสามีไปสามวันสามคืน  (ก้อคนมันไม่ชอบดอกไม้อะ)
         อ้อ สำหรับเรื่อง tag ครูบาฯ หนะ ฟามลับนะคะ ฟามลับ  ไม่รู้ใครถีบดิฉันไปคะ ฮือ ๆ
P  พี่เม่ยค่ะ
        ขอบคุณคะ สำหรับสิ่งดี ๆ ในห้องแห่งความลับ อิ อิ
P  ตาหยูคับ
        ถ้าจะมีแฟน หาให้ได้แบบพี่นะ  รับรองประหยัดค่าสินสอดไปได้ตั้งเยอะ เหมาะกับยุคเศรษฐกิจพอเพียง
P  AJ kae ค่ะ
          ปรึกษาเรื่องอื่นได้ แต่ไม่แน่ใจถ้าจะให้คำปรึกษาเรื่องนับวันนะคะ  เอ๊  หรือว่า อยากจะทำให้พลาดค่ะ  อิ อิ
P  ครูนงฯ ค่ะ
           ขอบคุณมากนะคะ ที่กรุณามาเปิดเผยความลับให้พวกเราชาวบล็อกได้รับรู้
           เพิ่งทราบนะคะ ว่าครูนงฯ เป็นคนพัทลุง คิดว่าเป็นคนนครฯ ซะอีก  ไม่เป็นไรคะ นครฯ กับ พัทลุง ถือว่าเป็นจังหวัดพี่จังหวัดน้องกันอยู่แล้ว
Pพี่หนูเล็กขา
        รับรองว่าพี่หนูเล็ก ไม่รอดหรอก  และก็ไม่รอดจริง ๆ ซะด้วย
P  อ.umi ค่ะ
         ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ  เสร็จจากภาระกิจที่รัดตัวแล้ว จะต้องรีบกลับไปสะสางเรื่องตัวเองทันทีค่ะ
P  คุณเจษฎา ค่ะ
        ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาทักทาย
        ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
P  คุณภูคา ค่ะ
          รอ ร้อ รอ นะคะ 
P  น้องหมูค่ะ
        เสน่ห์แรงหนะ นั่นมันตอนสมัยสาว ๆ แต่ตอนนี้ เหลืออย่างเดียว คือ เสน่ห์ปลายจวักค่ะ  ไม่ได้หมายถึงทำกับข้าวเก่งนะคะ แต่หมายถึง หือเมื่อไหร่ โดนจวัก แน่
      ฮาๆ ๆ ๆ
P  คุณหมอนนท์ ค่ะ
         samee เป็นหนึ่งในนั้นแน่นอนค่ะ  จนถึงทุกวันนี้เขาคงยังเสียใจไม่หายเลยมั๊งค่ะ ที่วันนั้น คิดผิด
         ฮา ๆ ๆ
P  อ.ลูกหว้าค่ะ
         ทุกวันนี้ พี่ก็ยังงงเหมือนกันคะ ว่าเขาเลือกเราได้ยังไง ทั้ง ๆ ที่พี่ไม่โรแมนติกเลยค่ะ

พี่ลูกหว้า สวยทั้งกายและใจมั้งคับ

สวัสดีค่ะคุณรัตติยา ตามมาแอบอ่านความลับ..อิ อิ

ยินดีกับความรักที่ลงตัวและครอบครัวที่อบอุ่นค่ะ น่ารักมากเลย

555 คุณแป๊ดนี่น่ารักจริงๆ  และก็ขอบคุรนะคะ  ทำให้หนิงพอจะเห็นเค้ารางๆของความลับแล้วค่ะ

ชอบข้อที่ 4 ค่ะ

แต่คงจะเลียนแบบยาก.....
ยังหาเป้าหมายไม่เจอเลยค่ะ ^----------^

  • มาขอบคุณสำหรับ
  • ลัดเกา(เกาลัด)
  • และขนมน้องกินไม่หมดเลยครับ
  • เกรงใจพี่เมตตาหอบหิ้วไปหลายที่มาก
  • ขอบคุณครับในคำชมเจ้าตัวเล็กทั้งสอง...เด็กทุกคนมี "ความน่ารัก"  เป็นคุณลักษณะพิเศษที่ธรรมชาติสร้างให้..
  • เอาเป็นว่าที่ว่าตอม ๆ นั้น...ก็คงเป็นชายหนุ่มนั่นแหละครับ..ใครอยู่ใกล้ไม่รักก็ผิดปกติแล้วกระมังครับ....
เข้ามาอ่านความลับแล้วนะครับ ชีวิตเรียบง่าย สวีท และเป็นตัวตนของตนเองดีครับ ขอเป็นกำลังใจให้กับการเรียนครับ
อ่านบันทึกนี้ได้ล้วงความลับสมาชิก 2 คนเลยนะคะ คุ้มจิงๆ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท