บนฐานของการทำงานด้านการศึกษา ในส่วนที่เป็นการศึกษาขั้นพื้นฐาน ได้พยายามเรียนรู้สิ่งที่จะเป็นปัจจัย สำคัญที่จะเอื้อต่อการเสริมสร้างให้ครูและนักเรียน มีความเป็น นักเรียน อย่างแท้จริง บางท่านอาจเริ่มงงว่าการให้ครูและนักเรียน มีความเป็นนักเรียน หมายถึงอะไร
ด้วยความเชื่อพื้นฐาน ที่ว่าธรรมชาติของคนโดยทั่วไปมักจะรับรู้สิ่งใดๆรอบตัวผ่านรูป รส กลิ่น เสียง และการสัมผัส หากแต่เป็นเพียงการรับรู้แบบผิวเผิน เมื่อต้องการรู้แบบเจาะลึกผู้คนจึงคิดค้นหาช่องทางให้ได้มาซึ่งสิ่งที่อยากรู้ ผมคิดว่าคำว่า นักเรียน ดูเหมือนจะเหมาะสมต่อพฤติกรรมเช่นนั้น
เมื่อมีการคิดค้นหาช่องทาง ทำให้เห็นช่องทางการเรียนรู้ ความเป็นนักเรียนจะทำให้ผู้คนเกิดแนวคิด เกิดการลองผิดลองถูก มีการบันทึกไว้ในความทรงจำ มีการบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร มีการนำไปประยุกต์ใช้ให้เหมาะสม มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มีการเริ่มต้นใหม่เมื่อได้เรียนรู้ไประยะหนึ่งแล้ว
รอบปีการศึกษา 2549 พวกเราที่เม็กดำ ได้ประเมินตนเองเบื้องต้นว่าเราได้ทำหน้าที่ในการเป็นนักเรียนมากน้อยเพียงใด ช่องทางการเปลี่ยนการรับรู้ให้ เป็นการเรียนรู้ที่เราช่วยกันคิดค้น มีมากน้อยเพียงใด เพียงพอแล้ว ใช่หรือไม่ หรือต้องเรียนรู้อีกมากมาย
ในเบื้องต้นพวกเราคิดกันเองว่า สิ่งที่ช่วยกันทำมาในรอบปีการศึกษา 2549 เป็นการปูพื้นและสร้างเส้นทางให้ลูกหลานเราสู่ ความเป็นนักวิจัยรุ่นเยาว์ เราเชื่อเบื้องต้นแล้วว่า เขาเหล่านั้นมีความพร้อมพอสมควร สำหรับการก้าวเดินในเส้นทางเช่นนั้น และด้วยความเมตตาจากทุกท่านที่มีต่อเรา ส่งผลให้พวกเราชาวเม็กดำมีขวัญและกำลังใจ ในการเดินบนเส้นทางที่เต็มไปด้วยข้อจำกัดมากมาย
และหากว่าพวกเรามีแนวคิด ที่จะเติมความเป็นนักวิจัยลงไปในความเยาว์วัย ของลูกหลานในโรงเรียน จึงขอโอกาสมาร่วมเรียนและรับข้อเสนอจากทุกท่านว่า รูปแบบ กระบวนการที่เหมาะสม นั้นควรเป็นอย่างไร และขอขอบพระคุณไว้ ณ โอกาสนี้ ครับผม
ด้วยความเชื่อพื้นฐาน ที่ว่าธรรมชาติของคนโดยทั่วไปมักจะรับรู้สิ่งใดๆรอบตัวผ่านรูป รส กลิ่น เสียง และการสัมผัส หากแต่เป็นเพียงการรับรู้แบบผิวเผิน เมื่อต้องการรู้แบบเจาะลึกผู้คนจึงคิดค้นหาช่องทางให้ได้มาซึ่งสิ่งที่อยากรู้ ผมคิดว่าคำว่า นักเรียน ดูเหมือนจะเหมาะสมต่อพฤติกรรมเช่นนั้น
เมื่อมีการคิดค้นหาช่องทาง ทำให้เห็นช่องทางการเรียนรู้ ความเป็นนักเรียนจะทำให้ผู้คนเกิดแนวคิด เกิดการลองผิดลองถูก มีการบันทึกไว้ในความทรงจำ มีการบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร มีการนำไปประยุกต์ใช้ให้เหมาะสม มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มีการเริ่มต้นใหม่เมื่อได้เรียนรู้ไประยะหนึ่งแล้ว
รอบปีการศึกษา 2549 พวกเราที่เม็กดำ ได้ประเมินตนเองเบื้องต้นว่าเราได้ทำหน้าที่ในการเป็นนักเรียนมากน้อยเพียงใด ช่องทางการเปลี่ยนการรับรู้ให้ เป็นการเรียนรู้ที่เราช่วยกันคิดค้น มีมากน้อยเพียงใด เพียงพอแล้ว ใช่หรือไม่ หรือต้องเรียนรู้อีกมากมาย
ในเบื้องต้นพวกเราคิดกันเองว่า สิ่งที่ช่วยกันทำมาในรอบปีการศึกษา 2549 เป็นการปูพื้นและสร้างเส้นทางให้ลูกหลานเราสู่ ความเป็นนักวิจัยรุ่นเยาว์ เราเชื่อเบื้องต้นแล้วว่า เขาเหล่านั้นมีความพร้อมพอสมควร สำหรับการก้าวเดินในเส้นทางเช่นนั้น และด้วยความเมตตาจากทุกท่านที่มีต่อเรา ส่งผลให้พวกเราชาวเม็กดำมีขวัญและกำลังใจ ในการเดินบนเส้นทางที่เต็มไปด้วยข้อจำกัดมากมาย
และหากว่าพวกเรามีแนวคิด ที่จะเติมความเป็นนักวิจัยลงไปในความเยาว์วัย ของลูกหลานในโรงเรียน จึงขอโอกาสมาร่วมเรียนและรับข้อเสนอจากทุกท่านว่า รูปแบบ กระบวนการที่เหมาะสม นั้นควรเป็นอย่างไร และขอขอบพระคุณไว้ ณ โอกาสนี้ ครับผม
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย เม็กดำ 1 ใน การจัดการความรู้ในท้องถิ่น
หมายเลขบันทึก: 77018, เขียน: 2007-02-07 22:26:20+07:00 +07 Asia/Bangkok, แก้ไข, 2012-02-11 17:18:46+07:00 +07 Asia/Bangkok, สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 5, อ่าน: คลิก
ขจิต ฝอยทอง
http://www.newschool.in.th/ArticleDetailUI.aspx?ArticleID=384