แนวคิดการสร้างนักวิจัยรุ่นเยาว์

  บนฐานของการทำงานด้านการศึกษา ในส่วนที่เป็นการศึกษาขั้นพื้นฐาน ได้พยายามเรียนรู้สิ่งที่จะเป็นปัจจัย สำคัญที่จะเอื้อต่อการเสริมสร้างให้ครูและนักเรียน มีความเป็น   นักเรียน   อย่างแท้จริง   บางท่านอาจเริ่มงงว่าการให้ครูและนักเรียน มีความเป็นนักเรียน หมายถึงอะไร

ด้วยความเชื่อพื้นฐาน ที่ว่าธรรมชาติของคนโดยทั่วไปมักจะรับรู้สิ่งใดๆรอบตัวผ่านรูป รส   กลิ่น เสียง และการสัมผัส   หากแต่เป็นเพียงการรับรู้แบบผิวเผิน เมื่อต้องการรู้แบบเจาะลึกผู้คนจึงคิดค้นหาช่องทางให้ได้มาซึ่งสิ่งที่อยากรู้    ผมคิดว่าคำว่า นักเรียน   ดูเหมือนจะเหมาะสมต่อพฤติกรรมเช่นนั้น

เมื่อมีการคิดค้นหาช่องทาง ทำให้เห็นช่องทางการเรียนรู้ ความเป็นนักเรียนจะทำให้ผู้คนเกิดแนวคิด เกิดการลองผิดลองถูก มีการบันทึกไว้ในความทรงจำ   มีการบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร มีการนำไปประยุกต์ใช้ให้เหมาะสม มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้   มีการเริ่มต้นใหม่เมื่อได้เรียนรู้ไประยะหนึ่งแล้ว

รอบปีการศึกษา 2549     พวกเราที่เม็กดำ   ได้ประเมินตนเองเบื้องต้นว่าเราได้ทำหน้าที่ในการเป็นนักเรียนมากน้อยเพียงใด   ช่องทางการเปลี่ยนการรับรู้ให้ เป็นการเรียนรู้ที่เราช่วยกันคิดค้น   มีมากน้อยเพียงใด เพียงพอแล้ว ใช่หรือไม่    หรือต้องเรียนรู้อีกมากมาย

ในเบื้องต้นพวกเราคิดกันเองว่า สิ่งที่ช่วยกันทำมาในรอบปีการศึกษา 2549   เป็นการปูพื้นและสร้างเส้นทางให้ลูกหลานเราสู่ ความเป็นนักวิจัยรุ่นเยาว์   เราเชื่อเบื้องต้นแล้วว่า เขาเหล่านั้นมีความพร้อมพอสมควร สำหรับการก้าวเดินในเส้นทางเช่นนั้น   และด้วยความเมตตาจากทุกท่านที่มีต่อเรา   ส่งผลให้พวกเราชาวเม็กดำมีขวัญและกำลังใจ    ในการเดินบนเส้นทางที่เต็มไปด้วยข้อจำกัดมากมาย

และหากว่าพวกเรามีแนวคิด ที่จะเติมความเป็นนักวิจัยลงไปในความเยาว์วัย ของลูกหลานในโรงเรียน   จึงขอโอกาสมาร่วมเรียนและรับข้อเสนอจากทุกท่านว่า รูปแบบ กระบวนการที่เหมาะสม นั้นควรเป็นอย่างไร   และขอขอบพระคุณไว้ ณ   โอกาสนี้ ครับผม

บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย เม็กดำ 1 ใน การจัดการความรู้ในท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags)#มหาชีวาลัยอีสาน#โรงเรียนบ้านเม็กดำ

หมายเลขบันทึก: 77018, เขียน: 07 Feb 2007 @ 22:26 (), แก้ไข: 11 Feb 2012 @ 17:18 (), สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 5, อ่าน: คลิก

แนวคิดการสร้างนักวิจัยรุ่นเยาว์

ความเห็น (5)