2 วันแห่งความสุข...ตอนที่ 1 : รู้สึกเหมือนโลกหมุนเร็ว
จบไปแล้วอย่างยิ่งใหญ่และสวยงามในความรู้สึกสำหรับ "มหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 3 " มีสิ่งดี ๆ และความรู้สึกต่าง ๆ มากมายไหลหลากเข้ามาจนท่วมท้นใจของดิฉัน จนดิฉันไม่รู้ว่าจะตั้งต้นที่จุดดีที่ตรงไหนดี
ระหว่างนั่งนึกถึงเรื่องที่จะเริ่มต้นเขียน พลัน...ก็นึกถึงประโยคหนึ่งของคุณธวัช จากสคส. ที่พูดถึงว่า...
" ท่านที่คิดว่าไม่ได้อะไรเลย...หรือคิดว่าได้เนื้อหาเชิงวิชาการค่อนข้างน้อย ลองให้คิดอย่างประณีตดูอาจจะได้อะไรที่มีคุณค่าก็ได้..."
ทำให้ดิฉันค่อย ๆ นั่งหลับตาไป พัดไปให้จิตใจสงบ 
คิดทีละนิด..อย่างประณีต....ทำให้...ปิ๊งแว๊บ !!!...ที่ประเด็นความประทับใจต่อวิทยากรห้อง MR 222 หรือห้อง "เชี่ยวชาญการใช้ Blog" ซึ่งก็มี อ.จันทวรรณ อ. ธวัชชัย และคุณโอ๋ ขึ้นมาทันที
อ.จันทวรรณ อ. ธวัชชัย คือบุคคล 2 ท่านที่ทำให้ G2K มีสีสันไม่หยุดนิ่งและทรงคุณค่าต่อการใช้งานอย่างยิ่ง ดิฉันเองได้รับเกียรติจากอาจารย์ให้มาช่วยในห้อง MR 222 ร่วมกับคุณโอ๋-อโณ
การได้มีโอกาสร่วมงานกับ 3 ท่านทำให้ดิฉันเรียนรู้ว่า....
-
อ.จันทวรรณ หรืออ. จันนั้น...เป็นคนที่ทั้งสวย เก่ง อ่อนโยนและน่ารักมาก ๆ
และทำให้ดิฉันนึกถึงคำพูดในวิดีทัศน์..ที่ว่า "...รวงข้าวที่ดี มีคุณค่าที่ชาวนาต้องการ คือรวงข้าวที่โน้มลงสู่ดิน..." อยากบอกว่าดิฉันนิยม ชื่นชมและรักอ.จันจัง...
-
อ. ธวัชชัยหรือ อ. เหน่ ก็เช่นกัน ไม่ต่างจากอ. จันซักนิดเดียว ทั้งสุภาพ อ่อนโยน ใจเย็น รูปก็หล่อ + เสียงก็หล่ออีก
(โอ๊ย.ชักรู้สึก..ตาร้อนผ่าว ๆ อิอิอิ) แถมเก่งอีกต่างหาก อยากบอกว่าทั้ง 2 นั้นไม่ถือตัวเปรียบเช่นรวงข้าวที่งดงามจริง ๆ
-
โอ๋..-อโณ ...เราประทับใจตัวเองมากเลย เพียงแค่ได้ร่วมงานและสัมผัสกัน 2 วัน ก็รู้ว่าผู้หญิงอารมณ์ดี ใจเย็น มองโลกในทางบวกและยิ้มทั้งวัน
คงไม่หนีเธอไปไหน ใช่ไหมจ๊ะ ?
- ทั้ง 3 นั้นมีความเชี่ยวชาญและรู้ลึกถึงการในเรื่อง Blog เป็นอันมาก และอุทิศตนเพื่อให้นักจัดการความรู้ได้ใช้พื้นที่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างมีคุณค่า
- 2 วันที่ได้ทำงานร่วมกับทั้ง 3 ท่านรู้สึกสุขจนรู้สึกว่าโลกหมุนเร็วจัง ดีใจ ประทับใจในตั้งใจทำงาน การถ่ายทอดแลกเปลี่ยนเรียนรู้การใช้ Blog ความเป็นกันเอง และกัลยณมิตรที่ดี แต่ก็รู้สึกผิดและเสียใจนิดหน่อยที่ช่วยไม่ได้มากอย่างใจตนเองปรารถนา แต่ก็หวังว่าทั้ง 3 คงให้อภัยนะคะ ปีหน้าตั้งใจว่าจะช่วยให้มากกว่านี้ค่ะ (ถ้าชวน..นะคะ)
ความเห็น (29)
- nidnoi คะ
- กรุ่นไอแห่งความคิดถึงยังไม่จางหายเลยค่ะ ยังรู้สึกเสียดายที่ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เลย อยากให้มีมหกรรมอีกหลาย ๆ วัน จะได้คุยกันให้สนุกกว่านี้นะคะ
- โห...เล่นชวนกันข้ามปีเลยหรือคะ...แต่ ยินดีหลายนะเจ้า..
- พี่จะเหมาว่าเชิญพี่แล้วนะ เป็นลูกผู้ชายต้องไม่คืนคำนะ...สเนฮะ... ฮิฮิ
เรียน คุณเล็ก
- มาเยี่ยมครับ งานนี้มีความสุขมาก ๆ ครับ
- อย่าลืมหาคำตอบที่ถามให้ด้วยนะครับ
รูป อ.โอ๋ น่ารักจังเลยค่ะ หามาได้ยังไงค่ะเนี่ยะ
เชื่อและศรัทธาในความรู้ ความสามารถ และความเสียสละ ทุ่มเท ความมีอุดมการณ์ ของทั้งสองท่าน แต่สารภาพว่าคิดเชื่อแบบเดาสุ่มว่าเจอตัวจริงคงได้แค่ทักทายและคงจะคุยกันคำสองคำ น่าจะต้องหยิ่ง หรือถือตัวอยู่พอประมาณ ... ที่ไหนได้ ยังกับคนพบกันมานาน หรือญาติสนิท ผมพูดเล่น หยอกล้อกับทั้งสองท่านได้แม้ในครั้งแรกที่เจอ เป็นปรากฏการณ์ที่หายากในชีวิตที่พบผ่านมา ไม่ต้องอธิบายมากเลยครับรู้เห็นแจ่มชัดอยู่ในใจ ขอบคุณทุกคน ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ที่เป็นปัจจัยนำความงดงาม ที่มีค่ายิ่งมาให้พวกเราได้สัมผัส ครับ
- แวะมาทักทายครับ เพราะในงานมีเวลาจำกัด
- ทั้ง 2 วัน (และล่วงหน้าอีกครึ่งวัน) บอกได้เพียงว่ามีความสุขครับ
ขอบคุณพี่เล็กที่มาเล่าบรรยากาศในงาน เสียดายที่ไม่ได้ไปด้วย
น้อง ๆ ก็น่ารักเช่นกัน พี่เล็กอยากได้รูปมากเลยรีบบอก email address ที่ supalukbi@gmail.com
พี่จะกระตุ้นให้ชาวแล็บบำราศเขียนบันทึกนะ น้องจะได้มีเพื่อนคุยมากขึ้นไง
อ. ชาญวิทย์ คะ
ได้อ่านบันทึกที่มีสาระของอาจารย์และเมื่อได้พบตัวจริงของอาจารย์ ขอบอกเลยว่ามีสาระ...ไม่ผิดหวังเลยค่ะ
คุณเล็กคะ
- ครูอ้อยไม่ได้ไปร่วมงาน แต่แอบชื่นชมความสำเร็จของงานตลอดเวลา
หวังว่าโอกาสหน้า คงได้พบกันค่ะ
ขอบคุณค่ะที่มีเรื่องราวดีๆมาฝากมิตรรัก
อาจารย์นนทลีคะ
เล็กไม่ได้ถ่ายเองหรอกค่ะ แต่ไปขอรูปจากอ. JJ มาค่ะ
อ. Handy คะ
เคยรู้สึกเหมือนกันค่ะ ว่า อ. ทั้ง 2 น่าจะเป็นเหมือนคนรุ่นใหม่ที่เก๊ก ๆ แต่กลับไม่ใช่อย่างที่คิด จึงทำให้ประทับใจจนทุกวันนี้ค่ะ
สำหรับความประทับใจที่เล็กเองมีต่ออาจารย์ก็มีนะคะ ขออุบไว้ก่อน จะเฉลยในบันทึกหน้าค่ะ
พี่สิงห์ป่าสัก
ได้พบกันวันแรก แต่วันที่ 2 คลาดกันเพราะต่างมีภาระกิจ ทราบว่าวันที่ 2 พี่มาตามหาเช่นกัน ต้องขอโทษผ่านในบันทึกนี้แล้วกันนะคะ ไว้พบกันคราวหน้าจะหาโอกาสลปรร.และศึกษาวิทยายุทธกับพี่ค่ะ
น้องแมว
อยากให้แมวมาด้วยมั่ก ๆ มั่ก ๆ แมวลองอ่านของพี่ปิ่งนะ ที่นี่ พี่ปิ่งสรุปได้ดีมาก
ครูอ้อยขา
ในห้องบล็อก อ. จันพาดพิงถึงครูอ้อยด้วยนะคะว่าใช้บล็อกใน G2K อย่างมีประโยชน์ยิ่ง รู้สึก..สะอึกบ้างหรือเปล่าน้า?
คุณโอ๋...จ๋า
อยากจะบอกว่าเราชื่นชมคุณมั่ก ๆ มั่ก ๆ ว่ามีพลังและสามารถถ่ายทอดการใช้ให้ผู้ฟังรู้สึกอยากใช้ G2K ได้สุดยอดจริง ๆ
- คุณหมอนนท์+คุณโอ๋ คะ
- เวลาหารูปประกอบอิชั้นจะต้องสรรหาสิ่งที่ให้ความรู้สึกและใกล้เคียงกับความเป็นจริงนะคะ
- แต่อิชั้นว่านั่นคล้าย ๆ กับตัวตนที่แท้จริงของคุณโอ๋..นะเนี่ย...!!!
- ประทับใจคุณเล็กครับ
- ดีใจที่ว่าผมซนและโก๊ะครับ จริงๆซนมากกว่าที่เห็น อยากไปช่วยในห้อง MR.222 แต่ยุ่งมาก มีเวลาไปนิดเดียว เสียดายจังที่ไม่ได้แกล้งคุณเล็ก อาจารย์ Beeman และพี่ Handy ก็อยู่ด้วย
สนุกสนานกันดี...เสียดายครับ เลยไม่ได้มีโอกาสเจอพี่ๆเลย
แต่คงมีสักวันนะครับ ที่จะได้เจอพี่เล็ก แบบตัวเป็นๆครับ
หมูอิจฉาพี่เล็กและพี่ๆทุกคนคับ
หมูพลาดโอกาสปีนี้ไปแล้ว
อยากถ่ายรูปกับพี่เล็กอยากเจอตัวจิง
อยากได้ของแจก
แต่อดไปแว๊ว
^____________^
คุณเล็ก + อ.โอ๋ คะ ... ใช่เลย
เก็บภาพนั้นไว้เป็น logo อ.โอ๋ ได้เลยค่ะ
อ.ขจิต ชอบความโก๊ะของตัวเองใช่ม้า ?
เสียดายเช่นกันที่ไม่ได้เข้าร่วมฟังห้องของอาจารย์เลย ไม่งั้น...ฮึ่ม...ถูกอิชั้นกลั่นแกล้งแน่น้อน...
น้องเอก + น้องหมูครับ..
พี่เล็กคาดว่าจะเจอน้องที่น่ารักทั้ง 2 นะเนี่ย...แถมไปคุยไว้มากด้วยซิว่าน้องชายที่น่ารักจะต้องมาแน่นอน แต่...ดูซิทำให้สาว ๆ หลายต่อหลายคนที่ตั้งตารอ ต้องร้องเพลง..รอต่อไป...โอกาสหน้าคงได้มีโอกาส ลปรร.กันนะ...นะ
คุณหมอนนท์
เล็กลองหาโลโกประจำตัวคุณหมอแล้วนะคะ นี่ค่ะ..
.โดนใจมั๊ยคะ...อิอิ
- เข้ามาเยี่ยมเก็บเกี่ยวบรรยากาศ ขอบคุณมากนะคะ
- ตามอ่านมาเรื่อยๆ สรุปได้เลยว่าชุมชนคนเขียน Blog เป็นชุมชนที่เปี่ยมไปด้วยความสุข พร้อมที่จะ ลปรร. และเผื่อแผ่ความสุขนั้นให้กับคนรอบข้างและทุกคนที่เข้ามา ลปรร. ด้วยค่ะ
งานนี้ถ้าไม่ได้พี่เล็กศุภลักษณ์ พี่โอ๋-อโณ และ พี่เล็ก พี่ไก่ มาช่วยในห้องบล็อก เราสองคนคงอ่วมแน่ค่ะ :)
ท่านที่ได้เข้าห้องบล็อกตอนช่วงรวมพลคงอึ้งกับความสามารถของพี่เล็ก (พริกขึ้หนู) อย่างมากค่ะ
ทุกคนต้องยอมรับกันเป็นเสียงเดียวเลยค่ะว่า พี่เล็กทำหน้าที่ในการเป็นพิธีกรชักจูงเพื่อสร้างบรรยากาศการร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ระหว่างบล็อกเกอร์ได้อย่างสนุกสนานมากค่ะ ยิ้มหัวเราะร่าเริงกันจนแก้มปริหยุดยิ้มไม่ได้เลยค่ะ เป็นความสามารถพิเศษโดยเฉพาะเลยนะค่ะนี่ ขอบอกว่า ประทับใจพี่เล็กมากค่ะ และขอขอบคุณพี่เล็กอย่างสุดใจค่ะ
ส่วน พี่เล็ก กับ พี่ไก่ อีกสองสาวของสถาบันบำราศนราดูร ก็เข้ามาช่วยแบบเทใจสุดๆ ค่ะ แว่วมาว่า เชียร์คนเข้าห้องบล็อกกันตลอด :) ขอบคุณมากๆ เช่นกันค่ะ ถ้าไม่ได้พี่ทั้งสองคน สงสัยคนจะเดินผ่านห้องกันไปหมดค่ะ ขอบคุณค่ะ
PS. ปีหน้าขอจองตัวอีกนะค่ะพี่ (^-^)
- จริงอย่างที่พี่มอมว่าทุกประการ...เล็กคิดว่าไม่มีชุมชนไหนแล้วที่มีความเป็นกัลยาณมิตรเท่ากับ Blogger ใน G2K
- อ.จันทวรรณคะ
- พี่ต้องขอขอบคุณอาจารย์มากกว่าค่ะที่ให้โอกาสพวกเราไปช่วย
- ดีใจที่สุดที่ได้พบชาวบล็อกที่น่ารัก....และประทับใจ...ที่ทุกคนน่ารักมากกก...ก....ยอมทำตามที่พี่แกล้งทุกอย่างโดยไม่เกี่ยงงอน...
- ป.ล. อ.จัน ไม่รู้อะไร..พวกพี่เคยชินกับการเชียร์แขกซะแล้ว มีอยู่ครั้งหนึ่งไปงานกาชาดเชียร์..ให้คนมาจับสลากซะจนเสียงหายไปเลยค่ะ...อิอิอิ
- อ่านแล้วอิจฉาจังครับ ว่าจะแวบไปดูแต่ก็ไม่มีโอกาสเลย โดนล็อกห้องครับ
- (เอ..ผมนี่ขี้อิจฉาไม๊เนี่ย)
- พี่เล็กยกโทษที่ผมไปขึ้นช้าแล้วใช่มะครับ แหะๆ
ประทับใจพี่เล็กเช่นกันค่ะ
พี่น่ารักมั๊กม๊ากกกกกกกเลย ขอบอก
ดีใจจังที่ได้รู้จักกับพี่เล็ก
น้องจันทร์ที่น่าฉงฉาน
ถูกล็อคอยู่ในห้องฝึกคุณอำนวยจนสะบักสะบอกถึง 5 โมงเย็น จะบอกให้น้า..ว่ามีแต่คนถามถึงอยากรู้จักจันทร์เมามายเจ้าของสำนวนกวนๆ น่ารักๆ ว่าจะน่ารักเหมือนเขียนหรือเปล่า พี่เลยช่วยตอบว่าน้องเขาจะช่างพูดเป็นช่วง ๆ ไม่ใช่หลินฮุ่ย..อิอิอิ
ท่านผ.อ.
ขอบคุณที่มาเยี่ยมดมและชมค่ะ
น้องPAN
ก็น่ารักเช่นกันแถมมาช่วยห้องมิสเตอร์ตอง 2 อีก ต้องบอกอ. จันทวรรณให้รางวัล Blogger หน้าใหม่ดีเด่นซะแล้ว