จดหมายถึงตัวเอง

คนเรามันต้องมีบ้าง.. เมื่อรู้สึกสิ้นหวังแล้วร้องไห้แต่ไม่ควรยึดติดกับมันมากเกินไป ความคิดและร่างกายเรายังมีแพ้วันนี้ยังมีวันหน้าให้สู้ใหม่ แล้วก้าวที่ล้มจมลงไป จะหยั่ดยืนขึ้นใหม่ด้วยใจทรนง

สวัสดี เป็นไงบ้าง ปีนี้เป็นปีที่ 25 แล้วนะ มองดูเหมือนเร็วแต่ก็ช้า มองดูเหมือนช้าแต่ก็เร็วและฉันรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่วันนี้คุณยังได้ฟังเสียงลมหายใจอุ่น ๆ ในตอนเช้าตรู่และก่อนเข้านอน การดำเนินชีวิตเล็ก ๆ บนโลกผืนใหญ่ที่รอว่าจะได้เดินทางไปไหน ได้พบกับใคร สำเร็จหรือล้มเหลว แต่อย่ากังวลไม่ใช่ปัญหาหรอก ลองค้นหาสิ่งใหม่ไปเรื่อย ๆ บางอย่างที่คิดว่าใช่แล้ว อาจจะมีสิ่งที่เหมาะสมกว่ารอเราอยู่ ทุกอย่างมันมากับเวลา กับความเหมาะสม สิ่งดี ๆ ให้ถือเป็นรางวัล ส่วนความล้มเหลวให้ถือเป็นบททดสอบบนเส้นทางที่จะตามหารางวัล ขอบคุณทุกอย่างที่ผ่านมากับคุณ ความเกลียดชัง ความสนุนสนาน การฝึกฝน คำโกหก กำลังใจ สิ่งเหล่านั้นไม่เคยทำให้คุณไขว้เขวในการเดินทางบนโลกผืนนี้เลย หากวันไหนที่เหนื่อยล้า ให้นอนหลับตานึกถึงสายรุ้งแล้วอธิฐาน พักผ่อนแล้วตื่นมาสัมผัสลมหายใจอุ่น ๆ เพื่อเดินทางบนโลกผืนใหญ่ต่ออีกครั้ง

รัก ตัวเอง

เขียนใน GotoKnow โดย ภัทรวิชญ์
ใน บันทึกส่วนตัว ...นายภัทรวิชญ์ วงศ์หาญ

คำสำคัญ (Tags): #ภัทรวิชญ์ วงศ์หาญ#Pattarawich Wongharn#62741524#ป 62.ป.บัณฑิต2.5#ป.บัณฑิต#ประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู#คณะครุศาสตร์#วิทยาเขตเวียงบัว#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#ED 5101#ความเป็นครู#ภาคเรียนที่ 2/62#บันทึกส่วนตัว#diary#เขียนจดหมายถึงตัวเอง#จดหมาย

หมายเลขบันทึก: 674353เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2020 23:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มกราคม 2020 23:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ภัทรวิชญ์

จดหมายถึงตัวเอง

ความเห็น (20)

ศิริมงคล ธรรมไชย

อรอุมา สมีกลาง

ชัชวาล กลับแสง

สิริญาภร ทรงสุภา

นริศรา อินต๊ะสม

กิตติวัฒน์ สาคำ

สุนิสา พรมใจ

กรกต กลิ่นเดช

ประภาพร ชัยวงค์

ครูเล็ก ฤทธิพงศ์

กวิสรา ชัยมงคล

เฉลิมศักดิ์ สมีกลาง

ศักดิ์ชัย สถานเดิม

นภัสวรรณ ถาวรรณา

นาย วชิรวิชญ์ คำวงยอด

ทศวรรษ คำสม

อภิวัฒน์ คำปินตา

กล้วยไม้ ศักดิ์ชาตรีชาญ

พัชรินทร์

จีรภา หลวงมะลิ