ไม่มีโสน.....มีแต่....สะเดา


สะเดามัน รสขมนิด ๆ มันหน่อย ๆ กินดิบ ๆ ได้จ้ะ


ยามลมแล้งพัดผ่าน ความหนาวสะท้านมาเยือน สะเดาปลิด

ใบเกลื่อน เคลื่อนคล้อยลอยสู่ดิน....

ช่วงนี้...สะเดาแตกช่อ ล่อตาล่อใจคนวัยชรายิ่งนัก

" หวานเป็นลม....ขมเป็นยา" เป็นสำนวนภาษา

ที่มาจากความจริง สะเดาขม แต่เป็นสมุนไพร

ที่คนโบราณรู้จักกันดี....เป็นทั้งอาหารถูกปาก

และเป็นสมุนไพน ที่มีสรรพคุณไม่ธรรมดาเลย



ที่หน้าบ้านของคุณมะเดื่อมีสะเดาอยู่ต้นหนึ่ง เป็นสะเดาทวาย

มีดอกทั้งปี แต่ในฤดูกาลนี้จะมีดอกมาก ที่สำคัญ เป็น...

สะเดามัน...หรือ สะเดากินดิบ...ดอกของมันมีรสขมนิด ๆ

ถ้าเอาไปลวกน้ำร้อน จะจืดไปเลย ต้องกินดิบ ๆ จะขมนิด ๆ

มันหน่อย ๆ กินกับแกงเผ็ด กินกับส้มตำ หรือขนมจีน

อร่อยมาก ๆ



หลายคน ไม่กินสะเดา เพราะเข็ดรสขม ๆ แต่พอมากินสะเดา

ต้นนี้ก็จะติดใจและชอบกินในที่สุด (ชอบเฉพาะสะเดาต้นนี้นะ)

พอสะเดาออกดอกมาก ๆ คุณมะเดื่อจะเก็บเอาดอกสะเดา

ไปให้แม่ครัวที่โรงเรียนทำน้ำปลาหวาน แนมด้วยปลาย่าง

เป็นอาหารกลางวัน ทุก ๆ คนชอบกันมาก



มีผู้ันิยมรสชาติขมนิดมันหน่อยของสะเดาต้นนี้ เรียกร้องให้

คุณมะเดื่อเก็บเอาไปขายให้เขา...แต่...คุณมะเดื่อบอกว่า

หากต้องการจะกินก็ให้ไปเก็บเอาเอง ไม่ขาย..มีไว้แจกจ้ะ

แต่ความสูงของต้นสะเดา ทำให้เก็บยาก

เวลาเก็บต้องปีนต้น จึงต้องอาศัยคนแข็งแรงเท่านั้น



ดังนั้นเวลาจะเก็บสะเดา จึงต้อง " บอกต่อ" กันไปว่า ใครต้องการ

สะเดาต้นนี้ ก็ให้มาช่วยกันเก็บ จึงเป็นที่ครึกครื้นกันดี



จะต้องมีหนึ่งคน หรือสองคน ปีนอยู่บนต้น เพื่อใช้ตะขอตัดช่อดอก

อีกหลาย ๆ คนอยู่ใต้ต้น เพื่อเก็บช่อสะเดาที่ร่วงลงพื้น บางทีก็

ค้างอยู่ตามกิ่งล่าง ๆ ต้องคอยหาไม้สอยลงมาอีกต่อหนึ่ง



สะเดาต้นนี้ ได้กิ่งพันธุ์มาจาก จ.ราชบุรี เพื่อนบ้านที่บ้านเดิม

ของเขาอยู่ที่ราชบุรี และมาเป็นเขยกุยบุรี เอามาฝากกิ่งหนึ่ง

คุณมะเดื่อปลูกไว้ ก็ไม่แน่ใจว่ามันจะรอดหรือไม่ แต่กลับรอด

และโตวันโตคืน จนต้องตัดกิ่งออกหลายครั้งแล้ว เพื่อให้มัน

หยุดโต แล้วแตกกิ่งใหม่



เพื่อนบ้านที่เอากิ่งพันธุ์สะเดาต้นนี้มาฝาก ได้เสียชีวิตไปเมื่อ

สองปีมาแล้ว แต่สะเดายังอยู่ แบบโตวันโตคืน แผ่กิ่งก้าน

สาขาจนจะต้องตัดกิ่งอีกแล้ว ช่วงนี้มีดอกดกมาก

ช่อโต ๆ แต่..ใบไม่ร่วงเลย ผิดกับต้นสะเดาอื่น ๆ ที่จะ

ทิ้งใบก่อนที่จะผลิดอกออกช่อ



ใครเก็บได้เก็บเอา เท่าที่จะพอใจ นอกจากจะเก็บเอาไปกินแล้ว

ยังมีอีกหลายคนที่มีงานบุญ ก็เก็บสะเดาเอาไปทำน้ำปลาหวาน

ถวายพระด้วย สาธุ ! กุศลผลบุญก็อุทิศไปสู่ผู้ที่นำกิ่งพันธุ์

มาให้คุณมะเดื่อที่เสียชีวิตไปแล้วด้วยจ้ะ



หลาย ๆ คนขอเมล็ดเอาไปเพาะปลูก แต่คุณมะเดื่อบอกว่า

ไม่แน่ใจว่าจะได้ผลเหมือนต้นเดิมนี้หรือไม่ เพราะรอบ ๆ

บ้านคุณมะเดื่อมีสะเดาขมธรรมชาติมากมาย เกสรของมัน

อาจจะมาผสมกับเกสรของต้นนี้ทำให้เกิดการกลายพันธุ์ได้

ถ้าจะให้ได้ผลคงเดิมต้องตอนกิ่งจ้าา ซึ่งใครอยากจะได้

ก็ต้องไปตอนกิ่งเอาเองจ้ะ



คนแก่ ๆ แถว ๆ บ้านคุณมะเดื่อบอกว่า ไม่ชอบกินสะเดาต้นนี้

เพราะมันไม่ใช่สะเดา....มันไม่ขม...อ่ะนะ ๕๕๕๕๕๕


หมายเลขบันทึก: 599378เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2016 23:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มกราคม 2016 23:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

-สวัสดีครับ

-ปีนี้่ยังไม่ได้ลิ้มลอง"สะเดา"เลย..

-ต้องหามากินแล้ว อิๆ

-สะเดาขม ๆของชอบครับ


น่าทานมากๆ ค่ะ .. คุณหมอ สมพนธ์ ชอบทาน มากๆ ค่ะ ... ทานกับ น้ำปลาหวาน และ ปลาดุกย่างนะคะ


หวัดดีคุุณเพชร ปีนี้สะเดาทั่วไปยังไม่ค่อยผลิช่อ

แต่ต้นที่หน้าบ้านคุณมะเดื่อมันออกทั้งปี พอถึงฤดูกาล

มันก็ออกมากกว่าระยะอื่น ๆ จ้ะ รออีกพักคงมีสะเดา

วางขายในตลาดมากมายจ้ะ

หวัดดีจ้ะคุณหมอเปิ้น สะเดา น้ำปลาหวาน

คู่กับปลาดุกย่าง เป็นอะไรที่คู่กัน และเข้ากันได้

เหมาะเจาะทีเดียวจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ

ชอบกินมากเลยครับ

คิดถึงสะเดาน้ำปลาหวานโดยพลัน

จำได้ว่าต้นหน้าบ้านครับ

ขอบคุณครับ

หวัดดีน้องอาจารย์ขจิต ไปบ้านพี่มะเดื่อเลยจ้าา

รับรองได้กินสะเดาน้ำปลาหวาน แนมปลาดุกย่างแน่ ๆ จ้ะ

  • สะเดาแตกช่อ ล่อตาล่อใจคนวัยชรายิ่งนัก(ฮา) จริงๆเลยครับ!
  • หลายอย่างนะครับ ที่เมื่อตอนเด็กๆถูกบังคับให้กิน แต่พออายุมากเข้า ต้องไปหามากินให้ได้..

สวัสดีจ้ะท่านธนิตย์ เป็นอย่างท่านว่าจริง ๆ

แล้วก็ชอบที่จะระลึกนึกย้อนอดีตด้วยนะจ๊ะ ๕๕๕

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันจ้่าา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท