ทุกครั้งที่เข้ามาบางกอก นั่นคือช่วงเวลาที่ผมเข้าห้องเรียน ไปประชุม สัมมนา เป็นวิทยากร ไปคุยกับอาจารย์ใหญ่ เจอะเจอพันธมิตรทางวิชาการ เจอสหายที่ได้ทำการบ้านร่วมกัน เจอโน้นเจอนี่จิปาถะ ..และคราวนี้ก็เจอ..เจอเรื่องเด็ดเสียด้วยสิครับ ที่บางกอกมีบทเรียนที่น่าทึ่งมากมาย ทำให้ยากที่จะเก็บเกี่ยวได้ทั้งหมด ถึงจะมีข้อจำกัดเราก็สามารถที่จะเรียนได้ ถ้าเราพร้อมเปิดกระโหลกไว้เรียนอยู่เสมอ
พรรคพวกเพื่อนฝูงก็จะโทรมาถามว่าว่างตอนไหน ติดจู๋จี๋อยู่กับใครหรือเปล่า แล้วข้อเสนอที่ยากปฏิเสธจะเรียงร่ายมาทันที มาคราวนี้ ท่านหนึ่งโทรมาเล่าว่ามีเรื่องด่วน อยากจะคุยด้วย ..เรานัดกันที่หน้าโรงแรม
กริ่งโทรศัพท์เรียกให้ไปขึ้นรถ ลงไปทักทายสหายผู้อารี ถามว่ามีเรื่องด่วนอะไรหรือ ได้รับคำตอบว่าไปจันทบุรีมาเมื่อวานนี้ ไปดูที่ดินเขาจะขาย150ไร่ เป็นเนินเขาเตี้ยๆ เจ้าของเดิมปลูกมันสำปะหลังต้นกระหรอมกระแหรม แต่ไม้ยืนต้นดูเขียวครึ้ม อยากจะซื้อไว้ปลูกต้นไม้ สังเกตเห็นไหมครับ ผู้พร้อมเรียนจะเรียนได้ตลอดเวลา การพูดคุยกันแบบแสวงหาสาระ คือวิธีเปิดการเรียนในระหว่างนั่งรถคุยกันนี่เอง..
ใครคิดปลูกต้นไม้ผมเชียร์แหลก เพื่อนคนนี้หลงเชื่อซื้อที่ดินปลูกต้นไม้ไปแล้วนับพันไร่ในหลายจังหวัด คนที่ควักสะตังส์มาเสริมสร้างสภาพแวดล้อมน่ารักทั้งนั้น ปัจจุบันไม้ที่ปลูกไว้โตให้เก็บเกี่ยวประโยชน์ได้เพิ่มขึ้นทุกปี มีทั้งยางพารา ไม้ยูคาฯ อาคาเซีย ทำเงินให้อู้ฟู่ จิตใจที่หดหู่อยู่กับเครื่องจักรเครื่องกลสดชื่นขึ้น..
สรุปได้ด้วยตัวเองว่า ดีกว่าเอาเงินไปฝากแบ็งค์ ฝากไว้กับต้นไม้ ได้ดอกเบี้ยเป็นอ็อกซิเจน ร่มเงาร่มรื่น คืนกิ่งใบเป็นปุ๋ยใส่หน้าดิน ได้ทั้งคุณค่าและมูลค่า ก็ลองนึกดูสิว่าถ้าเรามีส่วนในการสร้างชีวิตใหม่ให้แก่ภูเขาหัวโล้น ความภาคภูมิใจจะบรรเจิดสักเพียงไหน รายนี้ยังมีความคิดหวานแว๋วจะปลูกต้นดอกไม้รอบเขาอีกด้วย
เมื่อล้อหมุน คำถามก็ทยอยออกมาเป็นชุด เราคุยกันว่าจะปลูกต้นอะไรดี มีพันธุ์ที่ไหน ปลูกระยะถี่ห่างอย่างไร ถ้อยทีตอบถามจนได้ถ้อยกระทงความ รถข้ามมาฝั่งธนบุรี เข้าถนนเส้นไหนบ้างยากที่บ้านนอกอย่างผมจะจดจำ บังเอิญว่าผู้สันทัดกรณีท่านนี้เป็นเด็กกรุง วิ่งเล่นแถวนี้มาตั้งแต่ตัวกะเปี๊ยก จึงขับรถพร้อมกับพรั่งงพรูคำบรรยายจุดสำคัญๆที่ผ่านสายตา จนกระทั่งเราสรุปข้อข้องใจได้แล้ว
ก็มีข้อเสนอว่าจะพาไปชิมข้าวต้มที่อร่อยที่สุดในกรุงเทพฯ ..อ๊ะอย่างนี้ก็เข้าทางผมสิครับ กระเพาะทำท่าจะมีอนาคตสิแล้วหนอเรา ว่าแล้วรถก็ไปจอดร้านขายข้าวต้ม มีปลาจาระเม็ดสดๆตัวโตแขวนโชว์ยั่วพยาธิ ในร้านมีคนทยอยมาจับจองโต๊ะ3-4 กลุ่ม ได้ความว่าถึงเวลา6โมงเย็น กระบวนการปรุงถึงจะเริ่มขึ้น ก็ดีเหมือนกันจะได้เดินชมภาพข้างฝา มีภาพปลาเก๋าตัวใหญ่ร้อยกว่ากิโล ภาพคนใหญ่คนโตที่เคยเยื้องกรายมาชิม แถมด้วยป้ายประกาศว่าอร่อยเด็ดจากสำนักชิมชื่อกระฉ่อน
ได้เวลาข้าวต้มปลาเต้าเต้ยหอมฉุยมาวางตรงหน้า เขาเหล่เอาเฉพาะเนื้อปลาชิ้นโตๆ ใส่มาให้เต็มชามโคม ปรุงด้วยข่า กระเทียมทอด เนื้อหั่นเป็นลูกเต๋าทอด รองก้นชามด้วยตั้งโอ๋ รสกลมกล่อมหอมยั่วน้ำย่อย ต้องยอมรับว่าของเขาอร่อยจริง ไม่อย่างนั้นคนมาที่หลังไม่เล่นเก้าอี้ดนตรีกันหรอก เพื่อนให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า ข้าวต้มร้านนี้อร่อยที่สุด ร้านอื่นที่ดังๆส่วนใหญ่เคยเป็นลูกมือของอาแปะร้านนี้ ซึ่งเป็นปรมาจารย์ข้าวต้มรุ่นจีนโพ้นทะเล
ในระหว่างเดินทางกลับ ก็มีข้อเสนอแว๊บเข้ามาอีก เราไปชิมข้าวแกงที่อร่อยที่สุดในกรุงเทพกันไหม เอาละสิ วันนี้เจอแต่เรื่องสุดๆทั้งนั้น ชื่อร้านอะไร ร้านใหญ่แค่ไหน มีใบประกาศนักชิมติดประกาศไว้หรือเปล่า เดี๋ยวก็รู้ อยู่แถวๆเจริญกรุงนี่เอง เลี้ยวรถไปจอดในอาคารจอดรถ แล้วเราเดินเข้าไปในซอยเล็กๆ
ผมไม่รู้ว่าจะอธิบายภาพที่อยู่ตรงหน้าอย่างไรดี มีรถเข็นขนาดใหญ่อยู่ด้านหน้า เต็มไปด้วยกับข้าว8-9 ชนิด ส่วนนั่งรับประทานจะมีเนื้อที่ข้างฟุตบาทกว้างประมาณเมตรครึ่ง วางเก้าอี้หัวโล้นได้3แถว แถวหลังสำหรับนั่ง แถวกลางไว้วางเครื่องปรุง แถวหน้าสุดไว้นั่งเช่นกัน เราไปถึงมีคนนั่งเต็มที่แถวหน้าและแถวหลัง มาแล้วนี่ครับ..นานแค่ไหนก็จะรอพิสูจน์ รูปแบบบริการพิลึกกึกกือยิ่งกว่าร้านข้าวแกงใดๆในโลกนี้ แปลกยิ่งกว่าแปลก..จะมีหนุ่มร่างใหญ่เดินมาถามว่าจะชิมอะไร เขาก็จะจำไว้ จำไว้ ไม่มีการจด ไปถึงด้านหน้ารับอาหารมา3จาน เดินมายื่นให้ลูกค้าคนโน้นคนนี้ พร้อมกับรับคำสั่งกลับไปบอกคนตัก
เอ๊ะ!!มันแปลกตรงไหน ท่านรู้ไหมครับลูกค้าที่นั่ง2แถวนั่นไม่ใช่แค่ 8-9 คน แต่มีไม่ต่ำกว่า 50 คน เดินเข้าออกหมุนเวียนกันมานั่ง ไม่มีโต๊ะหรอกน๊ะ ถือจานตักรับประทานคนละมุบคนละมับ อร่อยจนลืมคุยกัน
1. คนตักอาหารกับคนเสริฟ/สั่งอาหารรับลูกกันได้อย่างไรไม่ผิดพลาด
2. รายการที่สั่ง มีหลากรสนิยม สั่งน้ำแกงมากน้อยต่างกัน ใส่ไข่ต้มหรือไข่พะโล้ กุนเชียงเอาไม่เอา กับข้าว2-3 อย่าง จำได้ไม่ผิด แม่นยำอย่างน่าอัศจรรย์
3. รสชาติอาหารยอมรับว่าเยี่ยมมาก คอข้าวแกงยกนิ้วให้ว่าเป็นมาตรฐานกลางข้าวแกงโลกได้
4. ท่ามกลางความแน่นขนัด แต่ทุกอย่างดำเนินไปได้เรียบร้อยเป็นระบบ
5. คนขาย คนกิน อารมณ์ดี ถ้อยทีถ้อยอาศัย
6. รักษาชื่อเสียงมายาวนาน ตลอดเวลาบ่าย4โมงถึง2ทุ่ม เก้าอี้50ตัวไม่เคยเว้นว่าง มีวิธีรักษาความดี ความอร่อยได้อย่างไร
7. ไม่มีชื่อร้าน ไม่มีโต๊ะ ไม่มีความสะดวก มีแต่ความอร่อยอย่างเดียวล้วนๆ ก็ยืนหยัดมาได้อย่างน่าทึ่ง
8. ในท่ามกลางความขาดแคลน แฟนไม่ลดมีแต่เพิ่ม ใครมาชิมเก็บไปคุยเป็นปลื้ม ประเภท ถ้าไม่เคยชิมข้าวแกร้านนี้อย่าคุยว่าถึงที่อร่อยสุดๆมาแล้ว
9. เขาทำได้อย่างไร เขาบริหารงานอย่างไร ทำไมเขาถึงทำมาหากินได้รุ่งเรืองในสภาพที่ไม่มีความพร้อม และมีข้อจำกัดมากมาย
10. เขาสร้างปรากฏการณ์ให้เห็นอานุภาพของ “ความอร่อย” ได้อย่างที่สุดของที่สุด
11. ลูกชาย(คนเสริฟ)จบทางด้านนิติศาสตร์ แต่มาทำหน้าเสริฟอาหารที่มีความจำดีเยี่ยม
12. ขายดีระดับขนาดต้องลำเลียงอาหารมาเติมทุกๆ10 นาที
13. คนตักอาหารเอาสมาธิที่ไหนมาจดมาจำ คำสั่งอาหารมีข้อแตกต่างกันมาก เขาตักอาหารตลอดเวลา ไม่มีผิดเพี้ยน ทำได้ยังไง ทำยังไง
14. เก่ง อร่อยมาก ถือได้ว่า เป็นการจัดการความรู้ระดับเซียนขี่นกกระเรียนดั้นเมฆ
15. ผมคิดต่อไปถึงเด็กโรงเรียนบ้านเม็กดำ พวกที่จำไม่เก่ง แต่ทำเก่ง เด็กพวกนี้แหละที่ควรจะมาเรียนในหลักสูตรที่สอดรับกับศักยภาพของเขา นโยบายการศึกษาควรจะปรับปรุงหลักสูตร สนองความเหมาะสมของผู้เรียน คิดใหม่เสียเถอะ อย่าคุมกำเนิดอนาคตของเด็กกลุ่มหัวขี้เลื่อยโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์อีกต่อไปเลย ถ้าไม่อยากได้ชื่อว่าท่านนั้นรู้จักการศึกษาแค่หางอึ่ง
สวัสดีค่ะ ท่านครูบา และ ท่านผอ.เม็กดำ 1
ขอบคุณมากค่ะ
แปลงปลูกต้นไม้ของเด็กโรงเรียนบ้านเม็กดำ
เริ่มต้นจากความคิด
ขั้นต่อไป ควรให้ความคิดได้เติบโตไปพร้อมๆกับต้นไม้ในแปลงนี้ด้วย..
การปลูกต้นไม้ในโรงเรียน มีข้อฉุกคิดได้หลายจุด
ครูภาษาอังกฤษช่วยหน่อยสิจ๊ะ
จะเอาภาษาอังกฤษใส่ลงไปในแปลงกิจกรรมของเด็กๆได้อย่างไร
อยากให้แปลงความปลื้มใจที่เห็นเพื่อนมนุษย์ทำดี
มาเป็นการเชื่อมสัมพันธภาพระหว่างกัน
ครูโรงเรียนบ้านนอก เป็นเพื่อน กับครูโรงเรียนในกรุง
มุ่งเสริมพลังการศึกษาให้กันและกัน
เมื่อนั้น..โลกแห่งการเรียนรู้จะก้องกู่ไปสุดโลก
ครูอ้อย เปรียบเหมือนร้านขายข้าวต้ม มีร้าน มีแอร์ มีปัจจัยในการทำมาหากินครบเครื่องเรื่องข้าวต้ม
อ.ศักดิ์พงศ์ เปรียบเหมือนร้านขายข้าวแกง แบบยองๆเหลา ไม่มีอะไรสักอย่าง มีแต่ตัวกับหัวใจที่เต้น ติ๊กต่องๆๆ
แต่..ทั้ง2ร้าน ขายอาหารเหมือนกัน อยู่ในโลกอาชีพกลุ่มเดียวกัน รักกันได้ไหม ช่วยกันได้ไหม เปิดเป็นชมรมครูKM.ได้ไหม ถ้าทำได้สำเร็จ จะแต่งตั้งให้เป็นครูเชี่ยวชาญพิเศษพิศดาร
สวัสดีค่ะ..ท่านครูบา ท่านผอ.เม็กดำ 1 และ นาย ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณค่ะ.. KM ...
เยี่ยม+ยอด=ยอดเยี่ยม วิธีของท่านขจิต
วันที่ท่านลงมาที่เขาวงกต คณะครูที่ไม่รู้ไม่ชี้ภาษาอังกฤษ จะมาพบหลายสิบชีวิต ผมจะเปิดสัมพันธภาพให้ ระหว่างผู้รู้กับผู้อยากเรียนรู้ได้เจอกัน ส่วนจะทำอะไรกัน นั่นแล้วแต่ ตามอัธยาศัย ดีไหมครับ
อาจารย์ทะเลใจ ท่องศัพท์ ล่วงหน้าไว้แล้ว
รีบมาเถอนะพ่อมา อย่าได้รอช้า มาฟุตฟิตฟอไฟ
ตอบ ครับ
ครูเชี่ยวชาญพิเศษแบบพิสดาร..จะคุยกันวันนี้ครับ
ที่สภาการศึกษาแห่งชาติ คณะอนุกรรมการวิสัยทัศน์ 20 ปี จะหารือกัน ว่าจะมองการศึกษา ควรเริ่มต้นมองที่จุดเริ่มต้น จุดกลาง จุดปลาย อย่างไร
ระหว่างทางเป็นอย่างไร
ถ้าจุดตั้งไข่ไม่ได้ จุดต่อๆๆไปจะทำยังไง จะดีได้อัตโนมัติอย่างนั้นหรือ สิ่งดีๆที่ครูช่วยกันทำ เขาไม่ค่อยจะหาวิธีรับลูกไปขยายผลให้เป็นรูปธรรม คนพูดถึงปัญหาก็ก้มหน้าก้มตาพูดๆๆๆเหมือนหุ่นยนต์ ไม่ม่ข้อเสนอแนะ ชี้แนะกำกับ ทำให้ครูดีๆที่ทำงานเชิงรุกขึ้นเป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษแบบพิศดารได้ยาก
อยากกินของอร่อยมั่งจัง
ตอบ ( หนิง )
รายการชูชกท่องกรุง จะแจกแจงรายละเอียดในภายหลัง ให้ทีมสำรวจไปเขียนแผนที่ หาข้อมูลเพิ่มเติมแล้ว
ในกรณีนี้นะคุณหนิง คุณครูอาจจะให้เด็กๆไปสำรวจ เพียงแต่โจทย์ควร น่าสนใจ ฟังแล้วตาโตเท่าไข่ห่าน ยกตัวอย่างเช่น
เอ้า!!..เด็กๆ คนเก่ง ลองไปค้นหาสิว่า
การให้โจทย์ที่มีศิลปะ จะทำให้บทเรียนน่าสนใจ สนุก ท้าทาย ครูบางท่านอาจจะไม่คิดประเด็นนี้ ทำให้โจทย์การค้นคว้าไม่ชวนเรียนไม่สนุก
ผมเดินทางผ่าน ร้อยเอ็ด สารคาม ขอนแก่นบ่อย แนะนำได้ไหมว่า ควรจะแวะไปร้านไหน อร่อยเรื่องประเภทไหนบ้าง จะได้ตามไปชิมนะครับ
เฮ้อ! ขอให้สนุกในการรับประทานนะครับ
ถ้าจะเข้าชมรมชูชกทัวร์ ก็สมัครได้ นะครับ อย่าลืมเอาสายวัดรอบพุงไว้ล่วงหน้าด้วยละ เดี๋ยวจะโดนคนข้างๆยื่นคำขาดว่า..ไม่อ้วนเอาเท่าไหร่? ละแย่เลย
อิ่มตั้งแต่กินข้าวต้มแล้วละครับ
ไปถึงข้าวแกง ไม่ชิมก็ไม่ได้ เพราะเป็นรายการท้าพิสูจน์ จะได้ทานเผื่ออาจารย์ด้วย (ยอมรับความอ้วนฉุแทน) ล่อไปอีก1 จาน เกือบจุกแน๊ะครับ
ฝีมือเขาระดับเสน่ห์ปลายจวักเรียกป้า
โชคดีที่ไปเจอ
โชดดีที่ได้ชิม
จะได้เก็บไว้คุยว่า ถ้าไม่เคยชิมร้านนี้อย่าคุยว่าข้าวแกงอร่อยที่สุด
มาทานข้าวเย็นด้วยกันครับ
จะแกงจืดสะเดาให้ชิม
สมาชิกบูราณาการกลับที่ตั้งหมดแล้ว
พรุ่งนี้เจอกันครับ..
เสียดายจังค่ะท่านครูบา เพราะติดธุระสำคัญหลายอย่าง
จริงๆแล้วอยากจะไปพบคุณขจิตมากอยากจะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วย แต่ก็จำเป็นจริงๆค่ะไว้โอกาสหน้าจะไม่ให้พลาดเลย
แต่ท่านเม็กดำ 1 ไปคนเดียวก็คุ้มค่าแล้ว