เพราะอยากเห็นความงามหลายๆมุมมอง จึงต้องก้มบ้าง ตะแคงบ้าง เงยบ้าง...จนได้เห็นความงามประดับพื้นหลังที่แตกต่างกันออกไป
แหงนมองฟ้า ไร้วาสนา โอ้....ฟ้าปิด
รอเวลา เพียงสักนิด ลิขิตของฟ้า
เปลี่ยนกระทำ เหนี่ยวนำโน้ม ก้มลงมา
หนึ่งบุปผา แตกต่างงาม ตามมุมมอง..
พี่เม่ยคะ...บันทึกนี้แฝงปริศนาธรรม....ความงามประดับพื้นหลังที่แตกต่าง...ว่าแต่ภาพสุดท้ายนี้คนถ่าย...อยู่ท่าไหนคะ...อยากรู้
มองต่างมุม มองทำไม ใครรู้บ้าง
มองแคบ- กว้าง ซ้าย-ขวา ทั้งหน้า-หลัง
มองจนเห็น ว่าล้วนเป็น อนิจจัง
เกินกว่าใคร จะเหนี่ยวรั้ง ให้ยั่งยืน.
ท่านเศรษฐีปวดหัวมาตลอด
หาคนช่วยให้รอดยังไม่ได้
ท่านฤาษีใจดีมาบอกไว้
ให้หมั่นมองสีเขียวไซร้จะทุเลา
เศรษฐีทาสีเขียวทั่วหมู่บ้าน
ไม่ว่าจานฝาบ้านแม้แต่เสา
ฤาษีมาเยี่ยมจะถูกทาสีเอา
ร้องบอกกล่าวใส่แว่นเขียวก็เพียงพอ
จากเรื่องเล่าของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา
ถูกต้องแล้วครับพี่เม่ย
ทุกอย่างเริ่มที่ตัวเรา มุมมองของเรานั่นเอง
ห้ามชี้คนนั้นเลว คนนี้ผิด ย้อนกลับมาที่เรามีอะไรผิดพลาดจากเหตุการณ์ครังนั้นๆ บ้าง
แก้ที่ตัวเรา ง่ายที่สุดครับ
ผมชอบคำลงท้ายนี้ ไม่ใช่ของผม แต่อยากให้คุณ
..บุญรักษาครับ
เข้ามาหวัดดีค่ะ .....................น้องเม่ย