เขียนชีวิต (๑๐) วินาทีที่ควรเฉลิมฉลอง

ต่อจากบันทึก เขียนชีวิต (๙) เยียวยาตัวเอง นะคะ

๓ วันผ่านมาเช้าถึงภาคค่ำ อาจารย์ทั้งสองให้พวกเราค่อย ๆ ฝึกเคลื่อนไหวร่างกายมาทีละน้อย

ตามศักยภาพแต่ละคนที่เริ่มต้นไม่เท่ากัน

ตอนแรกตัวเองกะว่าต้องควบคุมอาหาร เพราะปกติไม่ได้ทานอาหารว่างเพิ่มอีก ๒ มื้อเหมือนมาเข้า Workshop แบบครั้งนี้

แต่ประเมินพุงตัวเองแล้ว ถ้ายังอิ่มอยู่ก็ไม่ต้องทานอาหารว่างเพิ่ม จิบชาไม่เติมน้ำตาลก็พอ

มื้อเช้าทานเต็มที่ มื้อเที่ยงผู้จัดเลือกเมนูอย่างดี ครบ ๕ หมู่ มีผักให้เลือกหลากหลาย จึงทานได้ตามสบาย

มื้อเย็นทานแค่พออิ่ม ๕ วัน เดินทางกลับถึงบ้าน .... คงน้ำหนักตัวเท่าเดิม

^_,^

(นายแพทย์วิธาน ฐานะวุฑฒ์ : สายเหนือเชียงราย และ ดร.นายแพทย์สกล สิงหะ : สายใต้หาดใหญ่ จัดกระบวนการเรียนรู้ Transformative coaching ให้กลุ่มทันตแพทย์ประเทศไทย ๔ ภาค)

เริ่มชินกระบวนท่าเริ่มต้น ยืนวางเท้าสองข้างกว้างเท่าไหล่ ย่อเข่าเล็กน้อยลงน้ำหนักเท้าให้มั่นคง ฝึกเพิ่มกำลังขา

การเคลื่อนไหวร่ายรำของมือ ข้อมือ ข้อศอก หัวไหล่ สะโพก เอว สะบัก เริ่มสัมพันธ์กัน ทำได้ตามจินตนาการ

ไม่มีกรอบ ไม่มีขอบเขต ขอเพียงฟังเสียงของข้อต่อ ของอวัยวะส่วนต่าง ๆ ร่ายรำทำตามทิศทางที่ร่างกายอยากนำไป

ย่อตัวลง เอนไปด้านหลัง แล้วหมุนเอวไปทางขวาเป็นวงกลมเคลื่อนลำตัวเป็นรัศมีมาด้านหน้า วนมาซ้าย เป็นต้น

ซ้าย ขวา หน้า ลง ขึ้นบน ลงล่าง วนเล็ก วนวงใหญ่ พร้อม ๆ กันหลายทิศทางก็ย่อมได้

ลองก้าวทีละก้าว ช้า ๆ แต่มั่นคง ค่อย ๆ ถ่ายน้ำหนักบนฝ่าเท้า ทีละข้าง ทีละข้าง

ให้รู้สึก Free flow

^_,^

อาจารย์ลองให้ฝึกท่าใหม่ เสมือนวางถ้วยกาแฟบนฝ่ามือ

ทีละมือ แล้วค่อยสองมือ หมุนออกทางหัวแม่มือ แล้วหมุนเข้าทางนิ้วก้อย

ค่อย ๆ เอนใช้ศักยภาพของเอว ไหล่ คอ และทุก ๆ ส่วนอย่างสัมพันธ์กัน

พยายามให้ถ้วยกาแฟวางบนฝ่ามืออย่างตั้งตรง ไม่หกกระฉอก

สนุกมาก !!!!

^_,^

๕ สิงหาคม ๒๕๕๙ บันทึกไว้ว่า

เช้า ๆ ก็เหงื่อซึมได้

ยิ่งช้ายิ่งใช้กำลังภายในประคับประคองร่างกายให้อยู่ในท่าที่อยากจัดให้เป็น

ใจจดจ่อกับการร่ายรำ รู้สึกถึงการก้ม เอน หมุนของกระดูกสันหลัง มือ เคลื่อนเท้า และส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย

จบ ๒ เพลง ถึงกับหายใจเร็ว เหงื่อซึม

ชอบตอนหมุนถ้วยกาแฟมาทางนิ้วก้อยทั้งสองมือพร้อมกัน เห็นจุดของร่างกายที่เราไม่ค่อยได้ใช้

^_,^

ต่อด้วยการเขียนขอบคุณชื่อบุคคลในอากาศ

เขียนชื่อที่เราอยากขอบคุณไว้ในกระดาษก่อน แล้วเขียนตัวอักษรในอากาศทีละตัว จนครบ ๑ ชื่อ

ต่อเนื่องจนครบ ๕ คน

ดีใจที่ได้นึกถึงสิ่งดี ๆ ที่เขาทำให้เรา

บางคนอาจจะนึกถึงบ่อย ๆ อยู่แล้ว

และไม่มีโอกาสได้บอกด้วยตนเอง

บางคนต้องหาโอกาสบอกว่าเราขอบคุณเขามาก

และยังมีรายชื่ออีกมากมาย

หลายคน หลายสิ่งมาก ๆ ที่ช่วยเหลือ โอบอุ้ม ทำให้เรา ต่อเนื่อง ๆ อีกหลายต่อหลายทอด ....

ประกอบมาเป็นตัวเรา หล่อหลอมความคิดและจิตใจ .... จนถึงวินาทีนี้

^_,^

สมควรที่จะเฉลิมฉลอง ด้วยการตีกลอง ถนัดท่วงท่าแบบไหน มือเดียว ทีละมือ สองมือพร้อมกัน

ลั่นกลองเฉลิมชัย ซ้ายขวา กระหน่ำตี กระโดดตี เงื้อสุดแขน ทุ่มสุดแรง เต็มที่

เป็นโอกาสแห่งการเฉลิมฉลอง ให้ของขวัญแก่ตัวเรา ในการมีชีวิตมาจนถึง .. วินาทีนี้

^_,^

ความรู้สึกส่งท้าย ก่อนลาจากกันชั่วคราว

เพื่อน ๆ มาเข้าร่วมกิจกรรมนี้ ส่วนใหญ่รู้จักกันมาก่อน ยาวนานกว่า ๓ - ๔ วันนี้ก็มี

บางคนก่อนเริ่มวัยทำงาน เป็นพี่น้องกันมาจากมหาวิทยาลัย

ส่วนใหญ่พอจะมีผลงานสะสมที่เหมาะจะทำโครงการริเริ่มสร้างสุขภาวะต่อไปได้

ดังนั้น ไม่น่าใช่เหตุบังเอิญที่นำพาพวกเรามาร่วมเวทีแห่งชีวิตช่วง ๔ วัน เป็นสิ่งแวดล้อมสะท้อนซึ่งกันและกัน

ก่อนลาจากแยกย้ายกันชั่วคราวกลับไปทำงาน ใช้ชีวิตในพื้นที่ของตัวเอง

ส่งความรู้สึกสุดท้ายที่ได้มาร่วมมณฑลแห่งการเรียนรู้ ๔ วัน ๓ คืน ที่นี่

ฐา : ยังไม่สุข มองคนไข้ไม่เหมือนกัน มองเฉพาะมากขึ้น

ไม่มีเวลาฝึกในโรงพยาบาล มีเวลาแป๊บนึง ไปทำอย่างอื่น จะถ่ายทอดให้น้อง ๆ ในฝ่าย

บางครั้งสิ่งที่เราทำไป อาจจะไม่ใช่แบบเมื่อวาน ความดี ความชอบ มองว่าเราต้องได้แบบนั้น แบบนี้

แต่ก่อนจะได้ความดีความชอบ ได้รอยยิ้มคนไข้ รถจอดเสีย มีคนมาช่วย อาจจะเป็นคนที่เคยดูแล

ออม : ไม่เคยรู้จักอาจารย์มาก่อน Class นี้ยากมากเลย ถามใครรวยสุด รมต. คนสวยสุด

แต่กระดาษหน้าขวา ตอบง่ายกว่า ๓ - ๔ วัน ได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น ปกติไม่ค่อยมีสติ

เท้า น่อง ขา สะบัก เคยนวด แข็งจัง ออกกำลังกายก็ไม่ค่อยออก

ดูคลิปลุงวิว เราคิดว่าดีสำหรับเขา ปัญหาอาจไม่ได้อยู่ตรงนี้

เมื่อวานดีที่สุด กลับไปหาตัวเองอีก ๒ ร่าง

เป็นไปได้อย่างไร กลับไปกอดตัวเอง

เราละทิ้งไปหรือเปล่า โตขึ้น เข้มแข็ง รับผิดชอบ อดทน

กลับไปมอง ชัดมาก ๆ ไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้มาก่อน

รู้สึกวิเศษ กอดไหล่ตัวเอง .... แปลกมาก

ไม่ใช่ว่าไม่มีเวลา ไม่ได้อยู่กับตัวเอง

อยากจะเขียน Diary ทบทวน ทำอะไรให้ดีขึ้น รู้ว่าดี ไม่เคยทำได้สักครั้ง

ทำงาน พัฒนากับตัวเองได้ไม่นิ่ง

พยายาม Awareness

ขอบคุณพี่กิ่ง ขอบคุณผู้ประสาน อาจารย์ เพื่อนร่วม Class

ขอบคุณตัวเอง

กิ่ง : ขอบคุณอาจารย์ที่ถ่ายทอดวิชาความรู้ รู้สึกดี

๔ วัน ได้เยียวยาตัวเอง ความทุกข์... สนุกขึ้น

พี่ ๆ น้อง Share แง่มุม ไม่น่าเชื่อ ทำไมคิดไม่ได้เหมือนเขา

ละอายหลาย ๆ ที่ความคิดเราแบบเด็ก ๆ

ทึ่ง รอติดตามงานเขียนพี่อ้อ ลำลูกกา

ขอบคุณเพื่อนร่วม Class ขอบคุณน้องออมมาด้วยกัน

พี่มาลีที่จัดการวุ่นวาย

เป็นเวทีที่ดี ขอบคุณเหน่ง ขอบคุณทุก ๆ คน

โอ : ขอบคุณกิจกรรมดี ๆ ที่อาจารย์บรรจงจัดการเรียนรู้ของตัวเอง

ทำอะไรเข้าท่าเข้าทางมากขึ้น ให้อภัยสิ่งที่ขาดตกบกพร่อง

มหัศจรรย์ ความเข้มแข็ง คุณธรรมใส ๆ ของเด็กน้อยที่คุยกับเขามาแล้ว

เด็กน้อยคนนี้ไม่ได้เก่งกว่า เพียงแค่เราโตขึ้นเท่านั้น

ขอบคุณทุกอย่างที่บ่มเพาะเรามา ศักยภาพเด็กน้อยของเรา ความดี ความงดงาม

รักตัวเองเพิ่มขึ้น เข้าใจตัวเอง อารมณ์ด้านลบของตนเอง เข้าใจจากการเรียนรู้หลาย ๆ อย่าง

เปลี่ยนแปลงตัวเอง ค่อย ๆ เรียนรู้ อัศจรรย์ใจมาก เป็นไปได้อย่างไร

ขอบคุณผู้จัด ทุกสิ่ง

เสียดายการขยายไปโรงเรียน ชุมชน อำเภอของเรา เป็นกิจกรรมที่ดีมาก

ขอบคุณอาจารย์ทั้งสอง ทีมงาน คนที่บ้านที่เสียสละให้มา ดูแลบ้าน

ซาบซึ้งและขอบคุณมากค่ะ

(หมายเหตุจากพี่ดอกอ้อ ขออนุญาต React ว่า ฟังแล้วไม่น่าเสียดายเลย เชื่อมั่นว่า หมอโอนั่นแหละจะเป็นผู้สร้างการเปลี่ยนแปลงในตัวเอง แล้วขยายความสุข ความดีงามของการเปลี่ยนแปลงนี้ไปทั่วอำเภอน้ำพองได้)

อบ : คงไม่ได้ไป เพราะจะมีน้อง พี่จิ๋มยืนยันว่า ถึงท้องก็ควรจะไป

คิดว่าต้องดี พี่จิ๋มอินมาก ต้องตั้งใจนะ คิดว่าอาจารย์จะต้องดุ กลัว

ปรากฏว่า Relax ผ่อนคลาย ตั้งแต่กิจกรรมแรก ๆ ขยับร่างกาย ไม่ต้องคิดเรื่องงาน

ชอบมากกิจกรรมความสุข

ไม่ค่อยได้สนใจความรู้สึกมาก ย้อนกลับไปคิดเรื่องราวเดิม ๆ ของตัวเอง รู้สึกว่ารักตัวเอง

แค่ยกมือ น้ำตาไหลออกมา

ออกบ้านทุกวัน กอดลูก หอมแก้มลูก กอดแม่

เป็นครั้งแรกในชีวิต กอดตัวเอง รู้สึก .... ปิติ รักตัวเองมากขึ้นจริง ๆ แต่ไม่ใช่รักคนอื่นน้อยลง

ทุกคนเป็นองค์ประกอบของความสุขตัวเรา เพื่อนร่วมงาน ครอบครัว ที่ทำงาน หัวหน้า

ครอบครัว จะ Dominate สามี ลูก พ่อ แม่

เรา Dominate ตัวเอง ยากมาก ทั้งๆ เราชอบเต้นรำ หลับตาทำ เดี๋ยวจะไปฝึก

เรารู้จักอวัยวะ องค์ประกอบของเรา ทุก ๆ นาทีในห้อง ในบ้าน

อายุยังไม่เยอะ Tension ตลอดเวลา

ช้าลง ใช้ชีวิตช้าลง พิจารณาหลาย ๆ องค์ประกอบ

ดื่มด่ำความสุขข้างทาง

ให้สังคม เพราะว่าแวดล้อมไม่ได้สำคัญกับชีวิตที่พาเราไป

ถ้าเราได้อยู่กับตัวเอง ช้า ๆ ลง รอบข้างมากวนน้อยลง หรือกวนได้ แต่ไม่ไวไปกับมันมากเกินไป

โชคดีมาก ๆ ที่ได้มาเจอ มาสัมผัส ขอบคุณพี่จิ๋ม

ขอบคุณอาจารย์ที่ให้แรงบันดาลใจ ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ Share สร้างแรงบันดาลใจให้ได้เรียนรู้

แสงฟ้า : ออกจาก Comfort zone เข้าเสียวโซน ทราบข่าวกิจกรรม เพื่อนบอกความสุขก็มีอยู่แล้ว จะไปทำไม

ความสุขที่เคยได้รับ จากการซื้อหา กิน ดื่ม สังสรรค์

ความสุขง่าย ๆ อยู่ที่ตัวเอง มองข้ามตลอด

กิจกรรมทุกวัน ได้รับอะไรหลาย ๆ อย่าง ความคิดล้ำลึก ดีมาก ๆ จาก Share กัน

การเคลื่อนไหวร่างกายดีมาก ๆ ไปนวดแผนไทยมา เมื่อยบ่อย

ได้ขยับร่างกายมุมแปลก ๆ ใช้ชีวิตประจำวันต่อ ดีมาก ๆ ขอบคุณมาก ๆ ครับ

อ้อ (ลำลูกกา) : ยังไม่เข้าใจ Spiritual ยังไม่ลึกซึ้ง ๓ สิ่ง ลองตอบตัวเอง ๔ วันนี้

๑. มีความสุขไหม ตอบว่ามาก ทำสิ่งที่ไม่เคยทำ

จากฟุ้งซ่าน นอนหลับฝันตลอด พยายามเยียวยาตัวเอง เครียดแล้วแก้ไม่ได้ นอนคืนที่สอง ไม่ฝันเลย

๒. เติบโตขึ้นไหม รู้จักอารมณ์ตัวเอง ปลดล็อคที่คิดผิดมาตลอดชีวิต

ชอบมอบหมายงานให้เรา ความคิดวิ่งเร็วมาก ฉันคิดว่าคนอื่นว่าฉันไม่ได้เรื่อง

เราไม่ต้องทำให้เขาสำเร็จทุกเรื่องก็ได้ ชีวิตฉันใช่ว่าจะทำสำเร็จทุกเรื่อง

๓. มีความหมายกับชีวิตไหม คุ้มค่า เป็นประโยชน์หรือเปล่า

เป็นเวลาที่มีประโยชน์ ดูแลเรา แบ่งปันเอง

ชอบคลิปคุณครู

มาโรงพยาบาล มาทำอะไร คาดหวังว่าสักวันหนึ่ง .... สร้างสุข

ขอบคุณอาจารย์ที่ชี้นำ ปรับได้ในช่วง ๔ วัน

^_,^

บทส่งท้ายจากอาจารย์ทั้งสอง

อ.สกล สิงหะ

อดีต ไม่ใช่อดีต Select events สร้าง Plot เป็นชีวิตเรา

ชีวิตเราสอดคล้องกับ Plot เสมอ

เล่าได้ตรงกับความจริงมากที่สุด ง่ายขึ้น อดีตเป็นเรื่องเล่าของเราเอง

คนไข้มะเร็ง ๒ คน Stage เดียวกัน

๑. Big family มีญาติตามทะเบียนในกลุ่ม Line เป็นร้อย เป็นญาติเชิงปฏิบัติ (Functional)

มาเยี่ยม มาให้กำลังใจ ผมได้ญาติกลับมาเพราะผมเป็นมะเร็ง

คนที่ ๒. ผมทำดีมาตลอดชีวิต ทำไมเป็นผม

คนนี้ทุกข์ Double ทุกข์

อดีตอาจจะเปลี่ยนได้ คิดผิด เพราะ เราผิด จริงไหม หรือ เพราะเราคิดผิด

ค้นหาดี ๆ นะ พ่อแม่อาจจะดุตอนเด็ก เสียงยังกะกะละมังแตก ก็เลยไม่เคยร้องเพลงอีกเลย

ฉันเป็นคุณนาย ฉันแก่ เพราะฉันเลิกเล่น หรือ ฉันเลิกเล่น เพราะว่าฉันแก่

พรสวรรค์ ตอนเด็กเล่าเรื่องให้ตลกได้ ความสามารถทำให้เพื่อนมีความสุขหายไป

ทำไมเด็กไม่มี Inhibition

ยังมีเด็กอีกหลายคน เด็กประถม มัธยม มหาวิทยาลัย แต่ละช่วง แต่ละวัย ต้องการ Healing

อดีตอาจจะเปลี่ยนได้ อนาคตเกิดจากปัจจุบัน

ปัจจุบัน Shape อนาคต หากอนาคตไม่สนใจอดีตก็อันตราย

โอบรับอย่างเต็มที่ว่า เรียนได้ค่อนข้างเยอะ ใช้ศักยภาพเต็มที่

บางทีใช้ศักยภาพไม่เต็มที่

เราสามารถนิ่งข้างใน โดยร่างกายไม่ช้าก็ได้

Against gravity ทำให้ยากขึ้น Meaningful ตอน Anti-gravity

Living organization มนุษย์ไม่ใช่แค่ Growth ต้องแข็งแรงด้วย

Laughing, crying, hoping organization

มนุษย์ Protect บางอย่าง หงุดหงิดของพี่ปิ เพราะ protect งาน

ปรี๊ด เพราะ protect สิทธิของฉัน

เศร้า protect สิ่งที่มีความหมาย

กลัว protect life, value ของเรา

แต่ถ้า protect มากเกินไป บางส่วนของชีวิตจะหายไป

อรมณ์ด้านลบ มาเมื่อจำเป็น prn. เชิญเขามา

Inside out ชีวิต Master control , personal ออกมาตามความเด่น

ผูกสัมพันธ์กับ Protector เป็นมิตรกับเรา อยู่กับเราได้ดี

ดีใจ เรื่องเล่าตอบคำถามให้เพื่อน ยื่นหมู ยื่นแมว Healing

พวกเราทุกคนเป็นของขวัญสำหรับอาจารย์ ที่มาพบกันที่นี่

^_,^

อ.วิธาน ฐานะวุฑฒ์

เมื่อวานอารมณ์สำคัญ มันยุ่งนิดหนึ่ง อารมณ์มีประโยชน์ เหมือนพลังแสงอาทิตย์

เราใช้พลังงานจากอารมณ์ ขับเคลื่อนชีวิต

Sense เห็นก่อน ไม่ใช่จะเกิดผลโดยทันที อะไรเกิดประโยชน์ หยิบไปใช้

ไม่ใช้ก็ไม่เป็นไร โยนทิ้งเป็นธรรมดา

ใช้ชีวิตธรรมดา ทำตัวเหมือนเดิม ค่อย ๆ ดูว่า อะไรมีประโยชน์

อาจารย์ทั้งสองค่อย ๆ ปรับ Mode อัตโนมัติ ให้เป็น Manual มากขึ้น

เกิดอะไรกับการเรียนรู้ของเรา

ละเอียดในเรื่องที่ควรละเอียด

คำถามที่ดี เห็นแก่ตัว รักตัวเองเป็น จึงจะรักคนอื่นเป็น

อาจารย์ใช้หลัก Pareto, Do less get more ออกแรง ๒๐ เพื่อเกิดผล ๘๐

ไม่ได้กลัวอุปสรรค อะไรเป็นอุปสรรค ลองหามุมอื่นพลิก

ทำอะไรได้มาก โดยไม่เปลืองแรง

เห็นแก่ตัว กับ รักตัวเอง แค่เส้นบาง ๆ

Apply ใช้ ไม่ต้องฝืน

อาจารย์มีความสุขที่นี่ (แม้บางคนจะรู้ว่า อ.ควรจะทุกข์กว่านี้)

^_,^

ขอบพระคุณมาก ๆ นะคะที่ติดตามมาจนตอนสุดท้ายแล้ว

ยังคงนำมาใช้ทุกขณะที่นึกได้ คงความสุขให้อยู่อย่างรู้ตัว โดยเฉพาะอย่าฝืนร่างกาย

รับรู้ความเป็นไปของส่วนต่าง ๆ ร่างกายเสมอ ฟังเสียงเขาเสมอ เสียงข้อต่อ ฝ่าเท้า สะบัก ....

สติหลุดไปบ้าง มีโต้ตอบอย่างฉับไว พยายามรีบกลับมารู้สึกตัวอย่างไวเท่าที่ทำได้

ช้าลงนิด สูดหายใจยาวหน่อย ค่อย ๆ ฝึกให้รู้ตัว พยายามค่ะ ยังต้องพยายามบางเวลา

(ช่วงประชุมที่โรงพยาบาลน่ะค่ะ)

หวังว่ากัลยาณมิตรทุกท่านจะมีความสุขมากขึ้น เมื่อติดตามจนถึงบรรทัดนี้

ขอทุก ๆ ความดีงามช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้เอาใจใส่ตัวเองกันทุกคนนะคะ

ทั้งร่างกาย ความคิด จิตใจ และจิตวิญญาณ ที่จะก้าวสู่อิสรภาพ พ้นจากภาวะบางสิ่งที่เราอาจจะยึดติดอยู่

สวัสดี มีสุขนะคะ

^_,^

บ้านไม้ชายทุ่ง, วันอาทิตย์ ๒๘ สิงหาคม ๒๕๕๙

[ทิมดาบ]

บันทึกน่ารักมากครับ เหมือนได้ร่วมกิจกรรมด้วยเลยครับ

[Dr. Ple]

ชอบกระบวนท่า ... สอนได้ดีนะคะ .... ฝึกแล้วได้ประโยชน์มากๆ ได้นะเวลาที่ฝึก ฝึกก็ได้คุณค่า + ประโชยน์เกิดขึ้นเลย นะคะ ขอบคุณค่ะ

[ธิ]

ขอบคุณมากค่ะคุณทิมดาบ สนุกในการร่วมกิจกรรมมากมายค่ะ

[ธิ]

เหมือนเข้าสำนักบู๊ตึ๊ง เส้าหลินเลยล่ะค่ะพี่เปิ้น ฝึกชี่กง รำมวยจีนทุกวันค่ะ ดีต่อร่างกายมาก ๆ

[สุขจิตตรา]

ขอบคุณเขียนชีวิตทั้งสิบตอน อ่านแล้วเหมือนได้กลับไปอยู่ในห้องปนะชุมอีก. ขอบคุณจักรวาลที่ทำให้เรามาพบกันเป็นกัลยานมิตรที่ดีต่อกันเสมอมา ถ้าอยู่ใกล้ๆจะขอกอดแล้ว ตอนนี้ส่งกอดออนไลน์ไปก่อนนะจ๊

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-ตามมาอ่านเขียนชีวิตครับ

-อ่านได้ตลอดเลยกับบันทึกนี้ 555

-ขอบคุณนะครับ

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

• น่าสนใจมากๆครับ เป็นธรรมะเลย สติ สมาธิ ดูแลทั้งร่างกาย จิตใจ..
• เนื้อหา ประโยค อารมณ์ บอกถึงพลังที่เกิดขึ้นชัดครับ!

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะคุณหมอ

อ่านแล้วอมยิ้มไปด้วย มีความสุขค่ะ

[ธิ]

เจอหน้าอย่าลืมกอดนะคะพี่จิ๋ม .... ทำบุญร่วมกันมา ธรรมะจัดสรร ไม่ใช่เหตุบังเอิญ จักรวาลนัดพบ กฎแห่งแรงดึงดูด

อะไรก็ได้นะคะ .... ดลให้มาทำสิ่งดีงามร่วมกัน สาธุค่ะ

[ธิ]

ขอบคุณมากคร้า คุณเพชรฯ นักอ่านตัวยงและนักเขียนตัวกลั่น .... เขียนชิวิตลิขิตอักษร ด้วยตัวเองมากมาย

[ธิ]

ชอบมาก ถูกจริตมากค่ะ อ.ธนิตย์ เป็น Workshop ที่ไม่ต้องนุ่งขาวห่มขาวเลย ฝึกหลายกระบวนท่าให้อารมณ์เหมือนเลือกบัฟเฟ่ต์เองค่ะ

[ธิ]

มีความสุขมากค่ะคุณยาย นึกถึงแล้วสุขตลอด เอามาปรับใช้ให้คงความสุขมากที่สุดค่ะ