เรียนรู้ตัวเองจาก "บันทึกในวัยเยาว์" (2)


บันทึกนี้เขียนในวันที่กำลังจะจบม.6 นำมาย้อนเตือนสติตัวเองว่าได้เขียนอะไรไว้บ้าง

               ตอนนี้เพื่อนๆทุกคนคงจะคิดว่าเวลาทำไมถึงผ่านไปเร็วขนาดนี้   เหลือน้อยเต็มทีแล้วที่เราจะได้ร่วมเรียนด้วยกัน    จากนั้นเราก็คงแยกย้ายกันไปยังไม่รู้เลยว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร   เราเองก็คงจะทำนายไม่ได้  แต่สิ่งที่เราหวังก็คือ การที่เพื่อนๆทุกคนประสบความสำเร็จในชีวิตที่จะต้องเผชิญต่อไป   มันอาจจะเป็นไปไม่ได้ทุกคนแต่เราก็ขอหวังเถอะนะ  คนเราก็ต้องเจออุปสรรคกันทั้งนั้น   ขอเพียงแต่เธอไม่ยอมแพ้มันและพยายามฝ่าฟันไปให้ถึงจุดหมายของเธอ   เราเชื่อแน่ว่าเธอต้องทำได้ใช่มั้ยและขอให้จำไว้ว่ายังมีเพื่อนคนนี้คอยเป็นกำลังใจให้แก่เธอ   ยามใดที่เธอมีความทุกข์เรายินดีรับฟังและพร้อมจะช่วยให้เธอหายจากความทุกข์  ยามใดที่เธอมีความสุขเราก็พร้อมที่จะร่วมยินดีกับเธอ เพราะอะไรน่ะเหรอ...ก็เราเป็นเพื่อนกันน่ะสิ

                ตลอดเวลาที่เราได้เรียนด้วยกันก็เป็นที่รู้กันดีว่าในห้องเราได้แบ่งกันเป็นกลุ่มๆ  ความจริงเราไม่อยากให้เป็นอย่างนี้เลย  แต่ทำไงได้คนเราอุปนิสัยไม่เหมือนกันจะให้เข้ากันได้หมดก็คงเป็นไปไม่ได้   แต่นี่ก็ใกล้ถึงวันที่เราจะต้องจากกันไปแล้วเราอยากจะให้ทุกคนสามารถเข้ากันได้ทุกคน  ไม่มีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อกัน มีแต่ความจริงใจต่อกัน  รักกันให้มากๆ   และพยายามร่วมมือกันนำชื่อเสียงมาให้ห้องของเรา  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียนหรือเรื่องอื่นๆ  ถ้าพวกเราสามารถทำได้มันจะเป็นความทรงจำที่ดีของพวกเราตลอดไปและนั่นก็จะเป็นความภาคภูมิใจของพวกเราเช่นกัน

                สำหรับเรานั้นเธออาจจะคิดว่าทำไมต้องเขียนอะไรมากมายเช่นนี้  แต่จริงๆแล้วเราอยากเขียนอะไรให้มากกว่านี้เสียอีกเพราะเราอาจจะต้องจากกันไปไกล   คงจะไม่มีโอกาสที่จะได้พูดคุยหรือปรับทุกข์อะไรกันอีกแล้ว   เราเองก็มีแต่คำอวยพรจะมอบให้แก่เพื่อนๆทุกคน  หนทางข้างหน้าไม่ได้ปูด้วยกลีบกุหลาบ  แต่ถ้าเพื่อนๆมีความมานะพยายาม   เราเชื่อมั่นว่าเธอจะสามารถอยู่ได้อย่างมีความสุข  ขอให้เธอโชคดี

                                      

หมายเลขบันทึก: 74997เขียนเมื่อ 28 มกราคม 2007 22:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)
  • บันทึกนี้เก็บไว้เตือนสติตัวเอง   ให้ระลึกถึงคำสัญญาเก่าๆ   และทำวันนี้ให้ดีที่สุด

อนาคต คือทางไกล

ชีวิตเราก็คงต้องก้าวไป ในทางไกลแห่งอนาคต

ยังไม่รู้ว่าจะไปสิ้นสุดที่ไหน จบลงตรงไหน

และขอให้โชคดีในการเดินทางครับ 

เรียนท่านอาจารย์ลูกหว้า

แน่นอนครับเราไม่สามารถทำนายอนาคตข้างหน้าได้ แต่เราหน้าจะกำหนดด้วยจากปัจจุบันได้บ้างครับ เช่น เราคิดดีทำดีกับเพื่อนร่วมงานในวันนี้ และเชื่อแน่นอนในวันข้างหน้าเขาคงจะทำแบบเราทำกับเขาบ้างไม่มากก็น้อย ครับ

และในทางกับกันถ้าเราทำไม่ดีกับเพื่อนร่วมงาน นี้หล่ะครับ.....ไม่ต้องทำนายเลย ผมสะท้อนกลับมาเร็วติดปีกเลยครับ

กัมปนาท

มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

บันทึกนี้เป็นความปรารถนาดีที่มีให้เพื่อน และเตือนตนให้เป็นคนรักษาสัญญา ซึ่งคนรักษาสัญญาก็จะเป็นคนที่มีวาจาสุภาษิต น่าเชื่อถือและไว้วางใจต่อทุก ๆ คน ครับ

  • คำว่า  เพื่อน  มีพลังสูงส่งเสมอ 
  • ขออนุญาต นำข้อเขียนนี้ไปให้เด็กๆ ที่โรงเรียนอ่าน  ได้ไหมครับ 
P คุณตาหยูคะ.....
  • ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ  ไม่อยากกังวลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง  แต่ถ้าเราทำวันนี้ให้ดีที่สุด  คิดว่าอนาคตก็คงจะดีไปเองค่ะ
P  น้องแจ๊คคะ...
  • อย่าเรียกพี่ยกย่องขนาดนั้นเลย  สบายๆค่ะ  พี่เองทำงานมาหลายที่     มีเพื่อนร่วมงานที่หลากหลาย  พี่พยายามไม่มีปัญหากับใคร  คบได้หมด
  • เราคิดดีกับเพื่อนร่วมงาน  ให้ความจริงใจกับทุกคน  พี่ก็อยู่ได้อย่างมีความสุขแล้วค่ะ
P  คุณดิศกุล...
  • ทำตามสัญญาค่ะ  เห็นหน้าคุณดิศกุลไม่ชัด   เลยไม่แน่ใจเรื่องอายุ   เห็นบอกว่าเกิดปีชวด  เอ...เกิดปี 2512 หรือเปล่าคะ    พอดีไม่ได้เช็คตำรา  
  • เคยทายอาจารย์ที่เกิดปีชวด    ท่านก็อายุ 50 กว่าแล้ว  แต่คุณดิศกุลไม่น่าถึง
  • เรื่องนิสัยคงไม่ทายแล้วค่ะ  จำได้มั้ยคะว่าเกิดธาตุดิน...ธาตุแรกของราศีเลยค่ะ  เพราะฉะนั้นจุดเด่นที่สุดในตัวคุณคือ....ความหนักแน่น
  • คราวนี้ลองสังเกตคนที่เข้ามาในชีวิตเรานะคะ  ถ้าเป็นเพื่อนสนิทมักจะอยู่ราศีกันย์   คนที่ถูกชะตามักเป็นราศีธนูถึงมังกร(หมายรวมตั้งแต่เพื่อนจนถึงเพื่อนต่างเพศ)   คนที่ให้การสนับสนุนเราเป็นพิเศษมักจะเกิดราศีมีน   ส่วนเพศตรงข้ามที่เข้ามาพัวพันกับเรามักจะเป็นราศีเมถุน   แต่เรื่องแฟนไม่ขอทำนายค่ะ   ยิ่งถ้ามีครอบครัวแล้ว  เป็นกฎส่วนตัวค่ะ  ทายทีไรได้เรื่องทุกที  เลยตั้งใจว่าถ้ามีคนมีครอบครัวมาให้ทำนายจะพยายามไม่พูดเรื่องแฟนค่ะ

         แม่หมอ....ลูกหว้าทำนายค่ะ

P  คุณเม็กดำคะ.....
  • ในตอนม.6 หว้าเห็นเพื่อนๆแบ่งเป็นกลุ่มๆกันค่ะ    ตอนนั้นแต่ละกลุ่มก็แข่งขันกันเพื่อจะสอบโควต้าที่ม.ช.ให้ได้   จนลืมมิตรภาพของความเป็นเพื่อนๆ    ส่วนหว้ารวมกลุ่มกับเพื่อนๆมีทั้งเพื่อนผู้ชายและผู้หญิง   เราแชร์กัน  ติวกันในกลุ่ม   โดยไม่มีการอิจฉากันเลยค่ะ   แล้วเราก็ไม่ได้ไปเรียนพิเศษเหมือนอย่างกลุ่มอื่นด้วยค่ะ  แต่กลุ่มอื่นเขารวมกันไปเรียนพิเศษ  แต่ก็มีอิจฉากันเอง
  • หว้าให้เพื่อนที่ถนัดในแต่ละวิชาเตรียมการติวให้กับเพื่อนๆในกลุ่ม   สุดท้ายพวกเราก็ประสบความสำเร็จกันทุกคนค่ะ   เพราะความที่เรามีความจริงใจให้แก่กัน   ไม่หวงวิชา  ยินดีให้นำบทความนี้ไปเผยแพร่ได้ค่ะ  ถ้าจะเป็นประโยชน์ต่อเด็กๆ 
  • อ่านบทความนี้แล้ว   สามารถนำมาประยุกต์ในการทำงานกับเพื่อนร่วมงานได้ค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักคับอาจารย์ ถ้าหมูว่าจะแวะมาอ่านบ่อยๆคับ
  • เราไม่อาจมองเห็นอนาคตได้ก็จริง  และเราก็สามารถสร้างอนาคตได้ด้วยการเริ่มต้นทำวันนี้ให้ดีที่สุด...
  • คิดถึงเพื่อนในวันที่มีเพื่อน ไกลก็เหมือนอยู่ใกล้ทุกแห่งหน....
  • ผมชอบภาพยนตร์เรื่องแฟนฉัน, เพื่อนสนิท, ฯลฯ  เพราะเหล่านี้มันชวนให้โหยหาวันคืนอันก่อนเก่าที่อบอุ่นไปด้วยเพื่อนและสิ่งดี ๆ รวมถึงสิ่งร้าย ๆ ที่มาสู่เรา แต่เราก็มีเพื่อนอยู่เคียงข้างอย่างไม่ขาดหาย
  • มีความสุขกับการไล่ล่าความฝันนะครับ
P  ไม่เป็นไรค่ะ คุณดิศกุล   ลองดูนะคะ  โดยเฉพาะเดือนมีนาคมส่วนใหญ่จะเป็นผู้ใหญ่กว่าเรา  เขาจะให้ความเอ็นดูเราเป็นพิเศษ...ถ้าแม่นก็แจ้งข่าวกันบ้างค่ะ
P  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณหมู  จะคอยตามอ่านบันทึกการเดินทางค่ะ  เพราะชอบเที่ยวแบบนี้เหมือนกัน  แต่ไม่ค่อยมีคนชอบเหมือนเรา
P   คุณแผ่นดิน...
  • ชอบเรื่องเพื่อนสนิทเป็นพิเศษ  เพราะทุกมุมที่ถ่ายล้วนมีความหลังทั้งนั้น  เนื่องจากจบม.ช.   ดูแล้วคิดถึงเพื่อน  คิดถึงบรรยากาศในนั้นค่ะ
  • มีคนบอกว่าคนเราเมื่อเล่าเรื่องตอนเด็กๆเขาว่ามักจะ สว. แล้วครับ
  • ขอบคุณมากครับที่แวะไปหลายรอบมาก
  • เอาอันนี้มาฝากก่อนไปนอนเห็นชอบ
  • ตามไปดูที่ถาม อ.ลูกหว้า นะครับ
ขอบคุณค่ะ...งั้นคราวหน้าจะแวะไปให้น้อยลง
ไม่ยอมอยู่กลุ่มสว.ค่ะ ใจยังวัยรุ่นอยู่
  • อาจารย์ลองส่องกระจกสิ  เหมือนอาจารย์มากกว่านะ    อันนี้ไม่ต้องเอามาฝากนะ  ส่งคืน

                                

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท