คุยเฟื่อง..เรื่องพิชิตน้ำตกกรุงชิง...ด้วยภาพ


สาหัส...ทรหด....สุดๆ...ครั้งหนึ่งในชีวิต

ความจริงไม่ค่อยอยากเล่าเล้ย แค่นึกถึงภาพตัวเองไปเกาะหน้าผาเป็นตู๊กแกก็สยองจนไม่อยากนึกถึง เป็นความหวาดเสียวสุดๆครั้งหนึ่งในชีวิต และคิดว่าคงจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะไปปีนขึ้นน้ำตกแล้วค่ะ ชาตินี้คงไม่มีวันเอาชนะความกลัวที่สูงไปได้แน่ แต่ก็อยากจะเติมเต็มบันทึกชุดท่องเที่ยวประจำปีของพวกเราชาวเคมีคลินิกตามที่คุณศิริเธออุตส่าห์ถามถึง ก็ขอเล่าด้วยภาพ...นะคะ

   

 น้องเพชร คนเก่งเยาว์สุดของกลุ่มพิชิตน้ำตกกรุงชิงวันนั้น

 ต้นมหาสดำ ซึ่งเป็นต้นไม้โบราณ

   

 ปูภูเขาซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของป่าแห่งนี้ด้วย

 นี่เพิ่งผ่านส่วนที่ชันที่สุดที่เรียกว่าบันไดสามขั้นมาได้


<table border="0"><tbody>

   

 ต้นชิงซึ่งเป็นที่มาของชื่อสถานที่

 น้ำตกกรุงชิง ถ่ายจากด้านข้าง ระหว่างทางลงจากชั้น 7

</tbody></table><table border="0"><tbody>

   

ลุงเมสุดหล่อและพี่จิ๋ม พี่ผอบสุดสวยประจำทีมค่ะ 

 พี่เหน่น น้องโอมและพี่ผอบ

</tbody></table><table border="0"><tbody>

   

 อาหารกลางวันห่อใบตองกับละอองน้ำตก

 คุณพินิจนำทีมเด็กๆและพี่ประจิมรับน้ำตกแสนห่า

</tbody></table><p>ถือเป็นการได้ชื่นชมธรรมชาติที่แท้จริงครั้งหนึ่งในชีวิต ตัวเองได้บริจาคเลือดให้เจ้าทากตัวน้อยดูดเพียง 1 ตัว ในขณะที่พี่เหน่นก็โดนเพียงตัวเดียว แต่ดูดจนอิ่ม จึงมีเลือดไหลต่อจากทากหลุดแล้วอยู่อีกประมาณครึ่งชั่วโมงได้ คงเป็นเพราะสารที่อยู่ในน้ำลายทากนั่นเอง ส่วนคุณพินิจหัวหน้าทีมของเราก็บริจาคไปหลายรอย แต่ก็มีอีกหลายๆคนที่ไม่โดนเลย ได้เรียนรู้ว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตชนิดนี้นั้นไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ตัวเล็กนิดเดียวเหมือนด้ายสีดำเส้นสั้นๆ เที่ยวชูเรดาร์รอรับบริจาคเลือดอยู่ทั่วไปตามใบไม้ที่พื้นดิน ถ้าจะไม่กลับมาอีกก็ไม่ใช่เพราะทากแน่นอนค่ะ แต่เป็นเพราะความสูง 100 เมตรของระยะทางที่ต้องปีนป่ายไต่หน้าผานั่นแหละค่ะ ใครไม่กลัวความสูงขอแนะนำว่า....อย่าพลาด</p>

หมายเลขบันทึก: 70150เขียนเมื่อ 29 ธันวาคม 2006 23:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน 2012 03:18 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

น้ำตกสวยมากค่ะ จริง ๆแล้วผู้เขียนยังอยากไปอีก ถ้าเขาบอกว่าน้องใบเตยและต้นตาล "สามารถ" (ไปได้) เพราะไปเมื่อ 5 ปีที่แล้วโดยประมาณยังไม่สบายอย่างนี้ แต่คราวก่อนไม่เจอทากสักตัว

สวัสดีปีใหม่นะคะ...คุณโอ๋ อิจฉาจังเลย น้ำตกสวยมากค่ะ หว้าไม่ค่อยมีโอกาสได้เที่ยวเท่าไหร่ เพราะเทอมนี้สอนมากค่ะ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยดลบันดาลให้คุณโอ๋และครอบครัวประสบแต่ความสุขตลอดไปนะคะ

แว๊บ..เข้ามาทักทายสวัสดีปีหมูจ้ะ...ขอให้มีความสุขน้า..... 

เข้าเรื่องซะหน่อยเล็กเคยไปแต่ทีลอซูและไม่คิดอยากไปอีกเลยเพราะโหดเช่นกัน โอ๋..เคยไปมาหรือยังและถ้าเปรียบเทียบแล้วไม่ทราบว่าจะโหดเท่ากับทีลอซูหรือเปล่าจ๊ะ ?

 

 

น้องเพชร จะกลายเป็นชายหนุ่มสูงใหญ่ได้เท่าอ.หนึ่งเมื่อไหร่เนี่ย หุ่นและชุดเหมาะมากกับการผจญภัยค่ะ พี่ผอบซึ่งใส่สีออกแดงๆเป็นคนหนึ่งที่ไม่โดนทากดูดเลย เราตั้งข้อสังเกตว่าเขาอาจจะไม่ชอบสีสดๆ อ.หนึ่งโดนบ้างไหมคะ

คุณศิริไปคราวก่อนๆใส่สีอะไรไปเอ่ย...

อ.ลูกหว้าคะ น้ำตกกรุงนางที่ขับรถไปถึงได้เลยไม่ต้องปีนป่ายก็สวยค่ะ ขอแนะนำ...เมื่อไหร่ได้พักผ่อนจากการสอน เชิญนะคะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอให้อ.ลูกหว้าได้รับพรดีๆเช่นกันค่ะ และมีความสุขกับงานสอนนะคะ

สวัสดีปีหมูแด่...คุณเล็กสาวน้อยมหัศจรรย์ของเรา...เช่นกันค่ะ ยังไม่เคยไปทีลอซูเลยค่ะ แต่ถ้ารู้ว่าโหดพอกันก็ขอดูจากภาพเอาก็พอนะคะ สงสารสติสัมปชัญญะของตัวเอง เวลาต้องเป็นตุ๊กแกเกาะหน้าผา ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว

น้ำตกสวยมาก ๆค่ะ ขนาดเป็นสะใภ้ชาวคอนฯ นะเนี่ย ยังไม่เคยไปสักครั้งเดียว
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท