วันจันทรืสีแดง ยังคงยืนยันเหมือนเดิม การจัดกิจกรรมการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์วันนี้ คาบ 8 ความรู้สึกเหมือนกับไปทำสงครามแล้วโดนห่ากระสุนสาดใส่
รู้สึกว่าตัวเองพรุนไปทั้งตัว เลือดไหลเต็มสนามรบห้องเรียน
ทุกอย่างที่เตรียมมา ทำมา มันรู้สึกถึงคำว่าไม่มีคุณค่าอะไรเลย
ถ้าพวกหนูเรียนยังไงก็ไม่เข้าใจทั้งที่ตั้งใจเรียนอย่างเต็มที่ ครูก็พร้อมที่จะเหนื่อย พร้อมที่จะหาทางช่วยหนู
แต่นี่ครูให้หนูทุกอย่าง แต่หนูไม่เปิดรับมันเลย แล้วครูจะทำทุกอย่างไปเพื่ออะไร
การที่ครูทำทุกอย่างทุกวันนี้ ครูไม่ได้หวังว่าคะแนนนิเทศครูจะดี แต่ครูเป็นห่วงว่าครูจะสอนได้ไม่ดีพอ กลัวว่าหนูจะไม่ได้ความรู้ กลัวพ่อแม่หนูจะเสียเงินค่าเทอมเปล่า ๆ
วันนี้หมดแรงทั้งกายและใจ ขอจบการรายงานสถานการณ์สงครามไว้เท่านี้
ต้องเชื่อมั่นในความดีที่ตัวเองทำต่อไป
ทุกอย่างต้องใช้เวลาครับ ;)...
สู้ ๆ ครับ ทุกข์มากขนาดนี้ แสดงว่าจิตวิญญาณความเป็นครูสูงมากครับ. ควรภูมิใจในคุณสมบัติของใจ ข้อนี้