ชีวิตที่พอเพียง ๒๖๘๑. สี่สหายกินอาหารญี่ปุ่น
ครั้งที่แล้ว คณะสี่สหายไปกินอาหารจีน ดังบันทึกนี้ และตกลงกันว่า นัดครั้งต่อไป ไปกินอาหารญี่ปุ่น วันที่ ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๙ ที่ภัตตาคารนิปปอนเต้ ตั้งอยู่ที่ชั้นล่างของโรงแรมอินเตอร์คอนติเนนตัล ตามที่แนะนำโดยฉัตรทิพย์ชวนชิม โดยท่านบอกว่าคราวนี้อาหารแพง จึงขอให้ทุกคนแชร์ค่าอาหารกัน
แต่ผมขี้ลืม เมื่อไปพร้อมหน้ากัน ผมจึงเตือนความจำว่า คราวนี้ผมเป็นเจ้ามือ คือผมจำได้แต่ว่าคราวนี้หน้าที่จ่าย ค่าอาหารเป็นของผม ศ. ฉัตรทิพย์ต้องเตือนความจำว่า เพราะอาหารคราวนี้แพงเป็นพิเศษ จึงเป็นข้อตกลงใหม่เฉพาะครั้งนี้ คือแชร์กัน
ห้องอาหารเป็นห้องแยก นั่งห้อยเท้า (ดูรูป) แบบญี่ปุ่นเต็มรูป เราคุยกันหัวเราะเสียงดังออกไปนอกห้อง จนหัวหน้าพนักงานบริการที่แต่งตัวเป็นญี่ปุ่นเข้ามาทักทาย ว่าพวกเราสนุกสนานกันเต็มที่ ขนาดตอนนั้นยังไม่ได้ดื่มสาเกกันเลย
เพราะมัวแต่คุยกัน ผมจึงลืมถ่ายรูปอาหารที่สั่ง ถ่ายมาเฉพาะชุดที่แพงที่สุด ชื่อ Kaiseki ซึ่งที่จริงเป็นอาหารชุด สำหรับหนึ่งคน แต่ ศ. ฉัตรทิพย์ผู้รับหน้าที่สั่งอาหาร (อีก ๓ คนมีหน้าที่กิน) สั่งมาชุดเดียว แบ่งกันกิน และสั่งอาหารอื่นๆ มาอีกหลายอย่าง แต่ผมไม่รู้จักชื่อเลย รู้แต่ว่าอร่อยมากและแพง (มาก) เพราะเป็นอาหารญี่ปุ่นชั้นดี ตอนกินเสร็จแล้วเดินจะ ออกจากร้าน ดูรูปที่ติดไว้ จึงรู้ว่าสมเด็จพระเทพรัตน์ฯ เคยเสด็จ และเจ้าชายญี่ปุ่นก็เคยเสด็จด้วย
ที่จริงสี่สหายคุยเรื่องอื่นไม่เป็น คุยกันได้แต่เรื่องวิชาการ ศ. ฉัตรทิพย์กำลังสนใจประวัติศาสตร์ลาว และบอกว่าจริงๆ แล้ว อาณาจักรล้านช้างกว้างใหญ่ และอายุยืนยาวกว่าอาณาจักรสยาม อยู่สองฝั่งโขง ที่แม่น้ำโขงเป็นเส้นกั้นเขตแดนนั้น เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อฝรั่งเศสมายึดครองลาว เราคุยกันเรื่องประวัติศาสตร์ลาวยาวมาก
ผมเอาหนังสือหมิงสือลู่และชิงสือลู่ และ ระยะทางราชทูตไปปักกิ่ง ที่ผมมีอยู่ชุดเดียวไปฝาก ศ. ฉัตรทิพย์ เพราะท่านชอบเรื่องประวัติศาสตร์ และแนะนำให้ ศ. วิชัยไปขอหนังสือจาก ดร. วินัย เอามาเผื่อ ศ. วิสุทธิ์ด้วย
ศ. ดร. ฉัตรทิพย์ เอาหนังสือ ประวัติศาสตร์การปกครองท้องถิ่นมณฑลยูนนาน เขียนโดย นรชาติ วัง ไปมอบให้เพื่อนคนละเล่มด้วย ผมจะเขียนถึงหนังสือเล่มนี้ภายหลัง แต่หนังสือที่จัดพิมพ์โดย ศ. ดร. ฉัตรทิพย์ นาถสุภา ประกันคุณภาพได้
ร้านเขาปิดเวลาบ่ายสองโมง เราไปตั้งแต่เขาเปิด ๑๑ น. และคุยอยู่สามชั่วโมง จนร้านปิด แล้วไปนั่งคุยต่อที่ ล็อบบี้ของโรงแรม จนห้าโมงเย็นจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน
 ชักรูปหลังกินอิ่ม |
 ไปนั่งคุยกันต่อที่ล็อบบี้ของโรงแรม อินเตอร์คอนติเนนตัล |
 สาวพนักงานชวนถ่ายรูปกับมุมยอดนิยมในล็อบบี้ |
 อาหารทะยอยมา |
 ตีไข่ดิบคลุกกับเนื้อสุดอร่อย |
 ปลาดิบโอโทโร่ หมดไปแล้ว ๓ ชิ้น |
 สลัดปูนิ่ม |
 ปูนิ่มโรยไข่ปลา4  หอยนางรมชุบแป้งทอด |
 ไกเซกิ |
วิจารณ์ พานิช
๖ พฤษภาคม ๒๕๕๙
ความเห็น (1)
อาจารย์ทั้ง4ท่านดูสุขภาพดีมากเลยค่ะ