วันนี้ได้มีโอกาสมาเยือนนักเรียนเเละคณะครูในถิ่น English Program ซึ่งก็คือถิ่นฐานของนักเรียนห้องทับ เจ็ด และ แปด ตั้งเเต่ ป.หนึ่งถึงป.หก ของโรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่ ซึ่งในแต่ละห้องนั้นจำนวนนักเรียนเฉลี่ยอยู่ที่ 30 คน มีครูคนไทยเป็นครูประจำชั้นคู่กับคุณครูชาวต่างชาติ ซึ่งคุณครูชาวต่างชาติส่วนมาก จะเป็นผู้หญิง มีครูผู้ชายไม่กี่คน
นักเรียนถิ่น EP ต่างหันหน้ามาดูว่านักศึกษามาทำไม เพราะปกติแล้วโรงเรียนจะไม่อนุญาตให้นักศึกษาฝึกสอนไปฝึกสอนในระดับของห้องเจ็ดและห้องแปด
วันนี้ดิฉันได้รับหน้าที่ให้มาช่วยคุณครูห้อง ป.4/8 ประเมินการอ่านภาษาไทยของเด็ก ๆ ชื่อก็บอกอยู่เเล้วว่าเป็นถิ่น English Program ภายในห้องเรียนจึงมักจะตกแต่งไปด้วยภาษาอังกฤษเป็นส่วนใหญ่
ในห้องเรียนจะจัดตกแต่งไปด้วยผลงานที่นักเรียนเป็นคนสร้างขึ้น ไม่เน้นความสวยงาม แต่เน้นความคิดสร้างสรรค์ และเน้นให้มีความหมายต่อตัวเด็กนักเรียน
นักเรียนทุกคนจะได้ติดลงานของตัวเองในห้อง ซึ่งนั้นนอกจากจะทำให้เด็กภาคภูมิใจเเล้ว ยังทำให้เด็กรู้ว่าตนเองมีความสำคัญและมีกำลังใจในการสร้างผลงานในครั้งต่อ ๆ ไป
ในห้องมีการควบคุมพฤติกรรมของผู้เรียนโดยการเสริมเเรง ใช้กฏที่ดิฉันขอเรียกว่า กฏอยากเป็นเหมือนหมู่ คือ เมื่อตนเองรู้สึกว่าเเตกต่างจากเพื่อน ตนเองก็จะปรับพฤติกรรมให้เป็นเหมือนเพื่อนหมู่มาก
ด้านข้างของกระดานก็จะมีมุมต่าง ๆ ให้เขียน ไม่เน้นความสวยงาม แต่เน้นให้ใช้งานได้จริง ซึ่งบางครั้งเราให้ความสำคัญกับความสวยงามของสื่อการสอนมากกว่าสิ่งที่ต้องการให้เด็กได้เรียนรู้
ในฐานะครูสอนภาษาอังกษชอบบรรยากาศการจัดห้องเรียน
รออ่านอีกครับ
สบายดีไหมเนี่ย